Afval van de natuur

Dit werkstuk gaat over:

1. Soorten afval
2. Stoffen in de natuur
3. Voedselpiramides
4. Het verslag van het proefje

1. Soorten afval

Nier alleen mensen produceren afval, maar ook dieren en planten. Mensen = etensresten, dieren = uitwerpselen, planten = afgevallen bladeren en omgevallen bomen. (Doden) resten van organismen is voedsel voor schimmels en bacteriën, dat noemen we biologisch afbreekbaar afval. Ook heb je niet afbreekbaar afval, dat kan niet afgebroken worden door de natuur, bijv.: glas, metaal en steen. Ook worden er tegenwoordig producten gemaakt van kunststoffen, dat is bijna niet afbreekbaar, bijv.: nylon of piepschuim. Dezen blijven jaren lang bestaan. Sommige kunststoffen brokkelen langzaam af, deze stukjes zijn gevaarlijk voor kleine dieren, want dat kan hun maag verstoppen.
2. Stoffen in de natuur

Er zijn planten- en vleeseters, een planteneter is bijvoorbeeld een konijn en een vleeseter is een wezel. Het konijn eet een paardebloem en een konijn word weer opgegeten door een wezel, dis heet een voedselketen. Een voedselketen bestaat uit schakels. De voedselketen van net heeft drie schakels. Planteneters leveren het voedsel voor alle vleeseters. Vleeseters leven dus van planteneters. Elke voedselketen heeft een plantensoort als schakel. Er zijn ook dieren die vlees en planten eten, die noemen we alleseters.

Voedselketen
In werkelijkheid is er nooit spraken van een voedselketen, elk dier kan als voedsel dienen voor een ander dier. Er zijn heel veel voedsel ketens door elkaar, dat noemen we een voedselnet.
Als dieren dood gaan komen er voedselstoffen in de bodem, dat is goed voor de planten, die hebben dat nodig om goed te kunnen groeien. Stoffen uit de natuur worden steeds op nieuw gebruikt, stoffen van planten komen via dieren, bacteriën en schimmels uiteindelijk weer bij de planten terecht. Dat noemen we een kringloop.

Bij de kringloop van stoffen onderscheiden we producten, consumenten en reducenten.
Producten: planten
Consumenten: dieren
Reducenten: bacteriën en schimmels
Planten produceren voedsel voor organismen. Dieren eten (consumenten) andere organismen.Bacteriën en schimmels ruimen dode resten van planten en dieren op, zo komen er voedingsstoffen vrij, die door planten weer kunnen gebruikt worden. Dit maakt de kringloop rond. Mensen eten ook planten en dieren, zij kweken dit. Als mensen planten hebben verbouwd, halen ze de planten uit de grond, zo word de kringloop van stoffen verbroken, ze moeten dus zorgen dat de stoffen terug in de bodem worden gebracht. De kringloop van stoffen word vaak verstoord, dat komt omdat de boeren soms teveel (van koeien, kippen , varkens enz.) mest op het land gooien. Dat kunnen de planten dan niet allemaal opnemen, zo wordt de kringloop van de stoffen verstoord.

3. Voedselpiramides

Consumenten van de eerste orde zijn consumenten die producten eten. Consumenten van de tweede orde zijn consumenten die de consumenten van de eerste orde opeten, enz dit heeft te maken met een voedselnet of voedselketen. Van een ingewikkeld voedselnet kunnen we een eenvoudige voedselketen maken.(Zie hieronder).

Producten -> consumenten eerste orde -> consumenten tweede orde -> enz.

In een voedselketen wordt het aantal organismen in elk volgende schakel (elke stap van een voedselketen) meestal kleiner. (zie hieronder)

Als er fotosynthese heeft plaatsgevonden zit er zonlicht in glucose. Glucose is een energie rijke stof. De planten nemen glucose op, van die glucose maken ze energierijke stoffen. Consumenten van de eerste orden eten planten met energierijke stoffen. Consumenten van de eerste orde krijgen zo energierijke stoffen binnen. Consumenten van de tweede orde krijgen door consumenten van de eerste orde te eten ook energierijke stoffen binnen.
Biomassa is het totale gewicht van alle energierijke stoffen in een organismen. De piramide van aantallen heeft soms geen vorm van een piramide. En een piramide van biomassa heeft wel altijd de vorm van een piramide.

In elke schakel van een voedselketen is er spraken van een energiestroom. Een schakel kan ook dood gaan zonder dat hij opgegeten wordt door een andere schakel. Hij sterft dan van de honger of van oudheid. de energiestroom is dan weg uit de voedselketen dan eten de reducenten die schakel op.
Als de ene schakel de andere schakel opeet dan krijgt hij die energierijke stoffen van die ene schakel in zich. Maar als hij zijn behoefte moet doen dan gaan deze stoffen er weer uit maar dat zijn niet alle stoffen, want een klein deel dat gebruikt het dier weer voor te groeien. Ook deze energie wordt gebruikt voor te bewegen en voor het op peil houden van de lichaamstemperatuur. Deze energie wordt niet doorgegeven aan de daarop volgende schakel. Een dier weegt ook wat en voor elke kg dat een dier bezit moet hij vele kilogrammen voedsel eten. Voor iedere schakel die sterft of opgegeten wordt, verdwijnt er energie uit de voedselketen.

Het proefje.

Wat wilden we te weten te komen met het proefje?
We wilden weten wat er verteert en hoelang dat duurt.

Hoe hebben we het proefje uitgevoerd?
We hebben eerst 4 glazen potjes gezocht en afval we hebben het volgende afval: bananenschil, koffiefilters, snoeppapiertjes van plastiek en kauwgum. We hebben het in de potjes gedaan en er zand overheen gedaan.

Wat zijn de omstandigheden?
Ze staan in een garage waar een gevelkachel is en die staat altijd op de waakvlam. Het is er niet echt warm maar ook niet koud. Het is er ongeveer 15 graden.

4. Het verslag van de proef.

We hebben elke week een verslag gemaakt.

Week 1. we zagen nog niet echt wat alleen dat de bananenschil hartstikke bruin was. En bij de koffie filter het snoeppapiertje en de kauwgum was nog niks te zien.
Week 2. de bananenschil is nu nog bruiner en is al aan het schimmelen verder is er nog niks te zien.
Week 3. de bananenschil is ondertussen al een beetje aan het wegrotten, de rest is helemaal niks mee.