Heilige Graal
De heilige Graal word het meest omschreven als een christelijk voorwerp, het is namelijk de beker die bij het laatste avondmaal gebruikt is door Jezus. En een van zijn volgelingen, Jozef van Arimathea, zou hiermee na de kruisiging het bloed van jezus hebben opgevangen. Geleerden beweren dat dit niet zo is omdat hier 1000 jaar na de kruisiging voor het eerst over word gesproken nadat Robert de Borron (de eerste echte graalromanschrijver) hier een boek over schreef.
Dit is eigenlijk het enige verhaal waar in staat hoe en wanneer de graal is ontstaan, meer zijn er niet. Maar er zijn wel veel vertakkingen wat er is gebeurd met de graal in de loop der tijden en hoe hij eruit zag. Hij is namelijk beschreven als heel veel verschillende
voorwerpen.
Nadat Jozef van Arimathea het bloed van Jezus hadden opgevangen zou hij en zijn zoon met de graal naar Frankrijk zijn gereisd, in sommige verhalen naar zuid-Frankrijk maar in andere verhalen reist hij naar britannie of normandie.
In zuid-Frankrijk zou hij samen met zijn volgelingen een kasteel hebben gebouwd op de Mont Muntsalvach (de Berg van Verlossing) om de graal te beschermen. De exacte locatie van dit kasteel is net zoals bij vele andere graalkastelen niet bekend. Maar men denkt dat het in Montségur (bekend gebied in Zuid-Frankrijk) ligt. Dit is het gebied waar in de middeleeuwen de heidense religieuze sekte genaamd de Katharen woonde. Zij werden vervolgd door de katholieken en gaven zich in 1244 over aan het leger van de kerk. Er werden toen schatten ingenomen waaronder een kostbare beker gevonden. Die de Katharen bij hun feesten gebruikten. Opvallend is ook dat een paar dagen voor de overgave probeerden vier Katharen met gevaar voor eigen leven hun belangrijkste schatten waaronder de beker langs een steile bergwand in een grot te verstoppen.
De tempeliers, die voornamelijk uit het gebied van de Katharen kwamen zouden waarschijnlijk de graal toevertrouwd hebben door de Katharen. Omdat zij zelf ook bijna Kathaars waren, hun onderging hetzelfde lot als de Katharen, want Filip VI gaf het bevel alle burchten van de tempeliers te vernietigen. Zij vluchtten toen naar Schotland en zouden de Graal toen in de Prentice pilaar in de kapel van het kasteel Roslin, hebben verstopt.
In dit verhaal is de graal een beker die Jezus bij zijn laatste avondmaal zou hebben gebruikt waarin de dag erna zijn bloed zou worden opgevangen. De graal is als meerdere voorwerpen beschreven. Bijvoorbeeld als een ketel, als je iemand de dag dat hij is gestorven in de ketel zou doen dan zou hij die morgen weer levend zijn. Door de Germanen werd de graal beschreven als de hoorn des overvloeds. In de graalqueestes is het een soort spookbeker die je alleen door een goed verleden en een goed zelfvertrouwen zou kunnen krijgen.
De Graal kan ook in veel verschillende verhalen andere wonderen verichten. Zo zou het het eeuwige leven kunnen geven, je drinkt namelijk het bloed van jezus die 3 dagen na zijn dood opstond. Het zou wensen kunnen vervullen. En als je de graal op tafel had staan zou je oneindig kunnen eten terwijl het eten niet opging. Dit gebeurde bij koning Arthur en zijn ridders van de ronde tafel.
Ook in de legendes van Arthur is de graal een belangrijk voorwerp. Hoewel dit het verhaal over de Katharen wel tegengaat omdat koning Arthur ver voordat de tempeliers de graal naar schotland brachten leefde. Na de tijd van voorspoed en vruchtbaarheid op Camelot, kwam er een slechte tijd aan, dit opdat de troon bedreigd werd en er conflicten ontstonden, zijn zoon zou de troon moeten opvolgen maar was slecht. Arthur vertelde zijn ridders dat hun enige hoop de Graal zou zijn, hij zond al zijn ridders erop uit om het te gaan zoeken. Slecht 3 vonden hem maar allen faalden hem mee te brengen naar Camelot. Ten eerste Parcival: Hij arriveerde bij het kasteel van de visserskoning die zwaar gewond was, Parcival hielp hem niet en toonde geen medelijden omdat hij dat als gast een beetje raar vond staan. Toen kwam er een vrouw aan die de Graal droeg, hij bleef voortdurend kijken van verbazing maar pakte hem niet. Hij faalde dus want het kasteel lostte daarna in het niets op. De tweede ridder: Lancelot faalde ook door zijn verleden, het overspel met Guinevre. Tenslotte de zoon of kleinzoon van Lacelot: Galahad. Hij was er het dichste bij gekomen, hij heeft de Graal aangeraakt maar besloot daarna om met de engelen die er waren mee de gaan naar de hemel. Zeer opvallend is verder ook uit de legendes van koning Arthur dat het banket wat door de ridders van de ronde tafel werd aangericht waarbij ze zworen de graal te vinden erg leek op de manisola, een mystiek feest van de Katharen waarin de graal een rol speelde.
Queeste is de algemene term voor het zoeken naar de Graal. Dit begon met de zoektocht van Arthurs ridders zoals hierboven beschreven en is nu nog steeds bezig. Zelfs Adolf Hitler heeft tijdens de tweede wereldoorlog gezocht naar de Graal omdat hij dacht dat hij met de graal nog machtiger zou worden. Nu zijn er nog steeds archeologen en wetenschappers bezig met het opsporen van de Graal.
Door de vele verschillende opvattingen over de graal denk ik dat het een verzonnen voorwerp is. Vooral omdat Robert de Borron zijn verhaal pas 1000 jaar na de kruisiging van Jezus, werd geschreven. Dus zo zou het waarschijnlijk niet gegaan zijn. Het verhaal is waarschijnlijk verzonnen en daarna in verschillende landen, culturen en godsdiensten zijn verspreid waardoor er eigen vormen zijn ontstaan. Maar toch is het als non-fysiek voorwerp toch nog belangrijk. En zou het fantastisch zijn als het gevonden zou worden, ik verwaarloos de magische krachten die de graal zou moeten bevatten even. Het zou een hoop dingen verklaren, en misschien ook wel het bestaan van Jezus Christus.
En als de Graal op een een of andere manier nog steeds het bloed van Christus bevat. Dan zouden we het DNA kunnen gebruiken om hem te klonen. Dit klinkt onmenselijk maar groeit dan gewoon op in de buik van een aangewezen moeder en daarna als een normaal kind. Misschien dat hij dan ook zoals Jezus wordt. Zo iemand zouden we wel kunnen gebruiken in deze tijden. Ik zou dit niet willen maar ik wil alleen maar even zeggen dat het kan.
REACTIES
1 seconde geleden
A.
A.
Hey,
In de vijfde alinea van het werkstuk, de alinea waar wordt verteld over de tempeliers, wordt Filips de Schone van Frankrijk genoemd. Het is echter de vierde, IV dus, en niet de zesde, VI, zoals er in het werkstuk staat geschreven. Een veel gemaakte fout, maar daarom niet minder belangrijk.
Ciao,
Alexander del Prado
16 jaar geleden
AntwoordenM.
M.
er staat een fout in het werkstuk, maar dit is maar een klein foutje...er staat ergens in het begin enigste, maar dat is fout het moet enige zijn....
18 jaar geleden
AntwoordenE.
E.
wat een coooool werkstuk=) en zoveel informatie =P
ENYA
19 jaar geleden
AntwoordenR.
R.
http://blog.seniorennet.be/deislerologeendeheiligegraal/archief.php?ID=1708171
Met vriendelijke groeten - Ramuntxo
7 jaar geleden
Antwoorden