Het beloofde land

“Het beloofde land”

Het conflict tussen Israël en de Palestijnen duurt nu al 100 jaar. Na de ondertekening van de Oslo-akkoorden leek de vrede binnen handbereik. Echter, de gebeurtenissen van de afgelopen maanden trekken de mogelijkheden voor vrede binnen korte tijd in twijfel. Het blijkt dat beide partijen nog te ver uit elkaar liggen. Met een oorlog in Irak in zicht worden de pogingen tot vredesonderhandelingen steeds kleiner en kleiner. Israël bereid zich voor op eventuele aanvallen van Irak met nucleaire/chemische/bacteriologische wapens. In een recent onderzoek is gebleken dat 1,5 miljoen Israëliërs (van de 6,5 miljoen) onder de armoede grens leeft. Dit heeft grotendeels als oorzaak, de Palestijnse intifada, met als doel vernietiging van de staat Israël en het stichten van een Palestijnse staat. Er zijn heel wat mensen die roepen om een Palestijnse staat, wat tot gevolg zou hebben vrede tussen de twee staten. Hieronder zal ik een paar stellingen en argumenten behandelen van mensen die voor de stichting van een Palestijnse staat zijn. Onder elke stelling zal ik de visie uiteenzetten van tegenstanders van de stichting van een Palestijnse staat.

· “Een Palestijnse staat zet de historische onrechtvaardigheid ten opzichte van Arabieren recht.” Integendeel, want van alles wat de Arabieren hebben geëist, is 99,5% gerealiseerd. Dit blijkt uit een onderzoek van een onafhankelijk onderzoeksbureau uit Europa en Azië. · “Het zal een einde maken aan de Israëlische bezetting van Palestijns gebied.” Dit is een onjuiste stelling, want er is niet zoiets als ‘Palestijns gebied’ en er is geen ‘bezetting’ van gebieden die nooit tot enig Arabisch land hebben behoord.” · “Israël moet voldoen aan de VN-resoluties.” Na de oorlog van 1967 kwam Israël in bezit van Judea, de Golan, Samaria en Gaza. Resolutie 242 vraagt aan Israël zich terug te trekken uit de gebieden naar overeengekomen en veilige grenzen. Met de teruggave van de Sinaï aan Egypte voldeed Israël al aan de voorwaarden van resolutie 242.” · “Het zal vrede en stabiliteit in het Midden-Oosten brengen.” Dit is niet het geval, verschillende politicologen zijn tot de conclusie gekomen dat het een nationale basis zal vormen voor opruiing, bloedvergieten en doodsangst, niet alleen voor Israël, maar ook voor Arabische regimes. · “Het zal voldoening geven voor de Palestijnse Arabieren, die hun terreur zullen staken en bezig zullen gaan met de opbouw van een vreedzame samenleving.” Hoogst waarschijnlijk zal de terreur voortduren, totdat er een Palestijnse staat tussen de Jordaan en de Middellandse Zee is, zodat de staat Israël volledig verwoest zal zijn. Ook heeft bijv. Yasser Arafat en de PA (Palestijnse Autoriteit) verklaard de intifada niet te beëindigen, voordat de staat Israël is verwoest en alle Joden daar weg zijn. · “Een Palestijnse staat zal het bestaan van Israël eerbiedigen.” Ook dit is een volstrekt onjuiste stelling, herhaaldelijk hebben PLO-functionarissen verklaard dat het doel is en blijft: “Het einde van de staat Israël.” · “Een Palestijnse staat zal gedemilitariseerd worden en zo geen bedreiging voor Israël vormen.” Integendeel, in de Olso-akkoorden staat dat de PLO een politiemacht mag hebben van 8.000 licht bewapende agenten; de PLO heeft nu een legermacht van 50.000 zwaarbewapende agenten.” · “Het zal de mensenrechten voor Palestijnse Arabieren zekerstellen.” Nee, de gebieden waar de PLO nu de macht heeft, laat zien dat mensenrechten geen waarde hebben in de ogen van de Palestijnse Autoriteit. De Palestijnen hebben van de Europese Unie een bedrag van 3 milljard (!) euro ontvangen om de leefomstandigheden en infrastructuur etc. te verbeteren. Ruim 50.000 euro is daadwerkelijk bij de burgers aangekomen. De rest is verdwenen in a) terroristisch organisaties zoals de Hamas, b) in de zakken van Yasser Arafat en de zijnen, c) en natuurlijk wapens voor de strijd tegen de Joden.

· “Het zal het Arabische vluchtelingenprobleem oplossen.” Volgens mensenrechtenorganisaties zoals Amnesty International zal dit niet gebeuren, ook de PLO blijft er op hameren, dat zij deze vluchtelingen niet zal opvangen, maar eist hun terugkeer naar Israël. · “Het zal de burgerlijke en economische ontwikkeling bevorderen.” Integendeel, in de door de PLO gecontroleerde gebieden is de levensstandaard dramatisch gedaald en blijft de economische ontwikkeling achter door corruptie en omkoping. · “Het zal de wereldopinie voor Israël positief beïnvloeden.” Integendeel, de wereldopinie is een allegaartje van meningen en visies. Bovendien hoeft Israël zich niets aan te trekken van de eisen van de wereldopinie als deze tot gevolg hebben dat de staat verzwakt en gedemoraliseerd wordt. · “Als een Palestijnse staat agressie tegen Israël gebruikt, kan Israël terugvechten.” Integendeel, de Oslo-akkoorden geven Israël de mogelijkheid, land terug te nemen als de PLO zich niet houdt aan de vredesakkoorden; maar als Israël dat doet, zelfs om de terroristische infrastructuur aan te pakken, wordt het door de wereld teruggefloten en hevig bekritiseerd.

Je kan dus concluderen dat zonder medewerking van de Palestijnen geen vrede komt. Zolang de PA, zoals Yasser Arafat, oproepen tot zelfmoordaanslagen, is vrede geen optie. Arafat zelf houdt z´n kinderen lekker in veiligheid, zijn zoon bijvoorbeeld leidt een luxueus leventje in Parijs met zijn moeder. Ook de hoogste veiligheidsagent van Arafat heeft het goed voor elkaar. Hij heeft zijn zoon naar Amerika gestuurd om daar de kunnen studeren. Gelukkig is er ook een vooruitgang geboekt. Yasser Arafat heeft er aan zijn kant iemand erbij gekregen, een premier, weliswaar premier van een land dat niet bestaat, maar ook deze premier strijdt voor een “Palestijnse Staat”…