Bezorgd
Het huidige kabinet is in een staat van bezorgdheid wat betreft de verzorgingsstaat. Deze zou namelijk de reden zijn van de slechte concurrentiepositie van Nederland in de buitenlandse markt. Al die Nederlanders met rare klachten en pijntjes en rare behoeften als ‘eerder pensioen opnemen’; het moet maar eens afgelopen zijn met die geldverspilling. Aldus Balkenende II.
De vakbonden zijn het er niet mee eens en organiseerden een demonstratie met een flinke opkomst. Gemakshalve wordt ‘dat groepje oproerkraaiers ergens op een pleintje in de hoofdstad’ genegeerd want “de plannen zijn nu eenmaal door de volksvertegenwoordiging gekozen”. Oftewel: had je maar op iemand anders moeten stemmen.
Toch schiet Jan-Peter met de nieuwe plannen zichzelf in de voet. Want de privatisering van de ziekenhuizen is niet echt bevorderlijk voor de kwaliteit van de zorg (een niet nader te noemen spoorwegmaatschappij onderging hetzelfde lot). Straks gaat er nog het één en ander mis met de ontstoken teennagel van JP. Been eraf en arbeidsongeschikt zonder uitkering. Want wie een kuil graaft voor een ander…
Met de minister-president komt het vast goed (tenzij een boze arts hem een koekje van eigen deeg geeft en letterlijk een poot uitdraait). Ik maak me eigenlijk meer zorgen om mezelf. Want om nou tot mijn 67ste bij de Albert Heijn achter de kassa te zitten lijkt me niets. Ik word al arbeidsongeschikt bij de gedachte eraan.
Gelukkig ben ik ouder dan 18 bij de volgende verkiezingen. En dan stem ik zéker geen Jan-Peter!
Gepubliceerd op 5 oktober 2004