Vrouwenemancipatie

Ze is geboren op 10 oktober 1949 in Oostbrug. Ze heeft eerst de opleiding Toerisme & Recreatie gedaan op het HBO en toen ze haar diploma daarvoor had, is ze Nederlands Recht gaan studeren in Nijmegen. Daar studeerde ze in 79 af. Tijdens haar studie krijgt ze al 2 zoons en later volgt er nog een dochter. Na haar studie wordt ze Sociaal Raadsvrouw bij de gemeente Nijmegen en juridisch medewerker bij de Gelderse Maatschappij van Landbouw. In 1982 wordt ze gemeenteraadslid voor D’66 Daarnaast is ze actief als voorzitter van het emancipatieplatform. In 1988 wordt ze burgemeester van Heteren, en na zes jaar wordt ze burgemeester van Zutphen. Sinds 1998 zit ze in de politiek en is staatssecretaris van Sociale Zaken en Werkgelegenheid. Zij is belast met emancipatie en verhouding tussen arbeid en zorg. Ik heb het hier over staatssecretaris Annelies Verstand- Bogaert.

Een tijdje geleden was ze weer volop in het nieuws. Dankzij haar nieuwe wet. Wat voor wet?De Wet Arbeid en Zorg. Het is een WET die werknemers de gelegenheid biedt om maximaal 10 dagen verlof te krijgen bij ziekte van een kind of partner. Hoe dat er precies uit gaat zien weet niemand want dat is nog niet bekend. De wet werd niet zonder slag of stoot aangenomen. De staatssecretaris moest flink schipperen tussen PvdA die voor collectieve regelingen was en de VVD die gewoon de markt zijn werk wilde laten doen. Het gevolg was dat de verloven slechts gedeeltelijk worden vergoed, en dat het kortdurend zorgverlof niet voor een brede familiekring opgenomen kan worden, maar slechts voor kinderen, voor inwonende partners en voor ouders. Deze wet zou een opstapje moeten zijn om vrouwen meer aan het werk te krijgen. De Wet Arbeid en Zorg verstevigt de discussie aan de keukentafel. De wet erkent dat zowel mannen als vrouwen kunnen zorgen en verlof kunnen opnemen. De staatssecretaris verwacht dat de wet een omslag gaat betekenen in het denken van werknemers en werkgevers. Ze denkt dat, hoewel universiteiten er al lang mee bezig zijn, het nu snel zal gaan. Werkgevers zullen zich gaan realiseren dat al hun personeel, mannen en vrouwen, thuis kunnen blijven voor een ziek kind of partner. Het is niet zo dat je dan maar altijd thuis kunt blijven, nee, je moet afwegen wat op dat moment belangrijker is; individuele zorg of bedrijfsbelang. Dit moeten werkgever en werknemer samen oplossen. De staatssecretaris denkt hiermee dat ‘ onverstandige ‘ vrouwen weer aan het werk zullen gaan. De staatssecretaris vindt het onverstandig als je als vrouw of man fulltime thuis blijft om je kinderen op te voeden. Haar visie, en die van het kabinet, gaat uit van economische zelfstandigheid. Dit betekent dus dat je zelf voor je inkomen moet zorgen. Als je niet werkt, heb je geen pensioenopbouw. Tegenwoordig gaat 1 op de 3 echtparen scheiden, en als je dan geen pensioen hebt, ben je gewoon de klos. De overheid moet ervoor zorgen dat de mensen zelf kunnen kiezen hoe ze hun leven inrichten. Het kabinet stimuleert wel de vrouwen om te gaan werken en zo economisch zelfstandig te blijven. Op dit moment werkt 51% van de vrouwen. Verstand zou dit in 2010 op 65 % willen zien. Zij gelooft dat vrouwen nu veel te veel vastzitten aan een kostwinnerscultuur. Dat is dat de man werkt en de vrouw thuisblijft om de kinderen op te voeden.

STELLING: Ik denk dat de wet van Arbeid en Zorg weinig invloed heeft op vrouwen, want ze blijven niet thuis omdat hun kind evt ziek kan zijn, maar omdat ze er altijd willen zijn voor de kinderen.

Tegenargumenten
Waarom is het onverstandig om thuis te blijven? · Ten eerste omdat je dan economisch afhankelijk bent van je partner. Eindigt de relatie in een echtscheiding, heb je zelf niks en ben je allang de relatie met de arbeidsmarkt kwijt · Vaak wordt aangedragen dat kinderopvang zo duur is, maar als je thuisblijft ben je nog duurder uit · Het is onverantwoordelijk tegenover de maatschappij. Er zijn tegenwoordig erg lange wachtlijsten in de zorg en vele vacatures in het onderwijs. Veel vrouwen die nu thuis zijn, zijn ooit opgeleid in deze twee sectoren. Zij leveren op dit moment geen bijdrage aan de maatschappij. · Vrouwen willen zich emanciperen, maar nu hebben ze de kans en blijven ze nog thuis!

Waarom vinden vrouwen het wel verstandig om thuis te blijven? · Je kan je kinderen alle rust en aandacht geven die ze nodig hebben. · Je kan veel vrijwilligerswerk doen op scholen en bij vele goede instellingen. · Het is niet onverantwoordelijk tegenover de maatschappij. Als je je kinderen zelf opvoedt, krijgen ze alle aandacht en tijd en dus een goede voorbereiding op de maatschappij die ze later ingaan. · Thuisblijfmoeder zijn biedt veel mogelijkheden jezelf te ontwikkelen op allerlei vlakken en biedt ook heel veel voldoening en bevrediging in het omgaan met je kinderen.

Ik zal mijn argumenten even verder uitleggen. Als eerste de tegenargumenten * Economische afhankelijkheid. Veel vrouwen hebben het idee dat ze zelf geld moeten verdienen. Ze willen niet dat hun man alles voor hun verdient. Als een relatie stukloopt zouden zij geen eigen geld hebben. Omdat vrouwen tegenwoordig veel ge-emancipeerder zijn, willen ze een eigen collega-kring hebben en iets om thuis over te praten, behalve dan de kinderen. Veel vrouwen vinden geen voldoening in het “thuiszitten” en gaan daarom een baan zoeken waarin ze wel voldoening hebben. Ook zijn er vrouwen die geen keuze hebben. Die moeten werken omdat er anders niet genoeg geld binnenkomt. Deze vrouwen zouden wel thuis willen blijven, maar kunnen het eenvoudig niet. Maar dan kom je weer op een ander punt.

· Veel vrouwen werken bijna alleen voor de kinderopvang. Daarom zijn er ook vrouwen die zeggen dat ze liever thuisblijven, omdat ze zo ook nog hun eigen kinderen kunnen opvoeden. Maar als je thuis blijft, is het alleen maar duurder. Je hebt geen bijdrage aan de maatschappij en je houdt de economie niet in beweging.

· Verantwoordelijkheid tegenover de maatschappij. Als mens moet je wat bijdragen aan de maatschappij waarin je leeft. Mevrouw Verstand vind het onverantwoord als jij thuis blijft. Tegenwoordig zijn er zulke lange wachtlijsten in de zorg en vele vacatures in het onderwijs, terwijl er heel veel vrouwen zijn opgeleid om deze functies te vervullen. Maar zij zitten thuis bij de kinderen. Hebben zij dan geen verantwoordelijkheidsgevoel? · Lange tijd heeft het geduurd, en duurt het nog, voordat vrouwen in het bedrijfsleven werden geaccepteerd. Nu is het eindelijk toch wel heel ver, en kiezen ze ervoor om toch thuis te blijven. Ik vind dus dat dit ook een stukje emancipatie is. Je moet niet perse thuisblijven en je moet niet perse werken. Die keuze mag je nu zelf maken.

Dan zal ik nu de voorargumenten gaan detailleren · Je kan je kinderen alle rust en aandacht geven die ze nodig hebben. Het is voor een kind bijzonder prettig als het thuiskomt en er wordt naar de verhalen geluisterd. Ik denk dat een moeder beter normen en waarden kan bijbrengen dan een juf van de naschoolse opvang of kinderopvang, omdat het daar samen met andere kinderen de aandacht moet krijgen. De kinderen krijgen dus niet de volle aandacht. Iedereen voedt zijn kind anders op en misschien voeden de mensen van de opvang anders op dan jij zelf. Ik vind dat jij zelf mag bepalen hoe jij je kind opvoedt en daar gerust voor thuis mag blijven als het kan. · Er zijn tegenwoordig ontzettend veel instellingen en organisaties die niet kunnen bestaan zonder de hulp van vrijwilligers. Organisaties zoals de VBOK zouden er niet zonder kunnen. Ik denk dat vrouwen die geen baan hebben daar bijzonder geschikt voor zijn. Zij hebben de tijd, als de kinderen naar school zijn. Als iemand werkt, moet diegene naast zijn werk ook nog eens het huishouden doen, en heeft dus weinig tijd of zin over om evt vrijwilligerswerk te doen. Op scholen zijn tegenwoordig ook veel ouders nodig. Om te helpen met lezen of projecten. Zo maak je heel veel van je kind mee op school, en ben je toch voor de maatschappij bezig. · Iedereen heeft zijn eigen verantwoordelijkheden. Niet iedereen hoeft die perse tegenover de maatschappij te hebben. Trouwens, als je je kinderen opvoedt ben je wel degelijk bezig voor de maatschappij. Je bereidt je kinderen voor op de maatschappij. Bovendien leer je ze normen en waarden en wat slecht en goed is. Ik denk dat een ouder daar veel meer zicht op heeft, dan iemand die het kind alleen na schooltijd opvangt. Vooral kinderen met ADHD hebben een rustpunt nodig in hun bestaan. Dat zijn vaak de ouders. Als ze niet genoeg aandacht krijgen, kunnen ze gekke dingen gaan doen. Als je zo’n kind dus naar een opvang brengt, kan het gek gaan doen, omdat het niet genoeg aandacht krijgt. Als je zegt dat het voor zulke ouders wel nuttig is om thuis te zijn, vind ik dat je aan het discrimineren bent. · Thuisblijfmoeder biedt veel mogelijkheden om jezelf te ontwikkelen op allerlei vakken en biedt ook veel voldoening en bevrediging in het omgaan met je kinderen. Veel vrouwen die thuis blijven doen een cursus in iets wat ze leuk vinden. Ze hebben veel plezier in het leven en hoeven zich niet altijd te haasten om het kind van en naar de opvang te brengen. Kinderen zijn bovendien heel verrijkend. Je kan er veel van leren. Je kan je beter inleven in je kinderen omdat je de tijd hebt om naar ze te luisteren.

Een vrouw die haar werk opgeeft omdat het combineren van werken en moederschap te zwaar wordt, is \'lui\' in de ogen van de een. Een ander ziet het precies andersom: vrouwen die de zorg voor hun kinderen geheel uitbesteden om zich \'lekker te kunnen uitleven\' in hun werk, kiest de gemakkelijkste weg. Zo heeft iedereen zijn eigen mening. Ik vind ook dat vrouwen die keuze zelf mogen maken en dat niemand anders daar wat over te zeggen heeft. En het maken van een wet waardoor je thuis kan zijn bij ziekte, heeft in mijn ogen dus geen nut, omdat het bij de meeste vrouwen daar helemaal niet om gaat!