Groei van tuinkers

Inleiding Tuinkers, het sierlijk groen, is een bijzonder kruid. Het is een van de kruiden die niet alleen in je tuin groeien, maar die je ook nog eens kunt eten. Tuinkers wordt ook wel sterre - of bitterkers genoemd en is afkomstig uit Noord-Afrika. De smaak van tuinkers varieert van pittig tot scherp. Er bestaat een fijne en een grove soort. Tuinkers wordt in bakjes verkocht, waarbij de kers zich nog op een voedingsbodem bevindt. Tuinkers wordt net als andere kers-soorten voornamelijk rauw gebruikt in salades en als garnering van broodjes en koude voorgerechten. Tuinkers geeft wortelen namelijk een kruidachtige smaak, en het is ook nog eens heel gezond. De groene steeltjes zijn rijk aan vitaminen en mineralen zoals calcium en ijzer. Tuinkers kan zo’n 11 tot 14 dagen na het zaaien gegeten worden, de steeltjes zijn dan zo’n 5 cm Lang. Je kunt tuinkers in de buitenlucht kweken, maar onder glas bereik je betere resultaten, aangezien de planten snel moeten groeien. Je kunt de tuinkers laten groeien op alles dat vocht vasthoudt (bijv. zoals bij deze proef op een vochtig/nat watje).

Probleemstelling: Groeit tuinkers in het donker even goed als in het licht?

Hypothese: Tuinkers zal zonlicht nodig hebben om te groeien, als dit klopt dan zullen de steeltjes die in het licht groeien langer zijn dan de steeltjes die in het donker groeien.

Onderzoeksvraag: Beïnvloedt het licht de (lengte) groei van de tuinkers?

Mijn verwachting: Ik denk dat tuinkers in het licht beter zal groeien dan in het donker, omdat in het donker geen fotosynthese plaats kan vinden. In het licht kan dit namelijk wel.

Werkplan

Benodigde materialen: - ± 30 zaadjes - 2 bordjes - watten - water - een (liefst donker) glas - een lapje (donker) stof

Beschrijving van de proefoptelling: Op de vensterbank zet ik 2 bordjes met daarop elk 2 watjes neer. Op elke bordje leg ik ongeveer 15 zaadjes. Nadat de zaadjes ontkiemt zijn. Zet ik op een van de bordjes een glas neer (ondersteboven zodat er geen lucht meer bij kan). Dit glas laat ik dan wel een beetje uitsteken zodat er wel nog genoeg zuurstof bij kan. Over het glas, leg ik een (zwarte) lap stof, zodat ik zeker weet dat er bij dit plantje geen licht meer komt.

Handelingen verrichten en resultaten verzamelen: Elke dag kijk ik of de zaadjes al uitgekomen zijn, en geef ik de zaadjes water (4 theelepeltjes over de 2 watjes op 1 bordjes verspreidt). Zodra de zaadjes uitgekomen zijn begin ik met het meten van de lengt van de “plantjes”. Al deze gegevens schrijf ik voor mijzelf op in een schema. Wanneer alle metingen verricht zijn kan ik een conclusie trekken.

Resultaten Deze proef verliep vrij goed. Op de 2e dag begonnen de meeste zaadjes al te ontkiemen een dag later begon er dan al een plantje te groeien. De 4e dag (er heeft nu dus al 1 bordje 2 nachten in het donker gestaan) kun je de verschillen meteen al merken. De plantjes die in het donker hadden gestaan waren nu al een halve centimeter groter. Wel zagen de plantjes die in het licht stonden er iets ‘frisser’ uit.

Waarnemingen:

- Dag 1: Ik heb de tuinkers zo neergezet zoals in de proefopstelling (vorige pagina) beschreven staat. De zaadjes zwellen een beetje op en worden wat groter doordat ze water opzuigen. Plantjes in licht: 0 cm. Plantjes in donker: 0cm.

- Dag 2 : De zaadjes zijn ontkiemd. Plantjes in licht: 1.2 cm. Plantjes in donker: 1½cm.

- Dag 3 : De zaadjes krijgen kleine witte worteltjes. De worteltjes van de zaadjes die in het donker staan zijn al wat groter dan de worteltjes van de zaadjes die in het licht staan. Plantjes in licht: 2cm. Plantjes in donker: 3cm.

- Dag 4: De plantjes groeien nu al aardig en er begint een duidelijk verschil te komen tussen de plantjes die in het donker groeien en de plantjes die in het licht groeien. Plantjes in licht: 3 cm. Plantjes in donker: 4cm.

- Dag 5: De plantjes die in het donker staan krijgen kleine ietwat gelige blaadjes en staan recht omhoog. De plantjes die in het licht staan krijgen mooie groene baadjes en blijven in verhouding tot de andere plantjes erg laag en klein. Plantjes in licht: 3.9 cm. Plantjes in donker: 5.2 cm.

- Dag 6: De plantjes die in het donker staan groeien goed. De plantjes die in het licht staan blijven vrij klein maar krijgen wel wat dikkere stevigere blaadjes. Plantjes in licht: 5 cm. Plantjes in donker: 6.3 cm.

- Dag 7: De plantjes in het donker zijn nu echt hele lange dunne gele stengels en lijken helemaal niet meer op de plantjes die in het licht groeien, deze zijn namelijk veel groener en zien er dus veel gezonder uit, wel zijn deze een stuk kleiner. Plantjes in licht: 5.9cm. Plantjes in donker: 7.3 cm.

- Dag 8: Vanaf deze dag gebeurt er niet meer zo veel. Beide plantjes groeien nog wel maar niet meer zo heel veel. De plantjes in het donker groeien nog wel harder dan de plantjes die in het licht staan. Plantjes in licht: 6.3 cm. Plantjes in donker: 8.2 cm.

Conclusie en discussie Nadat ik de proef heb uitgevoerd kon ik concluderen dat de plantjes in het donker beter groeien dan de plantjes in het licht. Mijn hypothese klopte dus niet. Maar waarom groeit tuinkers dan beter in het licht dan in het donker? De groei van planten is als volgt: planten groeien alleen goed op bepaalde plaatsen. De planten die in het donker staan worden langgerekt en bleekgeel van kleur. Deze gele kleur ontstaat doordat er in het donker geen bladgroen gevormd kan worden. . De planten die in het donker groeien hebben ook een slappe stengel dit komt doordat er weinig stevigheidweefsel wordt gevormd; de planten zijn geëtioleerd*. Ze willen naar het licht toe groeien Het fythohormoon absorbeert licht, dit wordt omgezet en zo kan er bladgroen worden gevormd in de bladeren van de plant. Een belangrijke groeifactor is de hoeveelheid beschikbare assimilatie* producten. Veel licht zal de assimilatie bevorderen en zodoende de groei sterker doen worden. Het soort licht speelt ook een rol bij de groei, zo zullen de korte golven ( ultra violet + blauw ) een remmende invloed hebben op de plantengroei, terwijl de lange golven ( infrarood + rood ) een rekkende invloed hebben. Uit proeven is gebleken dat een groter deel van het groeiproces berust op de celstrekking. Deze celstrekking kan alleen tot stand komen bij aanwezigheid van groeistoffen. Deze stof wordt gevormd in de toppen van de planten. Voor de celstrekking is ook voldoende water nodig, droogte zal de groei remmen. Deze groeistoffen zijn bepaalde plantenhormonen. De plantenhormonen worden op bepaalde plaatsen in de plant gemaakt maar zijn elders in het organisme werkzaam, in het hele kleine hoeveelheden. Het plantenhormoon, auxine (IAA ) vertraagt het ouder worden van de plant en komt net onder de toppen van de stengels ( de strekkingszone ) en in de jonge bladeren voor. Dit hormoon wordt afgebroken onder invloed van licht. Dit verklaart dus waarom de planten in het donker sneller groeien als de planten die daglicht kregen. Dit hormoon vergroot ook de elasticiteit van de celwand en heeft een remmend effect bij een te hoge concentratie. Het hormoon gibberelinen heeft ongeveer hetzelfde effect als auxine, het stimuleert dus ook de lengtegroei van de planten in twee processen, de celdeling en de celstrekking. Daarom worden deze hormonen ook wel toegepast als groeiremmer om de planten kort en klein te houden. * Etioleren: (een gewas) afdekken zodat het zonder zonlicht opgroeit en daardoor lange stengels en een bleekgele kleur krijgt. * Assimilatie: het proces van omzetting van voedingsstoffen in organisch weefsel. Literatuur mijn informatie heb ik gehaald uit de volgende middelen: - biologie voor jou (4 vwo) - encarta 2000 - internet