De Waag-Haarlem

Titel van de activiteit: expositie Datum: 15-11-2000 Plaats: De Waag in Haarlem Kunstvorm: schilderijen en beeldhouwwerken

Ik ben samen met Lois naar een expositie geweest. Wij waren eigenlijk van plan om naar het Tylers Museum te gaan, maar onderweg zagen we dat er een expositie was in De Waag. Lois en ik dachten: We kunnen altijd nog naar het museum gaan en dit is misschien wel veel leuker. Dus zijn we naar binnen gegaan. Het was lekker rustig, want er was niemand op de kunstenaars zelf na! Meteen begon het idee te bloeien om deze aardige mensen te interviewen. Zij waren behoorlijk enthousiast en stemde meteen toe. Op de volgende pagina is het interview te zien met deze twee kunstenaars.

Vooraf

Liedeke Veninga is beeldhouwster. Ze is geen kunstenaar van beroep, want ze heeft hiernaast ook nog een andere baan. Wel is zij er heel serieus mee bezig. Dat zij altijd al de kunst in zich heeft gehad blijkt uit haar interesse voor de verschillende cursussen als steenhakken, fotografie en tekenen die zij gedaan heeft. Zij deelt de ruimte van de expositie met Leo. Leo van Velzen is schilder. Ook hij is hier serieus mee bezig, maar het verdient niet goed genoeg om er van te leven, dus hij doet nog iets anders voor de kost. Wel heeft hij veel cursussen gevolgd. Onder andere zijn hele achtergrond is te bezichtigen op zijn internetsite: www.leovanvelzen.nl. Samen exposeren ze op verschillende plaatsen, maar dit keer in De Waag in Haarlem...

Kort interview

Hoelang beoefenen jullie de kunst al? Liedeke: \"Al tien jaar, maar ik exposeer sinds vijf jaar.\" Leo: \"Al twintig jaar, maar ik exposeer sinds tien jaar. Het dubbele van Liedeke dus!\"

Waar halen jullie de inspiratie vandaan? Liedeke: \"Ik haal mijn inspiratie uit materialen. Als ik iets zie liggen, ga ik er dingen bij bedenken. Vaak moet ik ook nog op zoek gaan naar materiaal.\" Leo: \"Ik neem een blanco doek en ik word op dat moment geïnspireerd door \'de kriebel in mijn ziel\'.\"

Is jullie kunst altijd abstract? Liedeke: \"Ik hou het meest van abstract ja.\" Leo: \" Ik ook. Ik hou niet zo van huisjes, landschappen, mensen enzovoorts. Als ik ergens een figuur in zie, terwijl ik aan het schilderen ben, schilder ik er snel overheen. Ik vind het wel leuk als mensen iets in mijn abstracte schilderij zien. Je hoort echt de meest rare dingen.\"

Hoelang zijn jullie met een kunstwerk bezig? Leo: \"Dat varieert enorm. De ene keer ben ik een maand ergens mee bezig, soms zelfs een jaar. Maar ik laat een schilderij soms ook heel lang liggen en dan durf ik er niets meer aan te doen, maar dan weet ik dat het niet af is. Als ik dan opeens een idee krijg, dan voer ik het uit. Nou, daar kan soms een jaar tussen zitten, terwijl ik het schilderij al twintig keer uit de kast heb getrokken.\" Liedeke: Dat geldt voor mij ook. Ik laat het soms ook gewoon een tijd liggen en bovendien ben ik bijna altijd met meerdere beeldhouwwerken tegelijk bezig.\" Leo: \"Oh, ik ook. Ik ben er nu met vier tegelijk bezig.\"

Hoe begin je nou met een kunstwerk? Liedeke: \"Ik zie een materiaal en krijg dan een beeld in mijn hoofd. Dan maak ik heel kleine schetsjes. Vervolgens kijk ik of het technisch mogelijk is, zoek ik eventueel nog meer materialen en dan begin ik ermee.\" Leo: \"Heel simpele vraag, met een heel simpel antwoord: ik begin uit het niets.\"

Toen ik Leo wilde vragen waar hij zijn motivatie vandaan haalde, verwees hij naar zijn internetsite. Daar heb ik het volgende vanaf gehaald: \"Schilderen is het balanceren op uitersten. Het gevecht tegenover het loslaten, de emotie en het gevoel tegen de rede. In concerto is het de kleur, de beweging, de pure expressie die het opneemt tegen de vorm, die van zijn kant het gevoel tracht te vangen in een structuur. Maar het is ook het bewuste dat ik beoog, tegenover het onbewuste wat vaak tevoorschijn komt. Dit balanceren is een houding die ik aanneem en die ik zo lang mogelijk volhoud. Want natuurlijk, het compromis, of de synthese komt er altijd, is zelfs onafwendbaar: kleur kan niet zonder vorm, beweging niet zonder beeld, expressie niet zonder idee, gevoel niet zonder rede. Het bewuste niet zonder hetgeen aan het schilderij toevalt. Van belang is de houding: \'n beweging van de hand... \'n kriebel in de ziel, totdat het schilderij zijn eigen verhaal vertelt en inzicht en communicatie ontstaat. Het schilderij is het resultaat... , het antwoord... , het inzicht... , de communicatie... , de twijfel...... , in ieder geval is het iets dat ik koester vanaf het moment dat het een eigen leven leidt.\"

Leo en Liedeke, bedankt voor het interview. Leo en Liedeke in koor: \"Geen dank!\"

Mijn mening

Laat ik beginnen met het werk van Leo, de schilderijen. Ik heb uiteraard niet al zijn werk gezien. Ik hou zelf ook wel van abstract. Ik hou erg veel van de warme kleuren zoals geel, oranje, rood enzovoorts. Deze kleuren passen ook meer bij mijn kamer, vind ik. Een paar van zijn schilderijen zijn ook gekleurd in deze kleuren, maar een ander deel ook niet. Deze vind ik iets minder mooi. Maar qua vormen vind ik bijna al zijn schilderijen, van wat ik gezien heb, wel mooi.

Van het werk van Liedeke vind ik het meeste wel mooi. Er zit veel originaliteit in en het materiaalgebruik is steeds weer anders. De afbeelding \'De koning en de koningin\' vind ik heel grappig en ook op de een of andere manier trendy. Deze zou ik wel in mijn kamer willen. Het werk van haar wat ik op de expositie heb gezien, vind ik wel mooi, maar iets te oubollig. Dus dit zou ik weer niet op mijn kamer willen hebben. Wel was de wijze waarop ze het materiaal had gebruikt heel leuk en origineel. De vormgeving was ook heel apart en strak, maar de kleur van het materiaal vind ik in een ouderwets interieur passen.