Een lege brug door Dirk Bracke

Titel: Een lege brug
Schrijver: Dirk Bracke
Aantal pagina’s: 180

De schrijver Dirk Bracke werd op 4 juni 1953 geboren in Sint-Gilles-Waal. Sint-Gilles-Waal ligt in Vlaanderen, het deel van België waar Nederlands wordt gesproken. Hij volgde een opleiding handel en in 1993 schreef hij zijn eerste boek. Hij schrijft over bijv. kinderprostitutie, aids, autisme of straatkinderen. Hij schrijft in het boek wat ik gelezen heb over autisme, maar Dirk Bracke heeft in het dagelijks leven niets met autisme te maken.

De titel De titel van het boek is een lege brug. Omdat Paulien in het verhaal steeds om 4 uur op de brug zit om de passerende trein te tekenen, zou je woord brug goed in de titel kunnen verwerken. En omdat zij autistisch is, zou je het woord leeg goed in de titel kunnen verwerken. Ik denk dat de titel wel bij het boek klopt. Er is goed over de titel nagedacht, denk ik, omdat een lege brug zowel een figuurlijke als een letterlijke betekenis heeft. Paulien zit elke dag om 4 uur op de brug en tekent dan de trein. Zij is erg kwaad als Siem ook maar iets later dan 4 uur naast haar komt zitten. Hij moet om 4 uur langs haar zitten. Dus is een lege brug in dat opzicht een goede titel, want zij wil niet dat de brug leeg is. Ook omdat Paulien autistisch is, en het dus vrij moeilijk is om met haar te communiceren, is een lege brug een goede titel. Iedereen denkt namelijk dat zij leeg is en geen gevoel heeft, terwijl Paulien hier niets aan kan doen.

De uitgeverij Het boek is uitgegeven door uitgeverij Davidsfonds/Infodok in 2003. De eerste druk van het boek was er al in 1997.

De hoofdpersonen Paulien is een autistisch meisje van 15 jaar oud, en is erg knap. Ze heeft lang, donker haar en groene ogen. Omdat ze autistisch is, gaat ze elke dag naar een huis voor autisten, De Hand. Zij leeft helemaal in haar eigen wereldje, en dus is het moeilijk om met haar te communiceren. Ook begrijpt ze sommige dingen niet, bijv. dat je een kanarie niet helpt door zijn vleugels af te knippen. Dit doet zij, omdat ze denkt dat ze dan niet meer zal schrikken van de rondvliegende kanarie. En ze denkt dat de kanarie het fijner vindt, omdat hij dan niet meer tegen de tralies van de kooi kan vliegen. Paulien kan niet tegen dingen die onverwachts gebeuren. Ze leeft volgens schema’s, altijd moet alles op hetzelfde tijdstip, en altijd moet alles op dezelfde manier. Paulien heeft een jonger broertje, Kirst, en een oudere zus, Lisa. Siem is een jongen van 15 jaar oud en hij wil graag een relatie beginnen met Paulien. Hij heeft zwart haar en veel puistjes op zijn gezicht. Siem is niet altijd even aardig, bijv. doordat hij Kirst dwingt geld te betalen aan hem en aan zijn vriend Rachid. Als Kirst dat dan niet doet krijgt hij van Siem of zijn vriend gewoon een pak slaag. Toch heeft Siem ook positieve eigenschappen. Hij helpt Paulien bijv. wanneer zij een woedeaanval heeft. En je mag Siem geduldig noemen, want het is moeilijk communiceren met een autist.

De bijpersonen Rachid is de beste vriend van Siem en hij is verslaafd aan gokken met flipperkasten. Rachid heeft felle zwarte ogen, en veel meisjes vinden hem knap. Net zoals Siem houdt hij er nogal van om Kirst te dwingen tot geld betalen. Kirst is het jongere broertje van Paulien, en hij heeft rood haar. In het boek lijkt hij een bang iemand, maar dit is denk ik vooral omdat Siem en Rachid hem hele tijd om geld vragen. En als hij dit niet heeft, dan krijgt hij een pak slaag. Gelukkig pakken Siem en Rachid iemand anders die hen geld moet geven, omdat Siem erachter komt dat Kirst het broertje is van Paulien. Kirst regelt vanaf dat moment afspraakjes voor Siem en Paulien. Steven is een man van ong. veertig jaar. Hij is begeleider van autisten die in De Hand komen. Hij lijkt er aardig en betrouwbaar, maar dit blijkt niet zo te zijn.

Plaats en tijd Het verhaal speelt zich af in Vlaanderen in België. Het speelt zich af in Gent, op de brug, in De Hand, bij Siem, Paulien of Marijke thuis, of op de school van Siem, Rachid en Kirst. Het verhaal speelt zich af in de tijd dat men in Vlaanderen nog betaalde met de frank. Maar het speelde zich zeker geen 50 jaar geleden af, want in het verhaal komen bijv. computers voor.

Soort verhaal Ik zou dit verhaal een liefdesroman noemen, omdat het uiteindelijk toch gaat om de liefde tussen Siem en Paulien. Er komt heel wat bij kijken voor Siem om zo goed mogelijk contact met Paulien te maken, maar toch zou ik geen andere benaming kunnen verzinnen dan liefdesroman.

Belangrijkste onderwerp Het belangrijkste onderwerp in dit boek is autisme. Dit weet ik omdat Paulien autistisch is en het draait de hele tijd om haar en haar autisme. Ik denk dat de schrijver ermee wil zeggen dat het heel moeilijk is om goed contact te maken met een autist. Ook wil hij laten zien hoe autisten ongeveer denken en doen. En hij wil er mee zeggen dat autisten veel aandacht en professionele begeleiding nodig hebben.

Eigen mening Ik vond het een goed boek, omdat ik nu een stuk meer over autisme weet. Ik kon me ook erg goed inleven in de positie van Siem. Hoe moeilijk zou het wel niet zijn geweest voor hem om zoveel met Paulien om te gaan en niets fout te doen, zonder dat hij zelf wist hoe hij met een autist moest omgaan? Ook vond ik het erg zielig voor Paulien, bijv. dat zij niet snapte dat het niet leuk is als mensen of dieren in brand staan. Paulien keek een keer tv en toen stond er een meisje in het vuur. Paulien lachte er alleen maar mee, en even later probeerde ze de kat van haar familie in vuur te steken. En ik vond het erg begrijpelijk dat Siem soms niet meer wist wat hij met Paulien moest doen. Bijv. toen er in een café een Sinterklaas kwam, en Paulien hier niet op gerekend had. Ze kreeg een woedeaanval, omdat dit totaal onverwachts kwam voor haar en ze niet meer wist wat ze moest doen.

Samenvatting Als Siem op een dag op zijn skeelers naar zijn liefje Marijke gaat, ziet hij Paulien op de spoorwegbrug zitten. Hij vindt haar bloedmooi en hij probeert met haar te praten. Al snel komt hij erachter dat Paulien autistisch is, maar hij is helemaal ondersteboven van haar figuur en van haar onbegrijpelijke reacties dat hij verliefd op haar wordt. Hij maakt het uit met Marijke, en elke dag gaat hij om 4 uur langs Paulien op de spoorwegbrug zitten. Paulien tekent dan de omgeving van de brug en de trein die langs komt. Elke dag doet Paulien hetzelfde en ze kan niet tegen onverwachtse gebeurtenissen. Ondertussen bedreigen Siem en Rachid een jongen van school, Kirst. Als hij geen geld geeft, wordt hij in elkaar geslagen. Als Siem erachter komt dat Kirst het broertje is van Paulien, besluiten hij en Rachid om voortaan iemand anders te dwingen tot geld betalen. Kirst gaat afspraakjes regelen voor Siem en Paulien, wanneer zijn ouders er niet zijn. Siem gaat elke dag naast Paulien zitten op de brug, en daarna loopt hij met haar naar De Hand. Maar zoals ik al zei: Paulien kan niet tegen onverwachtse gebeurtenissen. Als er een Sinterklaas komt krijgt ze een woedeaanval en als Siem naar haar tekeningen van treinen wil kijken moet ze die daarna weer allemaal sorteren. Ook steekt ze de kat van de familie in brand en ze knipt de vleugels van de kanarie van de familie af. Ze laat zich betasten door Michiel, een jongen van De Hand, en als Siem hier achter komt legt hij haar uit dat als zij dit nog eens doet hij niet meer met haar gaat. Dit wil Paulien niet, en dus belooft zij het niet meer te doen. Inmiddels wordt ze misbruikt door Steven, als ze 19 of 20 van de 20 keersommen goed heeft moet ze namelijk met hem Tetris spelen. Dit vertelt ze ook tegen Siem, wanneer hij een keer haar keersommen nakijkt. En dan wil ze met hem ook Tetris spelen, want alles moet zoals het altijd gaat bij autisten. Ze heeft er 19 goed, en Siem volgt de instructies voor het spelletje Tetris te spelen. Maar Tetris blijkt niet alleen een computerspelletje te zijn, maar ook een sexspelletje. Siem komt erachter dat het toch nooit wat wordt tussen hem en Paulien, en hij vertelt Paulien dat hij niet meer met haar gaat. Siem denkt erover om Steven aan te geven bij de politie, maar dit is niet nodig. Paulien vermoord in een woedeaanval Steven, door hem van de brug af te duwen.

Belangrijkste stuk Het belangrijkste stuk van het boek vind ik het einde, wanneer Paulien Steven van de brug duwt. Dit vind ik het belangrijkste stuk, omdat het eigenlijk wel terecht is dat Paulien Steven van de brug duwt. Hij heeft haar immers de hele tijd misbruikt. Toch duwt Paulien Steven niet van de brug af omdat ze kwaad is op hem, maar omdat ze er niet tegen kan dat Siem niet naast haar zit. Ze duwt Steven dus van de brug af, om een plaats vrij te maken voor Siem. Maar Siem ziet het niet meer zitten, hij neemt zich voor om Paulien te vergeten.

Ik en de hoofdpersoon Ik maak hierbij de vergelijking tussen mij en Siem. Ik zou graag net zo veel geduld willen hebben als Siem. Maar ik zou andere nooit in elkaar willen slaan als ze mij geen geld zouden betalen. Een overeenkomst tussen mij en Siem is dat we allebei puistjes hebben, alleen ik niet zoveel als hij er heeft.

Het einde Het einde van het boek is wel wat ik had gewild. Het is volgens mij beter als Siem een ander meisje zou zoeken, want met een autistisch meisje is natuurlijk moeilijk te communiceren. Als Siem dan zelf inziet dat het toch niets wordt tussen hem en Paulien, is dat denk ik wel goed. En wat Steven heeft gedaan kan natuurlijk niet, en daarom zou je het ook wel een beetje verdiend kunnen noemen dat Paulien hem van de brug duwt. Het einde van het boek is niet helemaal wat ik verwacht had. Ik had wel verwacht dat Siem in zou zien dat het niets zou worden tussen hem en Paulien, maar ik had niet verwacht dat Steven aan zijn einde kwam door van de brug te worden geduwd door Paulien. Ik had eerder gedacht dat hij zou vluchten, of dat hij gearresteerd zou worden.