Musical Tarzan

Algemene Informatie Woensdag 3 mei heb ik de musical Tarzan bezocht in het Fortis Circustheater te Scheveningen. De musical is geregisseerd door Kevin Lima en Chris Buck. De musical is geschreven door David Henry Hwang en naar het Nederlands vertaald door Martine Bijl.

Toneelbeeld Het decor is ongeveer de hele voorstelling hetzelfde gebleven. In het begin van de voorstelling zie je een strand waar de ouders van Tarzan aanspoelen, maar al snel veranderd het decor in een jungle met allerlei verschillende groene slierten.

Dit decorbeeld is de gehele voorstelling zo gebleven. Af en toe kwam er een decorstuk, bijvoorbeeld de stoel van Tark, uit de lucht naar beneden toe.

Het decor is een belangrijk deel van de musical. De acteurs komen tussen de slierten tevoorschijn, alsof ze net uit hun huizen tussen de bomen vandaan komen. Het decor laat ook zien dat je in de jungle bent.

Er wordt weinig verwisseld van decor. Die enkele keer dat het gebeurd komt er een korte black-out. De muziek speelt dan wel door, zodat je geboeid blijft.

Het decor paste erg goed bij de voorstelling. Er stonden eigenlijk weinig rekwisieten op het toneel en dat was goed. Dat was niet nodig om de voorstelling goed te maken. De groene slierten hingen niet alleen op het toneel, ook de zijwanden waren bedekt. Uit die zijwanden kwamen ook apen tevoorschijn. Dat was erg leuk bedacht. Ik miste wel een beetje in het decor een plek waar de apen konden zitten. In de film zie je allemaal nesten in de bomen waar de apen in gezinnetjes bij elkaar zitten. Bij de musical komen de apen op en gaan weer af. Dat was jammer.

Kostuums en/of grime De acteurs droegen weinig bedekkende kostuums. Het waren kostuums waarbij alleen de borsten en de billen werden bedekt. Je zag dus bij elke gorilla blote benen en een blote buik. Dit past goed bij de gorilla uitstraling. Korchak, de leider van de gorilla familie, had een donkerblauw met zwart pak aan. Zijn armen en benen waren wel bedekt met stof. Zo zag je meteen dat hij ander was dan de andere gorilla’s. Ze hadden allemaal lange haren die er ongekamd uitzagen. De gorilla’s droegen ook heel veel grime. Dit, zodat je in hun gezichten ook zag dat het apen waren. De schmink vond ik erg mooi. Door de grime en het kostuum was het meteen duidelijk dat het geen mensen waren. Tarzan zag er minder geschminkt uit dan de gorilla’s. Hij had ook lang haar en droeg alleen een lapje stof voor zijn voor en achterkant. Zijn armen waren minder smerig geschminkt als dat van de gorilla’s. Tarzan had wel de uitstraling dat hij nog nooit met mensen in aanraking was geweest.

Er zaten niet alleen gorilla’s in de voorstelling. Je had ook Jane, een jonge vrouw uit Engeland die samen met haar vader en een reisgids naar Afrika gereisd zijn, om de flora en fauna te ontdekken. Jane was een keurig meisje, met authentieke kleding aan. Er zaten allemaal lichte kleuren in haar kostuum. Haar vader Porter, droeg een soort safari outfit. Een witte blouse met zandkleurige gilet en broek. Hij had grijs haar met een baardje.

De kostuums pasten goed bij de types die de acteurs speelden. Jane leek een tutje, maar bleek toch heel anders te zijn. Porter had het goede outfit aan. Het was een natuurliefhebber, die veel met de natuur bezig was. Het safarioutfit paste daarom goed bij zijn type. Tarzan droeg geen menselijk outfit. Dat paste goed bij zijn rol. Hij was nog nooit in aanraking geweest met mensen, dus van kleding wist hij niets. Dat zijn haar zo lang en rommelig was toonde dit ook aan. Kala, de gorillamoeder van Tarzan, zag er mooi uit. Haar haren waren heel lang en had er donkere highlights in zitten. Door de schmink deed haar gezichtsuitdrukking je echt denken aan een aap.

Spel De belangrijkste personen waren Tarzan, Jane, Kala, Tark, Porter en Korchak. Tarzan is de jongen/man die door een gorilla is opgevoed en nooit mensen heeft gekend. Zijn ouders zijn bij aankomst in Afrika vermoord door het luipaard en Kala heeft Tarzan als haar zoon aangenomen. Als hij Jane ontmoet weet hij niet wat hij met haar aan moet. Hij herkent iets van zichzelf in haar, maar verstaat haar niet. Ze komen steeds dichter bij elkaar en worden verliefd. Nu moet Tarzan Korchak er nog van overtuigen dat Jane en Porter hun familie geen kwaad willen doen. Jane is de dochter van Porter. Samen met hem trekt ze Afrika in, om het moois der natuur te aanschouwen. Jane komt uit Engeland en draagt een nette rok en blouse. Als je Tarzan ontmoet veranderd ze. Ze wordt echt verliefd op hem en als ze zijn familie ontmoet is ze verkocht. Ze blijft in de jungle wonen. Kala is de gorillamoeder van Tarzan. Ze houdt ontzettend veel van Tarzan, maar ook van haar man Korchak. Als hij Tarzan de jungle mee heeft ingenomen om hem daar te laten verdwijnen, komt Kala er achter en kiest voor Tarzan. Ze gaan samen ergens anders wonen. Ondanks dat ze met Tarzan weg trekt blijft ze haar man Korchak missen en hoopt snel weer bij hem terug te kunnen komen. Als Korchak dan wordt vermoord door Clayton, de reisgids van Jane en Porter, is Kala diep bedroefd. Tark is de beste vriend van Tarzan. Hij staat altijd voor hem klaar en helpt hem als hij in nood is. Tark leeft niet zo dichtbij de familie, maar hoort er zeker bij. Porter is de vader van Jane. Hij komt de jungle in om de natuur van dichtbij te zien. Hij zit met de grote vraag: ‘Zou dit het zijn?’. De gorilla’s boeien hem ook erg. Korchak is de leider van de gorilla familie waarin Tarzan is opgegroeid. Het is een koppig man, die Tarzan niet kan accepteren. Hij heeft vroeger al eens contact gehad met mensen en is niet van plan dit nog eens te doen. Als Jane, Porter en Clayton mee komen naar de gorillastam wordt Korchak razend. Clayton schiet hem dood.

Ze spelen allen erg geloofwaardig. Ze spelen met zo veel overtuiging dat je helemaal wordt meegesleept in het verhaal. Alleen aan de rol van Korchak heb ik af en toe getwijfeld. Hij speelde een koppige man, maar je merkte dit niet altijd aan hem. Alsof hij af en toe niet zo goed in zijn rol zat. Dan miste je de intonatie ineens.

Ik leefde het meest mee met Kala. Ze maakte zo veel mee. In het begin van de musical verliest ze haar eigen baby. Dan neemt ze Tarzan aan als haar zoon en wil Korchak het niet hebben. Samen met Tarzan gaat ze alleen wonen. Aan het einde van het verhaal verliest ze dan ook nog haar man. Deze vrouw was zo’n sterk personage, dat ik me erg in haar inleefde.

Muziek Het was een musical dus er werd veel muziek in gebruikt. Er werden 19 liedjes gezongen en er zaten ook nog instrumentale gedeeltes in de voorstelling. De muziek werd gespeeld door een orkest. Er werd niks door een geluidsband gespeeld. Het moment waarop de luipaard toeslaat hoor je alleen maar muziek, om het spannender te maken. De liedjes die werden gezongen hielpen bijvoorbeeld om emoties te versterken of om een gebeurtenis te vertellen. In een lied zie je Tarzan van een kind een volwassene worden. Doordat er muziek bij gebruikt is, is het effect mooier, dan dat het gewoon met alleen tekst was gegaan. Nu werd het een soort kleine show. De muziek en liedjes waren erg mooi.

Eigen mening Het lied ‘Jij woont in mijn hart’, dat Kala zingt als ze Tarzan net leert kennen vind ik het mooiste van de voorstelling. Ik heb met kippenvel in de zaal gezeten, zo mooi klonk het. De tekst is ook ontzettend mooi en ze legt er zo veel gevoel in, dat je helemaal meegevoerd wordt.

Ik vond de zang van Korchak niet krachtig genoeg. Zijn uitstraling was ook niet helemaal zoals ik dat verwacht had. Hij had een iets te softe uitstraling, wat niet paste bij het type dat hij speelde. Dat vond ik dus niet zo goed aan de voorstelling. Ze hadden beter moeten casten voor de rol van Korchak. Als ik dit zou kunnen verbeteren zou ik in ieder geval iets gedaan hebben aan zijn inlevingsvermogen in zijn rol. Niet meteen een andere acteur zoeken, maar proberen de kleine fouten die hij maakt te verbeteren en aan te passen.

Op dat kleine puntje na vond ik het echt een fantastische voorstelling. Hij is iedereen aan te raden en koop dan ook zeker de cd, zo kun je nog lang nagenieten van deze schitterende voorstelling met geweldige special-effects, zoals het slingeren aan een liaan boven het publiek.

Recensie (Sentimento.nl) - \'Uw plezier is onze grootste beloning\' schrijft President Disney Theatrical Productions Thomas Schumacher in het voorwoord van het programmaboekje. Als plezier voor spektakel staat, dan klopt het absoluut. Tarzan is een groot spektakel wat betreft de visuele beelden. Hierbij wordt het hele Circustheater ingezet, tot vlak boven de hoofden van het publiek. Dit alles zorgt voor een nieuwe dimensie binnen het Nederlandse musical aanbod.

Het flinterdunne verhaal heeft Disney gecompenseerd met veel special effects van decor, licht, geluid en dansscènes. Er zijn bepaalde scènes waarbij je gewoon ogen te kort komt. De indrukwekkende visuele aanschouwing zorgt ervoor dat de motor van het verhaal langzaam opgang komt. Bijna een uur moeten we wachten tot de grote Tarzan en zijn Jane in het spel voorkomen. Ondanks dat Tim Koper als kleine Tarzan een overtuigende rol neerzet klopt de scène-verhouding tussen jong en oud niet helemaal wat ons betreft.

Ron Link transformeert krachtig naar aapmens Tarzan, zijn acteerprestatie is briljant. Ondanks dat hij tijdens zijn debuut als musicalster geen enkele steek laat vallen, moet hij toch nog iets meer werken aan het excelleren binnen zijn rol. Desalniettemin kent Ron Link een mannelijk debuut in Tarzan. Zijn tegenspeelster Chantal Janzen is inmiddels uitgegroeid tot een veelzijdige comédienne. Een absolute kwaliteit is haar timing, binnen het spel weet zij met al haar grappen te scoren en de volledige zaal te bereiken. Een minpuntje is de verstaanbaarheid, tijdens de liedjes. Doordat de muziek veelal boven de zang uitkomt is het helaas regelmatig moeilijk te verstaan wat er gezongen wordt.

De emotie in deze musical komt duidelijk van Chaira Borderslee. Als moeder gorilla Kala is dat een beetje vanzelfsprekend, maar de manier zoals zij zingt en speelt raakt je met elk woord. Een compliment waard. Haar tegenspeler Jeroen Phaff staat zijn man als Korchak en voelt zich als een gorilla in jungle.

Tarzan zorgt voor plaatjes kijken en meegesleept worden in de jungle van Scheveningen die nog vele malen groter is dan op Broadway. Als tijdens het slotapplaus van deze Europese galapremière duidelijk wordt dat Joop van den Ende niet meer tussen het creatieve team staat, is dat wennen. Het charisma van Joop hoort bij een première als deze en dit is een beeld waar we de komende tijd helaas aan zullen moeten wennen.

Eén ding staat als een jungle boven water: Tarzan is spektakel in de touwen!