Algemene gegevens Titel: Wie is er bang voor Virginia Woolf
Maker: Edward Albee
Regisseur: Lodewijk de Boer
Hoofdrolspelers: Will van Kralingen, Edwin de Vries, Tjitske Reidinga, Tjebbo Gerritsma
Plaats: Theaterhotel de Oranjerie te Roermond
Datum: 27-02-2002 Plot Hoe alles precies in de goede volgorde gegaan is, weet ik niet meer, maar ik probeer het zo goed mogelijk te vertellen. Martha en George komen terug van een feestje van het werk van George. George is geschiedenisleraar op een universiteit. Martha’s vader is de directeur van die universiteit. Martha vertelt George dat Nick (leraar biologie) en zijn vrouw Honey langskomen, George is het hier eigenlijk niet mee eens. Dan komen Nick en Honey. Ze krijgen meteen een drankje, maar voelen zich wel ongemakkelijk. Martha laat Honey het huis zien, zodat Nick en George elkaar beter kunnen leren kennen. Ze hebben meteen discussies over hun werk. Martha en Honey komen terug, Martha heeft zich iets anders aangetrokken. Ze heeft met Honey over hun ‘zoon’ gesproken, terwijl dat van George niet mocht. Ze gaan ‘spelletjes’ spelen, de verbeelding begint. Martha’s spelletje is George vernederen waar de anderen bijzijn. Ze vertelt dat George zijn ouders heeft vermoord en zo’n onzin, wat je ervan moet geloven is volgens mij niet veel. Honey is langzaamaan behoorlijk dronken aan het worden, ze moet ook kotsen. George voelt zich behoorlijk voor schut gezet en probeert Martha te wurgen. Dit lukt niet, omdat Nick hem tegenhoudt. Het tweede spelletje heet ‘gastvrouwtje versieren’. Martha en Nick verleiden elkaar, terwijl George drinken gaat halen en Honey op de badkamervloer ligt te slapen. Martha en Nick verdwijnen en gaan met elkaar naar bed. Honey wordt wakker van de bel (George gooit zijn boek tegen de bel aan) en komt naar de kamer. George verteld haar wat er is gebeurd, maar het dringt niet echt tot haar door. Honey vertelt hem dat ze wakker werd van de bel en dan bedenkt George dat dat een koerier was die hem een telegram bracht waarop staat dat hun zoon dood is. Honey gelooft hem blindelings met haar dronken kop. Pauze
Na de pauze ligt Martha op de dranktafel. Ze wordt wakker en pakt zich gelijk weer wat te drinken. George maakt de tuindeur open en komt binnen met een bos rode rozen voor Martha, maar dan komt ook Nick weer de kamer binnen en gaat zich in de stoel zitten. George gooit de rozen een voor een naar Nick of Martha. Honey, die in de keuken koffie had zitten te drinken, komt ook weer binnen en begint het derde spelletje ‘kindje kegelen’. Martha vertelt alles over hun denkbeeldige zoon. Over het leven van hun zoon. Op het einde van haar verhaal begint George over het, ook weer denkbeeldige telegram. Hij vertelt dat hun zoon is omgekomen bij een ongeluk, dat hij dood is. Martha gelooft hem eerst niet, George zegt telkens dat hij dood is en zijn vrouw begint te huilen. Nick noemt George een gek, hij probeert Martha een beetje te troosten. Inmiddels is het al bijna ochtend. George stuurt Nick en Honey weg en het toneelstuk is ten einde.
Will van Kralingen – Martha
Edwin de Vries – George
Tjitske Reidinga – Honey
Tjebbo Gerritsma – Nick
George en Martha zijn gek, vind ik. Ze maken een spelletje van het leven, niet alleen met zichzelf, maar ook met anderen. Bijvoorbeeld met Nick en Honey. Honey heeft de kleinste rol, zij is de enige die niet veel hoeft te spreken, alleen is af en toe een dronken opmerking er tussendoor gooien. Ze is dus dronken en dat speelt Tjitske Reidinga heel goed. Het lijkt me erg lastig om er als een vaatdoek bij te liggen, maar evengoed alert blijven wanneer je een opmerking moet maken. De andere drie spelers moeten ontzettend veel praten. Het toneelstuk bestaat bijna alleen uit dialogen en een enkele monoloog. Hoe ze al die tekst onthouden, ik weet het niet. Maar dat bewijst wel dat het goede acteurs zijn. En dat niet alleen de bekende acteurs en actrices (Will van Kralingen en Edwin de Vries), maar ook de minder bekende (Tjitske Reidinga en Tjebbo Gerritsma) ontzettend goed kunnen acteren, bewijst dit toneelstuk. Thematiek en interpretatie: waar gaat de voorstelling over? Het toneelstuk heeft als thema ‘spelletjes spelen’. En dan niet een spelletje Ganzenbord, maar spelletjes met verbeelding, verzinsels. Martha en George spelen alsof ze een zoon hebben, die ‘zoon’ gaat dood in het toneelstuk en Martha is daar kapot van, terwijl die ‘zoon’ niet eens bestaat. Martha en George spelen ook een spelletje met Honey en Nick. Deze twee weten op een gegeven moment echt niet meer wat ze nu wel en niet moeten geloven. Martha en George spelen ook spelletjes met elkaar. Dan zijn ze weer kwaad op elkaar, om elkaar een minuut later te laten lachen. Het toneelstuk is dus een en al verbeelding. Boeiende werking Ik weet niet precies waarom, maar het toneelstuk houdt je bezig van begin tot eind. Vooral, denk ik, omdat de spelers zo goed en overtuigend spelen en omdat er ook een soort van humor inzit. Wrede humor weliswaar, maar je lacht tenminste. Wie is er bang voor Virginia Woolf is best lastig te volgen. Je moet een goed geheugen hebben en je goed concentreren op wat iedereen zegt en doet.
REACTIES
1 seconde geleden