Pearl Harbor

De aanval op Pearl Harbor

1. De Tweede Wereldoorlog

Pearl Harbor, gelegen op het Hawaiiaanse eiland Oahu, werd al in 1884 min of meer Amerikaans grondgebied door een verdrag tussen Hawaii en de VS. De Amerikanen hadden in de jaren daarvoor al hun oog op de eilandengroep laten vallen omdat het een geschikte uitvalsbasis voor handel met het Verre Oosten was en omdat de eilanden de perfecte manier vormden de Amerikaanse interesses in dat gebied te beschermen.

De expansiedrift van Japan Na de Eerste Wereldoorlog kwam de stabiliteit van de regio in het geding door de expansiedrift van de Japanners, die zelf nauwelijks grondstoffen bezaten en dus afhankelijk waren van andere Aziatische landen. Om hun afhankelijkheid van het buitenland te verminderen, keek Japan naar de mogelijkheid om andere gebieden zoals Mantsjoerije, China, Indochina en Indië (Indonesië, dat toen een Nederlandse kolonie was, te annexeren.

2. De aanval op Pearl Harbor

Om vijf minuten voor acht \'s ochtends op 7 december 1941 vielen Japanse vliegtuigen, gelanceerd van vliegdekschepen onder leiding van Admiraal Nagumo, Pearl Harbor aan in een van de meest gedurfde aanvallen uit de geschiedenis. Twee groepen vliegtuigen vielen de marinebasis totaal onverwacht aan. Ze brachten 21 slagschepen grote schade aan, waarvan er 8 slagschepen zonken. Ook 300 vliegtuigen die op de schepen waren geland werden vernietigd. Er waren ruim 3500 slachtoffers, waarvan ruim 2300 doden en 1200 gewonden. Het was geen pretje om het mee te maken. Vooral als je in de USS Arizonia, een heel groot schip, zat. Het schip zonk en van de 1400 bemanningsleden kwamen er 1102 om. In minder dan twee uur was de basis op Pearl Harbor tot as gereduceerd, waren twee Amerikaanse slagschepen gezonken en zes anderen beschadigd, en was de rest van de vloot ofwel zwaar beschadigd ofwel vernietigd. De helft van de Amerikaanse luchtsterkte was vernietigd. Ruim 2400 Amerikanen verloren het leven terwijl de Japanse verliezen minimaal waren. Japan verloor 29 vliegtuigen, vijf mini-onderzeëers en 64 mannen. Meestal was een zelfmoordactie de oorzaak. Op 11 december verklaarde de VS oorlog aan Japan. Ook Japan verklaarde de oorlog pas na de aanval. Daarna verklaarden ook Duitsland en Italië de oorlog aan de VS. Het was de tweede keer dat de VS betrokken werd bij een Europese oorlog. Japan had 3 slagschepen gemist, die toen op zee waren. Omdat ze niet wisten waar de schepen waren, durfden ze niet nog een aanval op Pearl Harbor te zetten. Ze waren bang voor een tegenaanval. Een dag na de aanval zei president Franklin Delano Roosevelt tegenover het Congres: ‘Gisteren, 7 december 1941, werden de Verenigde Staten onverwacht en opzettelijk aangevallen door (…) Het Japanse Rijk (…) Ons volk, ons grondgebied en onze belangen verkeren in groot gevaar (…) Met vertrouwen in onze strijdkrachten (…) zullen we de onvermijdelijke overwinning behalen. Zo helpe ons God.’

John Garcia, een ooggetuige vertelde: ‘Ik was 16 en werkte als leerling loodgieter op de marinewerf in Pearl Harbor. Op 7 december 1941, om een uur of acht, maakte mijn grootmoeder mij wakker. Ze vertelde dat de Japanners Pearl Harbor aan het bombarderen waren. Ik zei: “Ze oefenen alleen maar”. Zij zei: “ Nee, het is echt” (…) Ik ging naar buiten en op het terras zag ik het vuur van het luchtafweergeschut aan de hemel (…) Een officier vroeg mij het water op te gaan om matrozen eruit te halen die door de explosie van de schepen waren geblazen. Sommigen waren bewusteloos, anderen dood. Ik haalde ik weet niet hoeveel lichamen uit het water. De volgende morgen ging ik met mijn gereedschap naar de West-Virginia. Het schip was gekapseisd, helemaal omgeslagen (…) We waren een maand bezig met het snijden in de bovenbouw (…) om het schip terug te kantelen. Zo’n driehonderd van de mannen waren nog in leven toen we ze er op de achttiende dag uitsneden. (…) Ze vertelde mij dat het huis van mijn meisje door een granaat was geraakt (…) Ze zeiden dat de granaat van Japanse afkomst was. Later kwamen we erachter dat het een Amerikaanse granaat was. Ze kwam om (…) net toen ze naar de kerk wou gaan.

3. Belangrijke zeeslagen tussen Japan en de VS

De aanval op Pearl Harbor was niet echt een zeeslag, want de VS werd onverwacht aangevallen. Er waren na de aanval op Pearl Harbor nog wel enkele belangrijke zeeslagen. De VS won alles.

Slag in de Koraalzee, 4-8 mei 1942 Japan wou Papoea-Nieuw-Guinea bezetten om vanaf daar Australië in te nemen. Dit was de eerste zeeslag in de Tweede Wereldoorlog tussen Japan en de VS. Ook was dit de eerste zeeslag waarbij de schepen elkaar niet zagen. Ze vuurden rakatten af. Deklandsvliegtuigen, vliegtuigen die meestal opstijgen op een vliegdekschip en daar weer landen, werden ook gebruikt. Omdat de VS spionnen had ingezet om te weten te komen hoe de Japanners aanvielen, verloren de Japanners. Papoea-Nieuw-Guinea werd gered, hoewel de VS zware verliezen leden.

Slag om Midway, 4-7 juni 1942 De Japanners wouden Midway innemen om via Midway Hawaï in te nemen. Daarom stuurden ze 145 schepen. De VS had weer spionnen ingezet, dus wisten ze weer waar de vijand zich bevond. Japan verloor vier vliegdekschepen. Na de Slag om Midway kon Japan niet meer aanvallen.

Dit waren de belangrijkste zeeslagen. Er zijn nog meer zeeslagen die minder belangrijk.