A Knight's Tale
Door Simon
Met de verwachting overdonderd te worden door deze film met als brute ondertitel ‘HE WILL ROCK YOU’ ga ik er even voor zitten. Maar in plaats van een heftige openingsscène waarbij de emoties van het doek spatten, kom ik terecht in een met flauwe humor gevulde inleiding. Wat is dit nou? En voor ik het weet zie ik ridders lansvechten, terwijl het middeleeuwse publiek de megahit van Queen ‘We will rock you’ schalt. Verrassend. Dat is zeker. Maar wat nu?
Drie kerels assisteren een ridder bij het lansvechten. De ridder sterft. Een zo’n kerel gaat stiekem voor hem in de plaats. Wint toernooi. Verduistert zijn verleden als boerenpummel. Gaat vaker met toernooien meedoen. Wordt succesvol. Haalt zich de liefde van een prinsesje op de hals, maar ook de haat van een gevaarlijke concurrent.
Hoe verrassend ‘A knight’s tale’ begon, zo clichématig is het plot. Natuurlijk hoeft dit niet te betekenen dat het direct ook een slechte film is. Helaas is dat hier wel het geval. De hele film draait om het winnen van toernooien om die ene mooie vrouw te versieren, zit boordevol zogenaamde wijze lessen (‘als je echt wil, dan kan het’). En dat allemaal zonder een knipoog. O ja, er is wel sprake van humor, maar dat draagt zo weinig bij, is zo weinig verrassend, dat ik er haast geen glimlach uit kan persen.
Het verhaal is dus niet om over naar huis te schrijven, maar misschien zijn de personages dermate interessant en de acteurs van zulk niveau, dat de film uiteindelijk toch nog de moeite waard is.
Wie is eigenlijk wie in deze film? De knappe knaap die zonder angst, met genade, eer en veel bravoure de ridder uit gaat hangen heet William Thatcher, gespeeld door Heath Ledger (‘The patriot’). De grote boze concurrent die heel goed kan lansvechten, maar een vieze gluiperd is, die genadeloos en respectloos alles dat in zijn macht zou doen om te winnen heet Count Adhemar, gespeeld door Rufus Sewell (‘Bless the child’, ‘Hamlet’). Het lekkere wijf uit de film, ik bedoel, de onaantastbare, onbeschrijflijk schone en prachtige prinses mag zichzelf Jocelyn noemen, gespeeld door nieuwkomer Shannyn Sossamon.
Ik weet niet of ik het nog hoef te melden, maar veel zwartwitter dan in deze film zijn personages niet te bedenken. En dan kan je er nog zulke goede acteurs tegenaan gooien, veel goeds wordt het nooit.
Natuurlijk is het grappig om in een film die zich afspeelt in de middeleeuwen het publiek uit zijn dak te zien gaan op hits van Queen, Thin Lizzy en AC/DC. Geeft dat dan die boost? Die draai aan de film die je alsnog in het verhaal meesleept? Nee. Geheel niet. Het heeft iets verkwikkends, maar het beoogde effect, het doel hierachter, ontgaat me een beetje.
Een prettige film over de ridders in de middeleeuwen met een hoop actie en een vleugje humor a la ‘The three musketeers’ of ‘Robin Hood: prince of thieves’ is nooit weg. Jammer genoeg slaat deze film de plank volledig mis. Voor een productie waar zoveel geld in lijkt gepompt te zijn, is het onvoorstelbaar dat ze er niet iets beters van hebben kunnen maken. Vlak nadat ik hem zag vond ik er al niks aan, maar nu ik er op terug kijk: deze film is ronduit slecht. Gepubliceerd op 31 oktober 2001