De vrouw die alles had door Kees van Beijnum

Gegevens van het boek:

Titel: De vrouw die alles had. Auteur: Kees van beijnym
Eerste druk: November 2002

Samenvatting van de vrouw die alles had:

Claire, de hoofdpersoon, is ongeveer 45jaar. Vroeger toen ze net ging samenwonen met haar super rijke man Leen was ze heel gelukkig. Ze had een groot huis, grote tuin, een man, veel geld, een oscar voor het afstudeerproject van de filmacademie, twee kinderen, een Foster Parents-dochtertje, een werkster, een tuinman, een mooie dure auto, een mooi gezicht, platte buik met maatje 38 en genoeg minnaars! Ze heeft niks te klagen en alles gaat goed. Maar toen de kinderen ouder en groter werden kreeg Claire het moeilijk. Ze ging vaak vreemd en begon te drinken dat werd al snel een verslaving voor haar. s\'Nachts kon ze niet slapen en dan opende ze een fles wijn en zei ze tegen zichzelf ‘het is beter om de fles leeg te drinken zodat ik de fles achter de schuur kan zetten’. Dat deed ze omdat ze niet wou dat Leen erachter kwam en verkeerde gedachten had over haar. Van elke dag een fles brengt ze haar alcoholgebruik terug naar twee glazen wijn per dag. Volledig stoppen wou ze niet, omdat ze vond dat alcohol zoveel goeds voor haar had gedaan en zag drank dan ook als een vriend. Claire ondervond 6 misstappen, 6 minnaars. Van alle misstap maakte ze in haar agenda notities inclusief de plaats en beoordeling. Alles tot het kleinste detail schreef ze op, net als de proefresultaten van Leen in zijn wijngids. Op een gegeven moment praatte Claire ook niet meer met Leen, en als ze praten ging dat over de kinderen. Claire en haar zoon Bas hadden altijd een hele hechte band gehad, maar die verdween beetje bij beetje tot het vreemden voor elkaar zijn. Toen Bas naar een klooster in Zuid-Frankrijk ging en haar dochter het huis uitging scheiden Leen en Claire, Claire verhuist dan naar een flat op twee hoog aan een Amsterdamse gracht. Claire leeft geheel anders in Amsterdam dan toen ze met haar man en kinderen woonde, ze hoeft met niemand rekening te houden dus doet wat ze wil. Ondertussen is bas met een meisje weggelopen uit het klooster, het meisje wou dood en vroeg of bas haar om het leven te brengen. Bas werd veroordeeld voor moord en verkrachting en moest een tijd in de gevangenis zitten. Als hij met een soort verlof vrijkomt bezoekt hij zijn moeder, die toen bezig was met het voor de zoveelste keer veranderen van het script over haar zoon. Toen bas op bezoek kwam voelden ze dat ze uit elkaar gegroeid waren. Bas beschuldigde Claire van de vele minnaars die ze had, haar alcohol problemen en dat ze nooit tijd had voor Bas en zijn zus. Aan het eind komt het toch nog redelijk goed met de band tussen Claire en Bas. Het filmscenario van Claire wordt weer afgekeurd en de mensen willen niet meer Claire werken, ze gaan verder zonder haar.

Analyse:

Hoofdpersonen - Claire voelt zich een slechte moeder en een trut, vaak voelt ze zich een buitenstaander, en een slecht, apart persoon, ze is mooi, slank en heeft maatje 38. In het begin is ze gelukkig, dan komt ze erachter dat Leen (haar man) haar bedriegt en gaat het slecht en aan het eind van het verhaal is ze weer gelukkig.

Andere Personen: - Bas is de zoon van Claire en Leen, Bas is een echt moederskindje maar naarmate hij ouder wordt is wordt dat steeds minder. Toen hij klein was, was hij lief en onschuldig. Maar op twintigjarige leeftijd verkracht en vermoordt hij een meisje. - Leen is de man van Claire, het gaat niet erg goed tussen Claire en Leen. Uiteindelijk praten de twee niet veel meer met elkaar. Ze praten eigenlijk alleen nog maar over de kinderen. Op een gegeven moment krijgt Leen aanvallen door alle omstandigheden. Hij is vaak bang, en durft niet meer alleen te zijn. Als ze gaan scheiden gaat Leen er kapot aan.

Titel: De titel heeft te maken met dat Claire in het begin alles had wat haar hartje kon begeren. Een groot huis met een mooie inrichting, een man, twee kinderen, een hond enz. Na een tijd gaat ze dus trouwen en heeft ze weinig meer over. Ik denk dat de boodschap van dit boek is dat je niet gelukkig hoeft te zijn als je alles hebt. Claire had namelijk alles, maar was niet gelukkig door het feit dat de relatie tussen haar en Leen niet goed ging.

Tijd: Het verhaal speelt zich rond deze tijd af, dat is te lezen in een kleine samenvatting op blz. 250, Haar zoon Bas had op 14 oktober 2001 op een desolate plek in het departement Ariège een jonge vrouw, Fanny Fahnenschreiber, om het leven gebracht, nadat hij zijn zaad in haar had gestort. Het boek duurt ongeveer tweeëntwintig jaar, het boek begint in het heden, en de terugblikken beginnen vanaf dat Claire kinderen krijgt, en de oudste is op het laatst al eenentwintig jaar oud (blz. 322)

Plaats/ruimte: Het verhaal speelt zich in Amsterdam af waar ze nu leeft, in een flat op twee hoog aan de gracht. Ook in B. waar Claire, Leen en de kinderen woonden, in frankrijk waar het filmscenario afspeelt en in de Jordaan in Amsterdam waar Claire woonde in haar studiejaren en Leen ontmoette.

Perspectief: Het verhaal is een hij/zij vorm geschreven. Het verhaal wordt door iemand verteld die alles weet, de gebeurtenissen zie je door de ogen van die persoon. Je ziet wat er met Claire gebeurt, maar vertelt het zelf niet, je kan met haar over de schouders heen kijken. Je leest de gevoelens en gedachten van Claire maar ook van een andere personen.

Taalgebruik: Er worden moeilijke woorden gebruikt, daardoor was het soms wel moeilijk. Ook werden er lastige en erg lange zinnen gebruikt. Niet alleen Nederlandse maar ook engelse en franse woorden werden gebruikt. Er waren niet veel dialogen maar dat was goed, er werd veel verteld over de gedachten en gevoelens van de personen. Ook werden er plaatsen namen met een letter aangegeven, zoals B. waar Claire en Leen met de kinderen woonden.

Bouw: Het verhaal is opgebouwd uit 3 verhalen, 1 over de tijd dat ze aan haar script werkt, 2 over haar leven met Leen en de kinderen en 3 over de tijd waarin ze nu leeft. Doordat er 3verhaallijnen zijn is het soms lastig als op de ene bladzijde verhaallijn 1 zit en op de andere bladzijde een ander. Er zitten veel flashbacks in

Thema: Het thema is de relatie tussen moeder en zoon. En de factoren die geluk allemaal in de weg staan zoals drank.

Mening: (Roman) Er kwamen veel moeilijke zinnen en woorden in het verhaal voor. Het verhaal in heel interessant en mooi, ben blij dat ik hem heb gelezen, maar het is niet zo dat ik dit boek zou aanraden maar ook niet afraden. Iemand die niet van dikke boeken houd zou dit boek ook niet moeten kiezen maar ik heb daar geen probleem mee. De scheiding in het verhaal heb ik zelf ook meegemaakt en ik weet hoe moeilijk het was en nog steeds is, dus was het wel interessant om daarover te lezen.

Over de auteur: Kees van Beijnum is geboren en opgegroeid in Amsterdam. Als afstammeling van een horecageslacht bracht hij het grootste deel van zijn jeugd door in de cafés en hotels van zijn familie in de omgeving van de Zeedijk. Na het gymnasium had hij allerlei verschillende baantjes, van hulpje in een hotel tot vertegenwoordiger in kopieermachines, van hondenverzorger tot journalist. Sinds 1991 wijdt hij zich fulltime aan het schrijven, wat inmiddels diverse romans en filmscripts heeft opgeleverd. In 1991 verscheen zijn eerste boek, \'Over het IJ. De reconstructie van een moord\', dat in brede kring bewondering oogstte. \"Eindelijk een eigen equivalent van Truman Capote\'s In Cold Blood,\" schreef René Zwaap in De Groene Amsterdammer. Begin 1994 verscheen \'Hier zijn leeuwen\', waarmee de auteur als romancier debuteerde. Dit boek werd genomineerd voor de Debutantenprijs en geselecteerd voor de longlist van de Libris Literatuur Prijs. Zijn volgende boek was \'Dichter op de Zeedijk\' (1995), een semi-autobiografische roman, die door lezers en critici in de armen werd gesloten. \'Dichter op de Zeedijk\' werd genomineerd voor de ako-literatuurprijs. In 1998 verscheen \'De ordening\', waarin Van Beijnum een heel ander register bespeelt dan in zijn voorgaande boeken. Vergeleken met het enigszins weemoedige \'Dichter op de Zeedijk\' valt allereerst het mysterieuze, verontrustende karakter van \'De ordening\' op. Het is een prikkelend en onderhoudend boek met een subtiele intrige, een roman waarin de auteur de vraagstukken van zijn tijd geenszins uit de weg gaat. \'De oesters van Nam Kee\' verscheen in 2000. Het is een geestige, met veel vaart en scherpte geschreven roman over hunkering. Hunkering naar waarheid, naar liefde en vooral naar echtheid. Ook dit boek werd enthousiast ontvangen door de pers en stond op de longlist voor de Libris Literatuur Prijs 2001. Behalve romancier is Van Beijnum ook scenarist. Hij schreef onder andere \'De langste reis\' (1996), een door Pieter Verhoeff geregisseerde en door de VPRO uitgezonden tv-film, losjes gebaseerd op de ontvoering van Gerrit-Jan Heijn. Deze film werd genomineerd voor het Gouden Kalf voor beste tv-drama van het jaar. Ook schreef hij het filmscenario voor \'Maten\', regie wederom Pieter Verhoeff. Onderwerp van die film is het Dutchbat-wangedrag in Bosnië. Verder schreef hij het scenario voor de speelfilm \'De zwarte meteoor\' (naar het boek van Tom Egbers) en de verfilming van zijn eigen boek \'Dichter op de Zeedijk\'. Deze film won het Gouden Kalf voor het beste tv-drama van het jaar 1999. Op dit moment zijn de scenario\'s van \'De ordening\', \'Over het IJ\' en \'De oesters van Nam Kee\' in bewerking.