Franse gedichten van:
Prévert
Eluard
Apollinaire
Camille
Les enfants qui s’aiment
Les enfants qui s'aiment s'embrassent debout
Contre les portes de la nuit
Et les passants qui passent les désignent du doigt
Mais les enfants qui s'aiment
Ne sont là pour personne
Et c'est seulement leur ombre
Qui tremble dans la nuit
Excitant la rage des passants
Leur rage, leur mépris, leurs rires et leur envie
Les enfants qui s'aiment ne sont là pour personne
Ils sont ailleurs bien plus loin que la nuit
Bien plus haut que le jour
Dans l'éblouissante clarté de leur premier amour
Jacques Prévert
De kinderen die van staand kussen houden
Tegen de poorten van de nacht
En de voorbijgangers die hen met een wijzende vinger passeren
Maar voor de kinderen die houden van
Zijn er geen personen
En het is alleen hun schaduw
Die beeft in de nacht
De spanning van de voorbijgangers
Hun woede, hun minachting, hun gelach en hun wens
Voor de kinderen die houden van zijn er geen personen
Zij zijn verder dan de nacht
Veel hoger dan de dag
In de verbluffende helderheid van hun eerste liefde
Wat gebeurt er?
- 2 jongeren staan te zoenen in een portiekje en trekken zich van niemand iets aan
Wat is het thema?
- Eerste liefde
Van welke gevoelens is er sprake?
- Jongeren: eerste liefde
- Voorbijgangers: woede, minachting, lachen
Et un sourire
La nuit n’est jamais complète
Il y a toujours puisque je le dis
Puisque je l’affirme
Au bout du chagrin une fenêtre ouverte
Une fenêtre éclairée
Il ya toujours un rêve qui veille
Désir à combler faim à satisfaire
Un coeur généreux
Une main tendue une main ouverte
Des yeux attentifs
Une vie à se partager.
Paul Éluard
De nacht is nooit af
Er is altijd, als ik zeg
Zoals ik zeg
Na het verdriet een open raam
Een verlichte raam
Er is altijd een droom dag
Wens aan te pakken om honger te stillen
Een groot hart
Een helpende hand een open hand
Het toeziend oog
Een leven om te delen
Wat wordt hier beschreven?
- Hoe donker de nacht ook is, er is altijd iemand die je zal helpen. Er is altijd iemand die om je geeft
Wat is het thema?
- Hoop, hulp en vriendschap in moeilijke tijden
- Visueel: een open raam
Waarom deze titel?
- De glimlach van een vriend(in) die altijd klaar voor je staat
Le pont Mirabeau
Sous le pont Mirabeau coule la Seine
Et nos amours
Faut-il qu'il m'en souvienne
La joie venait toujours après la peine
Vienne la nuit sonne l'heure
Les jours s'en vont je demeure
Les mains dans les mains restons face à face
Tandis que sous
Le pont de nos bras passe
Des éternels regards l'onde si lasse
Vienne la nuit sonne l'heure
Les jours s'en vont je demeure
L'amour s'en va comme cette eau courante
L'amour s'en va
Comme la vie est lente
Et comme l'Espérance est violente
Vienne la nuit sonne l'heure
Les jours s'en vont je demeure
Passent les jours et passent les semaines
Ni temps passé
Ni les amours reviennent
Sous le pont Mirabeau coule la Seine
Vienne la nuit sonne l'heure
Les jours s'en vont je demeure
Guillaume Apollinaire
Onder de Pont Mirabeau stroomt de Seine
En onze liefdes
Moet ik dat niet vergeten
Na het verdriet kwam steeds de vreugde
Laat het donker komen de klok maar slaan
De dagen verdwijnen ik blijf
Laten we hand in hand elkaar blijven bekijken
Terwijl onder ons
Onder de brug van onze armen het water
Voort stroomt doodmoe van dat alsmaar kijken
Laat het donker komen de klok maar slaan
De dagen verdwijnen ik blijf
De liefde verdwijnt net als dat stromend water
De liefde verdwijnt
Zoals het leven langzaam gaat
En zoals de Hoop gewelddadig heftig is
Laat het donker komen de klok maar slaan
De dagen verdwijnen ik blijf
De dagen gaan voorbij voorbij gaan ook de weken
Noch de voorbije tijd
Noch onze liefdes keren weer
Onder de Pont Mirabeau stroomt de Seine
Laat het donker komen de klok maar slaan
De dagen verdwijnen ik blijf
Hoe is de sfeer
- Weemoedig
Wat is de hoofdgedachte van het refrein?
- De dagen gaan voorbij en ik blijf hier staan
Wie zijn nous? Waar bevinden ze zich?
- De verteller en zijn geliefde
- Op de brug Mirabeau
Welke vergelijking wordt er gemaakt tussen de rivier en de liefde?
- De liefde stroomt weg, net als het wegstromende water van de Seine
Over welke twee bruggen schrijft de dichter?
- De Mirabeau
- De verteller en zijn liefde die met hun handen een brug vormen
Van welke vurige hoop (l’espérance) is er sprake?
- De hoop dat de liefde terug komt
Chanson de la Seine
La Seine a de la chance
Elle n'a pas de soucis
Elle se la coule douce
Le jour comme la nuit
Et elle sort de sa source
Tout doucement sans bruit
Et sans se faire de mousse
Sans sortir de son lit
Elle s'en va vers la mer
En passant par Paris
La Seine a de la chance
Elle n'a pas de soucis
Et quand elle se promène
Tout le long de ses quais
Avec sa belle robe verte
Et ses lumières dorées
Notre-Dame jalouse
Immobile et sévère
Du haut de toutes ses pierres
La regarde de travers
Mais la Seine s'en balance
Elle n'a pas de soucis
Elle se la coule douce
Le jour comme la nuit
Et s'en va vers le Havre
Et s'en va vers la mer
En passant comme un rêve
Au milieu des mystères
Des misères de Paris
Jacques Prévert
De Seine is gelukkig
Ze heeft geen zorgen
Zij is de zacht stromende
De dag als de nacht
En zij verlaat de bron
Heel zacht zonder lawaai
En zonder te schuimen
Zonder haar bed te verlaten
Gaat zij naar de zee
En passeert Parijs
De Seine is gelukkig
Ze heeft geen zorgen
En wanneer ze wandelt
Langs de werven
In haar mooie groene jurk
En gouden lichten
Is de Notre-Dame jaloers
Onbeweeglijk en zwaar
Vanaf de top van al haar stenen
De blikken ontwrichtend
Maar de Seine is evenwichtig
Zij heeft geen zorgen
Zij is de zacht stromende
De dag als de nacht
Gaat zij naar de haven
Gaat zij naar de zee
Passerend als een droom
In het midden van de mysteries
De ellende van Parijs
Hoe is de sfeer?
- Vrolijk
Hoe wordt de Seine beschreven?
- Vriendelijk, zorgeloos en rustig
Waar stroomt de Seine naartoe?
- Langs de Notre-Dame en de haven naar de zee
Hoe ziet de Seine eruit?
- Mooi groen met gouden lichtjes
Welk monument wordt genoemd? Wat wordt erover gezegd?
- De Notre-Dame
- Zij kijkt boos en is jaloers omdat ze stil staat en niet kan bewegen
Van welke tegenstelling is er sprake?
- De Seine stroomt zorgeloos door Parijs en trekt zich niks aan van de ellende
Le cancre
Il dit non avec la tête
mais il dit oui avec le coeur
il dit oui à ce qu’il aime
il dit non au professeur
il est debout
on le questionne
et tous les problèmes sont posés
soudain le fou rire le prend
et il efface tout
les chiffres et les mots
les dates et les noms
les phrases et les pièges
et malgré les menaces du maître
sous les huées des enfants prodiges
avec les craies de toutes les couleurs
sur le tableau noir du malheur
il dessine le visage du bonheur.
Jacques Prévert
Hij schudt nee met zijn hoofd
maar zegt ja met zijn hart
hij zegt ja tegen wie hij mag
hij knikt nee tegen de leraar
hij staat voor de klas
er worden vragen op hem afgevuurd
en alle mogelijke opgaven
plotseling krijgt hij de slappe lach
en veegt hij alles uit
de cijfers en de woorden
de jaartallen en de namen
de zinnen en de strikvragen
en meesters dreigementen trotserend
tekent hij onder luid gejoel van de besten van de klas
met krijtjes in alle kleuren
op het zwarte bord van narigheid
het portret van het geluk.
Wat betekent de titel?
- De slechte leerling
Waar gaat het gedicht over?
- Een leerling die zich niet interesseert voor school, maar wel weet wat hem gelukkig maakt
Pour toi mon amour
Je suis allé au marché aux oiseaux
Et j'ai acheté des oiseaux
Pour toi
mon amour
Je suis allé au marché aux fleurs
Et j'ai acheté des fleurs
Pour toi
mon amour
Je suis allé au marché à la ferraille
Et j'ai acheté des chaînes
De lourdes chaînes
Pour toi
mon amour
Et je suis allé au marché aux esclaves
Et je t'ai cherchée
Mais je ne t'ai pas trouvée
mon amour
Jacques Prévert
Ik ben naar de vogeltjesmarkt geweest
En heb er vogeltjes gekocht
Voor jou
Lieveling
Ik ben naar de bloemenmarkt geweest
En heb er bloemen uitgezocht
Voor jou
Lieveling
Ik ben naar de ijzerwarenmarkt geweest
En heb er kettingen aangeschaft
Zware kettingen
Voor jou
Lieveling
Toen ben ik naar de slavenmarkt gegaan
Om jou te zoeken
Maar je was nergens te vinden
Lieveling
Wat heeft de ik-persoon gedaan?
- Hij gaat naar de vogeltjesmarkt, de bloemenmarkt, de ijzerwarenmarkt en als laatste naar de slavenmarkt om zijn lief te kopen
Waarom spreekt de dichter over marché aux esclaves?
- Hij is naar de slavenmarkt gegaan om daar zijn lief te kopen
Welke boodschap wil de schrijver overbrengen?
- Liefde is niet te koop
Déjeuner du matin
Il a mis le café
Dans la tasse
Il a mis le lait
Dans la tasse de café
Il a mis le sucre
Dans le café au lait
Avec la petite cuiller
Il a tourné
Il a bu le café au lait
Et il a reposé la tasse
Sans me parler
Il a allumé
Une cigarette
Il a fait des ronds
Avec la fumée
Il a mis les cendres
Dans le cendrier
Sans me parler
Sans me regarder
Il s'est levé
Il a mis
Son chapeau sur sa tête
Il a mis son manteau de pluie
Parce qu'il pleuvait
Et il est parti
Sous la pluie
Sans une parole
Sans me regarder
Et moi j'ai pris
Ma tête dans ma main
Et j'ai pleuré.
Jacques Prévert
Hij heeft het kopje
koffie ingeschonken
hij heeft de melk
in de koffie gedaan
hij heeft de suiker
in de koffie gedaan
met het lepeltje
hij heeft geroerd
hij heeft de koffie opgedronken
en het kopje neergezet
zonder mij iets te zeggen
hij heeft een
sigaret opgestoken
hij heeft kringetjes
geblazen met de rook
hij heeft de as
in de asbak gedaan
zonder mij aan te spreken
of aan te kijken
hij is opgestaan
hij heeft zijn
hoed opgezet
hij heeft zijn
regenjas aangetrokken
omdat het regende
en hij is vertrokken
in de regen
zonder een woord
zonder een blik
en ik heb mijn hoofd
in mijn handen genomen
en gehuild
Over wie gaat het gedicht? En wanneer speelt het zich af?
- De verteller en diens man, een koppel waar de liefde bij weg is
- Tijdens het ontbijt
Wat gebeurt er?
- De man schenkt koffie in, rookt een sigaret, trekt z’n jas aan en zet z’n hoed op en zonder iets te zeggen vertrekt hij
- De verteller blijft achter en huilt
Van welke gevoelens is er sprake?
- De man: onverschillig
- De verteller: liefde en verdriet
Wat is het thema?
- Wederzijdse liefde die voorbij is
Elle s’en va
Elle se lève dans l'ombre
Comme la chambre est sombre
Ce matin
Dans l'immeuble il est tôt
Elle met son manteau
Puis elle sort
Et il fait encore noir
Elle descend le boulevard
Elle s'en va
Le conducteur du car
Allume pour elle ses phares
Et sourit
La campagne défile
Elle s'éloigne de la ville
Elle est bien
Elle roule vers nulle part
Elle n'a plus de mémoire
Elle est perdue dans un songe
Un grand vide la ronge
Elle s'en va
Sous une pluie d .orage
A l'arrêt de la plage
Elle descend
Pieds nus dans le sable
Elle regarde d'un air vague
L'océan pendant un bref instant
Elle pense à ses enfants
Des images lui reviennent
Comme un film à l'ancienne
Puis plus rien
Camille
Zij staat op in het donker
De kamer schaduw somber
Deze morgen
In het gebouw is er vroeg
Ze trekt haar jas aan
Dan gaat ze
En het is nog donker
Zij gaat naar de boulevard
Ze gaat
De bestuurder van de bus
Licht voor haar de koplampen op
En glimlacht
De mensenstoet trekt voorbij
Ze verlaat de stad
Ze voelt zich goed
Ze rijdt naar nergens naartoe
Herinnert zich niets meer
Ze is verloren in een droom
Een grote leegte knaagt
Ze gaat
Onder een regen storm
Bij de halte van het strand
Stapt ze uit
Op blote voeten in het zand
Aanschouwt zij vaag
De oceaan voor een kort moment
Ze denkt aan haar kinderen
Ziet de afbeeldingen weer
Als een stomme film
Dan niets meer
Over wie gaat het? En welke andere personen worden genoemd?
- Een vrouw die weggaat
- De buschauffeur en haar kinderen die ze mist
Wat gebeurt er?
- De vrouw staat op en neemt debus naar het strand en dan niks
Puis pluis rien. Waaruit bleek al eerder die leegte?
- In de busreis knaagde al een grote leegte aan haar
Wat is het thema?
- Leegte
REACTIES
1 seconde geleden