Notenkraker en de Muizenkoning

Algemene gegevens De titel van het balletstuk dat ik heb bezocht is: Notenkraker en Muizenkoning
Het stuk is geschreven in de versie van Wayne Eagling en Toer van Schaijk, naar het oorspronkelijke verhaal van E.T.A. Hoffman. Het stuk is gespeeld door het Nationale Ballet en met medewerking van de leerlingen van de vooropleiding dans en de studenten HBO van de Nationale Ballet Acedemie. Het stuk werd uitgevoerd in het Muziektheater in Amsterdam. Op 30 december 2001. De wereldpremière was op 13 december 1996, in het Muziektheater in Amsterdam. De tijdsduur van het stuk was: circa 2 uur en 15 minuten (inclusief pauze). Namen van de hoofdrolspelers Hannah de Klein en Caroline Sayo Iura
Clara Staalboom
Valentijn de Hingh en Grigori Tchitcherine
Frits (haar broertje) Roger Jansen de Muizenkoning
Cedric Ygnace de Notenkraker Korte samenvatting Het verhaal gaat over meisje dat Clara Staalboom heet. Het verhaal begint op Sinterklaas-avond. Er zijn verschillende mensen op bezoek. Waaronder de raadselachtige heer Drosselmeijer. Clara krijgt van hem een Notenkrakerpop. Als alle gasten weg zijn dan gaat Clara slapen. In haar droom komt de Notenkrakerpop tot leven. Hij verandert in een prins. Clara en de prins raken al snel verliefd en zijn gelukkig. Maar de prins heeft een grote vijand, de Muizenkoning. De Muizenkoning en zijn muizen veranderen de prins in een levende Notenkraker. Clara wil de Notenkraker graag helpen maar ze weet niet hoe. De Notenkraker vecht tegen de horde muizen, waardoor ze in het binnenste van Drosselmeijer’s toverlantaarn belanden. Die voert hen langs verschillende exotische landen. Als eerste zijn ze in Spanje, daarna worden ze langs Arabië gevoerd, daarna langs China, daarna langs Rusland en als laatste langs Griekenland. Elk land had zijn eigen dans en muziek. Als Clara en de Notenkraker uit de toverlaantaarn zijn gekomen, dan gaat de Notenkraker de Muizenkoning opzoeken en daagt hem uit. Als ze even aan het zwaardvechten zijn, dan wordt de Notenkraker geraakt. Hij is te zwaar gewond om verder te vechten. Gelukkig is daar Frits ( het broertje van Clara ), hij gaat nu verder vechten tegen de Muizenkoning. Als de Muizenkoning even niet oplet dan steekt Frits hem neer. Frits kijkt of de Muizenkoning nog leeft. Hij is dood. Dan gebeurt er iets met de Notenkraker. De Notenkraker verandert weer in een prins. Dan word Clara weer wakker, alles lijkt normaal. Ze rent snel naar haar Notenkrakerpop, hij is weer een pop. Het conflict tussen de Notenkraker en de Muizenkoning Het niet moeilijk te ontdekken dat er een conflict was, omdat ze op een gegeven moment gingen ze zwaardvechten (dansend). De reden van dat conflict was, dat de Muizenkoning de prins had omgetovert tot een levende notenkraker. En als de Notenkraker (of te wel de prins) de Muizenkoning doodde, dan zou de betovering opgeheven worden.

Het toneelbeeld De voorstelling vond plaats in een toneelzaal. Er was een zaal, een balkon en een zijbalkon. Het had geen effect waar her plubliek zat. Dit is een schets van waar het plubliek zit: Het decor

Het decor was heel mooi en knap gemaakt. Er waren een paar momenten waarbij er een heel mooi decor was, zoals: de schaatsers op de Amsterdamse gracht en de huiskamer van Clara. De wanden van de huiskamer gingen draaien en even later was het decor een besneeuwt bos. Het decor werd verzorgt door Toer van Schaijk.

Het licht

Het licht was zeer goed verzorgt door Hans Åke Sjöquist. Als het spannend werd, dan was er een beetje schemerig licht. Als het romantisch werd, dan was het licht gedimt. Als het vrolijk werd, dan was het gekleurd licht. Als ze gewoon dansen, dan was er normaal licht.

De attributen en de kostuums

De attributen en de kostuums werden allebei verzorgd door Toer van Schaijk. Er waren niet zo veel attributen, maar de belangrijkste attribuut is de Notenkrakerpop. Daarover draait eigenlijk het hele verhaal, omdat als Clara die pop niet had gekregen, dan zou alles niet gebeurd zijn (in haar droom). De kostuums waren er in overvloed, zoals: de muizenkostuums (voor de Muizenkoning en de muizen), een prinzenkostuum ( voor de prins), een Notenkrakerkostuum ( voor de Notenkraker), enz. Het mooiste kostuum vond ik de jurk van mevrouw Staalboom (de moeder van Clara). Die was heel lang, je zag haar voeten niet eens. Het was een heel grappig gezicht, want ze verplaatste zich zo, dat het net lijkt alsof de vooruit geschoven wordt. De muziek

Er waren veel muziekeffecten. Als het romantisch werd dan ging de muziek langzamer. Als het spannend werd dan ging de muziek sneller. En als de Muizenkoning er aan kwam dan werd de muziek heel donker. Als geluidseffect was er: als de Muizenkoning liep dan hoorde je gebons, dus harde stappen. Als de muizen liepen dan hoorde je getippel. De personages

Clara en de Notenkraker waren de belangrijkste personages. Ik vind het moerlijk om hun te karaktiseren, omdat ze natuurlijk niks zeggen en alleenmaar dansen. Maar ik denk dat Clara een heel jaloers typje is. En ik denk dat de Notenkraker (de prins) heel aardig en dapper is. Ik vind Clara en de Notenkraker (de prins) niet bij elkaar passen. De gegevens over de personages heb ik gekocht. Je kon kiezen tussen een blaadje met alle personages en een programmaboekje. Het pogrammaboekje was heel duur, dus ik heb het blaadje met de personages genomen. Jammer genoeg kon ik met niemand meeleven, omdat ik sommige stukken niet begreep.

Het thema

Het belangrijkste thema’s vond ik liefde en haat. De liefde tussen Clara en de prins was groot. Clara bleef van hem houden, ook al werd hij ongetofert tot een lelijke Notenkraker. De haat tussen de Notenkraker (de prins) en de Muizenkoning. Mijn mening over het stuk is bepaald door de vele muziek en geluidseffecten. De regisseur is geheel erin geslaagd om zijn eigen visie op het stuk en op de spelers over te brengen. Het thema heeft natuurlijk betekenis voor mij, maar niet zoals ze in het stuk bedoelen. Overige Boeiende werking: Het boeide mij heel erg als spelers mooi gingen dansen, zoals de sneeuwvlokken (op de voorkant staat een plaatje van de sneeuwvlokken). Ik vond dat boeiend, omdat ze erg mooie pakjes aanhadden. Wat mij niet boeide was dat Sinterklaas langs kwam. Ik vond dat erg dom, maar het was natuurlijk een balletstuk voor kinderen. Structuur: Het stuk zat veel te moeilijk in elkaar, omdat kinderen het ook moeten snappen. Niet alleen de ouders. Het verhaal was raar opgebouwd. Eerst is Clara een meisje van ongeveer tien, dan krijgt ze die Notenkrakerpop, dan gaat ze slapen, daarna droomt ze dat ze groot is. Ze is dan ongeveer 24 jaar. Haar broertje is ook opeens gegroeit. En als ze wakker word dan is ze weer een meisje van tien en haar broertje heeft ook weer zijn normale lengte. Ik denk niet dat die kinderen dat snappen. En bovendien was Sinterklaas alweer ‘naar Spanje’, hoe kan hij dan hier zijn? Genre: Ik zou het balletstuk indelen in het genre ‘drama’. De muziek: De muziek die gespeeld werd is van: Pjotr Iljitsj Tsjaikovski. De muziekale begeleiding is van: Het Nederlands Balletorkest. De dirigent van Het Nederlands Balletorkest heet: Dieter Rossberg.

Recensie Ik vond de voorstelling aan de ene kant mooi en aan de andere kant dom. Ik vond het mooi, omdat er in sommige stukken heel mooi gedanst werd. Ik vond het dom, omdat sommige stukken kinderachtig waren. B.v.: toen Sinterklaas langs kwam en toen de Muizenkoning en de Notenkraker gingen zwaardvechten ( ze gingen dansend zwaardvechten). Ik zou de voorstelling zeker afraden, omdat het veel geld kost en het niet leuk is voor kinderen van mijn leeftijd.