Bronbeek museum

MUSEUM BRONBEEK

Voor de derde culturele activiteit ging ik naar het museum en ook bejaardentehuis voor oude KNIL (Koninklijk Nederlands Indische Leger, in het jaar 1830-1950) soldaten in Bronbeek. De plaats was gebouwd door Koning Willem III die de plaats heeft gebouwd voor zijn KNIL soldaten. Het is interessant voor mij omdat daar ligt ook een stukje geschiedenis en cultuur van mijn eigen land Indonesië. Het museum is gedeeld in twee verdiepingen en er zijn twee vleugels in elk verdieping. Wij gaan natuurlijk beginnen vanaf de eerste verdieping en daarna de tweede verdieping. De deur van de lobby naar het eerste gedeelte van het museum wordt ‘bewaakt’ door twee Balische krijger.

1. De West Vleugel 1ste Verdieping

In dit gedeelte van het museum ziet u veel van de oude mortier kanonnen die KNIL soldaten vroeger gebruikte. Maar wat u eerst ziet is de portreten van de Sultan van Surakarta en zijn twee vrouwen. De meeste van de kannonen zijn van koper gemaakt en ze werden gebouwd in verschillende steden in Aceh, ze zijn heel erg groot. Eén van de kannonen weegt 2600 kg met een kaliber van 60 en een lengte van 3,1 meter. Het gewicht van de kogel zelf is 400 kg en geloof mij dit is niet het grootste kanon die zij hebben. De kanonnen zijn geschenken van de Koning Willem III zelf voor het museum Bronbeek en volgens mij waren de meeste kannonen in het jaar 1875. Als u verder loopt ziet u ook drie tanden van olifanten, één van de specialiteit van kunst van Indonesische mensen. Die tanden zijn geschenken van Sultan Asahan. Er is ook een schrijf tafel met bureaustoel, wordt ooit gebruikt door Koningin Wilhelmina, een cadeau van Sultan Pakubuwono X van Asahan. En verder is er in deze ruimte een half cirkel formatie van de zwaarden die KNIL soldaten vroeger gebruikte. Er is ook veel krissen van verschillende provincies in Indonesië, zoals van Java, Madura enzovoort. Wat speciaal is van een kris is hoe de Empu, iemand met bepaalde krachten, heeft het gemaakt met een hele moeilijke manier. Als u de kris ziet, ziet u een soort reliëf dan denkt u dat de oppervlakte van de kris niet smetteloos is of niet glad. Maar als u de oppervlakte van de kris aanraken voelt u helemaal geen reliëf, het is helemaal smetteloos en glad. En mensen geloven dat de kris bepaalde krachten heeft.

2. De Oost Vleugel

In dit gedeelte ziet u weer een paar kannonen, maar er is ook verschillende speren. De speren waren gemaakt met dezelfde manier als die voor de krissen. Er is ook een kast met allerlei kunsten van verschillende stammen van het Indonesische volk. De kunsten zijn zoals kettingen gemaakt van mensen tanden of dieren tanden, een gescalpeerde schedel van de mens. Er is ook een model boot gemaakt van kruidnagels. In dit gedeelte van de ruimte is er een kamer, Gamelan kamer, speciaal voor het spelen van verschillende Indonesische muziek instrumenten. Maar helaas was er niemand die de instrumenten spelen op die dag. Er zijn ook huis modellen van de stam in Minangkabau. U ziet ook verschillende specerijen van vroeger die de Nederlanders vervoerde vanuit Indonesië en China.

3. De Oost Vleugel 2de Verdieping

Hier ziet u heel veel wapens, zoals granaten, machine geweren en zelfs één van het vervoer die vroeger tijdens een oorlog wordt gebruikt. In de main hall van de tweede verdieping ziet u een grote atlas van Indonesië vroeger. Nederland staat ook erbij als een vergelijking over hoe groot Indonesië is. De wapens in dit gedeelte zijn meer moderner dan de wapens in de eerste verdieping. Er is ook modellen van de uniformen van de soldaten vroeger. Ze zijn niet alleen Nederlandse soldaten maar ook Japanse soldaten. De wapens die de Japanners gebruikte kunt u ook ziet. Elk wapen heeft zijn eigen Japanse naam, zoals arisaka, murata en nog meer. Er is ook een informatie over de rang van de soldaten. Die wordt bepaald door hoeveelheid medailles die een soldaat heeft en ook de dingen die op de schouders en rond om de nek wordt geplakt in de uniform. In dit gedeelte van het museum is er een werkplaats waar geleerden de vroegere wapens, zwaarden en dat soort dingen onderzoeken en schoon maken. Daardoor hebben de kunsten langere leeftijd. 4. De West Vleugel

Er zitten hier ongeveer dezelfde dingen zoals die in de Oost Vleugel. Er zitten hier bijvoorbeeld ook beelden van de Japanse soldaten en de Nederlandse soldaten. Maar er zit ook Indonesische soldaten in dit gedeelte, volledig met hun uniformen en wapenrusting. Er zijn ook exemplaren van het vroegere geld die in Indonesië gold tijdens de kolonisatie van de Japanners. In het einde van de West Vleugel, in de achter, is er een klein model van de grootste Buddhistische tempel ter wereld, Candi Borobudur. De tempel was gebouwd in de jaren 800 en ligt in Midden Java, dichtbij de stad Yogyakarta. Er is ook een schilderij van één van de grootste Indonesische helden, Tuanku Imam Bonjol. Naast de schilderij van Tuanku Imam Bonjol is er een kast met een klein gedeelte van de tempel Prambanan, dit is de grootste Hinduistische tempel ter wereld, maar kleiner dan Borobudur. Van de kaarten van vroeger, ziet u de verdeling van de maatschappij vroeger. De Nederlandse officieren worden afgebeeld als de Koningen en de edelen van het Indonesische volk als de onderdanen van de Koning (de Boer of de Vrouw). Er staan ook posters van de KNIL, die mensen willen proberen te overtuigen om in de Nederlandse leger te gaan.

Eigen Mening

Ik vond het bezoeken van het Museum Bronbeek heel leerzaam. Ik krijg een beetje herinnering van de Geschiedenis lessen die ik vroeger kreeg. De dingen die u ziet in het museum, kunt u in Indonesië in het huis van sommige mensen zien. Die dingen zijn meestal erfenis van de voorvaders en de meeste mensen hebben die dingen dus niet als gewoon een collectiestuk. Voor mij zelf is het ook belangrijk om het museum te bezoeken, want dan weet ik wat de Nederlanders over de Indonesisch mensen vertelden.