Satellietcommunicatie

Dit werkstuk gaat over satelliet communicatie. In een woordenboek kan je vinden dat communicatie verbinding betekent.

In de encyclopedie kan je de volgende betekenis vinden: onderling contact.

Satelliet communicatie is een makkelijke manier om te communiceren over lange afstanden. Zonder satelliet communicatie zou met mensen, die in een andere stad of land wonen moeilijk kunnen communiceren je zou dan alleen een brief kunnen schrijven, of zoals ze vroeger deden via telegrafie, of bij de Indianen als zij over lange afstanden wouden communiceren deden ze dat via rooksignalen. In Afrika communiceereden verschillende stammen via een trommels ook wel tam-tam genoemd.

Gelukkig zijn de mogelijkheden om te communiceren tegenwoordig steeds uitgebreider.

Aangezien ik mijn werkstuk over satelliet communicatie moet maken, zal ik dan maar weer eens verder gaan met de satelliet communicatie.

Bij de satellietcommunicatie, wordt zoals het woord al zegt gecommuniceerd via de satelliet.

Dit kan doormiddel van verschillende hulpmiddelen, zoals het internet, tv/ video satelliet, radio.

Communicatie via de computer(het internet), heet ook wel datacommunicatie omdat er allemaal verschillende databestanden over het hele internet worden verstuurd en staan om opgevraagd te worden, maar de communicatie via het internet kan ook telecommunicatie genoemd worden omdat je tegenwoordig ook met elkaar kan praten over het internet.

Communicatie via beeld, wordt video-tv communicatie genoemd. Hier bij worden verschillende beelden van de ene plek naar een andere plek gezonden, om daar verder te verzenden via de kabel.

Een voorbeeld: Bij bijvoorbeeld RTL-4, worden de programma\'s in Nederland gemaakt, maar mogen niet direct worden uitgezonden dus wordt het vanuit Nederland, naar Luxemburg gezonden via de satelliet(hoe dat gaat leg ik later nog uit)en dan vanuit Luxemburg weer terug gezonden naar Nederland naar een Tv-station om van daar uit via de kabel de Nederlandse woonkamer binnen te komen.

En bij de radio, worden de radiogolven vanuit de studio\'s via satellieten de Nederlandse huiskamers in gebracht.

\"De uitleg van de satelliet verbindingen\" Voor satellietcommunicatie zijn grondstations nodig. De signalen die naar de satelliet moeten worden verzonden komen binnen via het straalverbindingsnet of het kabelnet en worden naar de transmissieapparatuur gevoerd.

Van daaruit gaat het omgevormde signaal naar de schotelantenne.

Signalen die door de satelliet worden uitgezonden en door het grondstation worden ontvangen, doorlopen precies de omgekeerde weg.

Een grondstation bestaat in de meest eenvoudige vorm uit:

-modulatoren en zendapparatuur,

-ontvangstapparatuur en denmodulatoren,

-antenne,

-antennesturing.

Een grondstation voor satellietverbindingen is een geheel van elektronische, bouwkundige en mechanische voorzieningen.

De nauwkeurigheid waarmee de stralingsbundel op de satelliet moet worden gericht om een goede verbinding mogelijk te maken is erg groot.

Dit stelt hoge eisen aan het bouwwerk waarop de antenneconstructie staat en vanzelfsprekend ook de constructie zelf.

Ook bij windsnelheden met orkaankracht moet de schotelantenne nauwkeurig op de satelliet blijven gericht.

Om de verwerkingscapaciteit van de satellieten optimaal te gebruiken, moet de antenneschotel van een grondstation groot zijn.

Hoe groter de antenne, des te zwakker kan het door de satelliet uit te zenden signalen zijn.

De antennegrootte heeft ook nadelen.

Vanwege de ruimte die zij in nemen kunnen grote antennes niet in een dichtbevolkte streek worden geplaatst.

Ook kan een grondstation, dat vaak werkt met frequenties die gelijk zijn aan die van straalverbindingen, niet in de buurt worden geplaatst van straalverbindingtorens.

Daarom bevinden grondstations zich meestal ver buiten de drukken gebieden.

In Nederland bijvoorbeeld in Burum, op de grens van Friesland met Groningen.

Op 12 september 1973 werd de eerste antenne met een schoteldiameter van 28,5 meter officieel in gebruik gesteld.

Vijf jaar later, op 26 mei 1978 werd een tweede paraboolantenne met een diameter van 32 meter in gebruik genomen.

In 1985 zijn hier aan nog twee schotelantennes met diameters van 32 meter toegevoegd.

Zij kijken niet naar nieuwe richting, maar verbreden de transmissiecapaciteit van de reeds bestaande verbindingen.

Naast de vier reeds genoemde grote standaard A stations beschikt Burum over vier kleinere grondstations.

Een hiervan is bedoel voor Tv- en radiokanalen.

Twee andere zijn gebouwd voor dataverkeer met de Verenigde Staten.

In Amsterdam (Sloterdijk) staat een grondstation voor verbindingen via het Intelsat Business System (IBS).

In Rotterdam staat een grondstation voor verbindingen met Eutelsat-Satellieten (SMS).

In Nederhorst den Berg staat een grondstation voor aanstraling van satellieten met Tv-signalen.

Het Nederlands grondstation voor satellietcommunicatie in Burum wordt ook gebruikt door ander West-Europese landen.

Vooral voor Ierland, Noorwegen, Zweden en Finland is het grondstation in Burum van groot belang.

De ruimte rond de aarde lijkt overvol te worden. Voor het jaar 2000 zijn minstens 500 geostationaire satellieten (waarvan het lijkt dat ze heel de tijd op een positie staan) voorzien. In de 21 eeuw zal het aantal nog belangrijker toenemen.

Er wordt wel eens gevraagd of de kans op botsingen niet erg groot wordt in een geostationaire baan.

Een rekensom leert dat we ons wat dat betreft geen zorgen hoeven te maken.

De omtrek van een geostationaire baan is ongeveer 250.000 km.

Als iedere satelliet één kilometer afstand de ruimte zou hebben, kunnen er 250.000 in die baan worden geplaatst.

Zelfs als er wordt gewerkt met clusters van satellieten is de kans op botsingen niet erg groot.

Zelfs als er tientallen satellieten in één cluster zitten, is een botsing vrijwel uitgesloten.

De geostationaire baan lijkt vol te komen, maar in werkelijkheid is er ruimte genoeg.

De toekomst van de satellietcommunicatie maakt nog steeds een grote ontwikkeling door.

Medische instituten, individuele artsen en specialisten kunnen bijvoorbeeld met hulp van de satelliet informatie ontvangen over nieuwe ontwikkelingen in hun vak gebied.

Ook is het mogelijk tijdens een operatie een deskundige collega elders ter wereld via satelliet beelden te raadplegen.

Op dezelfde manier kunnen onderwijsprogramma\'s en cursussen aan een groot groep van individuele ontvangers worden verstuurd.

Verdere miniaturisering op het gebied van mobiele communicatie zal tenslotte leiden tot zeer kleine zenders\\ontvangers die de gebruiker met zich mee zal dragen.

Uiteindelijk kan een polshorloge-beeldtelefoon in kleur ontstaan, waarmee overal te wereld tweewegcommunicatie tot stand kan worden gebracht.

De huidige wetenschappers zien zoiets nog als pure sciencefiction.

Maar het gebruik van communicatiesatellieten werd ooit ook als sciencefiction gezien.