Gimmick

Gimmick is een discotheek in Amsterdam. Volgens het woordenboek betekent gimmick,“een bewust aangewend middel om de aandacht te trekken”. Dit is natuurlijk precies wat de kunstenaars in dit boek doen. Ze proberen door op te vallen hun kunst zo goed mogelijk te verkopen.

Seksistisch

Toen wij het boek hadden gelezen viel ons ten eerste op dat hij seksistisch van aard is. Heel veel van de meisjes die hij kent heeft Walter wel geneukt. Neem bijvoorbeeld het volgende citaat van bladzijde 86, waaruit blijkt dat hij seksistisch van aard is: ‘Waarom lopen mensen ook eigenlijk rechtop en niet krom?’vraagt Renée zich af. ‘Op handen en voeten kan ook heel efficiënt zijn. Geen wonder dat iedereen het zo koud heeft, koud hoofd, koude handen. Alles van je lichaam is zo ver van elkaar af als je rechtop loopt.’ Danije houdt op met dribbelen. ‘We lopen rechtop vanwege de seks,’ zeg ik, ‘alles is seks.’ Ook vinden wij dat hij naarmate je het boek verder leest komt te weten dat hij steeds minder presteert. Op het laatst doet hij totaal niets. Verder vinden wij dat hij niet echt een oplichter is, want uit het boek lees je wel het één en ander over wat hij zo nu en dan doet, maar dat is niet echt iemand oplichten.

Vluchten voor de werkelijkheid Walter Raam vlucht het hele boek door voor de werkelijkheid. Hij is bijna voortdurend aan het reizen. Het gaat er dan niet zo om dat hij ergens heen gaat, maar meer dat hij van een andere plek vandaan gaat. Door drugs en drank gebruik voelt hij zichzelf in een andere werkelijkheid. Ook dit is een deel van zijn vluchten net als de films waarin hij zich helemaal verliest. Hij vlucht voor de werkelijkheid omdat zijn vriendin, Sammie, hem verlaten heeft. En dat is iets wat hij voor zichzelf eigenlijk probeert te ontkennen.

Reizen Raam gaat naar vele bestemmingen: - In januari gaat Raam op reis naar Florence, waar hij zijn tienerliefde opzoekt, ze heet Pet. Zij woont in een studentenhuis. Bij haar wonen ook nog twee jongens uit London, een oerlelijke Italiaans meisje en een boeiende en indrukwekkende vrouw uit Hannover. Raam doet weinig in Florence, hij doet er eigenlijk helemaal niets. - Wanneer Raam terugkomt uit Florence neemt Groen hem mee naar Tenerife. Hij wil daar heen gaan omdat hij denkt dat volgens hem het kunstcentrum van de wereld daar is. Raam trekt in bij Rosita waar hij later ook nog mee naar bed gaat. Daar ontmoeten ze een paar kunstenaars. Twee van hen gingen met elkaar vechten. - Vanuit Tenerife zetten ze hun reis voort naar New York. Hier bezoekt Groen vele kunsthallen en peepshows. Na een tijdje heeft Raam er geen zin meer in en hij trekt bij een eenzame vrouw van veertig in. In haar huis doet Raam niet veel meer dan een beetje rondhangen en schoonmaken. Na een tijdje heeft hij daar ook geen zin meer in. Hij gaat weer terug naar Nederland.

De rode draad

De relatie tussen Raam en Sammie vormt de rode draad. Sammie wil niets meer te maken hebben met Raam. Sammie komt in alle gedachten en dromen voor van Raam. Raam gaat daarom veel reizen om haar proberen te vergeten. Als hij weer terug is in Nederland maakt zijn moeder dat nogmaals duidelijk. Toen hij er niet meer tegen kon, vluchtte hij weer weg.

Marchel Duchamp
Marcel Duchamp is een kunstenaar die heel veel kunstvoorwerpen maakt. Walter van Raamsdonk wil dat boek hebben, omdat het voor hem vooral inspiratie levert, om nieuwe kunstwerken te gaan maken. Bovendien komt deze Marchel uit het zelfde wereldje als Raam, hij kan zich dus goed met die schrijver indentificeren.

Vergelijking Maria Montanelli Het eerste boek dat we in de 4e klas voor school moesten lezen was “Red ons Maria Montanelli”. Tussen dat boek en “Gimmick”zitten een hoop verschillen maar ook wat overeenkomsten. In zowel “Maria Montanelli”als “Gimmick” word de wereld van de verteller geschetst. Beide boeken zijn dan ook uit de ik vorm geschreven. In allebei de boeken word het geschetste milieu nou niet bepaald als de normale wereld beschreven, maar gaat het om een zwarter en triester milieu. Het taalgebruik is in allebei de boeken bovendien bijzonder grof
Er zitten echter ook verschillen tussen de 2 boeken. Zo zit in “Maria Montanelli”de hoofdpersoon nog op school terwijl in Gimmick de ik- figuur een stuk ouder is. In Gimmick draait het voornamelijk om de seks en in Maria montanelli meer om de kritiek. Ook de hoofdlijn is anders, bij “gimmick”is dat het verdriet om Sammy en bij Maria Montanelli het verhaal rond de dood van Jan Wildschut. Boverdnien was Gimmick een stuk dikker en dus deed je er langer over om het te lezen

Internet verslag

Algemene gegevens Auteur: Zwagerman, Joost
Titel: Gimmick! Titelverklaring: De Gimmick is de naam van een discotheek in Amsterdam
Eerste druk: 1989
Gelezen druk:

Samenvatting: Gimmick! Het boek bestaat uit drie delen en een proloog.

Deel 1:Oktober
In deel 1 word duidelijk gemaakt dat Walter van Raamsdonk, oftewel Raam, lijdt aan liefdesverdriet om zijn ex-vriendin Sammie. Waardoor hij als beginnende kunstenaar bijna niets meer doet, zijn werk lijdt erg onder. Hij kijkt alleen nog maar videofilms (meestal porno), MTV en draait muziek. S’ nachts gaat hij naar discotheek: de Gimmick omdat hij daar vroeger altijd met Suzan, genaamd Sammie, kwam en om daar lol te hebben met zijn vrienden. Hij ging op een dag bij Sammie langs en toen werd het hem duidelijk dat het nooit meer iets zou kunnen worden, Sammie was veranderd.

In deel 2: Januari
Toen Raam door had dat het over was tussen Sammie en hem ging hij op reis. Hij ging naar Florence om tienerliefde Pet te ontmoeten, hij vindt dat Pet een tutje is geworden, en hij gaat weer aan Sammie denken, hoe leuk het altijd met haar was. Hij is daar tevergeefs met een Duitse student, naam Ragna, naar bed geweest, maar zelfs dat veranderde het gemis van Sammie niet! Raam ging na zijn korte verblijf in Florence gelijk door naar Tenerife waar Groen en Eckhardt ook verbleven. Daar hebben veel kunstenaars zich gevestigd, en dus ook Raam. De kunstenaars hebben het niet over kunst, maar over seks, drugs en geld. Raam slaapt met een meisje (Rosita), maar denkt aan Sammie. Ook krijgt hij ruzie met Groen omdat hij denkt dat Groen ooit met Sammie naar bed is geweest, terwijl het vrienden zijn, wat later nooit gebeurt is. Nadat Raam op Tenerife was geweest, ging hij samen met Groen naar New York. In het vliegtuig verzekerd Groen Raam er nog eens van dat hij niet met Sammie naar bed is geweest, maar Sammie dat wel graag wilde. Groen spoort Raam erop aan om Sammie eindelijk eens te vergeten.

Deel 3: April
In deel 3 gaat Raam met Groen naar New York. Groen gaat op pad om contacten met kunstenaars te leggen. Raam ontmoet een gescheiden vrouw en trekt bij haar in. De vrouw denkt dat Raam homo is. Terwijl de vrouw werkt, doet Raam het huishouden en kijkt hij TV, hij leeft als een kamerplant. Na een tijdje besluit Raam om weer te vertrekken. Als hij thuis komt bezoekt hij een feestje bij zijn ouders, zijn moeder heeft namelijk net een nieuwe baan gekregen. Zijn moeder zegt dat hij niet moet treuren om Sammie en eens moet gaan feesten en dat hij nieuwe mensen moet gaan ontmoeten. Toen Raam terug kwam van het feestje van zijn moeder heeft hij een brief ontvangen van De Raad van Kunst die willen hem een subsidie van fl. 40.000,-- geven. Ze komen de volgende dag langs om zijn werk te bekijken. Doordat hij nog steeds liefdesverdriet heeft om Sammie heeft hij de laatste tijd geen nieuw werk gemaakt en laat hij drie schilderijen van een vriend (Alex) zien, die hij nog ergens in een hoek van zijn atelier heeft staan. Hij krijgt de 40.000 gulden. Als hij bij een vriend (zijn eigen dealer) thuiskomt is Sammie daar toevallig ook. Ze gaan samen naar een café. Raam zegt dat hij nog steeds verliefd op haar is. Maar Sammie zegt dat ze Raam echt niet meer wil. Ze vertelt dat Groen haar wou versieren. Ze heeft Alex, een vriend van Raam ontmoet en vindt hem heel lief en gaat ermee naar bed. Raam gaat naar een opening van een grote tentoonstelling in het Stedelijk Museum, waar werk van hem en zijn vrienden hangt. Hij vindt steeds meer dat zijn vrienden opgeblazen kunstenaars zijn en alleen maar aan geld denken. Raam vindt de opening maar één grote poppenkast, iedereen zit onder drugs en loert naar mooie vrouwen. Raam neemt te veel drugs, en gaat knock-out. Op een gegeven moment komt Raam in de Gimmick terecht, alweer een lange tijd geleden. De Gimmick is niet meer trendy en is overgenomen door studenten. Als Raam coke gaat snuiven op de WC wordt hij eruit gegooid. Raam gaat met een meisje mee naar huis waarvan hij denkt dat het Sammie is. Later komt hij er achter dat het een meisje is waarmee hij al eerder naar huis is geweest. Hij voelt zich die avond heel erg vreemd, dit komt door de coke. Ook in bed is hij heel wild en krijgt van het snuiven van de coke een bloedneus. Het meisje wordt heel erg boos omdat ze helemaal onder het bloed zit. Het meisje gaat douchen en Raam gaat video’s kijken die hij bij het meisje gevonden heeft. Weer in bed vraagt het meisje wat hij nou eigenlijk wil. Geen gekke vraag denkt Raam, en hij besluit om een taxi te nemen en om naar huis te gaan.

Zakelijke gegevens

Typeer de personages: Walter van Raamsdonk: door zijn vrienden wordt hij Raam genoemd, een onopvallend figuur, gevoelig (hij kan zijn ex- vriendin maar niet uit zijn hoofd zetten)drugsgebruiker, kunstliefhebber, kunstenaar.

Groen: bevriend met Raam, tevens een collega van raam (ook kunstenaar/ schilder). Groen is erg geobsedeerd door geld en hij is ook een grote liefhebber van vrouwen, en seks. Niet echt sympathiek tegenover andere personen.

Sammie: Suzan Fortuyn de ex-vriendin van Raam, ze weet wat ze wil. Erg zelfverzekerd Ze wil dan ook Raam niet meer als HAAR vriend, maar Raam kan dit maar niet accepteren.

Perspectief: Het verhaal is geschreven in ik- perspectief, dit zorgt ervoor dat je alles beleefd via de ik persoon nl. Raam. Je leert zijn gevoelens en gedachten kennen en daardoor leef je erg met hem mee. Je raakt samen met hem verzeild in zijn problemen dit grijpt je erg aan, Het thema nl. liefdesverdriet zorgt ervoor dat je je nog meer kan voorstellen wat de hoofdpersoon meemaakt, dit komt vooral doordat iedereen zich op deze leeftijd veel bezighoudt met dit soort dingen.

Thema en motieven: De schrijver heeft met dit verhaal duidelijk willen maken dat je je echte liefde moeilijk kan vergeten. (liefdesverdriet) Enkele motieven zijn: - seks, drugs, geld, liefde, moeilijke kunstenaarsbestaan

Tijd: Het verhaal speelt zich af eind jaren ’80 (1989) De verteltijd is 235 blz. De vertelde tijd is ongeveer 7 maanden.

Ruimte: Het verhaal speelt zich af in verschillende grote steden; Amsterdam, New York, Florence en Tenerife. Dit zijn DE steden voor de (grote) kunstenaars. Er is wel degelijk sprake van ruimtebeschrijving in dit boek. De beschrijving van de ruimte komt overeen met de gebeurtenissen; de kroegen worden rokerig vies en vuil beschreven, overal gebeurt hetzelfde volgens het boek. Ook het hotel waar Raam en Groen overnachtten werd beschreven als een vies, vuil hok.

Kritiek op het internetverslag

Met de volgende punten zijn we het eens: - Dat de motieven seks, drugs, geld, liefde zijn - Dat Groen geobsedeerd is door geld, hij heeft het alsmaar over hoeveel hij wel niet kan verdienen. - Dat je de gevoelens van de ik-persoon goed leert kennen door het perspectief

Met de volgende punten zijn we het oneens: - Op het eind van de samenvatting staat dat Raam met de taxi naar huis gaat, maar je weet eigenlijk helemaal niet of hij naar huis gaat want dat staat niet in het verhaal. - Dat Walter gevoelig is, misschien wel op het gebied van Sammie, maar hij leert wel nieuwe mensen kennen en om andere mensen dan te verlaten vindt hij ook niet erg. - Dat iedereen zich bezig houdt op deze leeftijd met de hoofdlijn van het boek; liefdesverdriet

Motto van het boek
Het motto van het boek is “There were moments when…/ well there were moments when.) Daar bedoelen ze mee dat Walter van Raamsdonk heel erg telkens terug kijkt naar het verleden. Hij denkt vaak over hoe het vroeger was met Sammie en wat ze met z’n tweeën allemaal gedaan hebben. Walter wil haar heel graag terug, dat merk je ook heel erg als je het boek leest. Wij vinden ook dat dit motto heel erg aansluit bij de hoofdgedachte van het boek. Ook kom je als je het boek leest te weten dat zijn geheugen slechter wordt, hij vergeet langzamerhand sommige dingen over het verleden, mede veroorzaakt door de drugs. Verder was Walters arrogantie ook grenzeloos en sterfelijkheid was voor hem ondenkbaar, voor hem gloort de toekomst eindeloos, elk moment in het boek siddert van gerekte intensiteit.

Het kunstenaars milieu
Het door de schrijver geschetste milieu is eigenlijk de droomwereld van elke oversekste puber. Elke kans - seks, drugs, alcohol- om aan de normale wereld te ontsnappen word aangegrepen. Het is een onvoorspelbare, gillige wereld. Je weet nooit waar je aan toe bent. Iedereen doet zijn uiterste best om maar niet saai te zijn. Wat betreft seks zijn er totaal geen taboes: BLZ 66”maar ik zou graag nog eens iemand willen pijpen, jou bijvoorbeeld Raam” 161: “gewoon een kwartetje, dan maken we er een gezellig afscheidsfeestje van.” Iedereen neukt, om het maar eens als Raam te zeggen, met iedereen. Alcohol en drugs zijn vaste prik op elk feest. Kunst is alleen maar een manier om geld te verdienen.

Zwagerman denkt dat de jongeren niks anders doen dan reizen, neuken, snuiven en zuipen. Dat is het enige waar hij het overheeft.