Scheppingsverhaal Egyptische goden

In het Egyptische verhaal ontstaat de oppergod Ra uit het water (“Nun” heet het water), deze god komt uit het ei. In de Egyptische Mythe is de wereld er al, en ontstaat uit Nun, Ra die vele vormen kan aannemen; zo is hij Khepera in de ochtend en Ra in de middag. Hij benoemt nieuwe gedaanten van zichzelf die dan weer symbool staan voor weerselementen of andeRa moeilijk te verklaren verschijnselen, dit zijn goden. Zo wordt de windcreërende gedaante Shu genoemd en zo benaamde hij Hapi waaruit de rivier de Nijl door Egypte ontstond en Egypte vruchtbaar maakte. Je zou kunnen zeggen dat Ra het beginpunt is waaruit de overige goden ontstaan, deze overige goden zijn tevens deel van Ra. Nadat hij de goden had gemaakt, maakte hij alle andere dingen op de aarde, en deze dingen groeiden. Tenslotte maakte hij de mensheid. Ra heeft een menselijke vorm. Op een bepaald moment wordt hij dan ook oud waarna de mensen hem niet meer gaan gehoorzamen, ze lachen hem een beetje uit omdat hij sterfelijk lijkt. Toen dit gebeurde riep Ra de goden bij elkaar die hij had gemaakt (Shu, Tefnut, Geb en Nut), ze overlegden en besloten Nun om raad te vragen, deze gaf aan dat Ra zijn dochter over de aarde uit moest sturen. Zijn dochter Sekhmet kwam tot leven en zij was de leeuwin onder de goden, die de ongehoorzamen afslachtte. Toen Ra dit had gezien riep hij zijn dochter en vroeg haar te vertellen hoe zij de mensen weer had laten gehoorzamen. Zij vertelde daarop dat ze wraak had genomen op de mensheid. Een aantal nachten was de Nijl rood door het bloed, en werden Sekhmets voeten roder en roder terwijl zij door het land zwierf. Toen Ra over het land uitkeek kreeg hij medelijden met de mensheid en hij zag dat de gemene Sekhmet niet eens meer door hem te stoppen was. Toen zond hij boodschappers naar het eiland Elephantine die voor hem bier haalden vanaf het eiland. Dit bier werd roodgekleurd met een orchideënsoort van het eiland. En Ra legde dit bier als valstrik voor de gemene Sekhmet neer, die dacht dat het bloed was van de mensen die zij had afgeslacht. Ze dronk en dronk en dronk, luid lachend om het feit dat ze zoveel mensen had afgeslacht, het bier was zo sterk dat ze er door in de ban raakte en niet langer kon afslachten. Toen zij Ra tegen haar: “Je komt in vrede, lieverd”. En op dat moment werd haar naam veranderd in Hathor en haar karakter veranderde van gemeen naar liefdevol, met de kracht van het verlangen. Het volk vierde dit met een groots feest waarbij de rode orchidee werd vereerd. Dat feest werd bij elke jaarwisseling gehouden. Op deze manier was de mensheid gered en ging Ra verder met regeren, al was hij al oud. Maar de tijd kwam steeds dichter bij waarin hij het aardrijk zou moeten verruilen voor het oneindige hemelse rijk. Ra was zijn wijsheid aan het verliezen, maar niemand kon hem zijn macht afnemen. Ra zou in de nabije toekomst niet meer over de aarde regeren, maar dat zou alleen zo gebeuren als er magische krachten aan te pas zouden komen. De goden Geb en Nut hadden kinderen, dit waren jongere goden wiens tijd was gekomen om de macht over te nemen. De namen van deze kinderen waren: Osiris, Isis, Nephthys en Seth. Isis was het slimst, zij was slimmer dan een miljoen mensen, haar kennis was groter dan een miljoen nobele doden konden bevatten. Ze wist alle dingen over de hemel en over de aarde, uitgezonderd dan de geheime naam van Re, en dat te weten zorgde ervoor dat ze sneller leerde dan ooit. Ra werd ouder en ouder en toen liet hij zijn huid vallen en daaruit ontstond de eerste cobra wat het symbool werd van rijkdom, dat gedragen werd door de farao en zijn koningin. Isis plaatste de eerste cobra in het stof naast de weg die Ra elke dag aflegde tussen het hogeRa en lageRa egypte. Toen Ra langskwam beet de cobra hem waarna de cobra in het gras verdween. Het gif verspreide zich snel door zijn zenuwsysteem waardoor hij even geen woord kon uitbrengen, echter wel een kreet van pijn. De goden die hem volgden vroegen hem wat er aan de hand was, wat hem gebeten had. Maar hij kon geen woorden vinden, kon zijn lippen niet verroeren van de pijn. Toen hij uiteindelijk toch sprak zei hij het volgende: “Help me, die ik gemaakt heb, iets heeft me geraakt, en ik weet niet wat het is. Ik heb alle dingen gemaakt, maar dit ding heb ik niet gemaakt. Het is een pijn die ik nog nooit eerder heb gevoeld, en er is geen pijn gelijk aan deze. Maar wie kan mij verwonden? Zoals jullie weten is mijn geheime naam verborgen in mijn innerste, niettemin heeft iets me geraakt toen ik reisde tussen de twee landen. Het is vuur en toch geen vuur, het is zoals water en toch niet zoals water, ik brand en ril zo, roep voor mij de hulp in van alle goden die kennis hebben van de hemelen en van magie. Toen kwamen alle goden bij Ra en met hen kwam Isis de Heelster, de godin van de Magie die het leven in het leven ademt en die de woorden kent om de stervenden te laten herleven. Isis sprak tot hem: wat is er gebeurt, heilige vader, Ra vertelde wat er gebeurt was, maar uiteindelijk wilde Isis alleen maar de geheime naam van Ra weten, die hij niet gaf, hij riep uit dat zijn kracht in Isis zou vloeien en verder nergens heen, Isis moest zweren het niet verder te vertellen wat ze deed, toen ging het gif uit Ra’s lichaam toen Isis dit liet gebeuren. Hij ging ten hemelen en werd degene die reist van hemel naar de aarde (oftwel de Zon die op en neer reist) de zonnegod.