Nelson Mandela

Inleiding
Deze praktische opdracht over Zuid-Afrika ga ik over Nelson Mandela houden. Dit komt omdat hij een zeer bijzonder man is. Hij heeft zich zijn hele leven helemaal ingezet voor de mensen in Zuid-Afrika. Hij streed al van jongs af aan tegen de apartheid en voor de gelijkheid in zijn land. Na jaren gevangen te hebben gezeten in de gevangenis Robbeneiland kwam hij in 1990 vrij. Samen met toenmalig president F.W. De Klerk heeft hij de apartheid afgeschaft. Hiervoor hebben ze in 1993 dan ook de Wereld Nobelprijs voor de Vrede gekregen. In 1994 werden de eerste nationale democratische verkiezingen gehouden. Mandela werd hierbij tot president gekozen. Tot 1998 is hij president geweest van Zuid-Afrika. Ik heb mijn praktische opdracht onderverdeeld in deelvragen. Met behulp van deze deelvragen moet ik de gestelde hoofdvraag kunnen beantwoorden.

Mijn hoofdvraag is: Hoe consistent was Nelson Mandela betreffende zijn idealen toen hij aan de macht was in Zuid-Afrika?

De deelvragen die ik me gesteld heb zijn de volgenden: 1. Wat waren Mandela’s idealen en in hoeverre kwamen ze overeen met de idealen van het ANC? 2. Hoe kwam Mandela aan de macht? 3. Welke idealen heeft Mandela in de periode dat hij aan de macht was kunnen verwezenlijken?

1. Wat waren Mandela’s idealen en in hoeverre kwamen ze overeen met de idealen van het ANC? De idealen van Mandela kwamen overeen met die van het ANC. Ik heb een e-mail naar het ANC gestuurd en die wisten mij te vertellen dat de idealen te alle tijden overeen kwamen omdat ook Mandela lid was van het ANC. Alle leden van het ANC hadden dezelfde idealen, volgens het ANC. In 1955 kwam het Congress Alliance samen om het Congres van de Mensen te organiseren. Dit was een congres voor alle mensen van Zuid-Afrika. Op dit congres werden de eisen van de mensen opgesteld hoe zij Zuid-Afrika wilden hebben. De eisen werden geformuleerd in de ‘Freedom Charter’: Wij, de mensen van Zuid-Afrika, verklaren voor ons hele land en de rest van de wereld: Dat Zuid-Afrika toebehoort aan allen die er leven, zwart en wit, en dat er geen regering autoriteit kan claimen zonder dat het gebaseerd is op de wil van alle mensen; Dat onze mensen bestolen zijn van hun geboorterecht op land, vrijheid en vrede door een regering die gebaseerd is op onrechtvaardigheid en ongelijkheid. Dat ons land nooit welvarend of vrij zal zijn voordat alle mensen in broederschap leven, met gelijke rechten en kansen; Dat alleen een democratische staat, gebaseerd op de wil van alle mensen, zekerheid kan biedenop al hun geboorterechten zonder onderscheid te maken in kleur, geslacht, ras of geloof; En daarom passen wij, de mensen van Zuid-Afrika, zwart en wit samen als gelijken, landgenoten en broeders deze ‘Freedom Charter’ toe; En we verplichten onszelf om samen te strijden, zonder kracht of moed te sparen, totdat de democratische veranderingen hier vermeld zijn gewonne. De mensen zullen regeren! Elke man en vrouw zal het recht hebben te stemmen en als kandidaat te staan voor groepen die rechten maken; Alle mensen zullen het recht hebben om deel te nemen in de regering van het land; De rechten van de mensen zullen hetzelfde zijn, ongeacht ras, kleur of geslacht. Alle nationale groeperingen zullen gelijke rechten hebben! Er zal een gelijke status zijn in de groeperingen van de staat, de rechtbanken en in de scholen voor alle nationale groepen en rassen; Alle mensen hebben het recht om hun eigen taal te gebruiken en om hun eigen cultuur en gewoontes te ontwikkelen; Alle nationale groepen zullen beschermd worden door de wet tegen beledigingen tegen hun ras en hun nationale trots; Het verkondigen of uitoefenen van ras, herkomst of kleur discriminatie zal een wettige misdaad worden die bestraft zal worden; Alle apartheid wetten zullen aan de kant worden gezet. De mensen zullen delen in de voorspoed van het land! De nationale voorspoed van ons land, de erfenis van de Zuid-Afrikanen, zal terug gegeven worden aan de mensen; De delfstoffen onder het oppervlak, de banken en de monopolistische industrie zullen eigenaar worden van alle mensen; Alle andere industrie zal gecontroleerd worden om de welvarendheid van alle mensen te verzekeren; Alle mensen krijgen gelijke rechten om te handelen waar ze willen, om alle goederen te maken en te verhandelen, en om alle beroepen te beoefenen. Het land zal verdeeld worden onder diegene die het bewerken! Restricties van land eigenaar op een raciale basis zal worden beëndigd, en al het land zal verdeeld worden onder diegene die het bewerken om hongersnood te voorkomen; De staat zal de boeren helpen met zaden, tractoren en dammen om de aarde zo goed mogelijk te kunnen bewerken; Vrijheid van beweging zal gegarandeerd worden voor iedereen die op het land werkt; Iedereen heeft hetzelfde recht om land te gaan bewonen waar men wil; Mensen zullen niet worden bestolen van hun vee, en gedwongen arbeid en boerderij gevangenissen zullen worden afgeschaft. Allen zullen gelijk zijn voor de wet! Niemand zal gevangen gezet worden zonder een eerlijk proces; De rechtbanken zullen representatief zijn voor alle mensen; Gevangenisstraf zal alleen voor ernstige misdaden tegen mensen gelden en zal gericht worden op opleiding en niet op wraak; De politie en het leger zullen open zijn voor allen en zullen de helpers en beschermers zijn van de mensen; Alle wetten die discrimineren op grond van ras, kleur of geloof zullen worden afgeschaft. Iedereen heeft dezelfde mensenrechten! De wet zal garanderen dat allen het recht hebben om te spreken, te organiseren, elkaar te ontmoeten, te publiceren, te preken, te aanbidden; De privacy van het huis tegen razzias van de politie zal gegarandeerd worden bij de wet; Iedereen zal vrij zijn te reizen van platteland naar stad, van provincie naar provincie en van Zuid-Afrika naar het buitenland. Er zal werk en veiligheid zijn! Allen die werken mogen handelsverbonden opzetten en salaris overeenkomsten met hun werkgevers te maken; Mensen van alle rassen zullen hetzelfde verdienen voor hetzelfde werk; Er zal een 40-urige werkweek zijn, een minimumloon, betaald verlof, ziekte verlof en betaald zwangerschapsverlof voor alle werkende moeders; Minderjarigen en boeren zullen dezelfde rechten hebben als alle anderen die werken; Kinderarbeid zal verboden worden. Iedereen mag leren en zich cultureel verbeteren! De regering zal nationaal talent ontdekken, ontwikkelen en aanmoedigen om het culturele leven te verbeteren; Alle culturele schatten van de mens zullen voor alle mensen zijn geopend;

Het doel van educatie is de jeugd te leren om te houden van hun mensen enhun cultuur, om broederschap, vrijheid en vrede te eren; Educatie zal gratis zijn, universeel voor alle kinderen; Analfabetisme zal beëindigd worden door een massa-educatie plan; Leraren hebben dezelfde rechten als andere burgers; Er zullen huizen, veiligheid en welstand zijn! Alle mensen hebben het recht te kiezen waar ze wonen, fatsoenlijk te wonen en hun gezin een veilig en comfortabel onderkomen te geven; Leegstaande huizen worden aan mensen gegeven, zodat alles benut wordt; Huur en prijzen gaan omlaag; Een preventief gezondheidsschema zal de staat opzetten; Gratis medische zorg in ziekenhuizen zal worden verzorgd voor allen, met speciale aandacht voor moeders en jonge kinderen; Krottenwijken zullen worden vernietigd; De ouderen, de wezen, de gehandicapten en de zieken zullen door de staat worden onderhouden; Rust, plezier en recreatie zal een recht worden voor iedereen; Omheinde locaties en ghetto’s zullen worden vernietigd. Er zal vrede en vriendschap zijn! Zuid-Afrika zal een volledig onafhankelijke staat zijn die de rechten en soevereiniteit van alle naties respecteerd; Zuid-Afrika zal streven om de wereldvrede te behouden en om alle internationale conflicten op te lossen door onderhandelen, niet oorlog; Het recht van alle mensen in Zuid-Afrika op onafhankelijkheid zal worden gerespecteerd

Dit zijn de idealen van het ANC en van Mandela. De idealen komen dus overeen. Maar de manier waarop die idealen bereikt moesten worden verschilde soms. Vooral Mandela was tegen geweld. Maar na tientallen jaren zonder resultaat tegen de apartheid te hebben gevochten, wilde het ANC toch geweldadigere acties gaan ondernemen. Dit was in de tijd dat Mandela in de gevangenis zat. Al in 1976 werd Mandela het voorstel gedaan de soevereiniteit van de regering te erkennen en al het geweld af te zweren in ruil voor vrijheid. Als hij dit aanvaard had, had hij grote ruzie gekregen binnen het ANC. Ten eerste wilden zij de regering niet erkennen en al zeker niet het geweld afzweren. Dat was een van de weinige manieren waarmee ze toen nog iets konden bereiken. Mandela sloeg het aanbod dan ook af en wilde alleen vrijkomen zonder deze voorwaarden. Later kreeg hij het aanbod nog enkele keren, toen hoefde hij alleen maar geweld af te zweren. Ook deze aanboden sloeg hij af om dezelfde reden. Al was hij zelf helemaal tegen het geweld dat het ANC gebuikte. Maar een verscheurde partij was iets wat men in de strijd tegen de apartheid zeker niet kon gebruiken. Dus zat hij nog jaren langer vast in de gevangenis op Robbeneiland.

2. Hoe kwam Mandela aan de macht? President Botha werd in 1989 opgevolgd door F.W. de Klerk. Er brak een periode van veranderingen aan. Al snel na zijn aantreden schafte De Klerk verschillende apartheidswetten af (bijvoorbeeld die waarin het gescheiden gebruik van parken en andere openbare voorzieningen werd geregeld), ontsloeg een aantal zwarte leiders uit de gevangenis en ontmoette Mandela persoonlijk. In een toespraak voor het parlement op 2 februari 1990 maakte de president een einde aan het verbod op het ANC en andere oppositionele organisaties en verklaarde dat het tijd was voor onderhandelingen. De week daarop vertelde hij Mandela dat hij zou worden vrijgelaten. Het ging allemaal ineens veel sneller dan Mandela had verwacht. De afgelopen weken hadden al geruchten gecirculeerd over een eventuele vrijlating, maar toen De Klerk in februari 1990 Mandela opzocht in zijn cel, vertelde hij dat deze al de volgende dag zou worden vrijgelaten. Hoewel Mandela natuurlijk ontzettend blij was, vreesde hij dat een vrijlating op zo’n korte termijn tot chaotische taferelen zou leiden bij zijn familie en de organisatie van het ANC. Hij deed dan ook het vreemde verzoek of de vrijlating nog een week uitgesteld kon worden. Dit was volgens de - hogelijk verbaasde - president De Klerk niet mogelijk. De vrijlating van Mandela was één van de grootste nieuwsevenementen van dat jaar. Bij de poort van de gevangenis stonden honderden journalisten met camera’s en enkele duizenden belangstellenden. Dit had Mandela in de verste verte niet verwacht. Hij was ’s ochtends vroeg wakker geworden en had zoals gewoonlijk zich gewassen en ontbeten. Daarna belde hij een aantal ANC’ers op en verzocht ze naar de gevangenis te komen om wat dingen te bespreken en Mandela’s speech voor te bereiden. De gevangenisarts kwam langs voor een korte check-up. De ANC’ers kwamen langs. Er viel van alles te regelen en Mandela had nauwelijks tijd om bij de betekenis van zijn vrijlating stil te staan. Pas aan het eind van de avond, na een hectische dag, besefte hij dat was hij uitgegroeid tot het symbool van een nationale strijd. In de gevangenis had hij gedroomd van een rustig en huiselijk leven, maar hij kon zijn talloze aanhangers niet teleurstellen. Er wachtte hem een politieke taak.

Een paar maanden later vertrok hij op een tournee door Noord-Amerika en Europa, waar hij werd verwelkomd als een held en een grote leider. Hij sprak met president Bush en premier Thatcher. Daarna volgde het onderhandelingswerk. De Klerk en Mandela voerden vanaf december 1991 de leiding van de onderhandelingen over de vestiging van een democratische regering in Zuid-Afrika. Deze verliepen niet zonder strubbelingen. De ondertekening op 26 september 1992 van het Record of Understanding, dat bepaalde dat een vrij gekozen wetgevende vergadering een nieuwe grondwet zou maken, betekende een grote doorbraak. Een andere hindernis werd genomen op 3 juni 1993, toen werd overeengekomen dat de eerste democratische verkiezingen gehouden zouden worden op 27 april 1994. Voor hun inspanningen ontvingen Mandela en De Klerk de Nobelprijs voor de Vrede van 1993.

Ondertussen was Mandela gescheiden van zijn vrouw Winnie. De twee, die nooit een normaal gezinsleven hadden gekend, waren van elkaar vervreemd. Ook was Winnie in opspraak geraakt vanwege vermeende criminele activiteiten. In 1992 gingen ze uit elkaar. Uit het huwelijk waren twee kinderen voortgekomen. Mandela stelde zich kandidaat voor de presidentsverkiezingen en behaalde een verwachte meerderheid. In de maanden die volgden op zijn inauguratie van 12 mei 1994 begonnen Mandela en de regering van nationale eenheid aan het ontwerp van een wederopbouwprogramma dat de zwarte bevolking tegemoet moest komen en buitenlandse investeringen moest aantrekken. Mandela probeerde de tolerantie en het wederzijds begrip tussen de etnische en politieke groeperingen te vergroten door in zijn regering niet alleen leden van het ANC, maar ook van de Inkatha-beweging (waar het ANC lang mee in conflict is geweest) en de Nationale Partij op te nemen. Hij ging ook in discussie met leden van de rechtse Conservatieve Partij, terwijl één van zijn ministers hetzelfde deed met leden van de ultra-rechtse Afrikaner Verzetsbeweging. Op deze manier won Mandela het vertrouwen van een groot deel van het conservatieve deel van Zuid-Afrika.

3. Welke idealen heeft Mandela in de periode dat hij aan de macht was kunnen verwezenlijken? Mandela is president van Zuid-Afrika geweest van mei 1994 tot juni1999. In deze jaren heeft hij zich ingezet voor Zuid-Afrika zonder apartheid. Al was de apartheid formeel al afgeschaft, de mensen moesten erg wennen aan het idee. Vooral de blanke bevolking vond het in de eerste jaren maar vreemd. Opeens waren er ook zwarten in bijvoorbeeld de parken en hadden deze net zoveel recht om op een bankje te gaan zitten als zij.

In het dagelijks leven is de apartheid nog goed te merken. Dat veranderd niet met een handtekening onder een verdrag. Engelsen, Afrikaners en zwarten dragen het verleden met zich mee. De oude vooroordelen zijn nog niet verdwenen, de herinneringen aan het verleden en het gepleegde geweld zijn nog niet verwerkt. Formeel heeft Nelson Mandela behoorlijk veel van zijn idealen verwezenlijkt, formeel. Volgens de wet is iedereen gelijk en heeft iedereen gelijke kansen. Toch is er door de apartheidspolitiek een groot verschil tussen rijk en arm. Vooral de blanken zijn rijk en de zwarten zijn arm. 18.000.000 zwarten leven onder het armoedegrens van fl. 400,- in de maand. Vaak wonen de blanken in zwaar beveiligde villa’s, de zwarten veelal in krottenwijken. Vooral in de vroegere ‘thuislanden’ is de armoede enorm. Ik citeer Mandela: “Mijn hele leven heb ik gestreden voor de rechten van het Afrikaanse volk. Ik heb gevochten tegen blanke overheersing en ik heb gevochten tegen zwarte overheersing. Altijd heb ik het ideaal gekoesterd van een democratische en vrije maatschappij waarin alle mensen in harmonie en met gelijke kansen samenleven. Het is een ideaal waarvoor ik wil leven en waarvan ik de verwezenlijking hoop te beleven. Maar, Edelachtbare, mocht het nodig zijn, dan is dit een ideaal waarvoor ik bereid ben te sterven.”. Uit de verklaring van Nelson Mandela op het Rivonia-proces in oktober 1963. Op papier heeft hij dit allemaal voor elkaar gekregen. Maar het zal jaren duren voordat de hele maatschappij hieraan gewend is en ook zo leeft. Dat heeft gewoon tijd nodig.

Conclusie / antwoord op hoofdvraag
Mandela was zeer consistent als president van Zuid-Afrika betreffende zijn idealen. Reeds voordat hij president was heeft hij zich mateloos ingezet voor een beter Zuid-Afrika. Hij heeft voordat hij de leider van Zuid-Afrika was geen valse beloftes gemaakt. De meeste idealen waar hij voor streed heeft hij zodanig nagestreeft dat hij ze ook bereikt heeft, op papier.

Literatuurlijst
1. Titel: ‘Mensen voor mensen, Nelson Mandela’ – auteur: Benjamin Pogrund - uitgever: Davidsfonds / Infodok, 1992. 64 bladzijden. Dit boek heb ik doorgebladerd en behoorlijk wat informatie uit kunnen halen. Blz. 35-51. Bibliotheek Blerick.

2. Titel: ‘Nelson Mandela’ – auteur: Theo Janssen – uitgever: De Ruiter, 1994. 20 bladzijden. Dit was slechts een klein boekje van 20 bladzijden met weinig details. Blz. 5-6. Bibliotheek Blerick.

3. Titel: ‘Zuid-Afrika behoort aan alle die er wonen’ – auteur: Nelson Mandela – uitgever: Mef, 1988. 74 bladzijden. Omdat dit boek door Nelson Mandela zelf geschreven is, staat er niet veel over hemzelf in maar des te meer over Zuid-Afrika. Weinig nuttige informatie. Blz. 33, 65. Bibliotheek Baarlo.

4. Titel: ‘Nelson Mandela: een lange weg naar vrijheid’ – auteur: Nelson Mandela
uitgever: Pandore & Poema Pockets, 2000. 185 bladzijden. Boek over het leven van Mandela. Zeer veel details en achtergrond informatie. Blz. 67-73, 105-106, 167-169.

5. Titel: ‘Mandela’ – auteur: A. Sampson – uitgever: Spectrum, 2000. Ook dit boek gaf mij niet meer informatie die ik kon gebruiken bij mijn deelvragen dan dat ik al had.

6. Titel: ‘Pharos’ – auteur: Ronald van Kesteren – uitgever: Meulenhoff educatief, 2000. 368 bladzijden. Ons geschiedenis boek. Dit gaf mij de basis gegevens waar ik mij P.O. op heb gebaseerd.

7. www.zuidafrika.nl/introduction/state.html Dit is de site van de Zuid-Afrikaanse ambassade. Hier stonden erg veel links op naar Zuid-Afrikaanse sites.

8. www.polity.org.za/govdocs/legislation/1993/constit0.html Op deze site staat veel informatie over Zuid-Afrika en ik heb er dan ook redelijk veel gebruik van gemaakt.

9. www.wn.apc.org Hier kwam ik na een link te hebben gevolgd. Op de site stond niks bruikbaars.

10. www.taxpolicy.com/mandela.htm Ook hier vond ik veel links, verder niets.

11. www.pbs.org/wgbh/pages/frontline/shows/mandela/ Hier vond ik informatie die ik al had gevonden.

12. www.anc.org.za/people/mandela Dit is de site waar ik de meeste informatie van heb. Hij is helemaal gericht op Mandela en geeft zeer gedetailleerde informatie.

13. www.mandela-children.org Niet veel over Nelson Mandela’s leven.

14. www.webcrawler-news.excite.com/photo/topic/news/mandela Hier heb ik een foto gevonden.

15. www.mandela-tribute.com/index2.html Veel informatie, erg globaal, niets nieuws.

16. www.time.com/time/time100/leaders/profile/mandela.html Hier stond een biografie van Nelson Mandela. Enkele leuke details.

17. www.sa-venues.com/nelson_mandela.htm Ook hier weinig schokkends gevonden.

18. Ik heb een e-mail gestuurd naar het ANC. Ik heb een e-mail terug ontvangen waarin stond dat Mandela dezelfde idealen als het ANC had.

19. Ik heb een e-mail gestuurd naar de Afrikaanse ambassade. Hiervan heb ik niets terug ontvangen.

Samenvattingen

Samenvatting § 1

• De Kaap wordt Hollands
In 1652 wordt de Kaap o.l.v. Jan van Riebeeck Hollands. Het werd een bevoorradingspost voor de Indië-vaart. De oorspronkelijke bewoners, de Khoikhoi en de San, werden verdreven.

• De Kaapkolonie wordt Brits bezit
Rond 1862 woonden er meer dan 60.000 mensen in Kaapstad. Het was een echte havenstad geworden. In 1806 werd de Kaap Brits omdat Nederland was bezet door frankrijk en die was weer in oorlog met Engeland. De boeren die rond Kaapstad en in de binnenlanden woonden noemden zich ‘Boeren’ of ‘Afrikaners’. Tot grote woede van de Afrikaners voerden de Britten eigen wetten in, nu konden ze niet meer doen en laten wat ze wilden. In 1826 kwam de ‘London Missionary Society’ met een invloedrijk boek genaamd ‘Onderzoeken in Zuid-Afrika’. Hierin stond dat de oorspronkelijke volken net zo veel rechten moesten krijgen als de blanken. En dit gebeurde na een tijdje ook.

• De Grote Trek
De Afrikaners trokken uit onvrede over de Britten diep het binnenland in. Dit was de Grote Trek. De Grote Trek kreeg een belangrijke plaats n de Afrikaner geschiedenis. Door de Grote Trek ontstonden 3 Boerenrepublieken: Transvaal, Natal en Oranje-Vrijstaat. Natal werd al snel veroverd door de Britten. De andere 2 waren tot dan toe buiten bereik.

• De Boerenoorlogen
In 1880-1881 wonnen de Boeren een slag tegen de Britten. In 1899-1902 was de 2e oorlog. Op lange termijn waren de Boeren kansloos. In Nederland leefden veel mensen met de Boeren mee. Toch waren de Nederlanders niet altijd even positief geweest over de Boeren.

• Een blanke feestdag
Door de nederlaag werd het Afrikaner bewustzijn alleen maar groter. Ze verheerlijkten hun eigen geschiedenis, taal en cultuur. Dit bereikte een hoogtepunt toen in 1938 de Grote Trek symbolisch werd overgedaan.

Samenvatting § 2

• De komst van de Engelsen
Omdat de Boeren de 18e eeuw vrijwel helemaal hadden ‘gemist’, hadden ze een grote sociale achterstand in de 19e eeuw. De nieuwe ‘verlichtingsideeën’ van de Engelsen stonden de Boeren niet aan. Met de nieuwe wetten voor het kiesrecht, waarmee ongeveer 15% van de zwarten naar de stembus mocht, waren de Boeren het niet eens. De Britten vonden hun ras superieur. Ze wilden alles binnen Engelse invloedssfeer brengen. De diamanten en het goud dat gevonden werd in Zuid-Afrika trok erg veel immigranten aan.

• De Unie van Zuid-Afrika
In 1899 begint Engeland de oorlog om (de mijnen in) Transvaal en Oranje-Vrijstaat. Door de grote overmacht wint Engeland. Kruger kwam naar Europa voor steun maar kreeg deze nergens. Op 31 mei 1902 tekenden de Boeren het ‘Verdrag van Vereeniging’. Dit hield in dat de Boeren de Engelse koningin soeverein verklaarden, maar dat ze een zelfstandige status binnen het rijk kregen. In 1910 was de Unie van Zuid-Afrika een feit. Het land werd een Dominion. Dat hield in dat ze volledig zelfbestuur hadden maar formeel onder macht van de Engelse koningin stonden. Het stemrecht werd per provincie apart geregeld. Na en tijdje waren de Engelsen op politiek vlak verenigd in de Dominion Party en de Afrikaners in de Nasionale Partij.

• Gevolgen van de eenwording
Door de grote schade op het platteland ontstond de ‘2e Grote Trek’. Afrikaners gingen naar de steden waar ze, evenals op het platteland, geen werk konden vinden. Door de militaire verliezen en het verlies van veel grond namen de zwarten een onderdanige positie aan. De economische malaise in Zuid-Afrika werd alleen maar erger door de Eerste Wereldoorlog. Langzamerhand kregen de Afrikaners steeds meer invloed. De Engelsen waren numeriek in de minderheid en hun politieke macht nam steeds verder af.

Samenvatting § 3

• Khoikhoi, San, Xhosa en Zoeloes
De blanke kolonisten deden alsof er voor hun tijd geen mensen leefden in Zuid-Afrika. De zwarte bevolking daarentegen vertelde nog altijd verhalen over hoe het was toen de blanken er nog niet waren. Zij waren zich bewust van hun geschiedenis. In de binnenlanden kwamen de Boeren Xhosa en Zoeloes tegen. Vooral de Zoeloes hadden in Shaka een sterke leider. Hij vormde een gedisciplineerd leger. Maar door de vele oorlogen die hij voerde en zijn wreedheid verloor hij zijn aanhang en werd later vermoord. • Apartheid In 1913 werd de ‘Land Act’ aangenomen: zwarten kregen slechts 7 % van het grondgebied. Vele tienduizenden zwarten trokken met hun bezittingen weg van hun land. De gebieden waar zij zich moesten vestigen werden reservaten genoemd. Vele zwarten trokken naar de steden. Om de overbevolking te beperken werd in 1945 een wet opgesteld die de urbanisatie moest beperken. iedere Afrikaan die wettig in een gemeente woont, mag zijn vrouw/kinderen slechts bij zich laten wonen als zij daartoe zelf aparte vergunningen hebben gekregen. In 1948 won de Nasionale Partij van Malan de parlementaire verkiezingen. De zwarten werden met allerlei wetten geconfronteerd, die hen moesten scheiden van de blanken (segregatiepolitiek). • Verzet tegen de apartheid De zwarte bevolking verzette zich tegen de apartheid – In 1912 was het ANC opgericht, dat de leiding van het verzet tegen de blanke onderdrukkers op zich wilde nemen. Grote apartheid = thuislandenpolitiek. Kleine apartheid = bestond uit talloze geboden en verboden. In 1961 nam Mandela plaats in het ANC. In 1962 werd hij als oprichter van ‘Umkhonto we Sizwe’ gearresteerd – In 1990 werd hij vrijgelaten.Het verzet kreeg een zware slag te verwerken, maar vanaf de jaren zeventig nam het verzet weer toe.

Samenvatting § 4

• Buitenlands verzet tegen de Apartheid
Er kwam steeds meer kritiek op de Apartheid in Zuid-Afrika. Overal in de wereld traden actiegroepen op tegen bedrijven die met Zuid-Afrika handelden. Hierdoor namen de buitenlandse investeringen af. Ook werd er een sportboycot afgekondigd.- Steve Biko schaadde het aanzien van Zuid-Afrika enorm. Hij beloofde hervormingen, die grote verwachtingen bij de zwarte bevolking wekten. Toen die verwachtingen niet uitkwamen, volgden uitbarstingen van verzet. De economische crisis waar Zuid-Afrika van te lijden had, vergrootte de onrust. Bij scholierenstakingen vielen doden. Biko werd gearresteerd en later doodgemarteld door de politie. • Wisseling van de wacht
In 1990 werd Nelson Mandela vrijgelaten. ANC mocht van de blanke regering weer in openbaarheid treden. In 1994 kwamen er verkiezingen – ANC grote overwinnaar – Nelson Mandela president. Apartheid behoorde officieel tot het verleden. Maar vele problemen moesten nog worden opgelost. De wisseling van de macht in 1994 betekende nog niet het einde van de ongelijkheid. • Thuisland voor iedereen? De apartheidspolitiek heeft ervoor gezorgd dat de welvaart ongelijk verdeeld is – oude vooroordelen zijn nog niet verdwenen, de herinneringen aan het verleden en het gepleegde geweld zijn nog niet verwerkt. Sommige Afrikaners verlangen terug naar de tijd van de apartheidspolitiek. Deze blanken hebben eigen organisaties opgericht, zoals de Wit wolve of de Afrikaner Weerstandsbeweging.