Het Christendom

Inhoudsopgave

Inhoudsopgave
Hoofdstuk 1: Inleiding
Hoofdstuk 2: Jezus Christus
Wie is Jezus? Hoofdstuk 3 Heilige Maagd Maria. Hoofdstuk 4: Patroon H. Johannes de Doper
Eigenschappen Patroon
Hoofdstuk 5: Moeder teresa
Wie was Moeder Teresa? Roeping
Zuster en lerares
De tweede roeping
De Orde 10
Hoofdstuk 6: Paus Johannes Paulus de 2de
Persoonlijke achtergrond
Het pauselijk ambt
Sociale en politieke houding
Relaties met de joodse gemeenschap
Relaties met de Oosters-orthodoxe Kerk
Relaties met de protestantse Kerken
Kritiek
Gezondheid
Dood
Internationale reacties
Opvolging
Hoofdstuk 7: De Viering van de Sacramenten
Het Sacrament van het de Vergeving (de biecht) Hoofdstuk 8: De Gebeden
Geloof belijdenis
Schuldbelijdenis
Gloria
Sanctus
Onze vader
Agnus Dei
Het wees gegroet
rozenkrans
Hoofstuk 10: De priester
Literatuur

Hoofdstuk 1: Inleiding

Wij houden dit werkstuk over het Christendom omdat ik zelf in Jezus Christus geloof. Ik ga zelf bijna iedere zaterdag of zondag naar de kerk. Ik weet zelf niet alles over Jezus en het christendom. Doormiddel van dit G.P.O wil ik ook er meer over weten te komen.

Hoofdstuk 2: Jezus Christus

Wie is Jezus?

Jezus word al heel lang in de kerk herdacht. De moeder van Jezus was Maria. Maria kreeg 9 maanden voor de geboorte van Jezus een boodschap van de engelen. Zij zou in verwachting raken van een kind. Dat kind zou ze Jezus noemen. Jezus werd geboren in Betlehem. In een stalletje. De herders hoorde de engelen zingen en ze gingen toen naar die stal. De drie koningen zagen een vallende ster en die wees hun naar het kindje Jezus. Zij schonken Maria jozef en Jezus wierook goud en mirre. Toen Jezus echt bekend werd onder het volk was Jezus ongeveer 38 jaar. Hij verrichte wonderen. Zoals van water wijn maken en van steen brood maken. Zijn grootste wonder dat hij verricht had denk ik dat Hij Lazarus(een goede vriend van Jezus ) heeft laten opstaan uit de dood. Jezus heeft 12 mensen opgesteld tot zijn trouwste volgelingen. Ook wel genoemd als Apostelen. Hier onder de namen :

1 Simon, die Petrus genoemd werd, 2 Andreas, broeder van Simon / Petrus, 3 Jakobus, zoon van Zebedeus en broeder van Johannes, 4 Johannes, zoon van Zebedeus en broeder van Jakobus, 5 Filippus, 6 Bartholomeus, 7 Thomas, 8 Mattheus, de tollenaar, 9 Jakobus, zoon van Alfeus, 10 Lebbeus, die Thaddeus genoemd werd, 11 Simon Kananites, 12 Judas Iskariot, de verrader.

Toen Jezus 39 jaar was kwam hij op palm zondag aan in Jeruzalem. Hij werd hartelijk ontvangen. Er werden mantels gelegd op straat en toegezwaaid met palm takken. In de zelfde week op donderdag was het laatste avondmaal. Eigenlijk een afscheidsrede van Jezus. In dat feestmaal deed Jezus de voeten wassen van de apostelen. En brak brood met bepaalde woorden. Op de zelfde nacht ging Jezus nog naar een rustige plek om te bidden tot zijn Vader. Die avond werd hij ook nog gevangen genomen. Uiteindelijk werd Jezus gekruisigd. Meer hierover in dit werkstuk.

Hoofdstuk 3 Heilige Maagd Maria.

Maria is de moeder van Jezus. Zei kreeg de boodschap van de engelen dat zij een kind van god zou krijgen en dat ze de naam van het kind Jezus zou noemen. Maria moest Jezus dus opvoeden van god. Toen Jezus 38 jaar was ongeveer en hij de apostelen aanstelde bleef Maria Jezus volgen. Maria bleef bij Jezus tot dat hij stierf.

Tijdens het Concilie van Efeze (431) werd door paus Coelestinus (+27 juli 432) vastgelegd dat de allerheiligste Maagd Maria, uit wie Jezus werd geboren, waarachtig moeder van God is (Theotokos). Hij trad hier op tegen Nestorius (382-451), beschermheer van Pelagius. (Tijdens het Concilie van Dad-Isjoe (genoemd naar de patriarch) werd het Nestoriaans schisma een feit (424)). Wij herdenken vandaag op feestelijke wijze de taak die Maria heeft vervuld in het heilsmysterie en de enige waarheid loven wij die daaruit voortkwam door de \"heilige Moeder\", de Messias. Op de eerste zondag in het octaaf van Kerstmis vieren we per traditie het feest van \"De Heilige Familie\". Het gezinsleven van Nazareth staat model voor het christelijk gezin in deze tijd. Zo ook op deze dag mag het moederschap van alle moeders gestalte krijgen naar het voorbeeld van de Maagd Maria, die ook veel heeft moeten lijden, maar zeker ook veel vreugde gekend zal hebben.

Hoofdstuk 4: Patroon H. Johannes de Doper

In die dagen reisde Maria met spoed naar het bergland, naar een stad in Judea. Zij ging het huis van Zacharias binnen en groette Elisabet. Zodra Elisabet de groet van Maria hoorde, sprong het kindje op in haar schoot; Elisabet werd vervuld met de heilige Geest en riep met luider stemme uit: Gij zijt gezegend onder de vrouwen en gezegend is de vrucht van uw schoot. Waaraan heb ik het te danken, dat de moeder van mijn Heer naar mij toekomt? Zie, zodra de klank van uw groet mijn oor bereikte, sprong het kindje van vreugde op in mijn schoot. Zalig zij, die geloofd heeft, dat tot vervulling zal komen wat haar vanwege de Heer gezegd is. En Maria sprak: Mijn hart prijst hoog de Heer, van vreugde juicht mijn geest om God mijn redder: daar Hij welwillend neerzag op de kleinheid zijner dienstmaagd. En zie, van heden af prijst elk geslacht mij zalig omdat aan mij zijn wonderwerken deed Die machtig is, en heilig is zijn Naam. Barmhartig is Hij van geslacht tot geslacht voor hen die hem vrezen. Hij toont de kracht van zijn arm; slaat trotsen van hart uiteen. Heerser ontneemt Hij hun troon, maar verheft de geringen. Die hongeren overlaadt Hij met gaven, en rijken zendt Hij heen met lege handen. Zijn dienaar Israel heeft Hij zich aangetrokken, gedachtig zijn barmhartigheid voor eeuwig jegens Abraham en zijn geslacht, gelijk Hij had gezegd tot onze vaderen. Nadat Maria ongeveer drie maanden bij haar gebleven was, keerde zij naar huis terug. (Lc.1, 39-56) Johannes werd ongeveer een half jaar voor Jezus geboren. De ouders van Johannes waren Elisabeth en Zacharias. Ze waren beide reeds op hoge leeftijd. Elisabeth was onvruchtbaar. De engel Gabriel echter meldde aan haar man, Zacharias, dat zijn vrouw moeder zou worden van een zoon. Ze zouden hem de naam Johannes moeten geven. Zacharias wilde daarvoor een teken en de engel ontnam hem zijn spraak. Bij de geboorte van hun zoon zou Zacharias zijn spraak weer terugkrijgen, sprak de engel Gabriel. En zo geschiedde het. Johannes trok op dertig jarige leeftijd de woestijn in en kondigde overal de komst van de Messias aan. Hij predikte een doopsel van bekering en wees het Lam Gods aan. Omdat hij voor zijn geboorte reeds Jezus hoorde en vervuld werd van God geest, wordt bij Johannes niet alleen zijn sterfdag maar ook zijn geboortedag gevierd.

Van Johannes wordt in het evangelie gezegd: \'Ik zeg u:onder wie uit vrouwen geboren zijn, is niemand groter dan Johannes\' (Lc. 7,28)

Hij spoorde het volk aan tot boete en velen lieten zich door hem dopen, ook Jezus (Mt. 3,3-17). Johannes werd op bevel van Herodes Antipas in de gevangenis geworpen. Herodes leefde samen met Herodias, de vrouw van zijn broer, en Johannes had zijn zondigheid aan de kaak gesteld. Johannes werd door toedoen van Herodias\' dochter Salome uit de gevangenis gehaald. Herodias zette Salome aan tot een dans die Herodes zo van stuk bracht dat hij al haar wensen wilde beantwoorden. Salome eiste toen het hoofd van Johannes (Mc. 6,14-29).

Eigenschappen Patroon : Patroon van : wevers, kleermakers, schilders, leerlooiers, timmerlieden, smidse, kuipers, schoorsteenvegers, herbergiers, bontwerkers, wijnbouwers, architecten, drankbestrijders, bioscoopbezitters, herders, dansers, muziekanten, zangers, huisdieren, schapen, lammeren, vasten, Karmelieten, Maltezer ridderorde. Patroon Tegen : hoofdpijn, schorheid, duizeligheid, epilepsie, kinderziekten, angst, hagel
Feestdag Geboorte Johannes De Doper: 24 Juni

Hoofdstuk 5: Moeder Teresa

Moeder Teresa, je kende haar misschien van de televisie. Deze vrouw zorgde voor de armen en bleef in God geloven! Moeder Teresa is in Calcutta gestorven op 5 september 1997 na een hartaanval.

Wie was Moeder Teresa? Op 26 augustus 1910 werd Agnes Gonxha Bojaxhiu geboren in Macedonië. Ze is geboren in een katholiek gezin. Agnes ging graag naar de kerk, ze hield ervan te lezen, te bidden en te zingen. Toen Agneswat groter was, ging ze naar het Lyceum. Ze studeerde goed.

Roeping Toen ze twaalf was, wist ze voor het eerst dat ze voor God wilde werken. Ze bad heel veel en sprak over deze gedachten met haar zus en haar moeder. Als ze 18 wordt, neemt ze haar beslissing en treedt binnen bij de zusters van Loreto in de buurt van Dublin. Hier kiest ze de naam: Moeder Teresa. Op 1 december vertrekt ze naar India, het land waarvan ze droomt.

Zuster en lerares Ze gaat naar Calcutta gezonden om lerares te worden. De kinderen houden van haar enthousiasme en haar tederheid en vlug telt de school driehonderd kinderen. In een ander deel van de stad zijn nog eens honderd kleine studentjes. Ze ziet hoe deze kinderen leven, wat ze eten. Vlug krijgt ze de naam \"ma\" van hen, omdat ze zo voor hen zorgt.

Zuster Teresa kan haar ogen maar niet sluiten. Wie helpt deze armen die op straat leven? In deze school is er ook het Legioen van Maria. Ze bidden niet alleen, ze praten ook over wat ze zien en vragen zich af wat ze kunnen doen. Tezamen met meisjes uit deze groep gaat zuster Teresa regelmatig naar hospitalen, naar de slums, naar de armen. De proost van het Legioen, de Waal pater Henry, is een grote motor in dit werk. Hij is ook, gedurende jaren, de geestelijke leidsman van Zuster Teresa. Onder zijn begeleiding groeit haar verlangen om meer voor de armen te doen, maar hoe?

De tweede roeping Moeder Teresa krijgt een nieuwe boodschap van God: ze moet het klooster verlaten om de armste onder de armen te helpen en bij hen te leven. Eerst gaat ze een opleiding volgen voor verpleging. Hoe kan ze anders genezen? Terug in Calcutta gaat zuster Teresa in de slums en op de straten, spreekt met de armen en helpt hen. Ze helpt hen om hun baby\'s te wassen, hun wonden te reinigen. En ze helpt hen wassen, opruimen en zorgen voor hun kinderen!

Dit jaar neemt Zuster Teresa de Indische nationaliteit. Zuster Teresa ziet hoe de groep groeit. Ze weet dat ze eraan kan denken een orde te beginnen.

De Orde Het werd tijd om een passend huis te vinden om het groeiend aantal zusters een onderdak te kunnen geven. Uiteindelijk is het dit geworden: het beroemde moederhuis: Lower Circular Road 54A.

Gestorven
Wanneer haar gezondheid sterk vermindert in 1996, omwille van ernstige hartproblemen, wil ze niet meer verder doen. Op 13 maart 1997 kiest de verenigde vergadering van de zusters Zuster Nirmala als de opvolgster om het prachtige werk verder te zetten, uit liefde voor Jezus. Moeder Teresa is in Calcutta gestorven op 5 september 1997 na een hartaanval.

Hoofdstuk 6: Paus Johannes Paulus de 2de

Persoonlijke achtergrond

Wadowice, Polen; het ouderlijk huis van Karol Wojtyła ligt vlak achter de kerk

Karol Wojtyła als 12-jarige jongen
Johannes Paulus II werd geboren als Karol Józef Wojtyła, zoon van Karol Wojtyła en Emilia Kaczorowska, in Wadowice, nabij Krakau, in het zuiden van Polen. Zijn vader en naamgenoot was een vroegere ambtenaar in het Habsburgs-Oostenrijkse leger. In 1929 verloor hij zijn moeder, in 1941 zijn vader en zijn oudere broer. Voor zijn geboorte al was een oudere zus als kleuter gestorven. Wojtyła\'s jeugd werd gekenmerkt door intensieve contacten met de joodse gemeenschap van Krakau. In die tijd was hij een actief sporter (een degelijk skiër, zwemmer en ook een voetbalkeeper), schaakte hij, en sprak hij vele talen. Later zou hij vloeiend Pools, Slowaaks, Russisch, Italiaans, Frans, Spaans, Portugees, Duits en Engels spreken, maar een mondje Nederlands was hem zeker ook niet vreemd, getuige daarvan zijn uitspraken toen hij hier bij ons te gast was. Hij doorliep de middelbare school in Wadowice en begon een studie theologie aan de universiteit van Krakau. Deze werd onderbroken door de Tweede Wereldoorlog: om aan deportatie te kunnen ontsnappen ging hij werken in een fabriek van Solvay. Zijn priesterwijding vond op 1 november 1946 plaats. Hij hervatte zijn studie, en haalde een doctoraat in de theologie te Rome in 1948. Op 4 juli 1958 werd hij hulpbisschop van Krakau en reeds op 28 september van datzelfde jaar bisschop. Op 13 januari 1964 werd hij aartsbisschop in Krakau, op 26 juni 1967 kardinaal. In de periode 1962-1965 nam hij deel aan het Tweede Vaticaans Concilie, uitgeroepen door paus Johannes XXIII. Deze raad leverde bijdragen in het Besluit op Godsdienstige Vrijheid (Dignitatis Humanae) en de Pastorale Grondwet van de Kerk in de Moderne Wereld (Gaudium et Spes), twee van de meest historische en invloedrijkste producten van de raad. Sinds 16 oktober 1978 bekleedde hij het hoogste ambt in de Rooms-katholieke Kerk. Het Tweede Conclaaf werd gedomineerd door twee sterke kandidaten voor het hoogste ambt: Giuseppe kardinaal Siri, de aartsbisschop van Genua, en Giovanni kardinaal Benelli, de aartsbisschop van Florence en een naaste medewerker van paus Johannes Paulus I. In vroege stemmingen kwam Benelli als winnaar uit de bus. Nochtans won Wojtyła de verkiezing als compromiskandidaat, voor een deel dankzij de steun van Franz kardinaal König, die eerder Siri had gesteund. Het pauselijk ambt
Karol Józef Wojtyła volgde op 16 oktober 1978 Johannes Paulus I op, die slechts 33 dagen paus was. Hij nam hierbij de naam Johannes Paulus II aan uit respect voor hem en als eerbetoon aan de twee daaraan voorafgaande pausen, Johannes XXIII en Paulus VI. Net als zijn voorganger vereenvoudigde Johannes Paulus II doelbewust zijn ambt, om het tot een minder vorstelijke instelling te maken. Hij verkoos om niet het koninklijk meervoud te gebruiken (waarin de paus zich \'wij\' noemt in plaats van \'ik\'). Johannes Paulus II drong tevens aan op een eenvoudige inauguratieceremonie in plaats van de formele pauselijke kroning, en tijdens zijn pontificaat droeg hij nooit de pauselijke tiara. Een van de eerste officiële bezoeken van Johannes Paulus II was aan zijn geboorteland Polen, in juni 1979. Daar concelebreerde hij een mis op het Plein van de Overwinning in Warschau, een gebeurtenis die bijdroeg tot het ontstaan van een vrije Poolse vakbond in het daaropvolgende jaar. Op 13 mei 1981 schoot de 23-jarige Turk Mehmet Ali Ağca de paus neer op het plein voor de Sint-Pieterskerk. Johannes Paulus II overleefde de aanslag en schonk de man later vergiffenis. Hij bezocht zijn aanvaller, die levenslang had gekregen, ook in de gevangenis. De aanslag was de directe aanleiding tot het gebruik van de zogenoemde pausmobiel, waarin de kerkvader beschermd wordt door kogelwerend glas. Of (en zo ja, wie) er opdracht had gegeven tot die moordpoging blijft controversieel. In maart 2005 schenen documenten uit enkele voormalige sovjetstaten erop te wijzen dat de KGB van de aanval wist 2, hoewel dit door velen betwist wordt. De speculatie over de mogelijke motieven van deze zogenaamde sovjetsamenzwering is veelzijdig; misschien waren de sovjets bang voor het effect van de Poolse paus op de stabiliteit van de Oost-Europese sovjetsatellieten, in het bijzonder van Polen. Een andere speculatie is dat facties in het Vaticaan achter de aanslag zaten, maar beide theorieën hebben geen feitelijke aanknopingspunten opgeleverd. Ali Ağca zelf blijft terughoudend in het onthullen van de waarheid over de oorsprong van zijn moordpoging, hoewel hij recentelijk heeft laten doorschemeren dat hij hulp van binnenuit het Vaticaan ontvangen zou hebben. Paus Johannes Paulus II was een reizende paus: eind 2002 had hij reeds een honderdtal buitenlandse reizen gemaakt, en hij heeft uiteindelijk in totaal zo\'n 150 landen bezocht. In mei 1985 bezocht hij de Lage Landen: België en Nederland; er was betrekkelijk weinig belangstelling in Nederland - laat staan positieve - en er waren rellen, omdat men niet gediend was van zijn komst. Wijnand Duyvendak, toen redacteur van het krakersblad Bluf! en later lid van de Tweede Kamer voor GroenLinks, loofde een beloning van 15.000 gulden uit voor het vermoorden van de paus.

Johannes Paulus II in Brazilië Veel Nederlandse katholieken rond de Acht-Mei-beweging achtten hem te conservatief. Vele katholieken waren niet te spreken over de (in hun ogen) beschamende ontvangst van de kerkvorst in Nederland. De paus heeft volgens ingewijden echter nooit met wrange gevoelens teruggekeken op zijn bezoek aan de Lage Landen. De paus heeft ongeveer 1300 zaligverklaringen uitgesproken, waaronder die van de Vlaamse priester van de melaatsen Pater Damiaan op 4 juni 1995, en ongeveer 460 heiligverklaringen, waaronder die van de Nederlands-Duitse pater Arnoldus Janssen op 5 oktober 2003. Of dit daadwerkelijk meer zalig- en heiligverklaringen zijn dan die van alle voorgaande pausen bijeen, zoals soms wordt beweerd, is moeilijk te bewijzen, omdat de oude bronnen incompleet of onnauwkeurig zijn. Wel staat vast dat het er veel meer zijn dan ooit een paus tevoren heeft gedaan. Dit is mede toe te schrijven aan het feit dat hij het proces van zalig- en heiligverklaring heeft gestroomlijnd door het afschaffen van de promotor fidei (de zogenaamde Advocaat van de Duivel). Paus Johannes Paulus II wordt wereldwijd bewonderd voor de rol die hij speelde in het bestrijden van het communisme in de jaren \'70 en \'80. Op 16 oktober 2003 vierde Johannes Paulus II zijn 25-jarig pontificaat, en hij is daarmee een van de langst regerende pausen. Bij zijn overlijden in 2005, na ruim 26 jaar het ambt van paus bekleed te hebben, was Johannes Paulus II na Petrus (35 jaar) en Pius IX (31 jaar) de langst regerende paus. Tijdens zijn lange pontificaat werd Johannes Paulus II verscheidene malen genomineerd voor de Nobelprijs voor de Vrede; hij heeft deze onderscheiding echter nooit gekregen. Wel kreeg hij in 2004 de Internationale Karelsprijs Aken voor zijn inspanningen ten behoeve van de Europese eenheid.

Sociale en politieke houding
President George W. Bush reikt Johannes Paulus II de Medaille van de Vrijheid uit in 2004
Paus Johannes Paulus II was de eerste paus ooit die in een Lutherse kerk predikte. Het leed dat het communisme in zijn geboorteland Polen teweeg bracht, trok de paus zich ernstig aan. Johannes Paulus II was op de achtergrond de sterke man achter Solidarność (Solidariteit) van Lech Wałęsa. Hij zocht een bondgenoot, en vond deze in Ronald Reagan. De twee hadden regelmatig contact om hun strijd tegen het communisme te coördineren. Het is ook bekend dat er honderden miljoenen dollars van het Vaticaan richting Solidariteit zijn gestroomd. Waar dit geld vandaan kwam is nooit opgehelderd, alhoewel enige speculatie in de richting van de Verenigde Staten wijst. Het is goed mogelijk dat zonder de steun door het Vaticaan het communisme in Polen niet gevallen was. Johannes Paulus II moet bijgevolg gezien worden als een hoofdrolspeler in dat proces. Hij hechtte een zeer grote waarde aan het menselijk leven, en dit resulteerde in zijn veroordeling van abortus, euthanasie en de doodstraf. In zijn encycliek Evangelium Vitae (Evangelie van het Leven) uit 1995 belichtte de paus de boodschap van het Evangelie (\"cultuur van het leven\"), die hij plaatste tegenover de \"cultuur van de dood\", die volgens de kerkvader in de moderne wereld doorgedrongen was, en waartoe hij bovengenoemde onderwerpen rekende. Ook pleitte hij voor de afschaffing van de doodstraf, de kwijtschelding van de schulden van de arme landen en het terugdringen van de armoede. In 2000 onderschreef Johannes Paulus II in het openbaar de campagne voor schuldverlichting voor Afrikaanse landen. In 2003 werd de paus ook een prominent criticus van de invasie door de VS en haar bondgenoten van Irak. Hij stuurde zijn minister van de Vrede naar een bespreking met de Amerikaanse president George W. Bush om bezwaren tegen die oorlog over te brengen, zoals hij dit ook al gedaan had bij de Eerste Golfoorlog in 1991. De paus was van mening dat het onder andere de taak van de Verenigde Naties is een internationaal conflict door diplomatie op te lossen, en dat unilaterale agressie een misdaad tegen de vrede en een schending van het internationaal recht is. Johannes Paulus II was ook een belangrijk criticus van het homohuwelijk. In zijn laatste boek, Geheugen en Identiteit, beschrijft hij huwelijken tussen personen van hetzelfde geslacht als deel van een \"nieuwe ideologie van het kwaad\". Op het vlak van milieu en ecologie verklaarde Johannes Paulus II dat een ecologisch duurzame manier van leven uitdrukking is van respect voor de Schepper en voor toekomstige generaties, evenals uiting van wereldwijde solidariteit. Daarom is milieubewust leven een roeping voor elke christen in de moderne samenleving. Milieuproblemen zijn volgens de paus te herleiden tot een gebrek aan solidariteit.

Relaties met de joodse gemeenschap
Johannes Paulus II hield een aantal toespraken over de verhouding van de Kerk met de joden, en toonde ontzag voor de slachtoffers van de holocaust. Hij was de eerste paus die het concentratiekamp in Auschwitz (Polen) bezocht. Zijn bezoek aan de Synagoge van Rome was het eerste synagogebezoek van een paus in de geschiedenis van de Rooms-katholieke Kerk. In maart 2000 ging Johannes Paulus II naar het holocaustherinneringscentrum Yad Vashem in Israël en raakte het heiligste heiligdom van de joodse mensen aan, de westelijke muur in Jeruzalem (hij schreef daar zelfs een gebed op een papiertje, dat hij vervolgens in de muur stak), ter bevordering van de christelijk-joodse verzoening, en zei dat de joden \"onze oudere broeders\" zijn. Gezien het significante verschil tussen katholiek christendom en jodendom zijn er een aantal punten van geschil tussen de Rooms-katholieke Kerk en de joodse gemeenschap. Een aantal kwesties die door Johannes Paulus II werden gesteund, veroorzaakten meningsverschillen binnen elementen van de joodse gemeenschap, waaronder: • de zaligverklaring van paus Pius XII, die volgens veel groepen joodse gelovigen niet correct handelde tijdens de holocaust; • het openen van de archieven van het Vaticaan uit de periode van de Tweede Wereldoorlog; • de zaligverklaring van joden die als zuigelingen tot het katholicisme werden bekeerd. Niettemin is het aantal kwesties die joodse groepen en het Vaticaan verdelen tijdens de laatste veertig jaar beduidend gedaald
Relaties met de Oosters-orthodoxe Kerk

De paus ontmoet aartsbisschop Christodoulos
In mei 1999 bezocht Johannes Paulus II Roemenië. Dit was de eerste keer dat een paus een hoofdzakelijk oosters-orthodox land bezocht sinds het Grote Schisma, de gebeurtenis die de oostelijke orthodoxie en het westelijke rooms-katholicisme in het jaar 1054 scheidde. De paus werd begroet door de patriarch, evenals door de Roemeense president, Emil Constantinescu. De patriarch verklaarde dat het \"tweede millennium van christelijke geschiedenis met het pijnlijke verwonden van de eenheid van de Kerk begon; aan het eind van dit millennium is er een herstel van christelijke eenheid geweest\". De paus en de patriarch woonden met een menigte van honderdduizenden mensen vereringsdiensten bij, die in de openlucht werden gehouden. Een groot deel van de orthodoxe bevolking van Roemenië toonde zich positief tegenover het idee van christelijke hereniging. In Athene ontmoette de paus aartsbisschop Christodoulos, het hoofd van de Grieks-orthodoxe Kerk in Griekenland. Na een privé-vergadering spraken de twee in het openbaar. Christodoulos las een lijst van \"13 inbreuken\" van de Rooms-katholieke Kerk tegen de Orthodoxe Kerk sinds het Grote Schisma voor, waaronder het plunderen van Constantinopel door kruisvaarders in 1204 en het gebrek van iedere verontschuldiging van de Rooms-katholieke Kerk: \"Er is niet één enkel verzoek om gratie gehoord\" voor de kruisvaarders van de 13de eeuw. De paus antwoordde daarop met de vraag aan de Heer of Hij daarvoor vergiffenis wou schenken, hetgeen Christodoulos onmiddellijk toejuichte. Johannes Paulus zei ook dat de plundering van Constantinopel een bron van \"diepe spijt\" voor de katholieken was. Later kwamen Johannes Paulus en Christodoulos op een plek samen waar Paulus eens aan Atheense christenen had gepredikt. Zij gaven een gemeenschappelijke verklaring uit, waarin stond: \"Wij zullen alles doen wat in onze macht ligt, opdat de christelijke wortels van Europa en zijn christelijke ziel kunnen worden bewaard. (...) Wij veroordelen elke toevlucht tot geweld, proselytisme en fanaticisme, in naam van de godsdienst.\" Tijdens het bezoek vermeed de paus echter de conflicten op Cyprus te vermelden. Johannes Paulus II bezocht ook nog andere oosters-orthodoxe gebieden, zoals Oekraïne.

Relaties met de protestantse Kerken
Johannes Paulus II heeft nooit zoveel aandacht besteed aan de protestantse Kerken als aan de orthodoxe. Volgens sommigen was dit omdat er veel raakvlakken zijn tussen de Roomse kerk en de orthodoxen. Met de protestanten is dit veel minder. De vrijzinnigheid in veel protestantse richtingen kon de goedkeuring van de paus niet krijgen. Met de conservatieve kringen in het protestantisme kon de paus het wat de kern van de christelijke leer betreft over zonde en verzoening, God, Jezus, en de Heilige Geest (de Heilige Drievuldigheid) wel vinden, maar daar bleef het probleem van de Mariaverering en het primaat van het pauselijk ambt bestaan. Dit is vooral in conservatieve en fundamentalistische protestantse Kerken een onoverkomelijk geschilpunt. Met de Anglicaanse Kerk werd overigens wel (beperkt) contact gezocht. Kritiek
Alhoewel de charismatische paus wereldwijd bewonderd werd om zijn niet mis te verstane veroordeling van communistische regimes, vonden critici het opportuun van hem dat hij schijnbaar geen moeite had met \"rechtse\" dictaturen, zoals het regime van Augusto Pinochet in Chili, dat hij net als Polen (generaal Wojciech Jaruzelski) én Cuba (Fidel Castro, niet aanwezig op zijn begrafenis) met een bezoek vereerde. Vooral in sommige westerse landen werd kritiek geleverd op zijn standpunten betreffende seksualiteit. Zo zou zijn afkeuring van het gebruik van condooms het voorkomen van besmetting met het HIV-virus in met name Afrika ernstig gehinderd hebben. Tijdens het begin van zijn pausschap, eind jaren \'70, kwam de ziekte aids naar voren. In de jaren daarna bleek geen enkel geneesmiddel voor de ziekte beschikbaar te zijn, maar bleek deze voorkomen te kunnen worden door onbeschermd seksueel contact te vermijden. Promiscue seksueel contact is vooral in Afrika en sommige westerse landen verbreid, zodat daar met name condooms een preventief middel zouden kunnen zijn tegen de verspreiding van dat HIV-virus. Veel mensen in Afrika zijn rooms-katholiek. Volgens sommigen had de paus een belangrijke rol kunnen spelen in de preventie van aids door condoomgebruik toe te staan of zelfs te propageren. De paus was er voorstander van medicijnen beschikbaar te stellen, hetgeen op bezwaar stuit van de westerse farmaceutische industrie. Vermijding van HIV-besmetting was volgens hem vooral te zoeken in een monogaam gezinsleven. De kerkvader keurde seksuele activiteiten buiten het huwelijk af, net als seksuele activiteiten die voortvloeien uit andersgeaardheid, waaronder homoseksualiteit, transseksualiteit, biseksualiteit, bigamie en pedofilie, hetgeen ook niet overal in goede aarde viel. Paus Johannes Paulus II wees in zijn apostolische brief Ordinatio Sacerdotalis uit 1994 toelating van lekenpriesters, openstelling van het priesterambt voor vrouwen en opheffing van het celibaat af, voorstellen die in sommige landen worden gedaan als mogelijke oplossing voor het priestertekort. De waardigheid van de vrouw kreeg aandacht in de apostolische brief De mulieris dignitatem, waarin de paus de mensenrechten voor vrouwen en het recht op waardigheid voor hen in het beroepsleven bepleitte. Dat betekende voor hem echter niet het invoeren van priesteressen, hetgeen sommige rooms-katholieken in westerse landen wel voorstaan.

Gezondheid

Johannes Paulus II in 2004
Als jongste paus sinds paus Pius IX betrad Johannes Paulus II het ambt in uitzonderlijk gezonde toestand. In tegenstelling tot vorige pausen wandelde, zwom en skiede hij. Op jonge leeftijd was hij bovendien keeper geweest. Nochtans ging het, mede door de aanslag op zijn leven, steeds slechter met de gezondheid van de kerkvorst: hij had een tumor, die in 1992 werd verwijderd, zijn schouder werd geopereerd in 1993, hij brak zijn dijbeen in 1994, en zijn appendix werd in 1996 verwijderd. Een orthopedisch chirurg bevestigde in 2001 dat paus Johannes Paulus II aan de ziekte van Parkinson leed. Dit werd pas in 2003 door het Vaticaan bevestigd. Spreken in het openbaar kostte hem steeds meer moeite. De paus ontwikkelde ook artritis in zijn rechterknie, waardoor hij minder ging lopen. Niettemin bleef hij de wereld bezoeken. Hoewel hij fysiek in slechte vorm was, bleef hij geestelijk volledig waakzaam, zo melden naaste verwanten van de paus. Begin 2005 kampte Johannes Paulus II met ademhalingsmoeilijkheden, waardoor hij op 24 februari een tracheotomie onderging. Tegen het einde van zijn pausschap gingen er zowel binnen als buiten de kerk stemmen op die pleitten voor het aftreden van de paus. Al had hij dit eind 2000 wel overwogen, zoals uit zijn testament bleek, toch besloot hij tot zijn dood zijn ambt te bekleden.

Dood
Op 31 maart ontwikkelde zich een \"zeer hoge koorts die door een urinebuisinfectie werd veroorzaakt\", maar de paus werd niet naar het ziekenhuis gebracht, blijkbaar overeenkomstig zijn wens in het Vaticaan te sterven. Later die dag kondigden bronnen in het Vaticaan aan dat de paus de laatste sacramenten van de Rooms-katholieke Kerk had ontvangen. Dit was de eerste keer dat hem het sacrament werd gegeven sinds de moordpoging van 1981. Op 1 april verergerde zijn toestand drastisch. Zijn hart en nieren werden snel zwakker. De paus werd gevoed door middel van een sonde door zijn neus, en hij had hoge koorts. In een officieel communiqué van het Vaticaan, omstreeks 13.30 uur, werd gesproken van een \"ernstige, maar stabiele\" toestand van de paus. Rapporten uit het Vaticaan vroeg in de ochtend berichtten dat de paus een hartaanval had gekregen, maar bij kennis was gebleven. Later op de avond, omstreeks 22.00 uur, meldden diverse media het overlijden van de paus, wat iets later weer officieel met klem vanuit het Vaticaan tegengesproken werd.

Johannes Paulus II in september 2004 in zichtbaar zwakke lichamelijke toestand
Om ongeveer 00.30 uur op 2 april gaf een woordvoerder van het Vaticaan een verdere briefing over de gezondheid van de paus, en hij bevestigde dat deze de laatste sacramenten had ontvangen. De daaropvolgende dag was er om 11.30 uur een persconferentie. Joaquín Navarro-Valls, de woordvoerder van het Vaticaan, meldde daarin dat de toestand van de paus nog steeds zeer slecht was, en dat hij ook steeds minder bij bewustzijn was. Navarro-Valls openbaarde verder dat de paus de woorden \"Ik denk aan jullie\" had uitgesproken, waarschijnlijk refererend aan de jongeren die op het Sint-Pietersplein verzameld waren. Dezelfde dag schreef hij nog een afscheidsbriefje aan zijn naaste Poolse medewerkers (drie nonnen en twee secretarissen) met de tekst: \"Ik ben gelukkig, laten jullie ook gelukkig zijn.\" Vroeg in de avond kondigde het Vaticaan aan dat zijn toestand \"zeer ernstig\" bleef. Omstreeks 19.00 uur beweerden Italiaanse nieuwsbronnen dat de paus zijn bewustzijn had verloren. Ten minste één medisch centrum verklaarde dat er geen hoop meer voor hem was. Het Vaticaan publiceerde vervolgens een persbericht, waarin gemeld werd dat de nieren van de paus niet meer functioneerden. Het ANSA-nieuwsagentschap rapporteerde ongeveer een half uur later dat hij niet meer bij bewustzijn was. Verscheidene Italiaanse media-agentschappen meldden de dood van de paus om 20.20 uur, wat spoedig daarna door het Vaticaan ontkend werd. Paus Johannes Paulus II stierf in zijn privé-flat op 2 april om 21.37 uur op de leeftijd van 84 jaar aan de gevolgen van een sepsis en een aantal bijbehorende infecties, waardoor zijn nieren en andere vitale organen, waaronder uiteindelijk ook zijn hart, het lieten afweten. Hiermee kwam na ruim 26 jaar een einde aan zijn gedragen leiderschap van de Rooms-katholieke Kerk. Internationale reacties

Zijn begrafenis
Johannes Paulus II werd wereldwijd herdacht: door een menigte van meer dan 70.000 mensen in het Sint-Pietersplein, meer dan één miljard katholieken en vele niet-katholieken. De paus had altijd gezegd dat zijn dood als overgang naar het volgende stadium van zijn eeuwig leven zou moeten worden gevierd. In Polen verzamelden katholieken zich bij de kerk in Wadowice, de geboorteplaats van de paus. De staatstelevisie had de amusementsprogramma\'s al vanaf 1 april 2005 geannuleerd. De Polen, die over het algemeen een diepe verwantschap met de paus voelen en naar hem verwijzen als hun \'vader\', waren in het bijzonder door zijn dood geschokt. Vele wereldleiders drukten hun deelneming uit: • De Australische eerste minister John Howard zei dat paus Johannes Paulus II een vrijheidsvechter was tegen het communisme en als een grote christelijke leider zou moeten worden herinnerd. • In Brazilië drukte namens het grootste katholieke land van de wereld president Luiz Inácio Lula da Silva het verdriet van zijn volk uit. Er werd een rouwperiode van 7 dagen afgekondigd door de overheid. • In Chili werd een officiële rouwperiode van 3 dagen afgekondigd door de overheid. President Ricardo Lagos merkte op: \"Zijn naam wordt deel van onze geschiedenis, we zullen zijn gedachten koesteren.\" • In het Verenigd Koninkrijk drukte de koningin haar \"diepe verdriet\" uit over de dood van de paus en ze herinnerde zijn inspanningen in de hele wereld met betrekking tot het bevorderen van vrede. Eerste minister Tony Blair zei dat de wereld een godsdienstige leider had verloren die door gelovigen en niet-gelovigen werd gerespecteerd. • De vlaggen op het Witte Huis en andere openbare gebouwen in de Verenigde Staten werden halfstok gehangen. President George W. Bush drukte zijn medeleven uit en noemde de paus \"kampioen van de menselijke vrijheid\" en een \"inspiratie voor miljoenen Amerikanen\". • De Dalai Lama eerde de paus voor het bevorderen van \"harmonie en spirituele waarden\". • Zelfs in het overwegend boeddhistische Thailand werden de vlaggen halfstok gehangen. Ook vele andere katholieke en niet-katholieke godsdienstige en politieke leiders over de hele wereld betuigden hun deelneming. De begrafenis op 8 april werd bijgewoond door de hoogste vertegenwoordigers van talloze landen, overwegend katholieke en niet-katholieke, maar zelfs vele moslimlanden en boeddhistische landen stuurden vertegenwoordigers. Bijna alle Europese landen hadden hun president of koninklijke afvaardiging gestuurd, zo was België vertegenwoordigd door koning Albert II en eerste minister Guy Verhofstadt, Groot-Brittannië door Prins Charles en premier Tony Blair, en de Verenigde Staten door president George W. Bush en zijn 2 voorgangers. De grote uitzondering daarop was het huis van Oranje, dat, net als bij voorgaande pauselijke begrafenissen, geen enkel lid van het koninklijk huis als vertegenwoordiger stuurde. Volgens de RVD was premier Balkenende genoeg. Dit standpunt van de Nederlandse regering leidde in sommige katholieke kringen tot protest, en zelfs oud-premier Dries van Agt liet zijn afkeuring blijken: Een klap in het gezicht voor de miljoenen Nederlandse katholieken, zoals hij het noemde. Hem werd tegengeworpen dat hij als premier in 1978 zelf ook niet bij de twee pauselijke begrafenissen aanwezig was, en ook geen vertegenwoordiger van het koninklijk huis stuurde. Uit enquêtes bleek dat de afwezigheid van het koninklijk huis door Nederlandse katholieken als beledigend werd ervaren. De begrafenis van Johannes Paulus II werd een van de grootste rouwplechtigheden van de moderne geschiedenis genoemd, vanwege de honderden aanwezige hoogwaardigheidsbekleders, de miljoenen pelgrims in Rome en de miljarden die wereldwijd via de media meekeken of meeluisterden. De uitzending werd rechtstreeks uitgezonden op veel televisie- en radiozenders. Opvolging
Na het overlijden van de paus vernietigde camerlengo Martínez Somalo volgens de traditie de vissersring en het zegel van Johannes Paulus II. De camerlengo was, in overleg met het college van kardinalen, tijdelijk verantwoordelijk voor het bestuur van de kerk, en tevens voor de voorbereiding van de verkiezing van een nieuwe paus. Kardinaal Camillo Ruini, de vicaris-generaal van Rome, treedt op als plaatsvervangend bisschop van Rome. Deze periode, waarin er een machtsvacuüm is wegens het ontbreken van een paus, noemt men ook wel sedisvacatie van de Heilige Stoel. Op 19 april 2005 werd de uit Duitsland afkomstige kardinaal Ratzinger gekozen als zijn opvolger. Hiermee is deze de 265ste paus. Ratzinger koos de naam : Paus Benedictus XVI

Hoofdstuk 7: De Viering van de Sacramenten

We weten allemaal dat medemenselijkheid een plaats dient te hebben in ons leven. Bij alle zwakheid die de mens heeft, beseft hij evenwel dat hulpvaardigheid, vergevingsgezindheid, eerlijkheid, trouw … noodzakelijk zijn. Christen-zijn betekent dat je niet alleen een band hebt met de mensen, maar een band met God én met de mensen. De band met God kan op vele manieren worden versterkt en bewaard. Een voorbeeld is het gebed, waarin de mens praat met zijn God. Maar ook de levenswijze die Jezus ons via zijn Kerk wijst, past daarbij. De Sacramenten zijn binnen een christelijk leven van wezenlijk belang. Ze zijn als het ware de onmisbare helpende hand die God ons reikt op de kernmomenten in ons leven.

Het Sacrament van het Doopsel.

Als het geloof van wezenlijke betekenis is in uw leven dan spreekt het vanzelf, dat u dit graag wilt overdragen op uw kinderen. U wilt hen niet alleen kinderen van deze wereld laten zijn, maar ook maken tot kinderen van God. Dat laatste gebeurt bij het Doopsel. Het sacrament van het Doopsel is het begin van onze band met God. Het is tevens het moment van onze opname in de katholieke Kerk.

Voorafgaand aan het doopsel wordt in een doopgesprek met de ouders van gedachten gewisseld over de betekenis van het Doopsel en het verloop van de doopplechtigheid. Dit gesprek vindt plaats tijdens de doopavonden (één maal per maand / zaaltje Johannes de Doper) Het is regel dat het Doopsel wordt toegediend in de eigen parochiekerk op de zondagmiddag. Er wordt altijd maar in één kerk per zondag gedoopt. Op de eerste zondag van de maand wordt er niet gedoopt. Van de ouders van de dopeling wordt een vrijwillige bijdrage gevraagd in de kosten van de doopplechtigheid (zoals doopkaars, verlichting, verwarming etc.)

Het Sacrament van de Eucharistie.

Dé ontmoeting tussen God en de mens is bij uitstek de Eucharistie. In de gedaante van brood en wijn is Christus, de Zoon van God, dan werkelijk onder ons aanwezig. Hij geeft Zichzelf aan ons als voedsel voor onderweg. Dit is de meest intieme ontmoeting met Christus hier op aarde. Het zou iedere gelovige dan ook met vreugde en dankbaarheid moeten vervullen.

Tenminste ieder weekend komen we in de kerk bij elkaar voor de Eucharistie. We luisteren naar Gods Woord, we ontvangen Christus zelf in de heilige Communie en zijn elkaar tot steun in het geloof. We doen God, onszelf en anderen tekort wanneer we zonder geldige reden in het weekend de Eucharistie verzuimen.

Het Sacrament van het Vormsel.

Het sacrament van het Vormsel wordt aan kinderen toegediend wanneer ze op het punt staan de basisschool te verlaten. Ze staan dan immers net op de drempel van de groei naar volwassenheid. In het sacrament van het Vormsel ontvangen de jongeren de bijzondere hulp van de Heilige Geest. Hij helpt hen om het geloof een echte plek te geven in het leven van iedere dag en schenkt de kracht om zonodig voor hun geloof uit te komen.

Ieder jaar is er voor de kinderen van groep acht van de basisscholen een Vormselviering. De datum van de viering wordt vastgesteld in overleg met de bedienaar (de bisschop of diens plaatsvervanger). In onze parochies altijd ná Pasen. De ouders van de vormelingen worden over het een en ander tijdig geïnformeerd.

Het Sacrament van het Huwelijk.

Wanneer twee mensen elkaar levenslange liefde en trouw, in goede en kwade dagen, beloven, dan beseffen ze meestal wel, dat deze belofte in bepaalde omstandigheden de menselijke krachten wel eens te boven gaat. Daarom vragen gelovige mensen in het sacrament van het Huwelijk Gods hulp en zegen om de gedane belofte waar te kunnen maken. Het huwelijk is immers een heilige verbintenis, waarvan Christus heeft gezegd: \'Wat God verbonden heeft, mag een mens niet scheiden\'.

Het aangaan van een levenslange verbintenis tussen man en vrouw vraagt om een gedegen voorbereiding. Het is zeer gewenst dat u tijdig (zeker drie maanden van tevoren) met een van de parochiepriesters afspraken maakt over de voorbereiding. De datum van het huwelijk kunt u regelen met het parochiecentrum.

Het Sacrament van de priesterwijding.

God wil graag voor ons zorgen. Hij wil dat wij dat ook kunnen zien. Daarom roept Hij mannen om te doen wat Christus zelf gedaan heeft. Dat zijn de priesters.

Onze tijd kent een tekort aan priesters. Het is goed om in de gezinnen te bidden voor nieuwe roepingen. Maar laten we tegelijkertijd ook God vragen om goede ouders en opvoeders; vragen dat het geloof mag groeien in de harten van de mensen. Het Sacrament van het de Vergeving (de biecht).

Als we eerlijk durven zijn dan weten we, dat we meer dan eens nodeloos tekort schieten jegens God en onze medemens. Daarom heeft Christus ons het sacrament van de vergeving geschonken. Hij deed dat toen Hij tegen zijn apostelen zei: \'Aan wie gij de zonden vergeeft, hun zijn ze vergeven\'. Naast het sacrament van de biecht kennen we de boeteviering. In de boeteviering toetsen we onze levenswijze aan het Evangelie. Op deze wijze willen we ons leven verdiepen en gevoelens van berouw opwekken. De boeteviering vormt daarom een goede voorbereiding op het sacrament van de vergeving.

Biechtgelegenheid is er in ruime mate in onze parochies. Onder meer op de eerste zaterdagen van de maand (in de Johannes de Doperkerk tussen 09.00 en 10.00 uur), na de boetevieringen, voorafgaande aan grote kerkelijke feesten, en altijd op afspraak. Je kunt dit sacrament in de kerk ontvangen, in de biechtstoel of sacristie, maar ook elders bijvoorbeeld bij u thuis in een persoonlijk gesprek of bij een van de priesters thuis. Data en tijdstippen van biechturen en boetevieringen vindt u in de Kerkberichten en u kunt ze ook opvragen bij het parochiecentrum.

Het Sacrament van de zieken.

Wanneer iemand is overleden heeft het toedienen van sacramenten geen betekenis meer. Sacramenten zijn immers bedoeld voor de levende (een arts geeft aan een overledene immers ook geen pilletje meer). Toch zal de priester na het overlijden graag komen om samen met de familie voor de overledene te bidden. Het is evenwel verstandiger om met het toedienen van het sacrament van de zieken niet te wachten tot het moment van het overlijden. Dit sacrament is immers bedoeld om Gods hulp en liefde in te roepen voor een ernstige zieke.

Na het overlijden zal vanzelfsprekend de wens van de overledene (of familie) ten aanzien van begrafenis of crematie worden gerespecteerd. Het is evenwel goed om te weten dat de rooms-katholieke Kerk de voorkeur geeft aan de oudchristelijke traditie van begraven.

Hoofdstuk 8: De Gebeden

Gelovigen bidden ook tot god. Ze bidden met open hart tot god.

In de Eucharistie heb je ook gebeden.

Hieronder de gebeden die in een Eucharistie zitten :

Geloof belijdenis

Ik geloof in god de almachtige vader
Schepper van hemel en aarde
En in Jezus Christus zijn enige zoon onze heer
Die ontvangen is van de heilige geest
Geboren uit de maagd Maria
Die geleden heeft onder Pontius Pilatus
Is gekruisigd gestorven en begraven
Die nedergedaald is ter helle
De derde dag verrezen uit de doden
Die opgestegen is ten hemel
Zit aan de rechterhand van god de almachtige vader. Vandaar zal hij komen oordelen de levenden en de doden
Ik geloof in de heilige geest
De heilige katholieke kerk
De gemeenschap van de heiligen
De vergeving van de zonden
En het eeuwig leven
Schuldbelijdenis:

Ik belijd voor de almachtige God
En voor u allen dat ik gezondigd heb
In woord en gedachten in doen en laten
Door mijn schuld, door mijn schuld, door mijn grote schuld
Daarom smeek ik heilige Maria altijd maagd
Alle engelen en heiligen
En u broeders en zusters
Voor mij te bidden tot de heer onze God.

Gloria

Eer aan god in den hoge
En vrede op aarde aan mensen
Die Hij liefheeft
Wij loven U. wij aan bidden U
Wij verheerlijken U en zeggen U dank. Voor uw grote heerlijkheid.

Heer god hemelse koning
God almachtige vader
Heer eniggeboren zoon Jezus Christus. Heer lam Gods zoon van de vader.

Gij die wegneemt de zonden der wereld
Ontferm u over ons
Gij die wegneemt de zonden der wereld
Ontferm u over ons
Gij die zit aan de rechterhand van de vader
Ontferm u over ons

Want Gij alleen zijt de Heilige
Gij alleen de Heer
Gij alleen de Allerhoogste Jezus Christus
Met de heilige geest
In de heerlijkheid van god de vader

Sanctus

Heilig heilig heilig de Heer de God der hemelse machten
Vol zijn hemel en aarde van uw heerlijkheid
Hosanna in den hoge
Gezegend Hij die komt in de naam des heren
Hosanna in den hoge.

Onze vader

Onze Vader die in de hemel zijn
Uw naam worde geheiligd
Uw rijk kome
Uw wil geschiede op aarde zoals in de hemel
Geef ons heden ons dagelijks brood
En vergeef ons onze schuld
Zoals ook wij aan anderen hun schuld vergeven. En lijd ons niet in bekoring maar verlos ons van het kwade.

Agnus Dei

Lam Gods dat wegneemt de zonden der wereld
Ontferm u over ons
Lam Gods dat wegneemt de zonden der wereld
Ontferm u over ons
Lam Gods dat wegneemt de zonden der wereld
Geef ons de vrede. Er is ook een gebed maar dat word gebeden tijdens de eerste Heilige Communie maar niet zo zeer in de Eucharistie

Het wees gegroet
Wees gegroet Maria vol van genade
De Heer is met U
Gij zijt de gezegende onder de vrouwen
En gezegend is Jezus de vrucht van uw schoot
Heilige Maria moeder van God
Bid voor ons zondaars
Nu en in het uur van onze dood Amen.

Rozenkrans

We openen met het kruisteken
In de naam van de Vader en de Zoon en de heilige Geest. Amen. Vervolgens bidden we de geloofsbelijdenis
Ik geloof in God, de almachtige Vader, Schepper van hemel en aarde. En in Jezus Christus, Zijn enige Zoon, onze Heer, die ontvangen is van de heilige Geest, geboren uit de maagd Maria, die geleden heeft onder Pontius Pilatus, is gekruisigd, gestorven en begraven, die nedergedaald is ter helle, de derde dag verrezen uit de doden, die opgestegen is en hemel, zit aan de rechterhand van God, de almachtige Vader, vandaar zal Hij komen oordelen
de levenden en de doden. Ik geloof in de heilige Geest; de heilige katholieke Kerk, de gemeenschap van de heiligen; de vergeving van de zonden; de verrijzenis van het lichaam; en het eeuwig leven. Amen.

Na de geloofsbelijdenis bidden we de doxologie
Eer aan de Vader en de Zoon en de heilige Geest. Zoals het was in het begin en nu en altijd, en in de eeuwen der eeuwen. Amen. Vervolgens het Onze Vader
Onze Vader, die in de hemel zijt; Uw naam worde geheiligd; Uw rijk kome; Uw wil geschiede, op aarde zoals in de hemel. Geef ons heden ons dagelijks brood; en vergeef ons onze schuld, zoals ook wij aan anderen hun schuld vergeven; en leid ons niet in bekoring; maar verlos ons van het kwade. Amen. Dan volgen drie begroetingen aan Maria
Wij groeten u, dochter van God de Vader.

Wees gegroet, Maria, vol van genade, de Heer is met U; Gij zijt de gezegende onder de vrouwen
en gezegend is Jezus, de vrucht van uw schoot. Heilige Maria, moeder van God, bid voor ons zondaars, nu en in het uur van onze dood. Amen.

Wij groeten u, moeder van God de Zoon. Wees gegroet, Maria,...

Wij groeten u, bruid van God de heilige Geest. Wees gegroet, Maria,...

Doxologie

Eer aan de Vader en de Zoon en de heilige Geest. Zoals het was in het begin en nu en altijd, en in de eeuwen der eeuwen. Amen.

Zegenwens

De namen van Jezus, Maria en Jozef moeten zijn gezegend, van nu af tot in eeuwigheid. Vervolgens overwegen we de geheimen van de rozenkrans bij elk tientje: Onze Vader,… Één van de geheimen
10 keer Wees gegroet, Maria,…

DE BLIJDE GEHEIMEN (maandag en zaterdag) 1. De engel Gabriël brengt de blijde boodschap aan Maria
2. Maria bezoekt haar nicht Elisabeth
3. Jezus wordt geboren in een stal van Bethlehem
4. Jezus wordt in de tempel opgedragen
5. Jezus wordt in de tempel wedergevonden

DE DROEVIGE GEHEIMEN (dinsdag en vrijdag) 1. Jezus bidt in doodsangst tot Zijn hemelse Vader
2. Jezus wordt gegeseld
3. Jezus wordt met doornen gekroond
4. Jezus draagt Zijn kruis naar de berg van Calvarië 5. Jezus sterft aan het kruis

DE GLORIEVOLLE GEHEIMEN (woensdag en zondag) 1. Jezus verrijst ui de doden
2. Jezus stijft op ten hemel
3. De heilige Geest daalt neer over de apostelen
4. Maria wordt in de hemel opgenomen
5. Maria wordt in de hemel gekroond

DE GEHEIMEN VAN HET LICHT (donderdag) 1. Jezus laat zich dopen in de Jordaan. 2. Jezus openbaart zichzelf op de bruiloft van Kana. 3. Jezus verkondigt het Rijk van God en roept op tot bekering. 4. Jezus verandert, wonderbaarlijk, van gedaante op de berg Tabor. 5. Jezus stelt de Eucharistie in tijdens het Laatste Avondmaal. LITANIE VAN DE HEILIGE MAAGD MARIA

Heer, ontferm U over ons. Christus, ontferm U over ons. Heer, ontferm U over ons, Christus aanhoor ons. Christus, verhoor ons.

God, hemelse Vader, ontferm U over ons. God Zoon, Verlosser van de wereld, ontferm U over ons. God, heilige Geest, ontferm U over ons. Heilige Drievuldigheid, één God, ontferm U over ons.

Heilige Maria, Bid voor ons
Heilige Moeder van God, Heilige Maagd der maagden, Moeder van Christus, Moeder van de Kerk, Moeder van de goddelijke genade, Allerreinste Moeder, Zeer kuise Moeder, Maagdelijke Moeder, Onbevlekte Moeder, Beminnelijke Moeder, Bewonderenswaardige Moeder, Moeder van goede raad, Moeder van de Schepper, Moeder van de Zaligmaker, Allervoorzichtigste Maagd, Eerwaardige Maagd, Lofwaardige Maagd, Machtige Maagd, Goedertieren Maagd, Getrouwe Maagd, Spiegel van gerechtigheid, Zetel van Wijsheid, Oorzaak van onze blijdschap, Geestelijk vat, Eerwaardig vat, Bid voor ons
Heerlijk vat van godsvrucht, Mystieke roos, Toren van David, Ivoren toren, Gouden huis, Ark van het verbond, Deur van de hemel, Morgenster, Heil van de zieken, Toevlucht van de zondaars, Troosteres van de bedroefden, Hulp van de christenen, Koningin van de engelen, Koningin van de aartsvaders, Koningin van de profeten, Koningin van de apostelen, Koningin van de martelaren, Koningin van de belijders, Koningin van de maagden, Koningin van alle heiligen, Koningin zonder erfsmet ontvangen, Koningin in de hemel opgenomen, Koningin van de heilige rozenkrans, Koningin van het gezin, Koningin van de vrede,

Lam Gods, dat de zonden van de wereld wegneemt, spaar ons Heer. Lam Gods, dat de zonden van de wereld wegneemt, verhoor ons Heer. Lam Gods, dat de zonden van de wereld wegneemt, ontferm U over ons
AFSLUITENDE GEBEDEN VAN DE LITANIE.

Van het feest van de Opdracht van de Heer in de tempel tot Pasen en na de Paastijd tot de Advent:

Bid voor ons, heilige Moeder van God; Opdat wij de beloften van Christus waardig worden.

Laat ons bidden. Heer onze God, neem ons leven in bescherming en wees te allen tijde ons behoud. Help ons op voorspraak van de heilige Maria, altijd maagd, in de noden van dit ogenblik en laat ons eens ervaren wat eeuwige vreugde is. Door Christus onze Heer. Amen. Van de Advent tot Kerstmis:

De engel des Heren heeft aan Maria geboodschapt; En zij heeft ontvangen van de heilige Geest. Laat ons bidden. God Gij hebt gewild dat Uw Woord bij de boodschap van de engel het vlees aannam in de schoot van de heilige maagd Maria. Wij bidden U: laat allen die geloven dat zij werkelijk de moeder van God is steun vinden in haar voorspraak bij U. Door Christus onze Heer. Amen. Van Kerstmis tot het feest van de opdracht van de Heer in de tempel:

Na het baren, o maagd, zijt gij ongeschonden gebleven; Moeder van God, wees onze voorspraak.

Laat ons bidden. God, door het moederschap van de heilige maagd Maria hebt Gij de rijkdom van de verlossing aan de mensen geschonken. Wij bidden U: laat ons de voorspraak ondervinden van haar door wie wij de Gever van het leven mochten ontvangen: Jezus Christus, Uw Zoon, en onze Heer. Amen. In de Paastijd:

Verheug en verblijd U, Maagd Maria, alleluia! Want de Heer is waarlijk verrezen, alleluia!

Laat ons bidden. God, door de verrijzenis van Uw Zoon Jezus Christus onze Heer, hebt Gij vreugde geschonken aan de wereld. Wij bidden U: laat ons door Zijn moeder, de maagd Maria, eenmaal komen tot de vreugde van het eeuwig leven. Door Christus onze Heer. Amen.

Hoofdstuk 10: De priester

Elke Parochie heeft een eigen priesters. Een priester die verzorgt de Eucharistie. Dat houdt in dat hij de Heilige mis verzorgt door te bidden en door het Evangelie voor te lezen. En de Communie uit te delen.

Elke priester is anders. Elke priester heeft een ander dagelijks leven.

Wijzelf hebben een hele leuke pastoor in de Parochie. Hij heeft altijd een leuke eucharistie en de preek is ook nooit saai. Hij doet ook veel voor ons jongeren. Elke zaterdag avond nodigt hij ons opnieuw thuis om gezellig samen te zijn in zijn huis. Het leuke aan deze pastoor is ook dat hij mee doet aan met ons aan activiteiten. Zoals een voorbeeld : Laats hadden we een uitstapje naar Duitsland naar een plaatsje dat Kevelaer heette. Dat was een bedevaarts Plaats. Iemand vroeg onze pastoor mee. In eerste instantie dacht de pastoor dat hij alleen meegevraagd werd voor de auto. Maar dat was niet zo. Want wijn zouden de kruisweg gaan lopen daar. En vroegen ze de pastoor om voor te bidden. Dit was heel gezellig maar ook bezinning was even goed. Daarna ging hij ook nog het dorpje in met ons jongeren. Dat maakt het leuke aan deze pastoor.

Literatuur

De macht van de paus (DVD Documentaire) Boek : De Christenen van Bamber Grascoigne
Boek Jeruzalem in Jezus tijd van John Wilkson
Boek: Zijne Heiligheid door Carl Bernstein

Ik heb veel uitgehaald uit het boekje Ik Geloof dat is een catechismus boekje van wat we gekregen hadden op vormsel kamp.