Soaps

Zonder Soaps geen leven

Elke avond voor de buis. Languit op de bank het wel en wee van de beroemdste families van Nederland volgen. Elke keer maken ze weer wat nieuws mee, wat ons dan boeit. Je raadt het al, we hebben het over de soaps. Een soap is een dramatische serie die elke dag op dezelfde tijd wordt uitgezonden. In soaps worden meerdere verhaallijnen om beurten verder verteld en staan verschillende hoofdpersonen in het middelpunt van belangstelling. De eerste soaps werden rond 1920 gemaakt voor de Amerikaanse radio. Doel van deze verhaaltjes was om de aandacht van de luisteraars vast te houden tussen twee reclameblokken. De meeste reclames kwamen van zeepfabrikanten zoals Proctor &Gable en Unilever, vandaar de naam ‘soap’.De doelgroep waren vooral huisvrouwen. Later ontstonden de televisiesoaps, vooral gericht op jongeren. Soapseries zijn niet meer weg te denken van onze buis. Van alle programma’s die bekeken worden nemen soapseries een grote plaats in. Veel mensen vinden het heerlijk om ernaar te kijken, terwijl andere soaps juist pure tijdverspilling vinden. Sommige mensen kunnen niet zonder, terwijl andere ze het liefst vandaag nog van de buis halen!

Soaps zijn erg leerzaam. Veel maatschappelijke problemen, zoals anorexia, euthanasie, aids, kanker, adoptie etc. worden in een soap behandeld. Die problemen zijn erg realistisch en daardoor herkenbaar bij velen van ons. De jeugd, maar ook volwassenen, krijgen op deze manier een indruk wat zo’n probleem nou eigenlijk inhoudt en wat voor oplossingen er mogelijk zijn. Hierbij nemen we een voorbeeld uit de Soap GTST. Charlie heeft anorexia. De kenmerken van dit probleem worden in de serie genoemd. De jeugd kan deze kenmerken in de praktijk toepassen. Momenteel zit er in GTST ook het vraagstuk of euthanasie mag worden toegepast. Men wordt daardoor aan het denken gezet en kan zo een eigen mening vormen. Ontspanning heeft ieder mens nodig. Veel mensen vinden die ontspanning in een soap. Heerlijk is het, je verstand op nul zetten en genieten van de problemen van anderen. Bij het kijken van een soap hoef je nergens aan te denken en een half uurtje soap ontspant veel meer dan het journaal, met al die ‘echte’ ellende van anderen. Zonder soaps vinden mensen in de tegenwoordige wereld nauwelijks rust. Ook is een soap is een goed opstapje voor nieuw talent. Door soaps kunnen nieuwe acteurs bekend worden onder het publiek. Maar ook in de soap hun ervaring opdoen. Veel bekende Nederlandse acteurs zijn begonnen in een soap. Denk maar aan Antonie Kamerling, Isa Hoes en Katja Schuurman. Katja heeft bijvoorbeeld in een film gespeeld, een zangcarrière gehad, en een politieke partij voor jongeren opgericht. En dat allemaal dankzij de soap GTST. Tegenstanders van soaps vinden deze programma’s verslavend. Soaps zijn precies zo gemaakt dat het programma elke dag eindigt op een punt dat erg spannend is. Kijkers willen dan weten hoe het verder gaat en kijken de volgende dag weer naar de soap. Zo raken mensen verslaafd aan een soap. Ik vind het geen schadelijke verslaving, zoals roken, drinken, gokken en drugs. Daarbij heb je meerdere tv-programma’s die verslavend werken. Dit is dan ook het doel van vele programmamakers. Ook beweren tegenstanders van soaps dat een soap een slechte invloed op het gedrag van kinderen heeft. ‘Jonge kijkers zien ruzies waarin gescholden wordt, vechtpartijen en andere dingen die niet voor kinderogen geschikt zijn’ Aldus J. Broeksteeg, een absolute tegenstander van soaps. ‘Daardoor krijgen ze een verkeerd beeld van onze volwassen maatschappij.’ Het is tegenwoordig toch de normaalste zaak om te trouwen en te scheiden om de haverklap. In soaps gaat het daar precies hetzelfde aan toe. Kinderen zien dus wél de harde werkelijkheid van hoe onze maatschappij in elkaar steekt! Soaps zijn niet voor niets gekeurd als ‘meekijken gewenst bij 6 jaar en jonger.’ Ouders zitten er dus bij en kunnen eventuele ongeschikte scènes aan hun kroost uitleggen. Bovendien vind ik het verschrikkelijk wat kinderen allemaal te zien krijgen in tekenfilms als Pokémon en Dragonball Z, die juist speciaal voor kinderen zijn gemaakt. Daar zit meer geweld in dan in menig soap. Waarom zou je goed bekeken programma’s als soaps van de buis halen? Voetbalwedstrijden worden ook nog steeds uitgezonden en die hebben soms wel minder kijkcijfers en duren veel langer. Twee van de vierentwintig uur in een dag zijn er nu soaps op de televisie te zien en dan nog niet eens in het weekend! Dat is zo weinig, laat de soapkijkers nou ook plezier hebben! Soaps moeten gewoon op televisie blijven, al is het maar om al die twee miljoen kijkers niet teleur te stellen! Kortom \'Soaps zijn pluis, haal ze niet van de buis\'