anastasia de russische tsaar

Tsaar:Anastasia Nikolajevna Romanov

Voorwoord

Ik doe mijn spreekbeurt over anastasia nikolajevna romanov omdat ik er al veel dingen over gehoord en gelezen had, mij leek het het heel interessant om me er eens goed in te verdiepen.

Dit zijn de hoofdstukken:

Hoofdstuk 1.jeugd
Hoofdstuk 2.Geschiedenis
Hoofdstuk 3.Tsaar in ballingschap
Hoofdstuk 4.onderzoek
Hoofdstuk 5.Anna Anderson

Inleiding.
Anastasia Nikolajevna Romanov, was de dochter van de baas van Rusland. Ze leefde in de tijd van de eerste wereld oorlog, het volk was niet blij met de Romanovs net zo als de meeste volken die overheerst werden door een vorst. Daardoor werden ze vaak bedreigd. Uiteindelijk zijn ze vermoord tot voor kort was het nog steeds een mysterie. Lange tijd is zijn er vrouwen geweest die beweerde dat ze anastasia romanov waren.

1.Jeugd

Anastasia leefde in een tsaren familie, een tsaar is letterlijk een vorst ze leven heel lux in tegenstelling tot het volk.
Het gezin van anastasia had een sterk christenen geloof.

De moeder van Anastasia heette tsarina Alexandra Romanov , ze was de dochter van een grote hertog ‘Lodewijk de 4e van hessen’, en ze was een kleindochter van Victoria de koningin van Engeland. Nicolaas 2e was de vader hij was de zoon van Alexander en Marie Fjodorovra hij was geboren op 6 mei 1868. Anastasia’s zussen waren: Olga zij was geboren in 1895, Tatajana, die was geboren in 1897 en Maria zij is geboren in 1899 toen Alexandra voor de de vierde keer zwanger raakte hoopte ze dat er een erfgenaam geboren werd een jongen dus, op 5 juni 1901 beviel Alexandra in het Alexandria park in het paleizen complex van Peterburg. (Peterburg is een wijk van paleizen dat ligt in J.Katherinaburg dat is een stad in Rusland.) Anastasia Nikolajevna Romanov werd toen geboren. De teleurstelling was groot er was geen erfgenaam geboren. Voor de bevolking maakte het niet zo veel uit, of er nou een jongen of een meisje werd geboren, bij allebei de rassen van het kind betekent verkorte gevangenis straffen en veel feest.

Na Anastasia geboorte werd in 1904 op 12 augustus een erfgenaam geboren Aleksej, de vreugde was van korte duur, omdat ze er al snel achter kwamen dat hij leed aan een erfelijke bloed in die tijd dodelijke ziekte, de ziekte heette: hemofilie, Alexandera die riep hulp in van de monnik Georgie raspoetin. omdat het volk niet op de hoogte werd gesteld van zijn ziekte, vond men de relatie van Raspoetin en Alexandera erg vreemd, daardoor kreeg Alexandera een slechte naam. Over Raspoetin gaat anastasia straks meer over vertellen.

Op 14 mei 1896 werden Alexandra en Nicolaas gekroond tot tsaar. Ze wilde hun kinderen zelf opvoeden in tegenstelling tot vele andere Europese vorsten. Anastasia groeide op in een gelukkig gezin en trok veel op met haar zussen. Ze werden door gouvernante en leraren voorbereid voor een toekomstige baan als vertegenwoordigers van hun vader: ze kregen bijvoorbeeld verschillende soorten lessen variërend van piano tot taalles. Vanwege de Duitse en Engelse achtergrond van haar moeder beheersten ze veel talen. Van Duits en Russisch tot Engels en Frans anastasia was zeer intelligent en de leraren vonden dat ze goed en snel kon leren. Ze was wel lui en snel verveeld zodat ze niet goed opletten bij de lessen. Ze had een goede band met haar zus Maria de 3e dochter, ze deelde samen een kamer en op hun kamer stond een platen collectie ze hielden veel van dansen, Anastasia speelde zelf ook instrumenten de ballalyca en gitaar, ze had ook een hond.

2.geschiedenis

Door de Eerste wereld oorlog die in 1914 uit brak was er veel onrust in Rusland. Toen het Russische leger werd in geschakeld waren bijna alle Russen ervoor dat ze mee gingen doen aan de oorlog. Maar er was weinig succes na drie jaar waren er al 6 miljoen soldaten dood. Ook ging het met de economie erg slecht, er was te kort aan voedsel en brandstof. Het voedsel wat er was ging naar het leger en de tsaren. Daardoor werd het volk steeds ontdaner en ontstonden er veel opstanden met veel geweld. De opstandelingen werden onderdrukt door het leger van Nicolaas de 2e. hierbij kwamen veel mensen om het leven en raakte veel mensen gewond. Het volk werd Daardoor werd het volk alleen nog meer ontevreden, en in plaats van de voedsel opstanden, werden het politieke opstanden omdat ze de politici de schuld gaven. Het Russische volk begonnen de tsaren familie te haten. De Tsaar had namelijk de soldaten op zijn eigen volk afgestuurd. Dit was weer een aanleiding om te gaan staken.

Georgie Raspoetin is een Russische monnik, hij was in dienst bij het hof van de tsaren familie. Toen Raspoetin in 1905 in Sint Petersburg aankwam kwam hij niet gelijk bij de tsaren familie terecht. Hij maakt pas in 1907 contact met de Alexandra, zij had Raspoetin opgeroepen omdat Alexej ziek was. Door zijn grote macht aan het hof en in de Russische politiek die hij uiteindelijk had en vooral door het feit dat veel mensen hem tijdens de eerste wereldoorlog als Duitse spion zagen, werd hij vooral door de Russische adel steeds meer gewantrouwd. Hij werd in de nacht van 29 december 1916 door de Russische prins Felix Joesoepov in het paleis van hem vermoord. Het meest kloppende verhaal is dat hij werd uitgenodigd bij hem thuis voor een feest. Een vreemde arts moest een overdosis KALIUMCYANIDE, genoeg om een stier te doden, in het voor Raspoetin bestemde gebak doen. Raspoetin is er niet aan overleden maar voelde zich wel zwakjes en ging naar buiten daar vuurde Felix Joesoepov een aantal kogels op hem af, het lichaam werd vervolgens in het kanaal gegooid. De kogels waren niet raak want later bleek dat Raspoetin was verdronken. Toen is zijn penis afgesneden en in sterk water gezet. Het 30 centimeter lange geslachtsdeel is nog steeds bewaard, als aandenken.

Lenin werd geboren in een eenvoudige familie. Zijn politieke voorkeur werd bepaald door zijn oude broer Alexander, hij had meegewerkt aan de moord op Tsaar Alexander 2e in 1881, daarna ging hij rechter studeren. Dat kon niet voor lang omdat hij daarna werd gearresteerd omdat hij meedeed met de revolutionairen en met die groep had hij ook Alexander 2e vermoord en daarom werd hij drie jaar verbannen naar Siberië. Toen de verbanning afgelopen was reisde hij door heel Europa en kwam veel Europese politieke leiders tegen, in die tijd bouwde hij veel ervaring op, toen hij terug kwam in Rusland werd hij gezien als de oprichter van de “Rusland communistische politieke party”. Lenin was de baas en was sterk tegen de democratie die de regering in 1918 wilde invoeren. De meerderheid van de partij was wel voor democratie, die groep mensen heten de Mensjewieken de groep die tegen democratie was heette bolsjewieken, de politieke party gingen splitsen en zo ontstonden er twee partijen.
Na de dood van Lenin in 1928 volgde Stalin hem op, hij heeft miljoenen mensen gedood, en was net zo’n dictator als Lenin.

3. Tsaar in ballingschap L

Op 2 maart 1917 deed Nicolaas 2e gedwongen afstand van de troon, omdat dat moest van zijn broer Michael. De nieuwe regering van Rusland nam de tsaren familie gevangen. Ze kregen in eerste instantie huisarrest in hun paleis Tsarskoje Selo,maar werden daarna overgebracht naar het stadje Tobolsk in Siberië. Daar heeft het gezin erg lang gevangen gezeten toen in november de bolsjewieken aan de macht kwamen, werd besloten dat de tsaren familie weg moesten uit Tobolsk. Alexej was nog steeds ziek, waardoor ze niet allemaal weg konden. Alexandra, Maria en enkele bedienden gingen mee met de tsaar, de rest bleef achter bij Alexej.
Nicolaas, Alexandra en Maria reisden in oncomfortabele koetsen door het ijskoude landschap van Siberië tot ze in het plaatsje Tjoemen op de trein werden gezet. Ze werden eerst naar Omsk gestuurd, maar de mensen die daar leefden lieten hen niet verder gaan, waardoor de trein gedwongen was terug te keren en via Jekaterinenburg naar Moskou te reizen. In Jekaterinenburg zorgden de begeleider er helemaal niet voor dat ze veilig waren, waardoor ze in handen kwamen van de sovjets. Sovjets is ook een politieke partij. Toen Aleksej’s ziekte een beetje verbeterd was, werden ook de anderen naar Jekaterinenburg gebracht. Daar volgde een korte tijd van gevangenschap, waarna Anastasia en haar familie in de nacht van 16 op 17 juli 1918 in de kelder van het Ipatiev-huis op bevel van commandant Jakov Joerovski werden vermoord. Na de eerste executie leefden enkele gezinsleden nog: zij hadden namelijk een korset aan, waarin ze diamanten sieraden hadden verborgen. Executie is dat je de dood ter uitvoert brengt. Deze diamanten weerden de kogels, waardoor de meisjes het eerste salvo konden overleven. Er werd een tweede salvo afgevuurd en wie er toen nog leefde, werd doodgestoken met bajonetten, een bajonet is een soort mes.
Toen de soldaten dachten dat iedereen dood was, sleepten ze de lichamen om half drie in de morgen naar buiten en gooiden ze in vrachtwagens. Hierna werden ze naar een mijnbouwschacht van een verlaten ijzermijn vervoerd, die oude ijzermijn heette de “Vier Broers”. Daar werden de lichamen uitgekleed en werden hun kleren in brand gestoken; zo ontdekten ze de sieraden in de korsetten van de grootvorstinnen. De lichamen werden in de ondergelopen mijnschacht gegooid: het water stond niet hoog genoeg om de lichamen te verbergen. De volgende dag werd hun werk gecontroleerd door enkele sovjetleiders. Deze gaven de opdracht om de lichamen ergens anders te begraven. De lijken werden weer uit de mijn gehaald, waarna Joerovski en zijn soldaten de lichamen van Nicolaas, Alexandra, Aleksej en dokter Botkin probeerden te verbranden. Dit lukte echter niet, dus werden de lichamen naar een andere mijnschacht gebracht. De vrachtwagens waarin de lijken werden vervoerd, kwamen vast te zitten in de modder op een landweggetje ten noorden van Jekaterinenburg. Ze konden de vrachtwagens niet los krijgen, dus werd besloten de lichamen ter plekke in een lokale mijnschacht, Ganina Jama genaamd, te gooien. Ze kregen niet de kans hun werk goed af te maken, omdat de Witten al tot vlakbij de stad waren, de witten was een leger dat tegen de bolsjewieken vocht samengesteld uit verschillende groepen onder ander de mensjewieken, de oude leger top en de adel.
Raspoetin voorspelde blijkbaar al dat al de tsaren vermoordt werden en schreef in 1916 een brief. Daar in stond: \'Als ik wordt vermoord binnen 3 maanden dan zal niemand van de tsaren familie langer dan 2 jaar in leven blijven. De tsaren worden dan door het volk vermoord. Na 23 dagen van het schrijven van de brief is hij vermoord en de tsarenfamilie is 2 jaar vermoord.

4. ONDERZOEK

In het begin van de jaren negentig, na de val van de Sovjet-Unie, ging men met een geheim rapport van Joertovski op zoek naar de lichamen van de tsaar en zijn gezin. Er werden slechts vijf lijken gevonden. Om te achterhalen wie er ontbraken, werden er twee onderzoeken gehouden. Het eerste onderzoek onder leiding van dokter Abramov bleek dat grootvorstin Maria en tsaar Aleksej ontbraken, maar in het tweede onderzoek kwam de Amerikaanse onderzoeker William Maples tot de conclusie dat de lichamen van Anastasia en Aleksej ontbraken. Wel waren de twee onderzoekers het erover eens dat niemand na alle executies het hebben overleefd. Er kwam een geruchtenstroom op gang over de ontbrekende lichamen. Veel Russen geloofden, en hoopten, dat er nog iemand uit de familie leefde. Zij dachten dat het Maria was, die de kanonschoten had overleefd, al nam men in de Westerse wereld aan dat Anastasia nog leefde. Met als gevolg dat een groot aantal Maria’s, Anastasia’s en Aleksejs opdoken. De bekendste vrouw die zich voor grootvorstin Anastasia uitgaf, is waarschijnlijk Anna Anderson: zij hield maar liefst zestig jaar lang vol dat zij Anastasia was. Andere, minder bekende, vrouwen waren Eugenia Smith en Magdalen Veres. Na vele gedachten en personen is een Amerikaans onderzoek plaatsgevonden ze hebben de laatste twee lichamen.

5. ANNA ANDERSON

In de nacht van 17 februari 1920 sprong een vrouw van ongeveer twintig jaar van een brug in Berlijn in een poging om zelfmoord te plegen. Deze poging mislukte, want ze werd uit het water gered door een politie officier en naar het ziekenhuis gebracht. De vrouw had geen identiteitsbewijs of geld bij zich en weigerde te vertellen wie ze was. Ze werd naar een psychiatrische inrichting gestuurd, waar ze bekend stond onder de naam “Fräulein Unbekannt” en twee jaar lang bleef. Ze weigerde foto’s van zich te laten maken en hield geen gesprekken. Ze trok zich compleet terug van de werkelijkheid.
In 1922 kwam een andere patiënt vrij uit de inrichting, zij verklaarde aan de buitenwereld dat ze de zus van anastasia had gezien Tatjana. Dit gerucht verspreidde zich snel, al waren de verpleegsters ervan overtuigd dat de onbekende vrouw niet grootvorstin Tatjana, maar haar jongere zusje Anastasia was. Toen de vrouw uit de inrichting kwam, werd ze door de familie Von Kleis verzorg. Daar zei ze als eerste haar naam en vertelde haar verhaal.
De vrouw vertelden in een warrig verhaal dat ze anastasia was en wat er met haar is gebeurd. Ze zei door een Russisch-Poolse soldaat, Alexander Tschaikovsky, uit het Ipatiev-huis te zijn gered. Ze was een aantal keer gestoken met bajonetten, maar had deze aanvallen overleefd, omdat de bajonetten stomp waren. Na de executie zag Alexander Tschaikovsky dat de grootvorstin nog bewoog en in de chaos van die avond hadden hij en zijn broer haar in veiligheid gebracht.
De Poolse familie van Alexander nam Anastasia in verzorging en vonden juwelen in het korset van de grootvorstin. Met de juwelen wisten ze hun reis naar Roemenië te betalen. Tijdens de reis had de tsaar hevige koortsen vanwege de ontstoken wonden van de bajonetsteken. Onderweg werd ze verzorgd in een klooster aan een Roemeense rivier, waar ze wat opknapte. Toen de dreiging van de bolsjewieken groter werd, reisden ze verder. Ze kwamen aan in Roemenië en vestigden zich in Boekarest. Daar werd Anastasia door Alexander verkracht. Toen ze erachter kwam dat ze zwanger was, sloten ze een huwelijk. Vlak voordat Alexander werd vermoord in een straatgevecht, beviel Anastasia van een zoon. Anastasia was erg opgelucht door Alexanders dood en ze liet haar zoontje, door het resultaat van een verkrachting, in een weeshuis plaatsen. Er is nooit bewijs gevonden over het bestaan van Alexander Tschaikovsky.
Vanuit Boekarest zou Anastasia met de broer van haar overleden man Sergej naar Berlijn zijn gelopen om Anastasia’s tante op te zoeken en toen ze dicht in de buurt waren bij haar tante was ze Sergei kwijt geraakt. Toen Anastasia het paleis in Berlijn van haar tante bereikte, was ze daar niet naar binnen gegaan, omdat ze bang was dat haar tante haar niet zou herkennen als haar nichtje. Vermoeid van alles wat haar overkomen was, besloot ze toen zelfmoord te plegen en sprong ze van een brug.
In 1925 reisde grootvorstin Olga Aleksandrovna Anastasia’s tante, die de Russische Revolutie had weten te overleven, af naar Berlijn om de vrouw, die zich inmiddels Anna Anderson noemde, te ontmoeten. Grootvorstin Olga bracht enkele dagen door met de patiënt, maar kwam uiteindelijk tot de conclusie dat de vrouw niet haar nichtje was. Ook Pierre Gilliard, de privé-leraar van de kinderen van de tsaar, en andere bekenden van de grootvorstin herkenden de vrouw niet als Anastasia. Veel familieleden ontmoetten de vrouw, maar keerden weer teleurgesteld terug.
Andere mensen die grootvorstin Anastasia hadden gekend, waaronder een groot aantal familieleden, herkende Anna Anderson echter wel als de anastasia. Twee jeugdvriendinnen herkenden haar onmiddellijk, toen ze haar zagen. Ook stelden ze vragen aan de vrouw over een spelletje dat ze altijd speelden, en de vrouw wist daarover juiste en precies verhalen te vertellen. Ook werden een aantal littekens en moedervlekken van de vrouw herkend.
Rond diezelfde tijd haalde Anna Anderson herinneringen op aan een bezoek aan Anastasia’s oom, in Rusland. De Duitse groothertog startte meteen een onderzoek naar de vrouw; als het inderdaad waar zou zijn dat de groothertog een bezoek had gebracht aan het vijandige Rusland, zou dat verraad zijn. Uit het onderzoek van groothertog Ernst Lodewijk kwam naar voren dat Anna Anderson misschien Franziska Schanzkowska zou kunnen zijn. Franziska Schanzkowska was een Poolse fabrieksarbeider in Berlijn, die was verdwenen rond de tijd dat “Fräulein Unbekannt” in het ziekenhuis werd opgenomen. Franziska zou veel littekens hebben overgehouden aan een ongeluk in een handgranaatfabriek tijdens de Eerste Wereldoorlog, maar Anna Anderson beweerde dat haar littekens het gevolg waren van de mislukte executie. Franziska’s broer Felix zei in Anna Anderson niet zijn zus te herkennen.
In 1938 sleepte Anna Anderson de zaak voor het Duitse hof. De zaak werd pas in 1970 afgerond en het hof stelde vast dat Anderson geen bewijs had dat ze grootvorstin Anastasia was. Tegenstanders van Anderson wezen op het feit dat ze geen Russisch sprak en het alleen kon lezen, maar Anderson zelf had het excuus door te zeggen dat ze weigerde de taal te spreken van de mannen die haar familie hadden vermoord. Mensen die voor de vrouw waren hadden weer de reden dat ze verschillende uitspraken had die alleen Anastasia kon weten. Ook bleek uit foto onderzoek dat Anastasia en Anderson dezelfde oren hadden en dat hun handschrift precies hetzelfde was. Ook hadden ze dezelfde voet-afwijking.
Het DNA van Anderson werd vergeleken met het DNA van prins philip mountbatten (iemand uit de familie). Het probleem was echter dat het lichaam van Anderson was gecremeerd en daardoor geen DNA meer bevatte. Maar er was nog wel DNA van Anderson; namelijk in een in een ziekenhuis waar Anderson een darmoperatie had ondergaan. Bij die operatie was een klein deel van haar darm verwijderd en bewaard in het ziekenhuis. Na een lange en ingewikkelde rechtszaak mocht het weefsel worden gebruikt voor een DNA-onderzoek. Het DNA van Anderson bewees echter dat zij niet anastasia was. Aanhangers van Anderson beweerden dat het stukje darm niet van haar was geweest maar omgewisseld was met dat van Franziska Schanzkowska waar ik net over verteld heb. Er zijn dus twee gedachten wie zij was. Als Anna Anderson dan werkelijk anastasia was had ze recht op veel bezittingen van de familie die bewaard zijn gebleven, en als zij Franziska Schanzkowska was dan had ze geen erfenis.
Ondanks dat het DNA-onderzoek uitwees dat Anna Anderson grootvorstin Anastasia niet geweest had kunnen zijn, bleef het misterie vele jaren onopgelost, in april 2008 waren de laatste 2 lichamen gevonden. De hele familie lag begraven alleen niet allemaal op de zelfde plek. 

Een stukje voorlezen

Bibliografie (anastasia)
Wij hebben de informatie gehaald uit de volgende boeken: de verdwenen wereld van Nicolaas en Alexandra geschreven door Peter Kurth. En de eerste wereldoorlog door Dennis Hamley, en ook nog het boek De Russische revolutie van Adrian Gilbert. We hebben ook wat van internet gehaald.
Dit was onze spreekbeurt wij hopen dat jullie het interessant vonden, Zijn er nog vragen? (lieve)
Lieve Eek en Anastasia Sojo, 13-4-08