DNA databank

Inleiding: Het is een feit dat er van de 16,3 miljoen inwoners van Nederland er jaarlijks 3,2 miljoen het slachtoffer zijn van criminele activiteiten. Het is ook een feit dat van die 3,2 miljoen slachtoffers er slechts de helft, 1,6 miljoen, aangifte doet bij de politie. De politie is in staat 188 duizend gemelde misdaden op jaarbasis op te lossen. Dat wil zeggen dat maar 1 op de 8 gemelde misdaden wordt opgelost en slechts 1 op de 17 van het totaal. Aan dit laatste kan de politie weinig doen, omdat slechts de helft aangifte bij hun doet. Dit kan als oorzaak hebben dat mensen bang zijn om aangifte te doen of dat de mensen zo’n instelling hebben dat ze denken dat de politie er toch niets aan kan doen, want ze lossen nu al zo weinig misdaden op. Ik ben bang dat door deze instelling het probleem van onopgeloste zaken escaleert en uiteindelijk uit de hand loopt. Er is dus een oplossing nodig en die is er! Maar nog niet in Nederland. Ik heb het over de DNA-databank. Omdat de DNA-databank naar mijn idee de oplossing is van de eerder genoemde problemen, of in ieder geval een stap in de goede richting, luidt mijn stelling: Ik ben vóór een DNA-databank.

Wat is een DNA databank? Een DNA-databank is een databank waarin de DNA gegevens van de gehele Nederlandse bevolking in staat. Wanneer er dan op het plaats delict materiaal gevonden word van de dader wat DNA bevat, hoeft de politie alleen het gevonden DNA te vergelijken met het DNA uit databank, de dader op te sporen, hem te arresteren en te berechten.

3 Voorargumenten: 1. Het voordeel van een DNA databank is natuurlijk dat misdaden sneller opgelost kunnen worden. Iedere cel in je lichaam bevat de stof DNA, uit deze stof kan men een DNA profiel opstellen, dit profiel is voor ieder persoon uniek en daarom een perfecte ‘stille getuige.’ Wanneer er dan op het plaats delict bloed, haren of sperma wordt gevonden van de dader, kan men nagaan van wie dit is door een ‘match’ te zoeken in de DNA databank. Als de match is gevonden weet je wie de dader is en is de misdaad opgelost.

2. Een DNA databank heeft ook preventieve werking. Het zal potentiële criminelen afschrikken, omdat de pakkans na een misdaad zo groot is geworden dat criminelen zich wel 2 keer bedenken voordat ze een misdaad begaan. De kans dat een dader géén materiaal achterlaat wat DNA bevat is heel klein, omdat DNA zelfs uit zweet en huidschilfers gehaald kunnen worden.

3. Bovendien is het goedkoper en sneller dan andere methoden om misdaad op te lossen. Er hoeft maar een keer veel geld geïnvesteerd te worden om een DNA databank op te richten en van iedereen DNA af te nemen, maar wanneer dat gedaan is hoeft er niet meer maanden of zelfs jaren naar een dader te worden gezocht. Het vinden en opsporen van een dader is dan een kwestie van een aantal dagen werk en dat scheelt een hoop geld in diverse kosten.

Tegenargument en ontkrachting van dat argument: 1. Een veelgebruikt tegenargument is dat kennis van DNA in verkeerde handen kan vallen. DNA bevat namelijk ook informatie over erfelijke eigenschappen en ziektes. Wanneer deze informatie in handen valt van bijvoorbeeld verzekeringsmaatschappijen, kunnen zij iemand een levensverzekering weigeren, omdat het betreffende persoon potentie heeft een bepaalde ziekte te krijgen. Maar deze angst is onterecht. Er wordt voor een DNA databank alleen een DNA profiel opgesteld. Het DNA profiel geeft geen informatie over erfelijke eigenschappen, maar is gebaseerd op de verschillende lengten van DNA die tussen de genen liggen. De erfelijke eigenschappen zitten in de genen en die komen er dus helemaal niet aan te pas.

Stelling: IK ben vóór een DNA databank, omdat het een goed hulpmiddel is bij het oplossen van misdaden.

Conclusie: Argumenten voor: 1. Misdaden worden sneller opgelost
2. Een DNA databank heeft preventieve werking op potentiële criminelen. 3. Het gebruik van een DNA databank is goedkoper en sneller dan andere methoden om misdaden op te lossen.

Tegenargument: 1. De erfelijke gegevens zouden in verkeerde handen kunnen vallen, maar dit is niet van toepassing om dat de erfelijke eigenschappen helemaal niet aan bod komen.