Cd: Grijze Massa
Door Suzan
Grijze Massa, ik kende het niet en stond open voor hun teksten en geluid. Het enige dat ik over het album wist was dat het hiphop betrof. De cd-cover ziet er goed uit: stoer en grijs. Een aantrekkelijke artiestennaam, een prikkelende albumtitel: ‘Dooutmaris’. Wat is het? Het beloofde in elk geval wat vernieuwends.
‘Dooutmaris’ bleek een alternatieve schrijfwijze voor de zin ‘Doe het maar eens’ te zijn, in de context van: 'Twintig tracks in vijf dagen/Gozer doe het maar eens.' Eh, nee? Jullie kiezen ervoor te rappen. Ik luister jullie album en ik verwacht muziek, geen gezeur. Een onderwerp dat we vaak tegenkomen in de rap: medelijden met die zware baan als rapper. Niet erg origineel.
'Grijze Massa' werd de cd lang tussen de teksten geroepen. Kennen we dat ook niet van de andere Hollandse rappers? ‘D-men, kom op’. Moet ik er dan echt twintig keer op gewezen worden dat ik een album van Grijze Massa luister? Ik ben nog lang niet dement en ik geloof de rest van hiphopaanhangend Nederland ook niet.
Dat het slecht is wil ik niet direct zeggen, maar dit klinkt als doorsnee hiphop, met af en toe een apart riedeltje erdoor en daarna weer een berg van wat ik allang kende. Ik kan er niet zoveel mee. Hier kun je luisteren en oordelen.