Wapens

Hoe werkt een wapen?

Het wapen wordt geladen met patronen waarin een loden kogel en een beetje springstof zit. Als de trekker wordt overgehaald schiet de hamer naar voren. Als de hamer de springstof raakt, ontploft deze en komen er gassen vrij die sterk uitzetten. De kracht van het uitzettende gas duwt de kogel door de loop. Als het wapen wordt afgevuurd, schokt het achteruit. Bij automatische of zelf ladende wapens, zoals machinegeweren, zorgt die schok ervoor dat er een nieuwe patroon op zijn plaats komt, klaar om af te vuren.

· Door het overhalen van de trekker slaat de slagpin in het patroon en wordt de springstof ontstoken.

· De terugslag duwt de schuif achteruit waardoor de huls eruit springt. De nieuwe patroon schiet op zijn plaats in de schietkamer.

· De schuif klikt terug en duwt een nieuwe patroon op zijn plaats.

Als een kogel is afgevuurd, blijft de huls achter. Door de kracht van de ontploffing wordt de lege huls door een gleuf in de loop naar buiten geworpen.

Kun je in Nederland ook ontheffing krijgen?

Dat kan. Ontheffing betekent dat je, bij wijze van uitzondering, een wapen mag bezitten. Aan sportschutters en schietverenigingen kunnen vergunningen worden verleend voor het voorhanden hebben van wapens of munitie. Deze vergunningen worden wel verloven genoemd. Een verlof moet worden aangevraagd bij de politie en wordt afgegeven door de korpschef. Een verlof is hooguit een jaar geldig en kan daarna, indien er aan de voorwaarden voor de schietsport wordt voldaan, worden verlengd. Voor de schietsport bestaan er twee soorten verloven: * een verlof voor privé-wapens (voor particulieren). * een verenigingsverlof voor schietverenigingen. Aan schietverenigingen kan een verlof worden verleend tot het voorhanden hebben van vuurwapens, die aan die vereniging toebehoren en die bestemd zijn voor gebruik door de leden van die vereniging.

Wat mag je allemaal niet met een wapen?

Ook al heb je een ontheffing gekregen, zoals hierboven staat, dan nog is er veel verboden. “Wat zoal?” hoor ik u denken. Dat zullen wij eens even mooi op een rijtje zetten voor u.

* Het dragen, dat wil zeggen: het onverpakt en dus gebruiksklaar bij zich hebben op openbare plaatsen. Onder dragen wordt niet alleen het aan/op het lichaam dragen van een wapen bedoeld (bijvoorbeeld door middel van een holster), maar ook het onmiddellijk binnen bereik hebben van een wapen. Als bijvoorbeeld de bestuurder van een auto een wapen onverpakt in zijn dashboardkastje heeft liggen dan wordt dit aangemerkt als het ‘dragen’ van een wapen. * Het voorhanden hebben, dat wil zeggen: op een bepaalde (privé)plaats over de wapens kunnen beschikken. Als bijvoorbeeld een vergunninghouder thuis een wapen in een kluis bewaart en hij zich vijftig kilometer van zijn huis bevindt, dan heeft hij dat wapen nog steeds voorhanden. Hij kan immers wanneer hij maar wil teruggaan naar zijn huis om het te pakken. Voorhanden hebben betekend dus niet dat men een wapen letterlijk binnen handbereik moet hebben. * Het vervoeren, dat wil zeggen: het op de openbare weg of andere voor het publiek toegankelijke plaatsen bij zich hebben van een wapen (en/of munitie) dat zodanig is verpakt, dat het niet voor onmiddellijk gebruik kan worden aangewend. * Het doen binnenkomen en uitgaan, dat wil zeggen: het binnen het grondgebied van Nederland komen, respectievelijk het verlaten van het grondgebied van Nederland met als bestemming een andere lidstaat van de Europese Unie; * Het doorvoeren, dat wil zeggen: het invoeren van wapens en/of munitie gevolgd door het uitvoeren van de wapens en / of munitie. * Het vervaardigen, herstellen of transformeren van wapens en het verhandelen van wapens. In principe zijn alle bovenstaande handelingen verboden, maar in een aantal gevallen kan een vergunning worden verleend. Dit verschilt per wapencategorie en men moet per handeling de benodigde vergunning aanvragen.

Wanneer noemen we iets een wapen?

Ja, want dat willen wij wel eens even weten. Laten we eerst eens kijken wat de Justitie zegt. Wij vroegen het aan de Justitie, en kregen een hele waslijst met allerlei wapens. Als u deze wilt, moet u maar op www.justitie.nl kijken, want als wij hier de hele lijst af zouden beelden, zou het A4’tje zo vol zijn. Handig, dat wel. Maar laten we even kijken naar wat Justitie nou wel en niet “wapens” vinden. Wij citeren: “In Nederland is in principe het bezit van alle vuurwapens verboden. Uitgezonderd zijn bepaalde antieke vuurwapens die vallen onder de vrijstelling van artikel 18 van de Regeling wapens en munitie (RWM). Verder kunnen er voor bepaalde groepen, zoals sportschutters, verzamelaars of jagers vergunningen worden verleend. Daarnaast zijn ook niet-vuurwapens verboden. Niet-vuurwapens zijn o.a. diverse messen (bijvoorbeeld stiletto’s), nepwapens, realistisch uitziende speelgoed -en luchtdrukwapens, stroomstootwapens en zelfverdedigingswapens (bijvoorbeeld pepperspray en traangas)”. Bedankt Justitie. Er zijn, zoals wij te weten zijn gekomen, 4 categorieën waarin men wapens rekent. Deze zullen wij, voor het gemak (en het vullen van ruimte) ook meteen maar even uit de doeken doen. Categorie 1: messen, met criteria voor het lemmet (na te lezen op jusitie.nl), boksbeugels, ploertendoders, wurgstokken, werpsterren, vilmessen, ballistische messen en geluiddempers voor vuurwapens, blanke wapens die lijken op een ander voorwerp dan een wapen pijlen en pijlpunten met snijdende delen die met een boog afgeschoten kunnen worden en waarmee ernstig letsel kan worden toegebracht, katapulten, voorwerpen die sterk lijken op een echt wapen, zodat zij voor dreiging geschikt zijn, zoals bepaalde speelgoed-, lucht-, gas- en veerdrukwapens, werppennen, airsoft-guns (vrijwel identieke replica’s van bestaande vuurwapens) of tafelaanstekers in de vorm van een wapen uit categorie 2 of 3. Categorie 2: automatische wapens, vermomde wapens, raketwerpers en andere wapens uit geen van deze categorieën, explosieven, en weerloosmakende wapens (bijvoorbeeld stunguns). Categorie 3: vuurwapens in de vorm van geweren, revolvers en pistolen, projectiellanceerders voor beroepsdoeleinden (schiethamers, klimhaakpistolen etc.), werpmessen, ingekorte wapens (sawn-offs), bepaalde alarmpistolen, met criteria voor het wapen zelf (na te lezen op justitie.nl). Categorie 4: zwaarden, kruisbogen, harpoenen, wapenstokken en andere slagwapens met lemmet, slagwapens die niet zo bedoeld zijn, maar wel zo worden gebruikt (bijvoorbeeld een knuppel tijdens een rel). Nu weet u een beetje wat de criteria zijn voor wat nou een wapen is of niet. Alles wat een wapen is, zoals hierboven, is meteen verboden in Nederland. Maar dan komt onze vraag, wanneer iets nou een wapen is. Bij een moord bijvoorbeeld, zal men vaak niet een van de bovengenoemde wapens gebruiken. Hoeveel mensen zijn er wel niet vermoord door bevroren kalkoen, vazen, kandelaars, balpennen, leeslampen en weet-ik-wat-nog-meer? Ik bedoel, in categorie 4 zegt men wel zo mooi dat er wapens zijn die niet als wapens bedoeld zijn, maar wel als wapen worden gebruikt? Toch kun je moeilijk aan iedereen die een hamer koopt, vragen of hij er niet toevallig van Hamertje Tik mee op zijn schoonzoon gaat toepassen? Onze vraag is, wanneer kun je iets een wapen noemen, en wanneer niet? Eerlijk gezegd kwamen wij hier met zijn tweeën niet goed uit. Toen wij het de Justitie vroegen, door middel van een mailtje, hadden ook zij hier niet echt een antwoord op. Zelf denken wij, dat het ligt aan onze tolerantie in Nederland. Je kan wel zeggen dat, als je keukenmessen van Sabatier met een 17 cm. lemmet verkoopt, je net zo goed Coibel Buitre’s (revolver) kan verkopen, omdat die allebei even dodelijk zijn, zo ongeveer. Maar dat vinden wij niet. De Sabatier wordt je meegegeven uit goed vertrouwen, men verwacht niet dat je je schoonmoeder ermee gaat villen terwijl je de Kabouter Plop dans fluit (zeer vrije bewerking van de Sound of Music). Degenen die dit wel doen, zijn ziek, en dit gedrag kun je niet voorspellen. Bovendien hebben ze dan geen smaak, wat betreft muziek. Om dan ook maar meteen ArCo N24’s (sloom herladende Jackhammer-variant) in de schappen te leggen is ook een dom idee. Een wapen koop je nou niet bepaald omdat je het zo leuk vindt staan tussen je zoontjes’ Duplo bouwwerken. Nee, het is maar goed dat wapens zoals hierboven uitgelegd verboden zijn, anders zouden we in een rare wereld leven. Stel je voor zeg, anders zou elke leerling zo maar een leraar kunnen doodschieten! En dat gebeurt hier in Nederland nou nooit.

Hebben wapens wel een eigenlijk nut?

Wapens. Laten we eens kijken of ze wel een eigenlijk nut hebben. Wat zijn wapens eigenlijk, en waar worden ze voor gebruikt? Ik zal jullie dat eens even haarfijn aan jullie neuzen hangen. Wapens zijn niet alleen voorwerpen, die de Minister van Justitie heeft aangewezen, omdat zij een ernstige bedreiging van personen kunnen vormen of omdat zij zo sterk lijken op een echt wapen, dat zij voor dreiging geschikt zijn, maar ook voorwerpen, die geschikt zijn om personen ernstig lichamelijk letsel toe te brengen. Er zijn wapens om je zelf te verdedigen tegen aanvallen van anderen. Er zijn ook wapens om anderen aan te kunnen vallen of om als land andere landen te kunnen veroveren. In de prehistorie werden wapens gebruikt om dieren te doden voor voedsel. Later in de Middeleeuwen gebruikte men wapens voor veroveringen van steden en belegeringen van kastelen. Nu worden wapens vooral gebruikt om te dreigen, bijvoorbeeld door politiemannen. Een enkele keer wordt er geschoten. Ook in oorlogen gebruikt men wapens om mensen te doden, en steden te vernietigen, om zo een land tot overgave te dwingen. Om even terug te komen op de geschiedenis van wapens, en hun nut vroeger. In de prehistorie ontdekten de mensen dat ze hun prooi met een stenen mes veel sneller en veiliger konden doden dan met de blote hand. Dit eerste primitieve wapen ontwikkelde zich later tot de dolk en het zwaard. Door een paar kleine veranderingen werden deze wapens later nog beter. De krijgers konden met zwaarden van af een grotere afstand verwondingen toebrengen dan met dolken of messen. De eerste zwaarden werden omstreeks 1500 v. Chr. gemaakt, in de tijd dat men met brons ging werken. Later werden zwaarden van ijzer en staal gemaakt. Er werden verschillende soorten zwaarden ontwikkeld. Sommige waren om mee te stoten en weer andere om mee te hakken. Ook met een katapult of een pijl en boog konden de jagers kleinere prooien op een grotere afstand raken. Vanaf die tijd heeft de techniek voor een groter aantal wapens gezorgd, die steeds nauwkeuriger werden. Toen 700 jaar geleden het buskruit werd uitgevonden, werden de wapens veel krachtiger. Met buskruit konden kanonskogels veel sneller worden afgevuurd dan een pijl kon vliegen. Een musket (geweer) en een kanon troffen dan ook vaker doel en werden al spoedig volop gebruikt. Nu worden er pistolen in een gevecht gebruikt. De wapens van tegenwoordig kunnen in een paar seconden een hele stad, bijvoorbeeld aan de andere kant van de wereld, vernietigen (hierbij doel ik op kernwapens). Zou je dit kunnen zien als nuttig, of gevaarlijk? Soms hebben ze nut. Met zelfverdediging komen wapens van pas, en tijdens vredesoperaties ook (al vind ik vechten voor de vrede een soort van neuken voor maagdelijkheid). Het doel van een leger is - al vanaf de tijd dat de Assyriërs het oude Mesopotamië veroverden en dat is meer dan 2000 jaar geleden - altijd hetzelfde geweest: vijandelijk gebied veroveren en het eigen land verdedigen. Tot aan de 16e eeuw bestonden er in Europa geen legers zoals wij die nu kennen. Als een land oorlog ging voeren, werd gewoon een deel van de bevolking ‘onder de wapenen’ geroepen. Maar tegenwoordig hebben de meeste landen een permanent leger met goed getrainde soldaten, die ook met vredesdoeleinden in te zetten zijn. De gevolgen van wapengebruik kunnen ook heel ernstig zijn. Wapens zijn één van de slechtste zaken ooit uitgevonden, want wapens kunnen eigenlijk alleen maar gebruikt worden om anderen ernstig lichamelijk letsel toe te brengen of te doden. Zonder wapens zou de wereld er heel anders uit hebben gezien. Eigenlijk kunnen we zeggen dat wapens soms nut hebben. Met goede bedoelingen is een wapen zeer nuttig (burgers beschermen), maar zo snel er hij in de handen van de “bad guys” belandt, is een Berben Pietro Beretta pistool ineens levensgevaarlijk. Over deze vraag konden wij dus niet echt uitkomen.

Bronnenlijst

http://www.justitie.nl
http://wapens.pagina.nl
http://www.google.nl
http://www.tanfoglio.it

*Encarta Encyclopedie 2003.

*“Weapons Illustrated” serie (deel 1 t/m 8).

*”Weapons, A Closer Look At -Handguns-” (deel 4 uit een serie van 7). Deze is juist overgekomen uit de USA, dus kunnen wij nog niet veel vertellen over de schrijver. Ik heb enkel bij Dhr. Veerman wat ingekeken, maar ben vergeten dit boekje mee te nemen.