Dolfijnen

Familie: Dolfijnen behoren tot de walvisachtigen. Er bestaan 2 soorten walvissen:
*Baleinwalvissen: deze walvissen worden zo genoemd omdat ze in hun bek geen tanden hebben. Maar een soort lange draden, het lijkt een beetje op enorme borstelharen.
*Tandwalvissen: deze walvissen worden zo genoemd omdat, de naam zegt het al, deze walvissen tanden in hun bek hebben. De dolfijn behoort tot deze groep.

De dolfijn is een zoogdier net als de poes, de hond, enz...
Een zoogdier is een dier dat:
*levende jongen ter wereld brengt
*de jongen zoogt (ze melk geeft)
*adem haalt met de longen
*warmbloedig is: een constante lichaamstemperatuur heeft van 37 graden.
behaard is

De dolfijn is niet behaard. Een vacht zou lastig zijn onder water. Maar op de snuit zie je overblijfselen van haren.

Voedsel:
De dieren eten: haring, makreel, sprot, wijting, inktvis... Dolfijnen eten gemiddeld 8 kilo vis per dier per dag. De tanden (zo\'n 100 stuks) dienen enkel om glibberige vissen te kunnen vangen, de vis wordt namelijk geheel doorgeslikt. Achter in de keel zit een kringspier, daar gaat alleen de vis binnen en het zoute water buiten. Dus pekelharing lust onze vriend niet (haha). Ze kunnen zich nooit verslikken! Want de luchtpijp en de slokdarm zijn gescheiden.

Voortplanting:
Dolfijnen zijn op een leeftijd van 6 tot 10 jaar geslachtsrijp. Dan krijgen ze belangstelling voor elkaar. De paring kan het hele jaar door plaatsvinden. Een mannetje kan aan het water proeven of er een bronstig vrouwtje in de buurt is. Na een draagtijd van 1 jaar (12 maanden) vindt de geboorte onder water plaats. Dit gebeurt in een andere volgorde dan bij de andere zoogdieren. Daar bedoel ik mee dat de staart eerst komt en als laatste het hoofd. Maar wat als het hoofd er als eerste uitkomt? Wel dat kan goed gaan maar het jong kan direct naar adem willen happen en verdrinken.
Tijdens het zogen legt het jong zijn tong om de tepels van de moeder. Het jong heeft geen zuigreflex, dus de moeder spuit de voeding in zijn bek. De melk is vet, stroperig en voedzaam. Na 3 maanden begint het jong met vis te spelen en even later zal hij trachten de vis op te eten.
Direct na de geboorte gaat de jonge dolfijn in een reflex naar het wateroppervlak om voor het eerst adem te halen. De moeder pikt de jonge spruit meteen op en neemt het aan de zijkant van haar lichaam mee. Dit heet de \"slipstream\". De slipstream werkt als een magneet op een magneetbord. Het jong is de magneet en de moeder het magneetbord. De moeder kan zo het jong goed sturen en beschermen tegen vijanden en obstakels.

Ademhaling:
De ademhaling verloopt via het blaasgat boven op het hoofd van de dolfijn. Dolfijnen hebben een longademhaling (zoals elk zoogdier trouwens). Omdat het blaasgat kort boven water is, moet de ademhaling krachtig en snel zijn. Vaak zie je dolfijnen water omhoog spuiten. Nee, dat is niet voor de show, maar door het temperatuurverschil van de uitgeademde lucht en de omgevingstemperatuur. Onder water wordt het blaasgat, dat omgeven is door veel spieren, afgesloten met een soort klepje. Tuimelaars (soort dolfijn) kunnen zo 15 minuten onder water blijven. Sommige soorten houden dit een uur vol.

Sonar:
De dolfijn maakt een bepaald geluid, dat wordt teruggekaatst door voorwerpen (vb vis, rots) en via de onderkaak weer opgevangen. Door een vetachtige stof in de kaak wordt het signaal doorgeleid naar het middenoor. Bij de dolfijn wordt het door de hersenen verwerkt en krijgt onze flipper een idee wat voor voorwerp het is. Bij de tuimelaardolfijn reikt de sonar tot ongeveer 100 meter.

Weetjes:
Lengte tussen de 2 en 3 meter
Gewicht 250 tot 300 kilo
Kleur Bovenkant grijs, voelt aan als rubber laars.De onderkant is wit, voelt zachter aan omdat daar het meeste vet aanwezig is.