Een buitenlands klasgenootje in groep 4.
Door Maxim
Toen ik in groep 4 van de basisschool zat kwam er een nieuwe jongen bij mij in de klas. Hij heette H. en kwam uit een voor ons vreemd land (Iran, Irak of Afghanistan, ik weet het niet meer precies).
Hij sprak geen Nederlands. Samen met zijn familie woonde hij in hetzelfde dorp als ik en ging dus ook naar dezelfde school.
Toevallig werd hij ook bij mij in het voetbalteam geplaatst. Hij kon er niks van, maar hij lachte wel altijd als we speelden.
Nagelbijter
Al snel sprak hij beter Nederlands en af en toe praatten we met elkaar. Van onze gesprekken kan ik me weinig herinneren. Wat ik wel nog heel duidelijk weet is dat H. bijna geen nagels had. Die beet hij namelijk constant af. Er waren slechts kleine stukjes nagel overgebleven met daar overheen gegroeid vlees.
Zweden
Op een dag was hij verdwenen, samen met zijn zusje N. en zijn ouders. Al snel wist iedereen het.
‘Ze zijn naar Zweden gegaan,’ zei onze meester. We zaten in groep 7. Maar eigenlijk wist hij, net als iedereen, ook niet waar ze waren.
Zijn voetbaletui en schriften bleven onaangeroerd in het laatje van zijn tafel liggen. Na een maand zijn die eruit gehaald en weggegooid.