Douanedrama: Onschuldige meisjes kunnen alles smokkelen
Door Kim
De zomervakantie is ons land binnengedrongen en vier miljoen Nederlanders hebben hun huis tijdelijk verruild voor een tent, hotel of appartement in het buitenland. Helaas kunnen detectiepoortjes en security checks op vliegvelden de vakantiestemming behoorlijk de kop in drukken. Scholieren.com stuurde een groep slinkse redacteuren naar Kenia en bekeek hoe secuur de security nou écht is.
Het doel is eenvakantie bedrijfsbezoek in Kenia, inclusief vier binnenlandse vluchten. Na het inchecken op Schiphol gaan we door het allereerste detectiepoortje. Piéép... Met het schaamrood op de kaken stappen we naar de vrouwelijke douanier om gefouilleerd te worden. Nou ja, gefouilleerd…de bedrijfs-iPod blijft onopgemerkt in de broekzak zitten door het zachtzinnige geaai. De handbagage wordt ook gecontroleerd, maar over het aanwezige pincet – zwáár verboden volgens de geelzwarte bordjes – wordt met geen woord gerept.
Na een vliegreis van negen uur, moeten we nog officieel het land (zien) binnen (te) komen. Een norse vrouw bestudeert de paspoorten aandachtig voordat ze de identiteitsbladzijde op de scanner legt. Zodra de computer NO MATCH aangeeft mogen we doorlopen. Deze woorden duiden aan dat we niet op de ‘zwarte lijst’ staan, tussen Bin Laden, Holleeder en andere crimineeltjes.
Twee weken, vier binnenlandse vluchten en twaalf security checks later (handbagagecontrole én detectiepoortjes) is het pincet nog steeds onopgemerkt, evenals de verdwaalde schaar en deodorantbus. Goh, dus tassenscanners met x-rays en douaniers achter de computer blijken hun taak niet altijd even goed te volbrengen.
Pas bij de vierde controle die dag wordt het mogelijke moordwapen – het pincet – eindelijk afgepakt. Tja, blijkbaar heeft Kim toch het uiterlijk van een crimineel-in-de-dop. Andere reizigers hebben ook pech: het zakmes, de schaar en aansteker van een gevaarlijk uitziende Nederlander worden zonder pardon afgepakt en in een grote glazen ton gegooid, naast honderden andere verboden voorwerpen. Een zevenjarig knulletje draagt trots een pijl en een boog: handgemaakt van hout en nog ongevaarlijker dan een brilpoot, maar ook deze worden in eerste instantie afgepakt. De douane is ongenadig: met dit kan je zó de cockpit overmeesteren en een wolkenkrabber binnenvliegen. Uiteindelijk mogen de pijl en boog mee, als ruimbagage.
Terug op Nederlandse bodem wordt het criminele uiterlijk van Kim nog eens benadrukt: “Waarom reis je alleen?”. Dit terwijl de rest van de Scholieren.com redactie achter haar in de rij staat. Na de bagage verzameld te hebben kunnen we zonder problemen door de laatste douanecheck gaan, waar niemand aanwezig blijkt te zijn. Er zit nog een halve kilo tropische schelpen in de koffers (zelf gevonden, maar alsnog illegaal om in te voeren), maar wegens gebrek aan douaniers wordt er niet eens gevráágd of we iets aan te geven hebben. Tja, da’s nou komkommertijd: de douaniers zijn op vakantie... Gepubliceerd op 14 augustus 2006
Het doel is een
Na een vliegreis van negen uur, moeten we nog officieel het land (zien) binnen (te) komen. Een norse vrouw bestudeert de paspoorten aandachtig voordat ze de identiteitsbladzijde op de scanner legt. Zodra de computer NO MATCH aangeeft mogen we doorlopen. Deze woorden duiden aan dat we niet op de ‘zwarte lijst’ staan, tussen Bin Laden, Holleeder en andere crimineeltjes.
Twee weken, vier binnenlandse vluchten en twaalf security checks later (handbagagecontrole én detectiepoortjes) is het pincet nog steeds onopgemerkt, evenals de verdwaalde schaar en deodorantbus. Goh, dus tassenscanners met x-rays en douaniers achter de computer blijken hun taak niet altijd even goed te volbrengen.
Pas bij de vierde controle die dag wordt het mogelijke moordwapen – het pincet – eindelijk afgepakt. Tja, blijkbaar heeft Kim toch het uiterlijk van een crimineel-in-de-dop. Andere reizigers hebben ook pech: het zakmes, de schaar en aansteker van een gevaarlijk uitziende Nederlander worden zonder pardon afgepakt en in een grote glazen ton gegooid, naast honderden andere verboden voorwerpen. Een zevenjarig knulletje draagt trots een pijl en een boog: handgemaakt van hout en nog ongevaarlijker dan een brilpoot, maar ook deze worden in eerste instantie afgepakt. De douane is ongenadig: met dit kan je zó de cockpit overmeesteren en een wolkenkrabber binnenvliegen. Uiteindelijk mogen de pijl en boog mee, als ruimbagage.
Terug op Nederlandse bodem wordt het criminele uiterlijk van Kim nog eens benadrukt: “Waarom reis je alleen?”. Dit terwijl de rest van de Scholieren.com redactie achter haar in de rij staat. Na de bagage verzameld te hebben kunnen we zonder problemen door de laatste douanecheck gaan, waar niemand aanwezig blijkt te zijn. Er zit nog een halve kilo tropische schelpen in de koffers (zelf gevonden, maar alsnog illegaal om in te voeren), maar wegens gebrek aan douaniers wordt er niet eens gevráágd of we iets aan te geven hebben. Tja, da’s nou komkommertijd: de douaniers zijn op vakantie... Gepubliceerd op 14 augustus 2006