Amnesty International

Beoordeling 7.4
Foto van een scholier
  • Praktische opdracht door een scholier
  • 4e klas havo | 2273 woorden
  • 31 maart 2003
  • 97 keer beoordeeld
Cijfer 7.4
97 keer beoordeeld

Inleiding: Dit werkstuk gaat over Amnesty International. We hebben het gekozen, omdat vooral in deze tijd met de dreigende oorlog in Irak Amnesty veel betekent, en misschien zelfs zal gaan betekenen, voor de mensen. Er zijn nog veel te veel mensen in landen die onterecht veroordeeld worden, gemarteld worden of zelfs helemaal geen rechten hebben. Daarom wilden we er een werkstuk over maken. Vroeger had Amnesty andere acties en campagnes, omdat de tijd veranderd is, maar vooral omdat de wereld is veranderd. Er dreigt weer een Derde Wereld Oorlog en er zullen nog heel veel mensenrechten geschonden worden. De deelvragen, die verderop in dit werkstuk geformuleerd staan, hebben we gekozen omdat we dan zoveel mogelijk informatie over Amnesty International kregen om de hoofdvraag goed te beantwoorden. Hoofdvraag en deelvraagformulering De hoofdvraag van ons werkstuk is: - Wat is Amnesty International en waar zet het zich voor in? De deelvragen die daarbij horen zijn: - Wanneer en waarom werd Amnesty International opgericht? - Wat is het verschil tussen Amnesty International vroeger en nu? - Waar zet Amnesty International zich nu voor in? - Welke acties heeft Amnesty International in voorgaande jaren gevoerd? - Wat Amnesty International in de toekomst doen en welke acties daarbij? - Waar werkt Amnesty International? Waar Amnesty International het geld vandaan? 1. Wanneer en waarom werd Amnesty International opgericht? Het idee voor een wereldwijde organisatie voor de mensenrechten kwam van de
Londense advocaat Peter Benenson. Hij las een krantenartikel over twee Portugese studenten. Ze hadden in een restaurant kritiek geuit op de dictator Salazár, die toen regeerde. Daarna hadden ze getoost op de vrijheid. Iemand hoorde dit alles en bracht verslag uit. De studenten werden gearresteerd en opgesloten voor zeven jaar. Benenson startte samen met twee collega’s een actie die een jaar moest duren. De acite werd ‘Appeal for Amnesty 1961’ genoemd. De actie werd gestart in The Observer. In die krant verscheen een artikel met de titel ‘De vergeten gevangenen’. Dertig kranten over de hele wereld namen het artikel over. Benenson schreef in zijn artikel: \'Iedere dag van de week dat u uw krant openslaat zult u een artikel aantreffen over iemand op de wereld die gevangen wordt gehouden, gemarteld of geëxecuteerd wordt omdat zijn mening of religie niet geaccepteerd wordt door zijn regering. Er zitten enkele miljoenen van dergelijke mensen in de gevangenis - en zeker niet allemaal achter het ijzeren of bamboegordijn - en hun aantal groeit. De krantenlezer voelt zich machteloos. Als al deze gevoelens van machteloosheid zich zouden verenigen in een gezamenlijke actie, zou er iets gedaan kunnen worden dat effect heeft. Daarom zijn we gestart met APPEAL FOR AMNESTY 1961. De campagne die vandaag begint is het resultaat van een initiatief van een groep advocaten, schrijvers en uitgeverijen in Londen, die de onderstaande uitspraak van Voltaire onderschrijven: \"Ik verafschuw uw ideeën, maar ik ben bereid te sterven voor uw recht ze te uiten.\" We hebben een kantoor in Londen geopend, waar we informatie verzamelen over degenen die we hebben besloten gewetensgevangenen te noemen. We definiëren hen als volgt: iedere persoon die fysiek beperkt wordt (door gevangenschap of anderszins) vanwege het uiten (in elke vorm van woorden of symbolen) van elke overtuiging die eerlijk de zijne is en die geen persoonlijk geweld bepleit of goedpraat. \'Het succes van de Amnesty-campagne 1961 hangt af van de mate waarin het mogelijk is de publieke opinie met kracht en invloed te verenigen. Het is ook afhankelijk van de mate waarin de campagne allesomvattend is in samenstelling, een internationaal karakter heeft en politiek onpartijdig is. Onvermijdelijk kan de meeste actie waar de campagne toe oproept uitsluitend door regeringen worden ondernomen. Maar de ervaring leert dat in gevallen zoals deze de regeringen slechts bereid zijn te volgen waar de publieke opinie leidt. De druk van de opinie zorgde honderd jaar geleden voor de emancipatie van de slaven. Het gaat er nu om aan te dringen op dezelfde vrijheid voor de geest als die reeds is gewonnen voor het lichaam.\' In Nederland besloten een journalist, een pater, een criminoloog en een hoogleraar strafrecht na het lezen van het artikel van Benenson in de Volkskrant een Nederlandse afdeling van Amnesty op te richten. Maar zelfs nadat de VPRO een documentaire over Amnesty uitzond, was de belangstelling toch te gering. Ook al kwamen er na afloop van de uitzending bijna duizend brieven, het lukte toch niet een Nederlandse afdeling op te richten. In 1968 werd het opnieuw geprobeerd. Toen lukte het wel. De Nederlandse Amnesty was geboren en de vereniging had honderd leden aan het eind van 1969. 2. Wat is het verschil tussen Amnesty International vroeger en nu? In haar begin jaren was Amnesty vooral aangewezen op de hele grote acties, waarbij veel mensen persoonlijk waren. Bijvoorbeeld de eerste nederlandse actie waarbij amnesty op het Lange Voorhout in Den Haag een gevangenenkamp nabouwde. Nu kan amnesty ook razendsnelle bliksemacites houden. Dat zijn acties waarin op korte termijn, soms binnen enkele uren, telegrammen, emails of smsjes worden verstuurd naar de regeringen en autoriteiten voor iemand die het slachtoffers dreigt te worden van martelingen, verdwijning, buitenrechtelijke executies of terugzending van vluchtelingen. Er is nu ook een sms-actie voor 5 Russische studenten die ten onrechte veroordeeld worden voor een moord die werd gepleegd op het moment dat zij college hadden. En een e-mail-actie voor de jonge Alexandre Nzeyimana. Hij is 12 jaar en hij zit in de gevangenis in Burundi. Hij wordt ervan verdacht iets met een moordzaak te maken te hebben, maar dat ontkent hij. Hij zit nu in de gevangenis, maar er is nog niet eens een officiële aanklacht tegen hem ingediend. 3. Waar zet Amnesty International zich nu voor in? Amnesty International zet zich in voor de rechten van de mens en de naleving daarvan. Deze rechten mogen niet geschonden worden. In lang niet alle landen is dit zo. Hierbij wordt vooral aandacht geschonken aan de volgende punten: - Niemand mag gediscrimineerd worden op grond van politieke opvattingen, huidskleur, afkomst, geslacht of seksuele orientatie. - Niemand mag gevangen gezet worden om zijn mening of overtuiging. - Regeringen moeten stoppen burgers te vermoorden of op andere manieren te bedreigen. - Stop marteling - Schaf de doodstraf af. Hierover in het hoofdstuk ‘Welke acties heeft Amnesty International in voorgaande jaren gevoerd?’ meer.

4. Welke acties heeft Amnesty International in voorgaande jaren gevoerd? Amnesty International voert acties door heel de wereld om de mensenrechten in elk land te laten gelden. De belangrijkste actiepunten waar Amnesty
International voor vecht zijn: - Niemand mag gediscrimineerd worden op grond van politieke opvattingen, huidskleur, afkomst, geslacht of seksuele orientatie. - Niemand mag gevangen gezet worden om zijn mening of overtuiging. - Regeringen moeten stoppen burgers te vermoorden of op andere manieren te bedreigen. - Stop marteling - Schaf de doodstraf af. Om deze actiepunten te uiten voert Amnesty International natuurlijk acties. Wat Amnesty International voor acties heeft gevoerd en hoe wordt nu beschreven. Wij beperken het hierbij tot acties die de laatste drie jaar gevoerd zijn en nu nog gevoerd worden. Om te beginnen met 2001: - Een campagne tegen martelen. Deze campagne werd wereldwijd gevoerd, startte in oktober 2000 en heette \'Help martelen voorkomen. Genezen doet het nooit meer.\'Deze campagne richtte zich op 3 thema\'s. Deze waren: preventie, straffeloosheid & discriminatie. Verder richtte deze campagne zich op 5 landen namelijk: Peru,Kenia, India, Turkije en Egypte. Er werd maandelijks actie gevoerd voor personen die direct gevaar liepen gemarteld te worden. Er is ook een sms-actie gevoerd en deze wordt nog steeds gevoerd. Er zijn met betrekking tot deze campagne ook verschillende themarapporten verschenen; op 26 februari bijvoorbeeld \'stopping the torture trade\' (wapenhandel), op 8 maart \'broken bodies, shattered minds\'(marteling van vrouwen), op 22 juni \'crimes of hate, conspiracy of silence\'(marteling vanwege seksuele orientatie), op 25 juli \'racism and the administration of justice\' (racisme weerspiegeld in rechtssysteem) en op 19 november \'end impunity, justice for the victims of torture\' (straffeloosheid). Ook werden er thema-acties gevoerd. Deze werden o.a. gevoerd op de Internationale Vrouwendag (8 maart), op Bevrijdingsdag (5 mei) en op de Dag van de Rechten van de Mens (10 december). Op deze dagen werden festivals gehouden die met het onderwerp te maken hadden, werden nieuwe acties bekend gemaakt enz. Ook werden er zoals ieder jaar vele landelijke acties gehouden (deze acties beperken zich tot 1 land). In 2002 werden er natuurlijk ook acties gevoerd. Een daarvan is ‘To Russia with Love’.

De belangrijkste punten waar het in deze actie om gaat, de actie loopt nog steeds, zijn: - Stop marteling en mishandeling - Zorg dat de daders van schendingen van mensenrechten worden bestraft - Stop racisme en discriminatie - Stop geweld tegen vrouwen - Zorg voor toegang tot gerechtigheid voor slachtoffers - Help om de mensenrechtenbeweging in Rusland te versterken
Voor deze actie is ook een speciale handtekeningenactie gestart. De handtekeningen zijn gericht aan President Putin. Zo wordt hij eraan herinnert om iets te doen aan de schendingen van de rechten van het kind in Rusland. Ook wordt er aan gewerkt om de doodstraf af te schaffen in Rusland en worden er op dit moment nog acties gevoerd om martelen te stoppen. Deze acties zijn ook vorig jaar begonnen. Het gaat de laatste jaren dus vooral om acties die met marteling te maken hebben. Dit was een samenvatting van de grootste, belangrijkste en minder grote campagnes die Amnesty International voert en heeft gevoerd. 5. Wat gaat Amnesty International in de toekomst doen en welke acties daarbij? In de toekomst zal Amnesty International natuurlijk door blijven gaan met wat ze nu doet: vechten tegen onrecht, vechten voor de mens. Zij zal er alles aan doen om zichzelf te verbeteren. Amnesty International gaat schrijfacties, campagnes en sms-acties voeren om haar doel te bereiken. Ze zal ook weer rapporten samenstellen en vele landen bezoeken waar onrecht is zodat zij zich kan voorbereiden op wat komen gaat in die acties. Op 8 maart is bijvoorbeeld de Internationale vrouwendag weer die dit jaar in het teken van de campagne die Amnesty International momenteel voert voor Rusland (to Russia with love). Ook bezoeken buitenlandse mensenrechtenactivisten ons land. Op 22 februari bezoekt een Colombiaanse mensenrechtenactivist den Bosch. Er is momenteel in Colombia een ingewikkelde mensenrechtensituatie. Er zullen veel belangstellenden zijn bij de lezingen, zij zullen veel vragen hebben en die ook kunnen stellen. Ook zal er een nieuwe video over Colombia vertoond worden. Ook is er een film gemaakt waarin een rondreizend circus uit India een grote rol speelt. De meeste leden van het circus komen uit het arme buurland Nepal. Circusmeisjes worden in India namelijk niet gerespecteerd, vandaar zullen hun dromen ook niet uit kunnen komen. Deze film wordt op 15 februari vertoond. Ook zijn er studiemiddagen. Een daarvan zal gaan over de diamantsector, criminelen schijnen er namelijk niet vanaf te kunnen blijven. Deze vindt plaats op 20 februari. Amnesty International voert dit jaar van 9 tot 15 februari voor het eerst een landelijke collecte-actie. Hiermee kan ze een nieuwe inkomstenbron creeren en meer landelijke bekendheid krijgen. Dit zijn enkele acties en evenementen die op het programma staan dit jaar. Door middel daarvan hoopt zij door te kunnen gaan met het bestrijden van onrecht. 6. Waar werkt Amnesty International? Amnesty heeft over de hele wereld meer dan een miljoen leden in meer dan 140 landen. Over de hele wereld zijn ook 55 Amnesty-afdelingen. Bij het Internationaal Secretariaat in Londen werken meer dan 400 leden om alles helmaal perfect te regelen. Ze moeten vooral zorgen voor: • Het verzamelen, controleren en onderzoeken van alle informatie over mensenrechtenschendingen. • Het behandelen van allerlei juridische aspecten als het gaat om mensenrechten en de internationale gemeenschap. • Het onderhouden van de contacten met andere organisaties zoals de Verenigde Naties. • Het onderhouden van contacten met de (nationale) afdelingen en met leden en groepen en landen waar nog geen afdelingen van Amnesty International bestaan. Amnesty komt natuurlijk niet zomaar aan die informatie. Die halen ze van: • Krantenartikelen, tijdschriften, radio en televisie • Getuigenissen van (ex-)gevangenen en hun familie • Advocaten, vluchtelingen en andere organisaties • Bezoeken die Amnesty-medewerkers brengen aan diverse landen

In alle landen probeert Amnesty er voor te zorgen dat mensenrechten worden nageleeft. Elk jaar zijn er in bepaalde landen campagnes tegen schendingen van de mensenrechten, de doodstraf, marteling, of voor een goede bescherming van vluchtelingen. En natuurlijk zijn campagnes en acties voor de rechten van het kind!

7. Waar haalt Amnesty International het geld vandaan? Amnesty is totaal afhankelijk van giften en schenkingen van mensen. Ze willen absoluut geen subsidie aannemen van de overheid. Omdat ze vaak tegen de voerheid gekeerd zijn. En ze willen anderen niet het idee laten krijgen dat ze door de overheid geholpen worden. Ook ontvangen ze contributie van leden. En ze hoeven geen mensen uit te betalen, omdat alles wat ze doen vrijwillig is. Conclusie: Amnesty International is een mensenrechtenorganisatie die opkomt voor de rechten van de mens door middel van allerlei acties en campagnes. Haar actiepunten zijn: - Niemand mag gediscrimineerd worden op grond van politieke opvattingen, huidskleur, afkomst, geslacht of seksuele orientatie. - Niemand mag gevangen gezet worden om zijn mening of overtuiging. - Regeringen moeten stoppen burgers te vermoorden of op andere manieren te
bedreigen. - Stop marteling - Schaf de doodstraf af. Onze meningen: We vinden dat Amnesty goede punten heeft. De acties die ze voert vinden we heel effectief. Je kunt ook meedoen aan de sms- en e-mailactie. Verder vinden wij dat ze vooral door moet gaan met waar ze mee bezig is omdat er nog te veel onrecht te bestijden is in binnen- en buitenland. Literatuurlijst Kranten: - NRC handelsblad - De Volkskrant - Het Algemeen Dagblad - De telegraaf
Internetsites - www.amnesty.nl - www.amnesty.com
Folders - een overzicht van 2001 van Amnesty International - een over de actie ‘to Russia with love’ en alles wat daarmee te maken heeft - een aantal andere folders

REACTIES

A.

A.

hey chantal je had een goed werkstuk gemaakt ik heb er veel aan gehad voor mijn examen werkstuk bedankt he succes verder
groetjes anouk

21 jaar geleden

Log in om een reactie te plaatsen of maak een profiel aan.