Capturing the Friedmans

Capturing the Friedmans is een do-cu-men-tai-re. Jawel! En dat kan nog verdraaid interessant zijn. Zeker als het gaat over een man wiens gezin helemaal uit elkaar valt, nadat hij aangeklaagd wordt voor pedofilie. En wat het helemaal bijzonder maakt, zijn de vele homevideo beelden van de ruzies. De oudste zoon zette alles op film.
Regisseur Andrew Jarecki was aanvankelijk van plan een documentaire te maken over de verjaardagsclowns in New York. Zo kwam hij in contact met David Friedman, de populairste verjaardagsclown in deze stad die hem op het spoor bracht van de Friedmans, die in de jaren '80 door het slijk werden gehaald.
David is de oudste zoon uit wat een gelukkig gezin lijkt, totdat de politie aan de deur staat en vader Arnold beschuldigd wordt van bezit van kinderporno. Na enig onderzoek wordt hij, samen met zijn jongste zoon Jesse, tevens beschuldigd van het misbruiken van kinderen tijdens de computerlessen die de twee aan huis gaven. Ongeloof alom. Vader en zoon blijven ontkennen, maar moeder Elaine verliest vertrouwen in haar man. Het gezin valt uit elkaar.
Het verhaal switcht constant tussen de videobeelden van David, en recente interviews met de familieleden en aanklagers. In de loop van de film worden verschillende vragen opgeworpen, en blijkt het politieonderzoek alles behalve waterdicht. Tegenstrijdige verklaringen, onverklaarbare feiten.
Het levert een spannend verhaal op, met vaak intrigerende beelden. De Friedmans waren gewend aan de constante aanwezigheid van de camera, en lieten zich er zelden door remmen. Zo zie je hoe moeder Elaine door haar zonen uit het gezin verstoten wordt, hoe Jesse zich de nacht voordat hij zich bij de gevangenis moet melden sterk houdt en ook de fragmenten uit het videodagboek van David zijn hartverscheurend.
De moeder weet het niet, David en Jesse zeggen van niet. De politie van wel. De regisseur laat het antwoord in het midden, wat denk jij?
Capturing the Friedmans was dit jaar de openingsfilm van het Internationaal Documentaire Festival Amsterdam (IDFA). Gepubliceerd op 23 december 2003