Chica's da noche (ofzoiets) - Help! Ik heb maar 29 bikini's en ga 30 dagen op vakantie!

Tussen onze verhuizingen, veel eindexamenfeestjes en DE vaccinatie door, moeten we nog even bedenken wat we de komende maand aan gaan trekken, want we kunnen natuurlijk niet 2x in dezelfde outfit gezien worden. Mevrouw Borst werkt ook niet echt mee, want juist nu wij zoveel moeten inpakken verlamt zij onze armen door de vaccinatie tegen meningokokken C. Nu maar hopen dat in Lloret de Mar geen meningokokken B heerst, dan hebben wij onze McPrik voor niets gehaald, maar persoonlijk gaan wij toch meer voor de Mcflurry. (let op het woordgrapje). Zoals waarschijnlijk iedere scholier is onze kamer een chaos van kleren, make-up en veel andere ondefinieerbare zaken, heerlijk als er weer eens een bom ontploft is in je kledingkast. Tot voor kort konden wij uit de wrakstukken moeiteloos vissen wat wij nodig hadden; totdat alles grondig opgeruimd moest worden voor onze verhuizingen. Kortom, opruimen is zonde van je tijd, je kunt beter een paar weken in Spanje gaan zitten! (Paar uur later) Ik heb Elise zojuist met matras + deken + “hallo ik heb een wiskundewedstrijd gewonnen t-shirt” (don't ask) geparkeerd tussen de verhuisdozen. Dit alles vanwege een spontane logeerpartij. Na een Irish koffie (veel Irish, weinig koffie) met veel slagroom en Aldi-bonbons heeft Elise kennisgemaakt met het fenomeen mondharp. Een mondharp is een klein dingetje van ijzer dat als je het op de juiste manier bespeelt een raar geluidje maakt. Trekt geheid alle aandacht bij feesten, partijen en kampvuren. Kortom, onmisbaar in de Lloretkoffer. Waar verhuizen al niet goed voor is, ik wist al niet eens meer dat ik in het bezit was van zo’n briljant muziekinstrument. Echt ongelooflijk wat je in 17 jaar kan verzamelen. Helaas ben ik niet in het bezit van dingen zoals mondharpen. Ik ben er ook niet zeker van of een mondharp je nou extra tof maakt... Wie weet kunnen we er nog wat Spanjaarden het hoofd mee op hol brengen. Al denk ik dat er in Lloret meer Nederlanders dan Spanjaarden zullen zijn. Zeker waar wij gaan werken, in het 'Hof van Holland', een restaurant. Dus alle Lloretgangers, kom er een keer langs. Geïnspireerd door onze plannen en ook wel zin in zo’n vakantiebaantje? (is toch beter dan archieven opruimen), vertel gewoon iedereen die je kent dat je werk zoekt in het buitenland. Zo zijn wij eraan gekomen, via een collega van een van ons, Sandra. Wij gaan dit doen omdat we graag een zomer in het buitenland willen werken en we elkaar volgend jaar veel minder zullen zien. Ik ga namelijk studeren (Hotelschool) in Leeuwarden terwijl Nichon hier nog een jaar naar de middelbare school (6VWO) moet, voordat ze kan gaan studeren in Amsterdam!! Maar na 5 weken Spanje samen hebben we elkaar waarschijnlijk genoeg gezien om even zonder elkaar te kunnen… Volgende keer een column over de busreis (HEL! 24 uur in een bus vol zwetende toeristen)… en onze kennismaking met Lloret de Mar! Kun je niet wachten tot volgende week?? Al jullie commentaar, complimentjes en liefdesbrieven kunnen naar elise&nichon@scholieren.com Gepubliceerd op 15 juli 2002

---