Pijlstaartroggen

De reden dat ik dit zoogdier als onderwerp heb gekozen is dat er nog maar heel kort geleden een hele beroemde man uit Australië is overleden dankzij de staart van de pijlstaartrog. Ik wil dan ook beginnen met een kort stukje wat ik heb overgenomen van de website www.nu.nl de dag waarop hij overleed:

SYDNEY - De wereldberoemde \'krokodillenjager\' Steve Irwin is dood. De 44-jarige Irwin - bekend door zijn tv-programma\'s over dieren - stierf maandagmiddag 4 september (plaatselijke tijd) nadat hij tijdens het duiken voor de Australische noordoostkust bij Port Douglas in zijn borstkas werd gestoken door een giftige pijlstaartrog. Irwin was bezig met het maken van een onderwaterdocumentaire toen het ongeluk gebeurde. Kort nadat de pijlstaartrog hem had aangevallen, arriveerde een helikopter met medische hulp, maar het was te laat, meldde de nieuwszender ABC.

Ook vond ik op www.nu.nl een bijzonder stukje over de zeldzaamheid van dit dodelijke ongeluk: Hoewel de rog met zijn met stekels bezaaide staart en \'zeer pijnlijke\' gif fatale verwondingen kan toebrengen, zijn incidenten met een dodelijke afloop uiterst zeldzaam
Wanneer hij zich bedreigd voelt, kiest de pijlstaartrog het liefst voor de vlucht. Als het tot een confrontatie komt, is dat over het algemeen omdat iemand op de rog stapt. In zo\'n geval blijven verwondingen meestal beperkt tot de voet. Steve Irwin was dus een grote pechvogel eigenlijk.

Doordat ik dit zo bijzonder vond heb ik dus dit onderwerp gekozen.

Ik zal nu verder gaan met het vertellen wat voor soort dier de pijlstaartrog is, wat hij doet, hoe hij leeft, waar hij leeft en wat voor bijzondere dieren het eigenlijk zijn. Als het goed is duurt mijn spreekbeurt 10 minuten. Vragen kunnen jullie stellen aan het einde.

De pijlstaartrog is een platte, driehoekige vis met een puntige staart of stekel die tot 35 centimeter lang kan worden. De vis zelf wordt van 30 centimeter tot 4,4 meter. Die zou ik niet graag tegenkomen!! De pijlstaartrog heeft verschillende rijen stompe en brede tanden, die helpen bij het openbreken van schelpen van prooidieren. Pijlstaartroggen eten vooral zeepieren, weekdieren en kreeftachtigen die ze uitgraven. De grotere roggen eten ook wel dode vissen of inktvis. In het algemeen zijn pijlstaartroggen geen bedreigde soort, hoewel hun voedsel bijna altijd bestaat uit mosselen. En die kunnen niet zo goed tegen vies water, dus dat is eigenlijk een beetje vreemd maar toch. De kieuwspleten zitten bij roggen aan de onderkant van zijn lichaam. Boven op de kop, achter de ogen, zitten twee grote gaten, de ademhalingsopeningen. Bij het ademhalen wordt het water aangezogen door de ademhalingsopeningen. Het water gaat langs de kieuwen en wordt naar buiten geduwd door de kieuwspleten
Op deze manier kan een rog die op een modderige zeebodem slaapt toch schoon water, zonder zand en modder, naar zijn kieuwen voeren. Omdat roggen niet zo snel zijn, zijn ze, zoals zoveel vissen, meesters in de camouflagetechniek en het gevlekte kleurenpatroon van verschillende soorten. Dit maakt dat zij onzichtbaar zijn als zij op de zeebodem liggen. Ze gooien gewoon een beetje zand over zich heen met hun staart en je ziet ze niet meer. De onderkant van de meeste roggen is wit tot crème kleurig.

Mannetjes hebben twee grijporganen, die zijn er als als voortplantingsorgaan en een opening tussen de grijporganen voor de uitscheiding van afvalstoffen of naar de wc gaan. Vrouwtjes hebben geen grijporganen, ze hebben alleen een opening voor de voortplanting en voor naar de wc te gaan. Over het paargedrag van de pijlstaartrog is weinig bekend. Wel is bekend dat hij tussen de twee en negen levende jongen ter wereld brengt. Bij de geboorte hebben pijlstaartroggen een doorsnee van ongeveer 18 centimeter. Roggen leggen leerachtige vierkante eieren met aan elke hoek een draadje, waarmee ze zich aan wier en ander voorwerpen in zee kunnen vasthechten.

Sommige roggen zijn levendbarend,dat betekent dat de ontwikkeling van het bevruchte ei in de buik van het moederdier duurt tot het moment van uitkomen. Net zoals bij mensen dus.

In het begin leven de jongen van de inhoud van de dooierzak. Naarmate ze zich verder ontwikkelen nemen ze voedsel op uit de baarmoederachtige eileiderwand van de moeder. Hoeveel eieren per keer worden gelegd verschilt per soort.

Het vlees van de pijlstaartrog is niet erg belangrijk en je verdient er niet zoveel mee als bijvoorbeeld bij een walvis, maar wordt door sommige mensen wel gegeten. Zijn stekel wordt soms als wapen gebruikt en van zijn lever wordt olie gemaakt.

De pijlstaartrog staat er niet om bekend dat hij agressief is of zichzelf actief verdedigt. Wanneer het dier zich bedreigd voelt, is wegzwemmen normaal gesproken de eerste reactie. Maar als de pijlstaartrog dan wordt aangevallen door een roofdier of als er iemand op hem stapt zwaait ie zijn lange staart omhoog. Aan het einde van deze staart zit een scherpe stekel. Als mensen hierdoor worden gestoken gebeurt er normaal gesproken niet zoveel, maar bij bijvoorbeeld een haai werkt het vaak wel heel goed. Vooral de hamerhaai ziet in een pijlstaartrog wel een smakelijk visje. Er is zelfs een keer een hamerhaai gevonden met meer dan 100 stekels van pijlstaartroggen in zijn bek gevonden.

Pijlstaartroggen hebben het liefste rustig water, waar ze zich kunnen ingraven in de modder. In de Europese wateren zie je de pijlstaartrog normaal alleen ’s zomers. Sommige wetenschappers denken dat de pijlstaartrog in de winter naar dieper water vertrekt. Andere onderzoekers hebben het idee dat deze vissen gewoon ingraven en de winter doorbrengen in een soort winterslaap. Het is nog niet helemaal zeker, de wetenschappers blijven elke dag weer nieuwe dingen leren.

De pijlstaartrog die het meest voorkomt in de wateren van Europa, maar ook in de Atlantische Oceaan rond Groot-Brittannië, Spanje en in de middellandse Zee, is de Dasyatis pastinaca. (spreek je uit als Dasjatis Pastinaka) In de zeeën rond Noord- en Zuid-Amerika, van New Jersey tot Brazilië, leeft de Caribische pijlstaartrog veel. In het Indische deel van de Stille oceaan leeft de Reuzen pijlstaartrog, waarvan al enkele exemplaren met een lengte van 4.3 meter gevangen zijn. Er bestaan soorten, zoals de Zuid-Amerikaanse zoetwaterpijlstaartrog, die in riviermondingen zwemmen.

Er zijn meer 80 verschillende pijlstaartroggen, maar die ga ik niet allemaal noemen. Ik ga wel noemen tot welke categorien zij behoren, namelijk de Genus Urogymnus (spreek je uit als Urrochimnes), Genus Taeniura (spreek je uit als Teniura), Genus Pastinachus (spreek je uit als Pastinatjus), Genus Himantura en de Genus Dasyatis (spreek je uit als Dasjatis)

Dit klinkt misschien een beetje saai maar eigenlijk zijn al deze soorten, waar dan weer soorten onder hangen per stuk al bijzonder. Ze zijn zelfs familie van de haai, al zie je dat niet meteen. Wat ook heel bijzonder is aan deze vis is dat er sommige nog maar pas bekend zijn. De laatste rog, die ontdekt is, die heet de Himantura hortlei (spreek je uit als Himantuura Hortlij), is pas in 2006 ontdekt. En de eerste rog die mensen hebben ontdekt is al in 1758 ontdekt, die was de eerste dus hebben ze die maar de gewone pijlstaartrog genoemd

Natuurlijk zijn er nog veel meer dingen te vertellen over deze bijzondere vissen maar ik wilde het wel leuk houden dus daarom houd ik het hierbij. Ik ga jullie nog wat plaatjes geven van wat roggen, en dan natuurlijk die soort die Steve Irwin heeft vermoord. Ik hoop dat jullie mijn spreekbeurt een beetje leuk hebben gevonden en hoop dat als jullie ooit een pijlstaartrog tegenkomen even nadenken voor je hem plaagt of op hem gaat staan. Hebben jullie nog vragen??