De wonderlijke wereld van het Hyven
Door Daan
Soms, als ik me verveel, maak ik me, net als vele anderen, schuldig aan nutteloos, ongericht, volledig willekeurig klikken op Hyves. Dan kom je vanzelf op de hyve terecht van mensen die je half kent. Je scrollt verveeld naar beneden om te kijken of hier nog een leuk persoon is om doelloos op te klikken.
Je komt een krabbel tegen en leest..
“Thanks voor de respect!♥”
Je bent nu benieuwd naar de foto en klikt er op. Misschien is het wel heel mooi. Je ziet dat de foto 24 uur geleden geplaatst is en nu al 352 (!!) keer bekeken is. Je bent benieuwd en scrollt door.
Anti-climax. Niets bijzonders. Gewoon een random meisje die een foto van zich zelf maakt (want dat is nu hip). Je kijkt onder de foto en daar wacht de volgende shock alweer. In die 24 uur hebben al 43 mensen de foto gerespecteerd en 66 mensen een reactie achter gelaten, waaronder een paar kansloze kerels met: “Supermooi♥ Je kent me niet”
Waarom?
Waarom zou ik iemands foto willen respecten? Als het nou je beste vriend is samen met jou op de foto in een enorm beschonken toestand op een memorabel verkleedfeestje. Dan wil ik dat wel. Als het gewoon iemand is die een random foto van zichzelf heeft staan, dan niet.
Mijn beste vriend zou ik respecten omdat we er dan achteraf voor de zoveelste keer de slappe lach om kunnen hebben hoe vet die avond wel niet was. Een willekeurig iemand zou ik respecten om een krabbel terug te krijgen waarin ik word bedankt. Stiekem hoop ik op nog wat respect terug. Nou dat is me toch iets wat ik graag wil! Respect van iemand die ik niet eens ken. Weer een van mijn levensdoelen bereikt.
Virtueel respect
Dit klinkt misschien allemaal heel erg raar, maar het feit is dat heel veel scholieren werkelijk verslaafd zijn aan deze manier van hyven. Het nut hier van? Al sla je me dood. Sommige mensen zijn blijkbaar al tevreden met virtueel respect en een virtueel bedankje van onbekenden.
Apart? Ik dacht het wel.