Alles behalve Luxemburg

De buitenlandreizen. Sommigen kijken ernaar uit, anderen absoluut niet. Ik behoorde tot de laatste categorie. Wekenlang had ik er de pest in. Iedereen ging naar een wereldstad (Londen, Berlijn, Parijs, Rome) en ik moest ’t doen met Luxemburg.. Luxemburg!
Wekenlang klaagde ik iedereen de oren van het hoofd, zo erg dat ik bij vertrek per sms mentale steun van vriendinnen kreeg: “…maak je geen zorgen, het komt wel goed..” Maar die had makkelijk kletsen. Zij ging naar Parijs. Ik wilde nog niet dood gevonden worden in Luxemburg en overwoog even mezelf bij wijze van statement voor de bus te werpen. Blij dat ik het niet gedaan heb.
Vetcool
De Luxemburgreis was in één woord samengevat: vetcool! De groep viel vreselijk mee, ik maakte een paar nieuwe vriendinnen en het was eigenlijk best wel tof om door die grotten in het pikkedonker te dwalen. En een beetje eng, soms. Ik was onder de indruk van de grootste begraafplaatsen die ik ooit heb gezien en de stapels en stapels botten van ongeïdentificeerde soldaten uit de Eerste Wereldoorlog.
plaatje:2:centerLeerzaam
Het moest natuurlijk allemaal een beetje leerzaam zijn. En, verbazingwekkend genoeg, het was een beetje leerzaam. Je weet wel, op een leuke manier leerzaam. Terwijl een docent aardrijkskunde helemaal los ging over de Luxemburgse middengebergtes, kwam ik voor het eerst in vijf schooljaren tot een inzicht: aardrijkskunde is toch wél een leuk vak.
Voor iedereen die nog op reis gaat: Luxemburg kan ik van harte aanraden!