Wild vlees door Marita de Sterck

Wild vlees

‘Wild vlees’, dat is de titel van het boek dat ik gelezen heb. De schrijfster ervan is Marita de Sterck.

In het boek wordt gesproken over de dood. Dat begint als Max terugkomt van een bergtocht. Hij hoort dan dat zijn opa verongelukt is. Hij wil graag weten hoe dat komt en gaat op onderzoek uit. Omdat hij alle details wil weten, ondervraagt hij iedereen, zelfs de begrafenisondernemer. Dat doet hij om zijn verdriet te verwerken. Max merkt niet dat hij door zijn onderzoek zijn familie en vrienden heel erg kwetst. Hij wil niet meer naar ze luisteren en verwaarloost ze. Als hij eindelijk beseft wat er echt gebeurd is, ziet hij wat hij zijn vrienden en familie aangedaan heeft. Gelukkig vergeven ze hem dat en komt alles weer goed.

De hoofdstukken van het boek zijn allemaal getiteld met een datum. Die datums hebben geen logische volgorde, want er zitten veel flashbacks in het boek. Daardoor is het verhaal soms moeilijk te begrijpen. De flashbacks zijn ook wel handig, want er worden veel dingen in verteld, die later in het verhaal nog aan bod komen.

Het taalgebruik van de auteur was niet helemaal mijn smaak. Er werden namelijk veel Belgische woorden in gebruikt, die niet altijd even gemakkelijk te begrijpen zijn. Er zijn namelijk niet veel mensen in Nederland die weten wat een ‘plat kind’ is, of wat ‘wiezen’ betekent.

In het boek worden een aantal gebeurtenissen verteld. De meeste waren gewoon, maar er was ook een ‘speciaal’ voorval. Dat stuk uit het boek had ik liever overgeslagen, want het was niet zo smakelijk. Er werd namelijk in verteld hoe men een overledene weer toonbaar maakt voor de nabestaanden. Bijvoorbeeld hoe ze de mond van de dode dichtnaaien en hoe ze de ogen dichtmaken. Dit waren nog niet eens de ergste dingen.

Over het algemeen vond ik ‘Wild vlees’ een goed boek, waarin veel verschillende dingen in verteld werden. Het boek was niet te moeilijk en snel te lezen. En als je wilt weten hoe lijken toonbaar gemaakt worden, is het ook nog eens interessant!