Bermuda Driehoek

Beoordeling 6.7
Foto van een scholier
  • Praktische opdracht door een scholier
  • 5e klas vwo | 2527 woorden
  • 3 juni 2003
  • 134 keer beoordeeld
Cijfer 6.7
134 keer beoordeeld
Praktische opdracht Reacties (0)

Inhoudsopgave

Inleiding
H.2 Wat is de Bermuda Driehoek en wat is de precieze ligging? H.3,1 Mogelijke Verklaringen - Buitenaards leven H.3,2 Mogelijke Verklaringen - Natuurkundige verschijnselen
H.4 Verdwenen voertuigen H.5,1 Verhaal van Don Henry
H.5,2 Uss Cyclops
H.6 Beantwoording van de Onderzoeksvraag
H.7 Bronnen Hoofdstuk 1. Inleiding.

De reden waarom ik dit onderwerp heb gekozen om nader te onderzoeken, is omdat en in de eerste plaats niet meteen oplosbare mysteries me altijd al hebben geïnteresseerd. Naar de waarheid achter de Bermuda Driehoek is altijd al heel veel onderzoek gedaan, maar naar de echte waarheid kan altijd nog worden gegist. Heeft het toch te maken met natuurkundige verschijnselen, de ligging of moeten we toch gaan accepteren dat er naast het leven op aarde ook sprake is van een buitenaards bestaan? Hoe het ook zij, de Bermuda Driehoek blijft enorm interessant en wie weet komt ooit de waarheid toch nog aan het licht. Tot die tijd zullen de onderzoeken doorgaan en zal er beetje bij beetje steeds meer informatie komen, waar mensen zoals ik, die er werkstukken aan wijden, baat bij hebben. Mijn onderzoeksvraag is: Wat is de meest waarschijnlijke verklaring voor het verdwijnen van zoveel schepen en vliegtuigen? Sla deze bladzijde om met een positieve instelling en ik hoop dat u het net zo interessant vind als ik.

Hoofdstuk 2. Wat is de Bermuda Driehoek en wat is de precieze ligging?

De punten van de bermuda driehoek zijn San-Juan te Porto-Rico, Miami te Florida en natuurlijk Bermuda zelf. De Bermuda Driehoek is zo beroemd over de hele wereld, omdat er precies in die driehoek wel meer dan 100 schepen en 50 vliegtuigen spoorloos verdwenen zijn, en waarvan nooit iets is terug gevonden, laat staan de bemanning. Natuurlijk komt dat overal op de wereld wel eens voor, maar het aantal in de Bermuda Driehoek is ongekend hoog. En dat veroorzaakt angst, vragen en de meest wilde verhalen en geruchten.

Hoofdstuk 3. Mogelijke Verklaringen:

H 3.1 Ufo’s

Veel mensen die het verhaal van de Bermuda Driehoek al kennen, schrijven de oorzaak van het verdwijnen van vele boten en schepen toe, aan UFO’s (Unidentified Flying Objects) en de bijbehorende bemanning. Helemaal uit de lucht gegrepen is dat verhaal niet. Zo ligt er in de buurt van stad Porto-Rico een basis die signalen uitzendt voor mogelijke buitenaardse wezens. Maar niet alleen in de Bermuda Driehoek worden vaak meldingen gedaan van het zien van UFO’s. Ook in het gebied boven Afghanistan en Pakistan, de Duivelszee, het gebied ten noordwesten van Hawaï, de Middellandse Zee, de Tasman Zee voor de kust van Australië, de oostkust van Zuid-Afrika, de Indische Oceaan, het zuidoosten van de Grote Oceaan en de oostkust van Zuid-Amerika worden vaak meldingen gemaakt van UFO’s. Interessanter wordt het, dat als je de atlas erbij pakt en met een stift alle bovengenoemde punten markeert, en ze verbindt met lijnen, er een grote rechthoek ontstaat.

H 3.2 Natuurkundige verschijnselen.

De theorie van de Bermuda Driehoek wordt niet alleen benaderd door mensen die geloven in buitenaards leven. Natuurkundigen hebben er een andere theorie over. Zo verklaren zij de verdwijning van schepen en vliegtuigen door Methaan gasbellen. Dat zijn gasbellen die onder water zweven, en die door een bepaalde druk, naar boven kunnen komen, waardoor er een grote druk van lucht en water ontstaat, waardoor de nietsvermoedende schepen of vliegtuigen naar beneden worden gezogen en onder water te komen staan. Maar hoe komt het dan dat de schepen op de bodem nooit zijn gevonden?

Maar er zijn ook meer natuurkundigen die zich over het gebied hebben gebogen. En dat leidde tot interessante feiten. Zo is de Bermuda Driehoek één van de twee gebieden op aarde, waar een magnetisch kompas wijst naar het echte noorden. Dat doet een kompas toch altijd, zal je denken, maar dat is niet zo. Normaal gesproken wijst een kompas naar het magnetische noorden, wat soms wel 20 graden verschilt met het echte noorden. Dat heet kompasvariatie. Als de bemanning deze kompasafwijking niet compenseert, kan een voertuig uit koers raken. Zoals ik net al zei, is de Bermuda Driehoek niet de enige plek op aarde waar dit verschijnsel zich voordoet. Ook aan de oostkust van Japan, in de zogenoemde Duivelszee, komt dit voor. Interessant is dat dit gebied net als de Bermuda Driehoek bekend is om mysterieuze verdwijningen van schepen en vliegtuigen.

Een ander natuurkundig verschijnsel wat kenmerkend is voor de Bermuda Driehoek, is de snelle en turbulente golfstroom in dit gebied. En dat kan gevaren veroorzaken voor onervaren schippers.

Ook heerst er in het Caribische gebied en dus ook in de Bermuda Driehoek een wisselvallige temperatuur. Zo is deze temperatuur ook heel erg onvoorspelbaar. Zo kan van de een op andere dag een enorme storm heersen in de driehoek, met metershoge golven en winden. Erg gevaarlijk voor boten en vliegtuigen dus. Ook komen er waterhozen voor in de driehoek. Dit is een tornado boven het wateroppervlak die oceaanwater omhoogtrekt tot soms wel honderden meters. Zo’n waterhoos is zo krachtig dat het alles kan vernietigen.

Ook is de zeebodem in de Bermuda Driehoek erg gevarieerd. Zo zijn er rond de eilanden grote zandbanken, maar de in de Driehoek schuilen ook zeer diepe oceaantroggen. Een feit is dat de diepste oceaantrog op aarde zich in de Bermuda Driehoek schuil houdt. En door ook nog eens verschillende stromingen, is de bodem in constante staat van verandering.

Hoofdstuk 4. Verdwenen voertuigen.

Een soortgelijk exemplaar van het jacht “Witchcraft” dat samen met zijn bemanning ten onder ging in de Bermuda Driehoek, op 22 december 1967. De bemanning zond een signaal uit dat ze ergens tegenop gebotst waren, er was geen nood, ze hadden alleen een boot nodig, die hen naar de haven kon slepen. 19 minuten later, toen de boot arriveerde, was er geen spoor meer van de boot.

Dit vliegtuig is verdwenen in de Bermuda Driehoek, toen het zijn ‘Flight 19’ vloog.

De praktische opdracht gaat verder na deze boodschap.

Verder lezen

Help je medescholieren!

Upload jouw samenvattingen.

Upload

Bewaar of download dit verslag!

Om dit verslag toe te voegen aan je persoonlijke leeslijsten of te downloaden moet je geregisteerd zijn bij Scholieren.com.

28.116 scholieren gingen je al voor!

Probleem melden

Zo schrijf je...

De beste tips van onze redactie. Zo ga jij knallen tijdens de toetsweek!

Zo haal ik mijn mondeling Nederlands

Renske

Zo schrijf ik een recensie

Renske

Zo schrijf ik een betoog

Anne

Zo schrijf ik een topboekverslag

Annemieke

Zo schrijf ik een samenvatting

Merel

Dit is waarschijnlijk het grootste schip dat ooit is verdwenen in de Bermuda Driehoek. Ze droeg de naam Sylvia L. Ossa en ze was een olietanker. Het schip woog 15,028 ton en was 590 foot lang. Het schip is in oktober 1976 verdwenen, met zijn bemanning dat bestond uit 39 leden. De bestemming was Panama. De laatste boodschap die is ontvangen van het schip was, dat het wat vertraging zou hebben omdat ze in een kleine storm met veel wind terecht gekomen waren. Aangekomen is het schip nooit.

De Gloria Colita, gefotografeerd vanaf een boot die hulp kwam bieden. Maar opeens verdween de boot uit het zich en is toen niet meer terug gevonden. De reddingsboot kon in verband met stromingen ook niet dichter bij het schip komen. Dit is gebeurd op 4 februari 1940. Hoofdstuk 5. Het verhaal van Don Henry, 1966.

Hieronder lees je het verhaal van Don Henry, kapitein om het grote schip ‘Good News’ dat onderweg was naar Miami, en daardoor door de Bermuda Driehoek vaarde. Dit is Don Henry overkomen in het jaar 1966. ‘We vaarden naar Miami, we kwamen terug uit Puerto Rico. Hij vaarde met een boot genaamd ‘Good News’ Ze was gigantisch groot, met 2000 PK. Hij vaarde in de buurt van de Bahama’s , ongeveer 3 dagen varen vanaf Puerto Rico. Het was 's middags. Ik was op het dek sinds de ochtend, en ik was naar mijn kabine gelopen om even uit te rusten, terwijl de rest van de bemanning op het dek was. Toen ik op bed lag, hoorde ik flink wat commotie en rumoer van het dek. De bemanning was aan het roepen en schreeuwen. Ik rende uit mijn kabine en schreeuwde wat er aan de hand was. De officier onder mij was er ook en hij zei: ‘Kijk naar het kompas, kapitein!” Ik liep naar hem toe en keek. De naald van het kompas draaide constant in een klokvormig rondje, en het magnetische kompas was de kluts helemaal kwijt. Zoiets had ik nog nooit eerder gezien. Ik wist dat een kompas zo kon draaien, maar ik had dat nog nooit gezien op een boot. Ik had al mijn hele leven vaar-ervaring, dus ik wist dat hier iets niet klopte. Het lag niet aan het weer. De zee was al de hele reis kalm. Het zich was goed, het was een beetje bewolkt, maar de wolken zaten hoog, dus ze veroorzaakten geen storm. We probeerden via de radio wat op te vangen, maar die ving helemaal niks meer op. De generators liepen wel, maar produceerden geen energie. Er was helemaal niks. Ik had wel batterijen aan boord, maar die bleek ik weggegooid te hebben, dus daar hadden we niks meer aan. Terwijl het maar duurde, het rare gebeuren, liep in naar het dek. Ik wilde mijn goederen gaan controleren, maar ik werd afgeleid door de lucht. Er was geen horizon meer, je kon niet meer zien waar de lucht eindigde en waar de zee begon. Het leek wel alsof er helemaal geen oceaan was, het leek wel alsof alles bijelkaar gemixed was. Ik keek naar beneden, naar de oceaan. Het zag er raar uit, een beetje als melk. De lucht was dezelfde kleur. Ik keek automatisch naar de barge, maar het was er niet meer! We hadden helemaal niks gehoord, terwijl we dat wel hadden moeten horen, want als een barge losschiet was een schip, is het geluid oorverdovend. Ik wist dat het ergens moest zijn, maar ik kon het niet zien. Het touw lag in de richting waar het zou moeten zijn, maar de barge was er niet. Ik rende naar het achterdek, toen naar het benedendek en haalde het touw naar binnen. Je kan geen 2500 ton barge trekken natuurlijk, maar je voelt wel wanneer iets vastzit. Dat was zo. De lijn stond strak. Er was iets aan de andere kant van het touw. Ik kon het alleen nog steeds niet zien. Er was iets omheen, zoiets als wolken en het touw eindigde in het onbekende. Het water was ook wilder waar de barge mogelijk moest zijn. Dat was de druppel! Ik rende terug naar het dek en maakte het schip klaar voor vertrek. Ik wilde zo snel mogelijk weg! Ik had wel al gehoord over de Bermuda Driehoek tegen deze tijd, bijna elke zeeman in deze wateren kende het verhaal. Ik dacht, mijn lieve god, ik wil niet als statistiek de registers ingaan! We probeerden weg te varen maar het leek net alsof iets onder terug trok. Het leek op 2 mensen die alle 2 aan je armen trokken. We probeerden veel gas te geven om weg te komen, maar we werden tegen gehouden. Als je veel ervaring hebt met schepen, voel je wanneer er iets fout zit. Dat voelde ik nu. Maar opeens was alles voorbij. Het schip ging weer vooruit, we konden de horizon weer zien, we kregen alles weer terug, de radios, de lichten en de generators. En we kregen de verdomde barge weer terug. Het touw leidde er ons naar terug. De wolken eromheen waren weg. Ik ging kijken naar de barge en het was nog steeds intact. We vaarden een tijdje vooruit. Toen we helemaal uit de plek waren liep ik weer naar achter om zeker te weten dat alles goed was, dat de lijn niet slapper was geworden of zoiets dergelijks. Ik voelde aan de barge en hij was veel heter dan hij normaal zou moeten zijn. Niet heet, maar warmer dan normaal. De verdere reis is goed verlopen, het is nou eenmaal gebeurd. Het hele ongeluk nam niet meer dan 7, misschien 10 minuten in beslag. Het maakte me enorm bang , maar ik ben niet bang om terug te gaan in het gebied. Je kan het toch niet vermijden. Het is iets dat is gebeurd en ik zal het nooit meer vergeten.’ Het is de bemanning gelukt foto’s te maken van de reis door de Bermuda Driehoek. Het is duidelijk te zien dat Don Henry contact probeert te leggen door middel van radio’s, maar dat niets het meer doet. Op de eerste foto zie je hoe Don Henry de cabine in komt rennen, op weg naar de radio’s, om om hulp te roepen en een SOS signaal los te laten. Helaas deden de radio’s het opeens niet meer. Op de tweede foto is te zien hoe Don Henry met zijn bemanning probeert de barge weer terug te trekken, maar het touw zat helemaal vast.

Hieronder lees je het verhaal van Don Henry, kapitein om het grote schip ‘Good News’ dat onderweg was naar Miami, en daardoor door de Bermuda Driehoek vaarde. Dit is Don Henry overkomen in het jaar 1966. ‘We vaarden naar Miami, we kwamen terug uit Puerto Rico. Hij vaarde met een boot genaamd ‘Good News’ Ze was gigantisch groot, met 2000 PK. Hij vaarde in de buurt van de Bahama’s , ongeveer 3 dagen varen vanaf Puerto Rico. Het was 's middags. Ik was op het dek sinds de ochtend, en ik was naar mijn kabine gelopen om even uit te rusten, terwijl de rest van de bemanning op het dek was. Toen ik op bed lag, hoorde ik flink wat commotie en rumoer van het dek. De bemanning was aan het roepen en schreeuwen. Ik rende uit mijn kabine en schreeuwde wat er aan de hand was. De officier onder mij was er ook en hij zei: ‘Kijk naar het kompas, kapitein!” Ik liep naar hem toe en keek. De naald van het kompas draaide constant in een klokvormig rondje, en het magnetische kompas was de kluts helemaal kwijt. Zoiets had ik nog nooit eerder gezien. Ik wist dat een kompas zo kon draaien, maar ik had dat nog nooit gezien op een boot. Ik had al mijn hele leven vaar-ervaring, dus ik wist dat hier iets niet klopte. Het lag niet aan het weer. De zee was al de hele reis kalm. Het zich was goed, het was een beetje bewolkt, maar de wolken zaten hoog, dus ze veroorzaakten geen storm. We probeerden via de radio wat op te vangen, maar die ving helemaal niks meer op. De generators liepen wel, maar produceerden geen energie. Er was helemaal niks. Ik had wel batterijen aan boord, maar die bleek ik weggegooid te hebben, dus daar hadden we niks meer aan. Terwijl het maar duurde, het rare gebeuren, liep in naar het dek. Ik wilde mijn goederen gaan controleren, maar ik werd afgeleid door de lucht. Er was geen horizon meer, je kon niet meer zien waar de lucht eindigde en waar de zee begon. Het leek wel alsof er helemaal geen oceaan was, het leek wel alsof alles bijelkaar gemixed was. Ik keek naar beneden, naar de oceaan. Het zag er raar uit, een beetje als melk. De lucht was dezelfde kleur. Ik keek automatisch naar de barge, maar het was er niet meer! We hadden helemaal niks gehoord, terwijl we dat wel hadden moeten horen, want als een barge losschiet was een schip, is het geluid oorverdovend. Ik wist dat het ergens moest zijn, maar ik kon het niet zien. Het touw lag in de richting waar het zou moeten zijn, maar de barge was er niet. Ik rende naar het achterdek, toen naar het benedendek en haalde het touw naar binnen. Je kan geen 2500 ton barge trekken natuurlijk, maar je voelt wel wanneer iets vastzit. Dat was zo. De lijn stond strak. Er was iets aan de andere kant van het touw. Ik kon het alleen nog steeds niet zien. Er was iets omheen, zoiets als wolken en het touw eindigde in het onbekende. Het water was ook wilder waar de barge mogelijk moest zijn. Dat was de druppel! Ik rende terug naar het dek en maakte het schip klaar voor vertrek. Ik wilde zo snel mogelijk weg! Ik had wel al gehoord over de Bermuda Driehoek tegen deze tijd, bijna elke zeeman in deze wateren kende het verhaal. Ik dacht, mijn lieve god, ik wil niet als statistiek de registers ingaan! We probeerden weg te varen maar het leek net alsof iets onder terug trok. Het leek op 2 mensen die alle 2 aan je armen trokken. We probeerden veel gas te geven om weg te komen, maar we werden tegen gehouden. Als je veel ervaring hebt met schepen, voel je wanneer er iets fout zit. Dat voelde ik nu. Maar opeens was alles voorbij. Het schip ging weer vooruit, we konden de horizon weer zien, we kregen alles weer terug, de radios, de lichten en de generators. En we kregen de verdomde barge weer terug. Het touw leidde er ons naar terug. De wolken eromheen waren weg. Ik ging kijken naar de barge en het was nog steeds intact. We vaarden een tijdje vooruit. Toen we helemaal uit de plek waren liep ik weer naar achter om zeker te weten dat alles goed was, dat de lijn niet slapper was geworden of zoiets dergelijks. Ik voelde aan de barge en hij was veel heter dan hij normaal zou moeten zijn. Niet heet, maar warmer dan normaal. De verdere reis is goed verlopen, het is nou eenmaal gebeurd. Het hele ongeluk nam niet meer dan 7, misschien 10 minuten in beslag. Het maakte me enorm bang , maar ik ben niet bang om terug te gaan in het gebied. Je kan het toch niet vermijden. Het is iets dat is gebeurd en ik zal het nooit meer vergeten.’ Het is de bemanning gelukt foto’s te maken van de reis door de Bermuda Driehoek. Het is duidelijk te zien dat Don Henry contact probeert te leggen door middel van radio’s, maar dat niets het meer doet. Op de eerste foto zie je hoe Don Henry de cabine in komt rennen, op weg naar de radio’s, om om hulp te roepen en een SOS signaal los te laten. Helaas deden de radio’s het opeens niet meer. Op de tweede foto is te zien hoe Don Henry met zijn bemanning probeert de barge weer terug te trekken, maar het touw zat helemaal vast.

H 5.1 De USS Cyclops De USS Cyclops was een gigantisch schip, die in 1918 in zijn geheel is verdwenen in de Bermuda Driehoek, en nooit meer terug gevonden. Het schip vervoerde olie en op de laatste tocht ook meer dan 250 personen. De precieze datum van het overlijden van in totaal 258 personen is 14 juli 1918. Ik heb een aparte pagina gewijd aan dit schip, ten eerste omdat het een enorm schip is dat verdwenen is, en daarbij is er nog nooit een schip verdwenen in de Bermuda Driehoek, met zoveel mensen aan boord. De Cyclops uit verschillende hoeken bekeken. Op het eerste plaatje zie je de voorkant, de tweede de achterkant en de 3e foto is genomen vanaf het schip. Earnest Randolph Crammer, bemanning van de Cyclops. Roy Stuart Mariam, een kapitein van de Cyclops. Beide heren zijn twee van de 258 verdwenen mensen van het gigantische schip. De Cyclops is misschien wel een van de grootste mysteries die de Bermuda Driehoek verborgen houdt. Nooit eerder zijn er zoveel mensen in een keer verdwenen. Hoofdstuk 6. Beantwoording van mijn onderzoeksvraag. Mijn onderzoeksvraag waar dit hele verslag om draait was: Wat is de meest logische reden van het verdwijnen van boten en vliegtuigen? In dit verslag heb ik de verdwijningen bekeken uit verschillende punten, zo heb ik natuurkundige punten gelezen en ook verhalen van misschien wel buitenaards leven. Wat mij het meest logisch lijkt, zijn de natuurkundige verschijnselen in dat gebied. Het is namelijk bewezen dat er in het gebied, een snelle stroming is, verschillende dieptes in de zeebodem, verschillende temperaturen enzovoorts, maar waarom is dat zo? Een vraag die waarschijnlijk niet beantwoord zal worden. Misschien dat andere geleerden of mensen die er meer verstand van hebben een andere conclusie trekken, maar mij lijken de verdwijningen meer gevolg van natuurkundige veranderingen. Waarschijnlijk ook omdat ik niet zo geloof in buitenaards leven. Het zal er misschien wel zijn, maar waarom laten ze dan alleen in dat gebied alleen boten en vliegtuigen verdwijnen? Aan de andere kant is het wel aannemelijk dat er sprake is van buitenaardse krachten, omdat er nog wel eens een wrak van een voertuig wordt teruggevonden, maar mensen zijn er nooit teruggevonden…heel raar.

De resten van een klein vliegtuigje, uiteindelijk toch teruggevonden op de zeebodem in de Bermuda Driehoek. Raar genoeg, geen spoor van de bemanning.

Hoofdstuk 7. Bronnen

Bronnen die ik voor dit verslag gebruikt heb, is vooral internet. Waarschijnlijk omdat ik niet de tijd zag de bibliotheek in te gaan. Gelukkig was er op internet heel veel te vinden. Vooral aan 1 site heb ik heel veel gehad: www.bermuda-triangle.org

ook heb ik de volgende sites gebruikt:

natuurrampen.pagina.nl en dan de link naar de Bermuda Driehoek.

http://www.ilse.nl/ huiswerk.scholieren.com/werkstukken/view.php3

groups.msn.com/debermudadriehoek.

Ook heb ik van televisie informatie gehaald, uit een misschien onverwachtte hoek, maar van Kindernet. In een tekenfilm vaarde ook een boot met bemanning de Bermuda Driehoek in, en toen gaven ze veel informatie over de Driehoek.

REACTIES

Log in om een reactie te plaatsen of maak een profiel aan.
Inloggen Aanmelden