Molukken

Inleiding

De Molukken zijn een eilandengroep en provincie van Indonesië, bestaande uit een groot aantal (ca. 1000) eilanden gelegen tussen Sulawesi en Nieuw-Guinea, 85728 vierkante kilometer, met 2,06 miljoen inwoners. De hoofdstad is Ambon. De belangrijkste eilanden zijn (van het noorden via het westen naar het zuidoosten): Haimahera of Jailolo met Morotai, Ternate en Tidore, de Bacaneilanden en Obi-eilanden, de Sula-eilanden, Buru, Ceram, Ambon, de Banda-eilanden, de Kai-eilanden, de Aru-eilanden, de Tanimbareilanden, de Babareilanden, Wetar, de Leti-eilanden en voorts vele kleinere eilanden.

De eilanden zijn bergachtig. Langs de randen van de Banda zee en de Bandatrog komen vele en soms zware aardbevingen door. De kleine eilanden aan de binnenzijde van de trog zijn alle (niet actieve) vulkanen. Ook de randen van de Molukkenzee vertonen deze verschijnselen. De westkust van Halmahera en de eilanden daarvoor zijn vulkanisch; daarnaast komen koraaleilanden voor. Het klimaat vertoont een duidelijk moessonkarakter, met in het zuiden een lange droge periode.

De bevolking van de Molukken bestaat uit een groot aantal verschillende etnische groepen. Op de zuidelijke eilanden zijn de inwoners voornamelijk (protestants-)christelijk, verder overweegt de islam. Behalve de officiële taal, Bahasa Indonesia, worden zeer vele verschillende talen gesproken; zo bijvoorbeeld op Halmahera het Galela, het Tobelo en, als algemene verkeerstaal voor het eiland en het omringende gebied, het Ternataans.

De eilanden zijn in het algemeen zeer vruchtbaar; belangrijke exportproducten zijn kopra, vis, specerijen, ebbenhout, rotan en vogelhuiden. Andere producten zijn kokosnoten, koffie, tabak, hars en schildpadden. Rijst, sago en vis zijn de belangrijkste producten die als volksvoedsel dienen. Halmahera en Ceram zijn de grootste leveranciers van sago, de Banda-eilanden leveren nootmuskaat en foelie, Ambon kruidnagelen. Op Ceram winning van nikkel en aardolie. Het verkeer tussen de eilanden vindt grotendeels plaats per schip, veelal nog door stoom aangedreven. Er is een vliegveld op Halmahera.

Opdracht 3

Encarta:

Geschiedenis

Begin 16e eeuw kwamen Europeanen naar de Molukken. Zij werden vooral aangetrokken door de vele specerijen die de eilanden leverden. De Portugezen stichtten in 1522 het fort te Ternate, dat het middelpunt van hun macht in deze streken zou worden en dat zij bezet hielden tot de Ternatanen hen in 1574 verdreven. Daarna was Ambon hun centrum, terwijl de Spanjaarden in het bijzonder te Tidore welkom waren en daar bleven, ook nadat het Molukkentraktaat van 1520, tussen Spanje en Portugal gesloten, de rechten van dat laatste land had vastgesteld.

In 1599 kwamen de Nederlanders, die zowel te Ternate als op Banda hun agenten achterlieten. In 1605 veroverde Van der Haghen het Portugese fort op Ambon; in 1607 stichtte Matelief het fort Oranje op Ternate. Het bezit van de specerijeilanden was een van de voornaamste doelstellingen van de bewindhebbers van de Verenigde Oost-Indische Compagnie. Het is de politiek van Jan Pieterszoon Coen geweest die, niettegenstaande de in 1619 tussen de Engelse en Nederlandse Compagnieën gesloten overeenkomsten, de Engelse concurrentie onschadelijk heeft gemaakt; het is ook Coen geweest die door zijn meedogenloze maatregelen op Banda dit eiland ontvolkt, doch tevens in vast Compagniebezit gebracht heeft, waar voortaan de Nederlandse ‘perkeniers’ met hun slaven op aangewezen perken en tegen vastgestelde prijzen de muskaat teelden.

In de volgende jaren bleef het streven, ook ten aanzien van de kruidnagel, de cultuur tot enkele eilanden (o.m. Ambon) te beperken en haar verder naar vermogen uit te roeien. De val van Maksar in 1667 was een van de laatste mogelijkheden om nog specerijen buiten de Nederlanders om te verhandelen. Enige jaren tevoren was de vrede met Portugal gesloten, terwijl de Spanjaarden zich in 1663 uit de nog door hen bezette posten in de Molukken teruggetrokken hadden.

Gedurende de verdere Compagniegeschiedenis vertoonden de Molukken over het algemeen een beeld van rust. Ambon had veel te lijden van de voortdurende hongitochten; Ternate ging achteruit naarmate de nagelcultuur zich concentreerde in het gunstiger gelegen Ambon.

De komst van de Engelsen in 1796, en opnieuw in 1810, bracht meer vrijheid, zodat de bevolking met tegenzin de terugkeer van de Nederlanders met hun dwangsysteem. Bekend werd de opstand van Thomas Matulesi (Tatumura) in 1817 op het bij Ambon gelegen eiland Saparua, die met veel bloedvergieten door de Nederlanders werd onderdrukt.

Het duurde tot 1863 eer minister Fransen van de Putte de verplichte specerijencultuur afschafte. Daarna bleef dit gebied van belang als rekruteringsgebied voor het KNIL. Economisch had het echter maar weinig meer te betekenen. Tijdens de bezetting door Japan (1942-1945) waren de Molukken een belangrijke basis voor de zee- en luchtmacht van de Japanners. In 1945 gingen de Molukken deel uitmaken van de deelstaat Oost-Indonesië, die in 1950 in de Republiek Indonesië opging.

Geschiedenisboek

- Vanaf de 13e eeuw maakten de Molukken kennis met de islam. - Vanaf 1513 stichtten de Portugezen factorijen op de Molukken - De Molukken werden de Specerij–eilanden genoemd. - Op 21 februari 1605 werden de Nederlanders gastvrij onthaald in Ambon. Zij hielpen ze om de Portugezen te verslaan. - Na 1596 streefden de Nederlanders ernaar dat zij een monopolierecht kregen op de specerijen van de Molukken. - De Molukkers waren daar niet blij mee en twijfelde of ze met de Nederlanders beter af waren dan met de Portugezen, wat ze in eerste instantie dachten. - In 1830 werd het KNIL opgericht. De meeste soldaten waren Moluks. - Toen Indonesië een zelfstandige republiek werd, wilden de Molukkers niet bij die republiek horen. - De Nederlanders stimuleerden de Molukkers een eigen republiek uit te roepen. - In 1950 riepen ze de Republiek Maluku Seletan uit (RMS): de Republiek der Zuid–Molukken. Maar Indonesische soldaten veroverden in 1950 de Molukken. - Veel ex-KNIL soldaten trokken in 1951 met hun gezin naar Nederland. Zij hoopten voor max. een half jaar. Maar de meeste Molukkers die naar Nederland vertrokken, konden niet meer terug naar hun eigen land.

Vergelijking

In Encarta is alles veel uitgebreider, omdat het in het geschiedenisboek over heel Indonesië gaat en in Encarta alleen over de Molukken. In Encarta staan allerlei details die in het geschiedenisboek niet vermeld worden. Maar dat is natuurlijk logisch. Verder is alles hetzelfde. Je kan het dus vergelijken, maar ze vertellen allebei hetzelfde. Geen verschillen.

Opdracht 1

Opdracht 1 ging over bekende Molukkers in Nederland. Deze opdracht was heel moeilijk om te vinden. Daarom zijn niet alle artiesten die hieronder genoemd staan heel erg bekend. Over sommige Molukkers is natuurlijk meer bekend dan van de andere.

Jack Jersey (Jack de Nijs)

Jack de Nijs werd geboren als zoon van een KNIL militair in Tjimahi, een klein plaatsje bij Bandoeng op Java, Indonesië op 18 juli 1941. Het gezin de Nijs repatrieerde in 1951 naar Nederland. Zoals zoveel lotgenoten maakte de familie de Nijs kennis met Nederland vanuit noodbarakken. Ze werden een jaar lang opgevangen in het in de volksmond genoemde ‘Ambonezenkamp’ te Wouw. In 1952 vinden ze hun definitieve stek in de Roosendaalse Fatimawijk, ruim 26 jaar hebben ze in de Mgr. Hopmansstraat gewoond, van daaruit verhuisden ze naar de Dr. Schaepmanlaan. In al die jaren heeft Jack altijd in Roosendaal of vlak over de Belgische grens gewoond.

Onder invloed van Cliff Richard & The Shadows en de Indo bands zoals The Tielman Brothers, The Skyrockets, The Hap-Cats, The Black Dynamites etc. Vormde Jack zijn eigen gitaarband JACK DENS & THE SWALLOWS. Drummer Henk Voorheyen kende Jack nog uit zijn oude jazz en dixieland schoolorkestje The Dixie Stampers. De Indo gitaristen Gerrit Gillet en Nico Takarindingan hadden waarschijnlijk al enige ervaring opgedaan in de Roosendaalse band The Quickly Jumpers. Het eerste optreden van de band vond plaats in het Fatimahuis. Daarna volgen in de weekends optredens in Roosendaalse buurthuizen en jongerenclubs en staat de band vooral vaak in België op de planken. De invloed van de groep op aankomende gitaristen in Roosendaal is groot en een andere bekend Roosendaals gitaarcombo The Richards is ook oorspronkelijk opgericht door fans van Jack Dens. Jack komt in 1961 in contact met producer Addie Kleyngeldt (de latere ontdekker van Heintje) van platenmaatschappij CNR en het zijn weer de originele eigen nummers die de deuren van de platenstudio voor hem doen openen. In het julinummer van het blad Muziek Parade (3e jaargang no. 52) verschijnt de allereerste publiciteitsfoto van de band in de rubriek – Stars In The News – met bijgaande tekst. JACK DENS & THE SWALLOWS: een viertal rock ’n rollers uit Roosendaal van formaat! Onlangs belandden zij in de opnamestudio en daarvan werden o.a. ‘Won’t You Anymore’ en ‘Careless Babe’ het resultaat!

Giovanni van Bronckhorst

Naam: Giovanni van Bronckhorst
Geboortedatum: 5 februari 1975
Geboorteplaats: Rotterdam, Nederland
Nationaliteit: Nederlander
Ouders: afkomstig van de Indonesische eilandengroep de Molukken

Paspoort

Seizoen Club Wedstrijden Goals

2000/01 Glasgow Rangers 10 2
1999/00 Glasgow Rangers 26 4
1998/99 Glasgow Rangers 24 5
1997/98 Feyenoord 32 8
1996/97 Feyenoord 34 4
1995/96 Feyenoord 33 9
1994/95 Feyenoord 10 1
1993/94 Feyenoord 0 0
1993/94 RKC Waalwijk 12 2

Laatst gespeelde wedstrijden

Datum Thuis Uit Goals Uitslag

3/3/2001 Glasgow Rangers Heart of Midlothian 0 2 – 0
25/10/2000 Sturm Graz Glasgow Rangers 0 2 – 0
7/10/2000 Cyprus Nederland 0 0 – 4
1/10/2000 Glasgow Rangers Dundee United 1 3 – 0
27/9/2000 Galtasaray Glasgow Rangers 1 3 – 2

Daniel Sahuleka

Naam: Johannes Daniel Sahuleka
Geboortedatum: 6 december 1950
Geboorteplaats: Semarang
Religie: christelijk
Burgerlijke staat: getrouwd
Naam vrouw: Alice Nijman
Reden: zijn ouders wilde in Nederland wonen
Opleiding: basisschool en Technische Hoge School
Werkervaring: technische assistent bij een bouwbedrijf
Manager: Alice Sahuleka – Nijman
Moeder: Joassi Charlotte Wilhelmientje Mohanab
Geboren: 3/2/1923 in Pontianak
Vader: Simon Pieter Sahuleka
Geboren: 3/2/1919 in Semarang. Overleden in 1971

Massada

Ongetwijfeld de populairste Molukse band bij een groot publiek bekend door hits die in de top 40 hebben gestaan en spetterende live-optredens in het hele land. Ook het album Astaganaga was een regelrechte sensatie waardoor Carlos Santana deze band liever niet in zijn voorprogramma had. In 1996 was er een revival met een totaal nieuwe bezetting.

Opdracht 5

Opdracht 5 was de opdracht om twee stellingen te beoordelen. Namelijk deze:

- De Molukkers waren 300 jaar de steunpilaar van het Nederlandse koloniale bewind, o.a. van het K.N.I.L. en zijn door de Nederlandse overheid na 1950 slecht behandeld. - De politionele acties hadden nooit mogen gebeuren.

Ik ben natuurlijk weer op Internet gaan zoeken en heb veel dingen kunnen vinden over de Molukken na 1950 in Nederland, maar bijna niks over de politionele acties. Daarom wordt stelling 1 ook wat duidelijker beoordeeld dan stelling 2.

Stelling 1

Begin 1942 viel Japan Nederlands-Indië binnen. Zowel Nederlanders als Molukkers, die de eed van trouw aan het Nederlandse gezag niet op wilden zeggen, werden opgepakt en in interneringskampen ondergebracht. Ook veel Molukse soldaten werden opgepakt. De gevangenen moesten vaak dwangarbeid verrichten voor de bezetters. Wanneer de Japanners begin 1945 beseffen, dat zij de oorlog niet meer kunnen winnen gaan zij Indonesische nationalistische bewegingen steunen in de voorbereiding voor de machtsovername als de Japanners weggaan.

Onafhankelijke Republiek Indonesië

Wanneer de Amerikanen twee grote steden in Japan hebben weggevaagd met de atoombom, geeft Japan zich over. Na de overgave ontstaat er een machtsvacuüm. Indonesische nationalisten zien hun kans schoon en zo wordt op 17 augustus 1945 de Onafhankelijke Republiek Indonesische geproclameerd.

Van het KNIL in de KNEL

Na de Tweede Wereldoorlog zijn veel Molukkers weer in het KNIL gegaan. Een direct gevolg van de soevereiniteitsoverdracht was dat het KNIL ontbonden zou worden. De inheemse soldaten kregen een keuze voorgelegd. Of ze zouden toetreden tot het Indonesische staatsleger, of ze zouden gedemobiliseerd worden op een plaats naar keuze. Velen maakte de overstap naar het Indonesische leger, doch velen ook niet. Doordat de Nederlanders hun macht kwijt waren geraakt, gingen de Indonesiërs zich richten op de verovering van geheel Nederlands-Indië.

Waarnaartoe?

De Nederlandse overheid had de soldaten beloofd, dat zij zelf een plek uit mochten kiezen waar zij gedemobiliseerd wilden worden. De militairen wilden naar Ambon en Ceram. Dit lieten de Indonesiërs echter niet toe, uit angst dat zij zich zouden aansluiten bij de RMS-strijders. Zij mochten ook niet naar Nieuw-Guinea, wat toen nog als enige gebied in Nederlandse handen was, omdat ook dit gebied te dicht bij Ambon lag. Aangezien de Nederlandse overheid de macht al had overgedragen aan de Indonesiërs, konden zij nog weinig besluiten uitvoeren. De Molukse militairen op Java spanden een rechtszaak aan tegen de Nederlandse staat die hun, tegen de regels in, wilde demobiliseren op Java. Zij wilden niet als burgers worden achtergelaten in een maatschappij die hun alles behalve goedgezind was. De soldaten voelden zich in de steek gelaten door de Nederlandse overheid aan wie zij zolang hun onvoorwaardelijke trouw hadden bewezen. Zij wonnen de rechtszaak, maar een aanvaardbare oplossing werd er niet gevonden. De enige mogelijkheid die toen over bleef was om tijdelijk naar Nederland te komen en daar de situatie verder af te wachten. Men was er van overtuigd om binnen een half jaar weer terug te kunnen keren naar de Molukken. Ook met deze mogelijkheid waren veel soldaten het niet eens, maar men zag de realiteit wel onder ogen.

De vestiging van de Molukkers in Nederland

Op 26 juli 1950 werd het KNIL opgeheven en daarmee waren alle nog niet vertrokkenen per 25 juli eervol ontslagen. De 4000 Zuid–Molukse militairen ontvingen de status van leden van de (Nederlandse) Koninklijke Landmacht en bleven zo onder bevel en verantwoordelijkheid van Nederland. De Nederlandse regering ging tot actie over: de Zuid-Molukse militairen en hun gezinnen kregen het bevel zich in te schepen naar Nederland! Zo arriveerden in maart/april 1951 de Zuid-Molukkers in Nederland: 6 legerpredikanten, 3 adjudantenofficier, 35 sergeanten-majoor, 372 sergeanten en foeriers, 821 korporaals, 2341 soldaten. Totaal vrouwen en kinderen meegerekend, ongeveer 125000 personen.

In Nederland

In Nederland aangekomen worden de gezinnen ondergebracht in woonoorden verspreidt over het hele land. Velen komen terecht in voormalig kamp Westerbork en Kamp Vugt die verbouwd zijn tot woonverblijven. De Molukkers worden zo enigszins afgezonderd van de Nederlandse maatschappij, aangezien hun verblijf toch van tijdelijke duur zou zijn. Ze kregen geen werkvergunning en zij mochten ook geen werk zoeken. De barakken waarin de gezinnen werden ondergebracht waren niet echt groot. Redelijk veel mensen zaten zo op een kleine ruimte wat natuurlijk voor de nodige spanningen onderling heeft gezorgd. Doordag de Molukkers van de eerst generatie gewend waren aan een militair gezag hielden zij ook in het gezin de touwtjes strak in handen. De opvoeding van de kinderen werd ook op deze manier gehandhaafd. Zij kwamen helemaal niet in contact met Nederlanders, waardoor ze precies zo bleven leven en handelen als op de Molukken.

Eenheid

Na een aantal jaren was gebleken, dat de Molukkers wel langer in Nederland zouden blijven en dus werden de kampen stuk voor stuk ontruimd. De gezinnen kregen huizen van de Nederlandse overheid in speciaal voor hen gebouwde woonwijken. Over het algemeen bleef men lang wonen in de wijk, waardoor de familiebanden goed onderhouden werden. Het eenheidsgevoel van de meesten werd vertolkt in hun streven naar een vrije Molukse staat. Veel Molukkers wonen nu nog steeds in die wijken waar ze toen zijn geplaatst. De eenheid die zo belangrijk is binnen de Molukse cultuur blijft bewaard door het samen blijven wonen in een Molukse wijk.

Mening

Ik vind dat de Molukkers niet 300 jaar de steunpilaar van het Nederlandse koloniale bewind zijn geweest. Ze zijn wel zo lang de Nederlanders trouw gebleven. Ze hebben gevochten in het KNIL voor Nederland, waar wij ze heel dankbaar voor moeten zijn. Het is heel knap van ze, omdat ze zich tegen hun eigen volk hebben gekeerd. Daarom is het wel schandalig dat wij ze in Nederland zo afgezonderd hebben van de Nederlandse maatschappij. We hadden natuurlijk wel meteen kunnen voorzien dat de Molukkers niet terug konden keren naar hun eigen land. Ook hadden we voor betere huisvesting moeten zorgen in plaats van ze in kampen die vroeger kampen van Hitler zijn geweest te stoppen. We hadden ze ook meteen aan werk moeten helpen en een werkvergunning geven. Met de informatie die ik hiervoor heb gegeven is te lezen hoe de Molukkers zijn behandeld. Daar kunt u zelf wel uit opmaken dat die behandeling helemaal onverdiend is.

Stelling 2

Stelling 2 was die over de politionele acties. Zoals ik al eerder zei, daar was bijna niks over te vinden op het Internet.

De politionele acties waren in § juli 1947 § december 1948. Deze acties waren bedoeld om de interne rust te herstellen en konden dus geen militaire acties worden genoemd. De Verenigde Staten dreigden echter om de Marshall-hulp stop te zetten als de Nederlanders hun acties niet zouden staken. Dit leidde tot de Ronde Tafel Conferentie, die op 23 augustus 1949 begint in Den-Haag. Hier werd besloten tot de overdracht van de soevereiniteit aan de Republiek Indonesië.

Mening:

Ik vind de politionele een laatste wanhoopsactie van de Nederlandse regering. De nationalistische gevoelens bij de Molukkers waren al zo ontwikkeld, dat er niks gedaan kon worden om de oude macht te herstellen. Dat zorgde alleen maar voor meer drang naar vrijheid en onafhankelijkheid. De Nederlanders waren te bang dat zij hun inkomsten van de specerijen niet konden missen, maar achteraf bleek dat dat makkelijk kon. Met die politionele acties is het de bedoeling dat de politie optreed, zoals het woord al zegt. Maar bij de Nederlanders – zo zie je op bron 23 uit het handboek – waren het gewoon militairen die honderden mensen hebben vermoord. Het hielp alleen niks, omdat de internationale protesten toenamen. De politionele acties hadden dus inderdaad nooit mogen gebeuren.

Opdracht 2

Voor opdracht 2 was het de bedoeling om de geschiedenis en de rol van de Molukkers in Woerden te beschrijven en ook een interview af te nemen. Dat interview is gelukt, maar eerst komt de rol en de geschiedenis. Ik heb ontzetten veel gezocht op het Internet bij geschiedenispagina’s, universiteiten, de gemeentesite van Woerden, rijksarchieven, maar er is helemaal niks te vinden. Behalve bij de site van het Rotterdams Dagblad:

Er is ook opstand tegen het Nederlandse beleid over de opvang van de Molukkers. In juni 1951 vallen er rake klappen tussen Molukkers en ambtenaren in Woerden als minister Van Maarseveen het wapperen van de RMS vlag verbiedt.

Dat was dus alles wat er op het hele Internet over Molukkers in Woerden te vinden is.

Interview

Om dit interview te doen heb ik aardig wat moeite gedaan. Ik houd er niet van om mensen zomaar aan te spreken of op te bellen. Ik heb op Internet tijden gezocht om een interview te vinden, maar geen resultaat. Toen kwam ik op de website van Jantje Tetelepta. Met ook een link om te mailen. Dat heb ik toen meteen gedaan en heb ik om adressen van Molukkers in Woerden gevraagd. Toen bleek dat Jantje Tetelepta zelf in Woerden heeft ingewoond bij familie. Hij kon mijn vragen dus beantwoorden.

- Wanneer bent u aangekomen in Nederland?

Net als vele anderen eind maart 1951. we dachten dat het maar voor even was, maar toen bleek dat wij voorlopig nog niet terugkonden.

- Waar woonde u nadat u in Nederland aangekomen was?

In het begin woonde ik in - Schattenberg (Westerborg), - Een kasteel in Ederveen Bruijnhorst - Een strafkamp in Heythuysen - Kamp de Biezen in Barneveld - Kamp Vosseveld in Winterwijk
Nu woon ik in Amsterdam, nadat ik een tijdje bij familie in Woerden heb ingewoond.

- Hoe was het leven voor de Molukkers in de begintijd in Nederland?

Het leven in Nederland was in de beginjaren dramatisch. Huisvesting van nul komma nul. Veel Molukse jongeren werden in de jaren ’60 doodgemaakt of in elkaar geslagen door o.a. dienstplichtige militairen. En dat allemaal zonder reden.

- Hoe werden de Molukkers behandeld door de Nederlandse bevolking?

Er was veel discriminatie. De mensen wilden de Molukkers liever zien gaan dan komen. Ze werden vernederd zowel op scholen als bij de ouderen in de fabrieken. Vooral de ouderen werden in die periode flink aangepakt door de Nederlanders.

- Hoe is het leven voor de Molukkers nu op dit moment?

Nu gaat het wel beter, omdat de Molukkers steeds meer integreren in de samenleving. Ze wonen nu niet allemaal meer in aparte wijken. De Nederlandse samenleving accepteert de Molukkers nu wat meer.

- Wat vind u van de acties van de jongerenorganisaties die rellen veroorzaken in Nederland?

Ik vind het heel begrijpelijk wat zij doen, maar ik keur het niet goed. Ze veroorzaken veel overlast en dat is natuurlijk ook niet goed voor de verstandhouding tussen Nederlanders en Molukkers. Maar de Nederlandse regering kan ons wel helpen om een onafhankelijke Molukse republiek te krijgen in Indonesië.

Jan Tetelepta vond het een heel goed idee om Nederlandse jongeren meer over de Molukken te weten te laten komen. Hij vond het fantastisch dat wij dit werkstuk moesten maken en daarbij een Molukker te interviewen. Hij heeft dan ook van harte meegewerkt om al mijn vragen te beantwoorden.

Opdracht 6

Bij opdracht 6 was het de bedoeling de rol, de positie en de invloed van de Molukkers op de Nederlandse samenleving te beschrijven.

U gaf een voorbeeld van Indisch eten. Ik ben naar de supermarkt gegaan en daar is inderdaad veel Indonesisch eten. Vooral het merk Conimex heeft veel Indonesische producten zoals Ajam Paniki en Ajam Smoor.

Je hebt wel een positieve invloed van de Molukkers, maar geen negatieve. Er zijn wel Molukse musea, Pasar Malam Besar in Den-Haag en dat soort organisaties. Pasar Malam Besar geeft ook de Pasarkrant uit vier keer per jaar.voor elk seizoen één. Elk jaar in juni wordt er een evenement georganiseerd. Je kan daar kennismaken met de Indonesische cultuur. Maar echte Molukse winkels of gebouwen vind je niet veel. Alleen in de grote steden. Het enige wanneer je iets merkt van de Molukse bevolking in Nederland is als ze demonstraties houden tegen de regering en dreigen met rellen. Dat is vooral omdat de Nederlandse regering niks in Indonesië doet om de oorlog te stoppen. De Molukkers hebben als protest een aantal treinen gekaapt. Ik zal een paar dingen over die dreigementen vertellen aan de hand van een atikel uit het Parool:

AMSTERDAM – De ‘Vrije Molukse Jongeren’ handhaven het dreigement dat er volgende week ‘aanslagen’ worden uitgevoerd, uit protest tegen de afwachtende houding die Nederland inneemt ten aanzien van het conflict op de Molukken. In zijn speech in de VN-Veiligheids- raad had premier Kok donderdag op de valreep een oproep opgenomen aan Indonesië om een eind te maken aan het geweld op de Molukken en Timor. De VMJ vindt de haastige toevoeging van Kok ‘een zoethoudertje’. Woordvoerder George Makatita: “We vroegen om een veroordeling van het geweld en dat was dit niet.” De VMJ zien zich ‘genoodzaakt’ actie te ondernemen: “Die stonden al gepland en het kan niet anders of ze worden uitgevoerd.” De politie heeft rondm een aantal gebouwen in Den Haag extra veiligheidsmaatregelen getroffen in verband met de dreiging van Molukse aanslagen. De gebouwen zijn opgenomen in de surveillancerondes van het bureau bewaking. Dinsdag over een week is het Prinsjesdag. Minister Van Aartsen van Buitenlandse Zaken zei gisteren in de Tweede Kamer dat hij er geen heil in ziet de kwestie in de Veiligheidsraad aanhangig te maken en dat hij evenmin behoefte heeft aan een Nederlandse onderzoeksmissie naar de Molukken, waar een Kamermeerderheid wel op aandrong. Op de eilandengroep zijn dit jaar al 3000 mensen om het leven gekomen bij gevechten tussen christenen en moslims. Volgens de Molukse gemeenschap in Nederland worden de moslims gesteund door het Indonesische leger en dreigt genocide. De Indonesische regering heeft Van Aartsen gewaarschuwd dat de Nederlandse bemoeienis met de Molukse problemen de soevereiniteit van het land dreigt te raken. Actieve Nederlandse immenging ligt daarom in Indonesië zeer gevoelig. Van Aartsen acht het zinloos de kwestie in de Veiligheidsraad aanhangig te maken, aangezien China niets wil weten van westerse immenging in Indonesië. Ook zal Van Aartsen de zaak niet aansnijden in zijn rede voor de algmene vergadering van de VN. “Met uitgesproken acties is de Indonesische regering niet gediend.”

De positie en de rol van de Molukkers is gewoon doorsnee. Net als de meeste Nederlanders wonen de Molukkers in huizen, hebben ze een goede baan en de kinderen gaan naar school. De Molukse mensen zitten gewoon in de middenklasse.

Opdracht 4

Opdracht 4 ging meer over de geografie van de Molukken. Zoals u weet had ik uiteindelijk het kaartje gevonden die u aan onze klas heeft laten zien. Ik ben daarna verder gaan zoeken, omdat ik niet hetzelfde kaartje wilde hebben als de rest. Maar dat kaartje was toch het mooiste. Daarom heb ik hier twee kaarten bijgedaan, omdat ik het niet leuk vind onorigineel te zijn.

We moesten ook in het aardrijkskundeboek kijken of daar wat instond over de Molukken. Maar daar stond dus niks in. Niet in het lesboek en ook niet in het basisboek

Opdracht 7

Opdracht 7 is een vraag over de oorlog op de Molukken. Daar had je natuurlijk de krantensites bij nodig. Ik heb aardig wat kranten bekeken, maar bij heel veel kranten kan je niet in het verleden zoeken. Gelukkig was dat niet echt nodig. Maar nu kan je het begin van de oorlog niet onderzoeken.

a) Wat zijn de mogelijke oorzaken van deze strijd?

De oorzaken van de strijd op de Molukken kunnen een paar dingen zijn:

- Hoewel er één officiële taal is: het Bahasa Indonesia, heeft de bevolking uit verschillende streken ook andere talen. Net zoals wij het Fries hebben in Friesland. - De bevolkingsgroepen hebben andere godsdiensten. De ene partij is moslim en de andere partij is christen. Zij willen elkaar bekeren tot hun eigen geloof. Maar niemand die dat wil natuurlijk. - Er zijn teveel tegenstellingen, die ze niet van elkaar accepteren. De christenen denken dat het Indonesische leger achter de moslims staat en voelen zich achtergesteld.

b) De samenvatting van het artikel: “Een heilige oorlog.”

Heilige oorlog

De oorlog op de eilandengroep Molukken gaat tussen moslims en christenen. Er zijn duizenden huizen en kerken verbrand, meer dan 4000 mensen zijn dood en een half miljoen christenen en moslims zijn op de vlucht. De strijd begon 2 jaar geleden, op 19 januari 1999. Een moslimse passagier en een christelijke bijrijder krijgen ruzie over 20 cent. De bewoners van de Molukken waren 50 jaar geleden voornamelijk christen. In 1960-1970 komen vanuit Java islamieten naar de Molukken om een nieuw bestaan op te bouwen. Eerst hadden ze de lagere baantjes, maar later kwam er meer islamitische macht. De sfeer werd steeds grimmiger. Maar het voornaamste is dat het vooral een geestelijke strijd is. Het is voor sommige Molukse christenen heel normaal om tijdens ziekte de dominee te vragen om te bidden en je heil bij tovenaars te zoeken. Er worden ook dorpsverbonden gesloten. Het kan dus ook niet zo zijn dat een meisje van het ene dorp met een jongen uit het andere dorp trouwt. Als dat wel gebeurd, dan worden er 9 vloeken uitgesproken over die families. Dit zijn allebei voorbeelden van occultisme. Het occultisme is vermengd met het christendom tot een nieuwe godsdienst die sommige hebben aangenomen: Molukse Evangelische Alliantie.

De strijders van de oorlog worden opgehitst door tovenaars en leiders. De strijders zijn fel ook al is er een gematigde en een fanatieke groep. Het islamisme laat geen ruimte voor eigen keuze. Een regel uit de islam is dat je moet opkomen voor je broeders. Daardoor wordt ook de ematigde froep gevaarlijk. Christenen zijn een geliefde prooi voor geweld. Het is ook de wereldwijde opkomst van de islam die meespeelt. De islamieten proberen ook in Nederland aan de macht te komen. Er zitten nu al 2 moslims in de Tweede Kamer.

Geld en materiaal voor de Molukken is welkom, maar wat harder nodig is, is bidden. Alleen dat is nodig om hier een einde aan te maken.

c) Ik heb voor deze opdracht bij Het Parool gezocht. Daar hadden ze nog stukken van vorig jaar en 1999. die zal ik er gelijk maar bijhalen, om een wat duidelijker overzicht te geven van de hele oorlog.

Krantenbericht Parool, 30 december 1999

AMSTERDAM - De onlusten op de Molukken lopen uit op een bloedbad. In de plaatsen Tobelo en Galelo op het eiland Halmahera zijn sinds dinsdat al zeker 295 doden gevallen bij gevechten tussen christenen en moslims. Er vielen minstens 200 gewonden. Dat heeft kapitein Made Parsim van het Indonesische leger donderdag bekendgemaakt. De gevechten waren uitgebroken nadat bekend was geworden dat moslims de belangrijkste protestantse kerk van de stad Ambon in brand hadden gestoken. Op Ambon, het hoofdeiland van de Molukken, hebben de onlusten tussen moslims en christenen deze week al zeker 65 mensen het leven gekost. De brand in de kerk van Ambon wekte de woede van de christenen op Halmahera. Zij vielen moskeeën, huizen en winkels van moslims aan. De christenen vormen de meerderheid van de ongeveer 50.000 inwoners van het eiland. Volgens Parsim staan er nog veel huizen in brand en er is sprake van plunderingen. Zeker 300 woningen gingen in vlammen op of liepen brandschade op. Ca. 12.000 bewoners van Halmahera zijn naar het hoofdbureau van depolitie en naar een kazerne gevlucht. De gewelddadigheden braken uit een dag na de weigering van de Indonesische president, Abdurrahman Wahid, de staat van beleg af te kondigen voor de Molukken. Volgens het staatshoofd is het geen oplossing voor het conflict. Het is aan de lokale bevolking de problemen op te lossen, aldus Wahid.

Krantenbericht De Telegraaf, 23 februari 2001

JAKARTA – De situatie op het eiland Ambon is verbeterd in vergelijking met eind vorig jaar. Dat zegt de Nederlandse ambassadeur Baron Van Heemstra na zijn driedaags bezoek aan de Molukken en de Noord-Molukken.

Hij meent dat de donoren hun noodhulp moeten omzetten in structurele hulp om Indonesië in de nabije toekomst te kunnen helpen bij onder meer het repatriëren van de vluchtelingenkampen. Van Heemstra maakte deel uit van een missie die op uitnodiging van Jakarta de eilandengroep bezocht. Naast Nederland maakten onder meer Zweden, Engeland en Australië deel uit van de missie.

Na het bezoek in oktober was de Nederlandse ambassaeur nogal somber gesteld. Deze keer is hij veel positiever. Met name de situatie op Ambon vindt Van Heemstra verbeterd. “Blijkbaar hebben politie en leger duidelijker grip op de zaak,” zegt Van Heemstra. Ook heeft de missie na gesprekken met onder meer de gouverneur van Ambon voor gezorgd dat als de situatie zich zo bijft ontwikkelen het de goede kant op gaat en dat er veel meer hoop is.

De situatie in de Noord-Molukken was vorig jaar al veel beter dan op Ambon en wordt er alleen maar beter op. Inmiddels is men daar al bezig met het terugbrengen van mensen naar hun eigen dorpen. Nederland heeft inmiddels 9,5 miljoen dollar (ongeveer 22,8 miljoen gulden) beschikbaar gesteld voor noodhulp en wederopbouw in de Molukken.

Vergelijking

Bij het artikel “de heilige oorlog” is alles nog heel negatief. Ik denk dat dat artikel al van een tijdje geleden is. Het eerste krantenartikel ook. Dat is nog wel hetzelfde: negatief, maar het artikel uit de Telegraaf is wat recenter en daar is de situatie al iets verbeterd. Ik heb nog veel meer krantenartikelen gevonden, maar ik vond het een beetje onzin om ze allemaal te gaan typen. Het is in ieder geval goed dat de situatie op de Molukken wat verbeterd ten opzichte van 2 jaar geleden.

Nawoord

Ik vond het heel erg leuk om dit werkstuk te maken. Het was maar goed dat ik er al vroeg aan was begonnen. Het bleek toch wat moeilijker dan gedacht om alles op Internet te vinden. Ik had op een gegeven moment een heel mooi kaartje, maar toen heeft u de internetsite aan de klas doorgegeven. Daarna ben ik weer verder gaan zoeken naar een ander kaartje, omdat ik het niet leuk vind dat iedereen hetzelfde kaartje heeft.

Ik heb in het paasweekend alles afgemaakt en in elkaar gezet.

Het onderwerp is natuurlijk ook heel actueel met al dat rumoer op de Molukken en van de Molukkers in Nederland. Ik snap de situatie op de Molukken veel beter en waarom ze dreigen met kapingen net als in de jaren ’70. ik vind het nog steeds niet goed, maar ik kan het wel begrijpen.

Ik hoop dat we volgend jaar vaker dit soort opdrachten krijgen met de Tweede Fase, want je kan zelfstandig werken en je eigen tijd indelen.

Ilse Witte
3GB

Bronvermelding

Opdracht 1: http://users.oal.com/hbraam/1/daan.htm http://www.viplanet.nl/show?id=477308&dbid+11208 http://home.concepts.nl/~pmouse/denijs.htm

Opdracht 2: http://www.rotterdamsdagblad.nl/molukken/2d_conflict.htm
De website van Jan Tetelepta + e-mail: Jantje.Tetelepta@klm.nl

Opdracht 3: Encarta Leerboek

Opdracht 4: Aardrijkskundeboek http://www.midc.nl-images-maluku.jpg http://www.malukuprovince.com

Opdracht 5: Leerboek Encarta http://malra.org/menu4/tekst2/mal-gs-tekst.htm http://www.hzeeland.nl/klatuh/gemeen.htm http://www.rotterdamsdagblad.nl/molukken/2d_conflict.htm

Opdracht 6: http://www.parool.nl/actueel/lunchnieuws/350032394.html

Opdracht 7: http://wwwijzer.nl/NieuwsArchief/artikel.pl?id=79159 http://www.parool.nl/actueel/lunchnieuws/340021772.html http://www.parool.nl/actueel/lunchnieuws/350023093.html