Spaanse Rijschool uit Wenen

Algemene gegevens

• De voorstelling had geen titel. Het was gewoon de Spaanse Rijschool uit Wenen.
• Het team van de Spaanse Rijschool bestaat uit: Werner Pohl, Arthur Kottas-Heldenberg, Klaus Krzisch, Johann Riegler, Ernst Hoyos, Wolfgang Eder, Herwig Radnetter, Andreas Hausberger, Jochen Rothleitner, Harald Bauer, Rudolf Rostek, Herbert Seiberl, Marius Schreiner en Johannes Hamminger.
De paarden van de Spaanse Rijschool die meededen aan het stuk zijn: Maestoso Basowizza, Siglavy Rindunica, Siglavy Allegra, Conversano Toscana II, Conversano Corvina, Siglavy Famosa, Siglavy Narenta, Conversano Undine I, Conversano Nima, Maestoso Platana II, Neapolitano Kitty II, Neapolitano Madar, Pluto Servola, Siglavy Tücsök, Siglavy Materia, Favory Plutona, Conversano Isabella, Favory Superba, Favory Romana, Neapolitano Nima I, Conversano Toscana I, Conversano Amata II, Siglavy Galanta, Conversano Dagmar en Siglavy Superba.
• De voorstelling vond plaats op zondag 18 november 2001 in Ahoy\' Rotterdam.

Plot

• De voortelling bestond uit verschillende onderdelen. Als eerste had je de begroeting. De ruiters reden op de paarden een ronde in de bak op muziek van A. Leonhardt.
Daarna lieten vier ruiters alle gangen en touren van de hoge school zien. Alles ging vrij snel op muziek van J. Strauß Vater, T Rupprecht en J Wiedemann.
Als derde was de Pas de Deux. Twee bijzonder ervaren ruiters met twee tot in de perfectie getrainde, op elkaar lijkende hengsten demonstreren de oefeningen en bewegingen in spiegelbeeld. In galop, in draf, de groet, een zig-zag appuyement en bewegingen als de piaffe, passage, uitgestrekte draf en de galopwissels. Dit alles gebeurde op de muziek van W. A. Mozart.
Daarna kwam de Arbeid aan de hand. Zeven verschillende paarden lieten hun kunsten zien terwijl hun berijders ernaast liepen, op muziek van L. Boccherini.
Het volgende onderdeel was de Arbeid aan de lange teugel. Net als bij de Arbeid aan de hand was er hier geen direct contact, geen druk van de kuiten en geen sporen. Alleen, de term geeft het al aan, de lange teugel. Dit gebeurde op de muziek van Walch, C.M Ziehrer en J Fucik.
Het zesde onderdeel was het Scholen boven de aarde. Het scholen boven de aarde bestaat uit de Levade, de Courbette en de Capriole. Ieder van deze oefeningen wordt zowel \"aan de hand\" als \"onder de man\" uitgevoerd. Bij de Levade verheft het paard zich op beide achterbenen, met de voorhand en gebogen voorbenen geheel los van de grond en daarbij worden de achterbenen in de spronggewrichten sterk gebogen.
De Courbette is een van de moeilijkste schoolsprongen. Uitgangshouding is de Levade en in deze houding doet het paard verschillende sprongen achter elkaar naar voren, zonder daarbij met de voorbenen de grond te raken.
Bij de Capriole duwt het paard zich van de grond af en wanneer het een horizontale positie bereikt heeft, strekt het de achterbenen in het verlengde van zijn lichaam. Daarbij houdt het paard bovendien de voorbenen geplooid in een rechte hoek. Het scholen boven de aarde gebeurde op de muziek van J. Strauß Sohn.
Het volgende onderdeel van de voorstelling was het tweede deel van alle gangen en touren van de hoge school. Dit was een stuk mooier dan het eerste deel. De ruiter toont hier alle bewegingen, met uitzondering van de schoolsprongen (levade, courbette, capriole), op muziek van C.M. Ziehrer, J.N. Kral en W.A. Jurek.
Als laatste kwamen alle ruiter weer in de bak voor de afsluiting. Ze reden weer een ronde in de bak, dit keer op muziek van G. Bizet, F. Chopin, L Riedinger, A. Leonhardt en J. Strauß Vater.

Het \'toneelbeeld\'

• De voorstelling vond plaats in Ahoy\' Rotterdam. Het midden van de zaal was bedekt met zaagsel voor de paarden. In het midden van de bak staan twee zuiltjes, getooid met de rood-wit-rode vlaggen van Oostenrijk. Zij vormen een soort poort, waartussen de hengsten tijdens de voorstelling tot stilstand worden gebracht. De plaatsen liepen op naar boven. Ik zat ongeveer halverwege en kon alles perfect zien.
• Het was natuurlijk niet echt een toneel waar de voorstelling plaats vond, maar ik zal proberen om het \'toneelbeeld\' te beschrijven.
licht: het licht was erg goed. Als er maar een paard in de bak was, werd deze gevolgd met een spot. Als er meerdere paarden in de bak waren werd alles goed belicht en soms werd het belangrijkste paard gevolgd met een spot, zodat je naar het mooiste keek.
kostuums: de ruiters droegen het traditionele uniform van de Spaanse Rijschool. Het hoofddeksel van de ruiters is een tweepuntige hoed (\"Der Zweispitz\"). Hij heeft van links boven naar midden onder een gouden boord. De bruine getailleerde jas is met een dubbele rij messingknopen opgesmukt. Daarbij draagt de ruiter een nauwe, witte hertlederen rijbroek, zwarte rijlaarzen met een hoog kniestuk en witte lederen handschoenen. De rijzweep is een berkentak. De radertjes aan de sporen zijn stomp. Net als het uniform van de ruiters, is ook het tuig van de paarden goed verzorgd. Het zadel zag er mooi uit. Wat mij opviel was, dat als de paarden bereden werden zij een rood zadeldekje hadden en wanneer de oefeningen aan de hand werden uitgevoerd hadden zij een donkergroen dekje.
• Het toneelbeeld had niet echt een symbolische betekenis. Misschien is de symboliek dat je aan het uniform kan zien hoe traditioneel de Spaanse Rijschool is.

Muziek en geluidseffecten

• Er werd tijdens de voorstelling veel gebruik gemaakt van muziek. Hierdoor werden de oefeningen die de paarden deden nog mooier. Als een paard een erg moeilijke sprong maakte kon je dit bijvoorbeeld van tevoren al horen aan de muziek. Zo keek je op tijd naar het goede paard, net als bij het licht. De muziek was meestal erg rustig. Ik vond het niet echt mooie muziek, maar het paste wel goed bij de voorstelling. Als er van die hele vrolijke muziek gespeeld werd klopte dit niet bij de voorstelling.

Recensie

• Ik vind paarden al heel lang hele mooie en lieve dieren, dus ik had me erg op deze voorstelling verheugd. Het was een hele mooie voorstelling. Prachtige paarden en erg goede ruiters. Het mooiste onderdeel in de voorstelling vond ik het scholen boven de aarde. Dit waren erg mooie sprongen. Het is heel leuk als je naar de paarden kijkt. Het lijkt of ze het helemaal niet moeilijk vinden en het allemaal maar even doen. Maar de oefeningen, vooral de courbette en capriole, zijn zeer inspannend en moeilijk voor de paarden. Het was een geweldige voorstelling en als je van paarden houdt is het geweldig om hier eens bij te zijn!