Hoofdstuk 1 - Hitler en Lenin, de route naar de macht
Rusland - In 1814 was Rusland onderontwikkeld, overwegend agrarisch, had opkomende industrie en de Doema dat niets te zeggen had. In 1917 trad de tsaar af door een volksoproer, er kwam een voorlopige regering onder Kerenski. Toen Lenin terugkeerde namen de communistische revolutionairen op 24 oktober 1917 de macht en besteedde meer aandacht aan Rusland zelf. Communisme – ideeën van Kalr Marx, kapitalisme moest verdwijnen en er was klassenstrijd. Dit zou gebeuren door een revolutie die werd ontketend door arbeiders uit West- Europa. Voor sommigen werd Marx een idool en voor anderen een bedreiging. Lenin en de Bolsjewieken wilden hetzelfde als Marx. Maar bij de verkiezingen in November 1917 hadden de Bolsjewieken maar 25% van de stemmen. Toen liet Lenin de vergadering ontbinden en wilde geen democratische verkiezingen meer. Zo bleven de Bolsjewieken aan de macht. Tussen 1918 en 1920 was er een burgeroorlog tussen rode – Lenin en de witte. De rode onder leiding van Trotski wonnen. Lenin sloot in 1918 eenzijdig de Vrede van Brest Litowsk, waardoor Rusland grote delen grondgebied afstond. De geallieerden waren boos over de staking van de oorlog met Duitsland en infectie van de revolutie. Rusland werd toen Sovjetunie en in 1921 was er een hongersnood na de Oktoberrevolutie in 1927 werd alles staatseigendom. Maar die staatsmacht zou weer weg gaan. Ook was er de NEP. Iedereen kreeg meer vrijheid. In 1924 waren de beslissingen van de partij niet meer ter discussie. De vijfjarenplannen hadden niet enorm veel succes in het begin, later wel meer. Voor vijfjarenplannen kregen boeren eigen grond. Maar dat is in strijd met de communistische leer. Stalin stopte de NEP en begon met collectivisatie. Kolchozen -> collectieve boerderijen, dwangsysteem, Sovchozen -> staatsboerderijen. Toen kwam de Grote terreur, boeren gingen naar concentratie kampen. Gevangenen werden ingezet bij veel dingen, graven van kanalen, enz. Stalin deed alsof het om Koelakken ging. Maar die koelakken staakten en er kwam hongersnood. Pas in 1952 was het weer normaal.
Duitsland - Duitsland was geïndustrialiseerd en had een parlementair systeem. Vrede van Versailles -> Duitsland verloor koloniën, moest schadeloosstelling betalen en mocht geen lid zijn van de Volkenbond. Een revolutie werd door het gedecimeerde leger tegen gehouden. Duitsland heette toen Republiek van Weimar. In 1926 werd Duitsland toch toegelaten tot de Volkenbond, maar in 1929 was er een economische crisis in de VS en Europa. Er kwamen meer werkelozen. Het parlementaire systeem brokkelde steeds meer af. Toen kwam Hitler die verbetering beloofde. De NSDAP was een fascistische partij. Die keken met bewondering naar Mussolini die in 1922 in Italië aan de macht kwam. Fascisme -> 1 leider, geen democratie, staatsbelang, hekel aan communisme. De Duitse variant is het Nationaal – Socialisme, die uitgingen van Rassenleer, Joden moesten verdwijnen. In 1933 werd Hitler regeringsleider, toen brandde door Marinus van der Lubbe het parlementsgebouw af. Hierdoor haalde Hitler de president over om de grondwet buiten werking te stellen, toen werden veel communisten gearresteerd. Tijdens de verkiezingen werd er veel op de NSDAP gestemd, de communistische leden mochten hun zetels niet innemen en waren bang, dus Hitler kreeg 4 jaar de macht. Het derde rijk begon en alles politieke partijen behalve NSDAP werden afgeschaft. Marinus van der Lubbe werd onthoofd. Met hulp van Hitler en Schacht verdween de werkeloosheid door grote industrieën en aanleg van Autobahnen. Hitler stampte ook oorlogsindustrie uit de grond, maar er kwam een tekort aan grondstoffen. Toen Hitler over ging op Autarkie, kwamen er nog meer schulden. Schacht werd in 1937 ontslagen, toen begon Hitler oorlog, om zo uit de schulden te kunnen komen.
REACTIES
1 seconde geleden