Het plantaardig bewind door Jacques Hamelink

Zakelijke gegevens

Titel: het plantaardig bewind
Schrijver: jacques hamelink
Uitgever: polak&van gennep
Druk: 4e
Blz: 136
Genre: roman
1e druk: februari 1964

Eerste reactie
Keuze. Ik vroeg aan mevrouw Hendriks of er toevallig ook een roman was met een beetje het science-fiction of fantasy achtige, maar die waren er volgens haar niet echt dit boek kwam er echter wel het dichtst bij in de buurt.

Inhoud. Het boek is vind ik af en toe moeilijk te volgen, want soms is er niet precies op te maken uit de beschrijving wie dat persoon (waar er dan over geschreven word) nou eigenlijk is. Maar het is wel een boek waarin in de meeste verhalen wel veel gebeurd, zo sterft er in het eerste en tweede verhaaltje ook een jongen.

Verdieping

1e verhaal: een opgehouden onweer. Het gaat over een groepje jongens dat besluit met het nerdje van de klas René het moeras in te gaan. In het begin is het nog twijfel achtig of ze wel gaan, omdat Marc de leider van de bende eigenlijk nog niet gezegd heeft of hij meegaat en als hij niet gaat dan gaat de rest ook niet. Als hij heeft aangekondigd mee te gaan is het zover. Voordat ze bij het moeras zijn moeten ze nog wel eerst door een paar weilanden. Als ze er zijn besluiten ze een spel te spelen. Ze spreken af dat er eentje zich verstopt en dat de anderen hem gaan zoeken. René die het moeras op zijn duimpje kent gaat zich verstoppen. Tijdens het zoeken komen ze op een plek met hoog riet met behulp van geluiden raken ze elkaar niet kwijt als ze bij een of andere plas komen zien ze René zitten aan de overkant. Dan strijkt hij een lucifer af en gooit hem in de plas door de gassen die er in zitten is er een gigantische explosie. Als de anderen weer bijgekomen zijn en weer overeind komen zien ze René de plas in lopen en hem langzaam verdrinken. Als hij dood is en de jongens weer redelijk bij bewust zijn van wat er nou eigenlijk allemaal gebeurd is besluiten ze hem uit het water te tillen alleen ziet René er niet meer uit het lijkt wel een schuimrubberen pop zo opgezwollen als hij is. De jongens spreken met elkaar af dat ze het lijk laten liggen en er thuis niet meer over te praten en te doen alsof er niks gebeurd is.

2e verhaal: brandoffer op zondag. Het speelt zich ergens op de grens van Nederland naar België af aan de Noordzee. Daar is de knapenvereniging op kamp in de duinen. I het begin lijkt het erop dat het gewoon een aantal jongens zijn die gezellig met zijn allen op kamp zijn gegaan. Reu zit constant op te scheppen over met hoeveel meiden hij het bed al niet gedeeld heeft. Geen van de jongens neemt hem echter serieus. Op die zelfde plek kampeert ook nog een gezin met een meisje van de jongens hun leeftijd en eigenlijk zien ze haar allemaal wel zitten. Als op een van de dagen de jongens behalve reu op pad gaan de duinen in komen ze een oude bunker tegen hier vinden ze kogels van uit de 2e wereldoorlog. Als ze wat verderop zijn zien ze het meisje lopen de jongens vinden dit geweldig en volgen haar op een afstandje en zorgen dat ze hen niet ziet. Als ze op de plek is aangekomen zien ze tot hun verbijstering reu er ook staan en nog erger de 2 bedrijven de liefde met elkaar. Uit jaloezie bedenken de jongens een list om reu aan zijn eind te brengen. Tegen de avond vragen ze aan reu om mee te gaan naar een verlaten stuk strand wat eigenlijk een beschermd gebied is voor de vogels waar ze zeggen de kogels gevonden te hebben. Reu zegt tot een aantal huns verbazing dat hij wel mee wil. Als ze daar zijn grijpen ze reu vast en begraven hem tot aan zijn nek in het zand. Reu wordt ziedend en schreeuwt het uit maar de jongens trekken zich er niks van aan dan bedenkt er een dat hij eerst nog een kruis moet slaan dus graven ze hem weer uit en dwingen hem een kruis te slaan. Als dat voor elkaar is binden ze hem vast en leggen hem op een stapel hout daarna gutsen ze nog wat jenever over hem heen.Op dat moment ziet Diederik (een van de leden het niet meer zitten en loopt weg. De rest gaat gewoon door met het ritueel en steken tot slot Reu in de brand. Als het vuur uit is duwen ze het verbrande lijk in het water en gaan terug naar het kamp alsof er niets gebeurd is.

3e verhaal: het wandelende woud. Het begint wanneer josias wakker wordt en als hij uit het raam kijkt de zilverden op een andere plaats ziet staan. Als hij naar buiten gaat kijken ziet hij niks van een overplanting, dus is het hem een raadsel hoe die boom er komt. Hoe meer hij eraan denkt hoe groter het raadsel voor hem wordt. Als hij na een tijdje naar buiten gaat ziet hij een soldaat door de straat hollen. Toen de soldaat hem zag gebood hij josias mee te gaan het bos in naar de luitenant. Toen ze daar aankwamen zag josias allemaal verbrande voertuigen in het bos liggen en de asfalt weg was gespleten op veel plekken. Na een paar tellen gepraat te hebben met de luitenant kwam hij erachter dat dit het werk van de bomen was. Na dit te weten rende hij naar huis aangezien de bomen richting zijn huis gingen. Zijn vrouw wilde echter niet mee vluchten dus ging hij alleen op de vlucht. De bomen verplaatste zich echter al met een veel hogere snelheid en haalde hem al gouw in na een tijdje van boomstammen proberen te ontwijken werd hij moe en liet zich met de bomen mee varen en werd zo zelf ook een boom.

Onderzoek verhaaltechniek
Vertelwijze. De vertelwijze is in elk verhaal hetzelfde er is constant een ik-persoon het is dus ook in de ik-vorm geschreven. Ook kan je dit bewijzen wegens het feit dat je precies weet wat die
Ik-persoon denkt, doet en zegt.

Verhaalfiguren: een opgehouden onweer. • René: een vreemde jongen waar je niet veel wijs uit kan worden is gek van het moeras en is ook de gene die aan het eind van het verhaal zelfmoord pleegt. • Ik-persoon: is iemand die behoorlijk nadenkt over hoe de andere zich voelen en legt dat bijna altijd uit aan de hand van de gezichtsuitdrukkingen van de ander. • Marc: de leider van het jongens groepje van het dorp hij is de gene die min of meer uitmaakt of zie iets doen of niet. Zonder zijn instemming gebeurt een bepaald iets niet.

Verhaalfiguren: brandoffer op zondag. • Ik-persoon: een jongen die niet gouw zijn eigen mening over iets uit hij is dus eigenlijk een soort van meeloper. • Bosneger: een drukke jongen dit kan je opmaken uit het boek, omdat hij kontstand rare geluiden aan het uitkrijsen is. • Diederik: kan je eigenlijk niet veel over zeggen maar hij is wel de enige die bij de moord durft te zeggen van jongens hier doe ik niet aan mee. • De pok: het maatje van Bosneger. • Reu: degene die vermoordt wordt. • Maan: ook een van de bendeleden

Verhaalfiguren: het wandelende woud. • Josias mure: iemand die ergens gigantisch lang over kan piekeren en uiteindelijk een antwoord vind. • Lena mure: heeft weinig interesse in de gevoelens of gedachte van haar man.

Onderzoek naar thematiek
Thema. de dreiging die de natuur op de mens uitoefent.

Motieven voor dat thema. • De dood: de zelfmoord actie van René en de moord op Reu. • De natuur: het moeras waar René in verdrinkt. Het bos waar Josias in meegaat. En Reu wordt vermoord in een natuurgebied. • Macht: in alledrie de verhalen komt er wel een leider voor.

Verband tussen titel en thema. het plantaardig bewind klopt in zo verre dat de planten in het moeras René vasthielden waardoor hij verzoop en hem mee hielpen met zijn zelfmoord actie. De bomen die min of meer in opstand komen in het verhaal met Josias. En het natuurgebied waar Reu in vermoord wordt.

Plaats van literatuur geschiedenis Schrijver
Naam: jacques hamelink
Geboren: 1939
Genres: roman, proza, poëzie
Debuut: het plantaardig bewind
Recent werk: Horror Vacui, De rudimentaire mens, Afdaling in de ingewanden

De Nederlandse schrijver Jacques Hamelink werd in 1939 geboren te Driewegen bij Terneuzen. Hij behaalde de akte mo-Nederlands en gaf drie jaar les in Terneuzen. In 1963 verhuisde Hamelink naar Amsterdam. Van 1969 tot 1971 woonde hij in Avereerst.

Het belangrijkste thema in het werk van Jacques Hamelink is de dreiging die de natuur op de mens uitoefent.

De auteur werd in 1964 onderscheiden met de Vijverbergprijs en een jaar later met de Lucy B. en C.W. van der Hoogtprijs. Voor \"In een lege kamer een garendraadje\" ontving hij in 1981 de Busken Huetprijs. De gedichtenbundel \"Gemengde tijd\" werd bekroond met de Herman Gorterprijs. Jacques Hamelink publiceerde onder meer in Merlyn, Nieuw Vlaams Tijdschrift, Ons Erfdeel, Podium, Raster en Tirade. Hamelink was ook als vertaler actief.

Tijd. De tijd waar het zich in afspeelt kan je niet echt goed zeggen ik zou zeggen in de tijd van mijn opa en oma of zo, omdat nu zo goed als alle verhaal figuren nog heel erg gelovig zijn in zowat elk verhaaltje komt het wel voor dat er een nog snel eventjes een kruis slaat voor er iets ergs of iets wat niet kan gebeurd.

Typerend werk voor de schrijver. Ik zou het eigenlijk niet weten, omdat dit het eerste boek is wat ik van hem lees. Maar als ik op internet kijk en wat over de schrijver lees dan denk ik dat dit een typerend boek is van hem, omdat er bijvoorbeeld gezegd werd zoals hier boven bij de gegevens over de schrijver staat ˝Het belangrijkste thema in het werk van Jacques Hamelink is de dreiging die de natuur op de mens uitoefent˝.

Typerend voor de tijd waarin het boek geschreven is. Ik denk eigenlijk van niet, omdat er volgens mij in die tijd nog niet echt over allerlei mysterieuze dingen werd geschreven, en wat al een beetje weg had van dat fantasy en science-fiction.

Mijn persoonlijke beoordeling van dit boek. Ik vond het af en toe een boek dat moeilijk te volgen was, omdat mensen waar je dan in een verhaaltje een tijdje niks meer van hoorde opeens weer opdoken en met hem of haar of dergelijke werden aangesproken zodat je eventjes moet nadenken wie dat nou is. Het laatste verhaal eindigt ook heel vreemd opeens wordt hij een boom. Voor de rest is het wel een boek waar veel in gebeurd het heeft zeker spanning kijk maar bij die eerste 2 verhalen hoe een jongen door leeftijdsgenoten koelbloedig afgemaakt wordt en de ander zelfmoord pleegt op een krankzinnige manier. Al met al vind ik het een leuk boek, omdat ik erg van fantasy en science-fiction houd en dit boek heeft er een beetje wat van weg.