De bevrijding van Frankrijk

INLEIDING Dit werkstuk gaat over de bevrijding van Frankrijk. Het begint bij de D-day en eindigt bij de bevrijding van Parijs. De hoofdvraagstelling is: “Hoe werd Frankrijk bevrijd?” Het is ingedeeld in drie hoofdstukken: Hoofdstuk 1 - de Invasie
Hoofdstuk 2 – de slag om Normandie
Hoofdstuk 3 – de bevrijding
Het eerste hoofdstuk gaat over hoe de geallieerden Frankrijk binnen vielen, de voorbereiding en de rol van de luchtmacht. Het tweede hoofdstuk gaat over de slag om Normandie. Hoe die verliep en over en over de operaties die toen werden uitgevoerd. Hoofdstuk drie gaat over hoe de rest van Frankrijk bevrijd werd. In de conclusie ga ik de hoofdvraagstelling beantwoorden. De vraagstelling van de drie hoofdstukken worden in de hoofdstukken zelf beantwoord. Ik heb ook een verhaaltje geschreven over hoe ik denk dat het gegaan is. Dat verhaal is te zien op de volgende bladzijde.

Hoe het begon Het was de vroege ochtend van 6 juni 1944. De ingegraven soldaten bij de Normadische kust hadden liever binnen in de bunkers gezeten, want het regende pijpenstelen. De soldaten binnen waren blij dat ze niet buiten zaten. Ze verwachten de geallieerde aanval helemaal niet, want niemand zou in deze hondeweer een aanval doen op de onneembare Atlantikwall. En trouwens, zouden de geallieerden zouden Calais aanvallen en niet Normandie. Je kon de horizon niet zien vanwege de dichte mist. Opeens hoorden ze vliegtuigen. De geluid werd steeds luider. Dat was niet iets om je zorgen over te maken en helemaal niet in dit tijd van het jaar. De luchtmacht had zeker opdracht gekregen om een Engelse stad te bombarderen. Toen de mist optrok, zagen ze het: aan de horizon was de hele lucht zwart. Zwart van de duizenden vliegtuigen. De vliegtuigen die op hen afkwamen. De duizenden schepen in de zee zagen er ook niet beroerd uit. “ALARM!! ALARM!!,” Schreeuwden de Duitsers. De invasie was begonnen.

DE INVASIE

Hoe ging de aanval op Frankrijk?

De voorbereiding
Voor 1944 deden de Amerikanen en de Engelsen alleen maar kleine aanvallen. En de Engelsen vonden dat ze beter voor hun economie moesten zorgen door zo min mogelijk aan te vallen. Maar in 1944 had VS er genoeg van. VS was er zeker van dat ze in 1944 een enorme aanval op het Derde Rijk moesten doen. Zo begon de voorbereiding van de grootste aanval in de geschiedenis. De aanval was eigenlijk gepland op 1 mei, maar doordat het leger nog niet klaar was, werd de datum naar 5 juni verplaatst. Later werd er na lang overleggen het naar 6 juni verplaatsen, omdat het weer op 5 juli slecht was. Generaal Dwight Eisenhower werd benoemd tot opperbevelhebber van de geallieerden. De geallieerden waren in het voordeel, omdat de inlichtingendienst van de Duitsers slecht was. De geallieerden hadden een decodeermachine waarmee ze Duitse berichten konden ontcijferen. Zo kwamen ze aan heel veel informatie. De Duitsers hadden dat niet, dus ze wisten niet precies waar de geallieerden aan zouden vallen. De geallieerden hielden de locatie van de invasie ook top secret, dus daarom moest de leider van legergroep B van de Duitsers de soldaten langs de hele kanaalkust verspreiden. In totaal werden er 7000 schepen, 13000 vliegtuigen en een miljoen soldaten ingezet bij de aanval op Frankrijk

De luchtmacht
De luchtmacht speelde ook een grote rol. Voor de invasie op frankrijk hadden de geallieerden al een slag gewonnen, want ze waren de baas in de lucht. Eerst probeerden de geallieerden de vliegtuigfabrieken van Duistland te bombarderen en daarmee de luchtmacht van Duitsland te verzwakken. Dat lukte niet erg. Toen werd er in begin van 1944 het vliegtuig Mustang uitgevonden. Daarmee waren de geallieerden in het voordeel omdat die beter en sneller was dan Duitse vliegtuigen. Zo konden ze Duitse vliegtuigen vernietigen, waardoor Duitsland heel weinig vliegtuigen over hadden, toen de invasie begon. De luchtmacht hielp ook door spoor- en brugverbindingen van de Duitsers te bombarderen zodat de infrastructuur van het Derde rijk verslechterde. Toen de invasie begon hielp de luchtmacht door parachutisten te droppen in frankrijk. Hoewel de meeste vliegtuigen de parachutisten niet op de goede plek dropten konden ze toch o.a. een smalle doorgang in de verdedigingslinie van de Duisters op het Utah-beach maken.

De invasie
De landingsschepen kwamen het kanaal op varen. In de benedendek lagen duizenden soldaten. De Duitsers hadden niets door, pas toen ze de boten een paar honderd meter voor de kust slagen sloegen ze alarm. Ze stuurden bommen en torpedo’s op de schepen af. Sommige boten zonken en de mensen erin verdronken, andere boten vlogen in brand en de mensen erin werden levend verbrand. De mensen die op het strand kwamen werden neergeschoten door de Duitsers. Door het puin op het strand konden sommige mensen niet verder en kregen met de vloedgolven te maken. Maar ondanks alles overleefden de meeste soldaten dit en veroverden het strand. Nadat ze het strand veroverd hadden moesten ze bruggen bouwen en mijnen opruimen om verder landinwaarts te kunnen. De Utah-beach was niet zo moeilijk te veroveren. De Omacha-beach was veel erger. Daar moesten de geallieerden voor iedere stuk grond vechten en de bunkers één voor één veroveren. Nadat de geallieerden het strand veroverd hadden stuitten ze in de duinen op onverwachte Duitsers, waardoor ze zware verliezen leden. Bij de Gold-, Juno- en de Sword-beach was de Duitse verdedigingslinie helemaal zwak en het kostte de geallieerden maar weinig moeite om die stranden te veroveren. In totaal zijn er 2.000 doden gevallen om aan land te komen. Dat valt wel mee, want er waren 174.000 geallieerde soldaten die het land Frankrijk aanvielen.

DE SLAG OM NORMANDIE

Hoe verliep de slag om Normandie? Op 7 juni1944 hadden de geallieerden de stranden veroverd. Over de zee werden steeds meer manschappen en voertuigen aangeleverd. Na het zware gevecht aan de kust vonden de geallieerden dat ze een paar dagen moesten rusten. In die dagen konden de Duitsers een linie om de geallieerden vormen. Als ze niet gerust hadden, hadden ze Frankrijk zo kunnen bevrijden. Maar nu ging het met vele levens en munitie. Rond 12 juni hadden de geallieerden een linie gevormd. Montgomery deed een paar pogingen om de stad Caen te veroveren. Nadat hij zware verliezen had geleden, zag hij ervan af. Toen Montgomery van de inlichtingendienst te horen kreeg dat er een gat in de verdedigingslinie van de Duitsers was bij de stad Villers-Bocage, stuurde hij de 7e Pantser Divisie erop af om hiervan gebruik te maken voordat de Duitsers het gat gevuld hadden. Op 12 juni had de 7e Pantser divisie wat moeilijkheden, omdat de Duitse voorhoede met anti-tank wapens op hun schoot. Op 13 juni drongen ze de stad binnen. Op een akker stonden 4 onopgemerkte Duitse Tiger-tanks die net op het slagveld waren aangekomen. De vier tanks schoten op de stilstaande Britten (7e Patser Divisie). Nadat de 4 tanks de grootste deel van de Britse infanterie en tanks hadden vernietigd trokken ze zich terug. Toen de Duitsers versterking stuurden naar de stad, had de 7e Pantser Divisie versterking gekregen. De strijd duurde de hele dag en de 7e Pantser divisie ha verschillende Duitse tanks vernietigd, maar tegen de avond moest de 7e Pantser Divisie zich terugtrekken in de richting van Caumont. Toen de Duisters de Gat bij Villers-Bocage had gesloten en de linie compleet was, werd het een hevige strijd en vielen er veel doden. Hevige stormen bij de kanaalkust van 19 tot 21 juni kostte de geallieerden 140.000 ton aan munitie.

Operatie-Epsom: Begindatum: 26 juni
Einddatum: 30 juni
Geslaagd: nee
Uitgevoerd door: het tweede Britse leger
Op 26 juni deed het tweede Britse leger een grote aanval in de richting van de dichtbegroeide oevers van Odon. Eerst maakten ze snelle vorderingen, maar later stuitten ze op zware tegenstand. Op 29 juni namen ze via Odon heuvel 112 in. De Duitsers deden een aanval met de 9e en de 10e SS Pantser divisie. Ze sloegen die aanval terug, maar generaal Dempsey vond dat de Britse tropen teveel verliezen hadden geleden om een tweede aanval te overleven. Ze trokken zich terug. Op 30 juni was Operatie-Epsom afgelopen. Intussen hadden de Amerikanen op 27 juni Cherbourg veroverd en op 30 juni hadden ze schiereiland Contentin in handen. Op 9 juli werd de stad Caen veroverd door de Canadezen en Britten, nadat een bombardement de grootste deel van de stad verwoest had.

Operatie-Overlord: Begindatum: onbekend
Einddatum: onbekend
Geslaagd: onbekend
Uitgevoerd door: de Amerikanen
Operatie-Overlord was gepland op 25 juli en zou uitgevoerd worden nadat er via Cherbourg 150.000 ton munitie was geleverd. Maar op 25 juli was er nog maar 18.000 ton munitie geleverd. Pas eind September was er 150.000 ton gelost.

Operatie-Goodwood: Begindatum: 18 juli
Einddatum: 21 juli
Geslaagd: nee
Uitgevoerd door: de Britten
Op 18 juli deed Montgomery weer een grote Britse aanval. Met Operatie-Goodwood wilde hij Falaise bereiken. Operatie-Goodwood werd in het Oosten van Orne tegen de Bourgébus-rug ingezet. Het was een tankaanval, omdat ze zich niet konden veroorloven mensen te verliezen. Operatie-Goodwood begon goed, maar kwam later zware Duitse tegenstand tegen. Operatie-Goodwood mislukte. Op 21 juli was Operatie-Goodwood afgelopen en had de geallieerden 5537 militairen en 400 tanks gekost. In juli waren de Duisters bij de linie verslagen. Op 25 juli ging het VIIe Korps van Collins, samen met het XIXe Korps van Corlett en het VIIIe Korps van Middleton naar het Zuiden. Bij Periers-St. Lô kwamen ze een paar verzwakte Duitse tropen tegen. Dat veroorzaakte een paar problemen, maar daarna gingen ze zonder problemen naar het zuiden. Op 30 juli vielen ze Bretagne binnen. Door een snelle verovering van Bretagne hadden de Duisters geen kracht meer in het Oosten. Toen gingen ze naar het westen. Ze achtervolgden vluchtende Duitse soldaten. Begin augustus ging het XVe Korps naar het zuiden oosten en het XXe Korps naar het zuiden. Op 7 augustus werden alle Duitse troepen die nog konden vechten in Normandie verzameld om te vechten tegen de Amerikaanse 30e en 9e divisie. Na drie dagen kwam er hulp en op 12 augustus trokken de Duisters zich terug. Maar op 13 augustus kwam het XVe Amerikaanse Korps aan bij Argentan en hoopten dat ze de Duisters konden omsingelen, want de Canadezen kwamen uit het Noorden.

Operatie-Totalise: Begindatum: 7 augustus
Einddatum: 9 augustus
Geslaagd: nee
Uitgevoerd door: de Canadezen
De Canadezen vielen op 7 augustus de Duitse 12e SS Pantser divisie aan. De Canadezen vernietigden de Duitse tanks. De Duitsers hadden nog maar 35 tanks over en de Canadese hadden 700 tanks. Op 9 augustus liep Operatie-Totalise vast, zodat ze een nieuwe aanval moesten plannen.

Operatie-Tractable: Begindatum: 14 augustus
Einddatum: 17 augustus
Geslaagd: ja
Uitgevoerd door: de Canadezen
Operatie-Tractable begon op 14 augustus onder een enorme rookgordijn. Het doel was Falaise te bevrijden. Op 17 augustus werd Falaise bevrijd. De geallieerden wouden de Duitsers omsingelen, maar de Canadezen gingen langzaam vooruit, zodat ze pas op 21 augustus de Duitsers hadden omsingeld. Dit werd ‘zak van Falaise’ genoemd. Maar tot 21 augustus waren er al 20.000 Duitsers ontsnapt, die naar Duitsland vluchtten. Legergroep B van de
Duitsers werd vernietigd. 0
De geallieerden hadden bij ‘zak van Falaise’344 Duitse tanks, 2.447 voertuigen en 252 kanonnen vernietigd. In totaal hadden ze 1.500 Duitse tanks, 3.500 kanonnen en 20.000 voertuigen vernietigd. In totaal had dit alles 450.000 Duitse mannen gekost, waarvan 240.000 doden. Er waren 40 Duitse divisies vernietigd.

DE BEVRIJDING

HOE WERD DE REST VAN FRANKRIJK BEVRIJD? Iedereen denkt dat het verzet in Frankrijk niet zo belangrijk was, maar dat was het wel. (De geallieerden dachten dat Hitler eerst zou proberen Normandie te heroveren en daarna zich met het verzet zou bezighouden. Maar Hitler liet Legergroep G en de 2e SS Pantser Divisie eerst het verzet oprollen. Als die op tijd bij de Duitse linie waren geweest hadden ze belangrijk werk kunnen doen.) In 1944 gingen duizenden mensen bij het verzet. Ze namen zware baretten en droegen een armband met FFI erop (Forces Françaises de l’Intérieur). Ze vielen spoor- en wegverbindingen aan, vochten met de plaatselijke Duitse garnizoenen, ze namen vluchtende en achterblijvende Duitsers gevangen en namen het stadsbestuur over bij steden waar het Duitse bestuur vluchtte. In de ochtend van 19 augustus drongen 3000verzetslieden in Parijs de stadshuis binnen. Aan het eind van de middag hadden ze vele belangrijke gebouwen veroverd. In 19 augustus stierven door de verzet 125 Parijzenaars en 50 Duitsers. Luitenant-generaal Dietrich von Choltitz (de commandant van Parijs) was verbaasd over de opstanden. Er gingen geruchten rond dat Hitler had gezegd dat hij Parijs eerder moest vernietigen dan overgeven. Hitler zei dat Parijs de zwakke plek van de Fransen was. Als hij Parijs vernietigd had, had hij alle Fransen verslagen. Maar hij had geen zin om een van de mooiste steden van europa te verwoesten. (Hoewel hij erom bekend stond dat hij blindelings bevelen gehoorzaamde.) Daarom stemde hij op 20 augustus op aandringen van de Zweedse consul-generaal Raoul Nordling, toe in een bestand met het verzet. Toen de verzetslieden op 21 augustus het bestand schonden en terrein wonnen, kreeg hij bericht van Hitler om verdedigingslinies rond de stad te bouwen. Als iemand in de stad zich verzette moest hij gedood worden. De bruggen over de Seine moesten vernietigd worden. “Parijs mag alleen als ruïne in de handen van de vijand vallen.” Nordling en Von Choltitz waren het erover eens dat Parijs alleen gespaard kon worden als hij door de geallieerden over genomen werd. Eisenhower stond nu voor een belangrijke beslissing. Zou hij zijn troepen Parijs over laten nemen of zou hij de Duitsers achtervolgen. Hij had duizenden verzoeken van de FFI gekregen om Parijs over te nemen. Op 22 augustus stemde hij ermee in dat de troepen Parijs zouden overnemen. De volgende dag reden Franse Troepen door de buitenwijken van Parijs. In de avond liet Leclerc (de baas van de geallieerde troep) de troepen stoppen. Een kapitein moest met peloton infanteristen en een groep voertuigen de stad gaan verkennen. In de ochtend van de volgende dag ging de rest van de troepen naar het hart van de stad en Von Choltitz gaf zich over. (Nadat hij zich zogenaamd had verzet). De volgende dagen vielen er nog doden door achtergebleven Duitsers en collaborateurs. De divisie van Leclerc bleef tijdelijk in Parijs om de orde te handhaven terwijl de 28e Divisie verder trok om de rest van Frankrijk te bevrijden. Intussen waren op 20 en 24 augustus 300000 Duitsers en ontsnapt die naar Duitsland vluchtten. Hitler hoopte dat ze voor de Somme nog een verdedigingslinie konden vormen. Op 3 september nam het Tweede Britse leger Brussel in, na een opmars van 180 km in twee dagen. De 11e Tank Divisie bereikte op 4 september Antwerpen.

CONCLUSIE In hoofdstuk 1 hebben we gelezen dat de voorbereiding voor de invasie belangrijk is. Je kan niet zo maar aanvallen. Eerst zorgden de vliegtuigen dat de Duitse vliegtuigen uitgeschakeld werden, zodat die de geallieerden konden bombarderen. Door de goede inlichtingendienst van de Amerikanen wisten ze ook veel informatie over de Duitsers. Je moet ook zorgen dat de informatie over de tijdstip en de plaats van de invasie geheim blijft. Doordat de Duitsers volkomen verrast werden konden ze op de meeste stranden gemakkelijk winnen. De slag om Normandie verliep slecht. Het duurde maanden terwijl het niet zo gepland was. Het komt ook door de instelling van de soldaten. De Duitsers hadden een goede instelling, ze hielden goed vol. Terwijl de instelling van de geallieerden slecht was. De meeste operaties verliepen slecht. Maar ik denk dat als ze geweten hadden dat de Duitsers er slecht aan toe waren hadden ze de meeste operaties gewoon doorgezet. Ze dachten van:” O O, onze manschappen kelderen.” Maar ze wisten niet dat de manschappen van de Duitsers er slechter aan toe waren. Maar de strategie van de Duitsers was ook slecht. Als ze de linie landinwaarts hadden gezet waren ze uit het bereik van de geallieerde vloten. Maar Hitler wilde dat niet. Hitler liet ook Legergroep G eerst het verzet oprollen, zodat ze pas eind juni bij het slagveld aankwamen. Als ze daar eerder kwamen hadden ze iets belangrijk kunnen doen. Nadat ze door de linies waren doorgebroken was de rest ‘A piece of cake’. Nadat ze de Duitsers bij de linies verslagen hadden gingen ze gewoon wat vluchtende Duitsers nazitten en de rest van het land bevrijden. Parijs werd zelfs vrijwillig in de handen van de geallieerden gegeven. De rest van het land werd met makkie bevrijd. Bij de steden ondervonden de geallieerden nog wat lichte tegenstand door anti-tanks wapens en lichte linies.