Wonderkinderen door Thea Beckman

Titel: Wonderkinderen
Auteur: Thea Beckman
Uitgever, jaar: lemniscaat in 1984

Het verhaal

Het boek wonderkinderen gaat over twee kinderen: Wijntje en Tom. Ze zijn allebei hoogbegaafd en hebben daarom twee klassen overgeslagen. Als ze naar de middelbare school mogen zijn ze allebei pas 10 jaar. Wijntje gaat naar het gymnasium en Tom gaat naar het I.T.S. Tom vind het daar niet fijn. Hij haalt voor de theoretische vakken negens en tienen maar voor de praktijkvakken allemaal vijven. Hij probeert telkens zijn ouders om te praten om toch naar het gymnasium te mogen. Maar als hij dan toch niet naar het gymnasium mag besluit Tom om in hongerstaking te gaan. De familie denkt eerst dat het een grapje is maar Tom blijft toch steeds meer kilo’s afvallen. Na een poosje wordt hij opgenomen in het ziekenhuis. Daar moet hij naar een psychiater. Deze begrijpt Tom wel. De psychiater praat dan met de ouders van Tom en zorgt ervoor dat Tom na de vakantie toch naar het gymnasium mag.

De hoofdpersonen: karakter, eigenschappen, uiterlijk, veranderingen in de loop van het verhaal.

TOM WALMA

Tom is een hoogbeschaafde jongen. Hij heeft een broer en zus. Tom is een doorzetter net als zijn vader maar hij is ook nog eigenwijs en zeer slim. Zijn grootste hobby is stenen verzamelen ( hij wil later geoloog worden) en leren. Als hij naar de middelbare school gaat is hij pas 11 jaar. Tom wil zich expres niet dommer gedragen dan hij werkelijk is.( hij is veel slimmer dan de meeste jongens bij hem in de klas). Hij trekt veel op met Wijntje omdat zij ook hoogbegaafd is. Verder heeft hij geen vrienden, zijn ouders vinden dit dan ook niet fijn. Tom ziet er verder uit als een gewone jongen.Tom veranderd van denken: in het begin wist hij niet wat hij wilde worden ( hij wil alleen maar doorleren). Aan het eind van het verhaal weet hij zeker dat hij geoloog wil worden. Tom weet van het begin tot het einde wat hij wil en daar vecht hij voor. Op de lts wordt hij vaak gepest, dat vindt hij erg maar hij blijft volhouden dat leren leuk is en dat het werken met zijn handen niets voor hem is. Hij laat zijn ouders nooit vallen ondanks dat ze hem niet naar het gymnasium laten gaan. Bij de psychiater geeft hij ook duidelijk aan dat zijn vaders beroep ook goed is en dat de vader hier erg goed in is en dat hij het waardeert. Maar het is niets voor hem.

WIJNTJE VINHOLT

Wijntje is een hoogbeschaafd meisje. Zij is enig kind. Ze is pas 11 jaar als ze naar het voorgezet onderwijs gaat. Wijntje is een rustig meisje die zich normaal kleed en ze houd niet van meisjespullen zoals sieraden, armbanden enz. Als zij op het Gymnasium zit mist ze Tom heel erg. Als Tom in hongerstaking gaat dan vindt zij het goed dat Tom voor zijn zaak vecht maar als ze hem dan later ziet schrik ze ervan. Tom is haar enige vriendje verder wil ze met niemand anders optrekken. Totdat ze naar het gymnasium moet zonder Tom dan wil ze wel met andere kinderen vrienden maken. Ze raakt bevriend met een meisje, alleen al door dingen tegen haar te zeggen wat dat meisje graag wil horen. Dit is eigenlijk tegen haar principe in. Vroeger zou ze dat nooit doen, maar nu ze Tom niet meer heeft en ze zich eenzaam voelt doet ze het wel. Ze krijgt door dat als je je gedraagt als de grote andere massa je er ook bij gaat horen. Wijntje helpt Tom mee met tegen zijn ouders in te gaan alleen maar om te bereiken dat Tom bij haar op school komt. Tom doet dit echter omdat hij naar het gymnasium wil, om te leren en niet om bij Wijntje te zijn. Wijntje houdt zich het liefst bezig met muziek. Ze wil na het gymnasium niet naar de universiteit maar naar het conservatorium. Ze komt uit een rijk gezin en ze hebben het thuis breed. Ze heeft een sterke band met haar ouders.

Het probleem van de hoofdpersonen.

Probleem van Tom: Tom wil perse naar het gymnasium om te kunnen leren en niet naar de lts. Dit mag hij niet van zijn ouders. Tom moet dus zijn ouders over zien te halen dat hij wel naar het gymnasium mag. Na verschillende pogingen ( zoals slechten punten voor de praktijkvakken en goede punten voor de theorievakken, ruzie maken op school) lukt hem dit door in hongerstaking te gaan. In eerste instantie lukt dit ook niet want de ouders denken dat hij wel gaat eten als hij erge honger heeft. Als hij bij de dokter komt, gelooft de dokter het ook niet dat hij het echt meent. Tom blijft echter volhouden en nadat hij flauw viel en in het ziekenhuis belandt geloven ze hem wel. Dankzij het gesprek met de psychiater mag Tom uiteindelijk naar het gymnasium.

Probleem van Wijntje: Wijntje mist Tom heel erg als ze alleen zonder hem naar het gymnasium moet. In het begin zien ze elkaar na schooltijd nog, maar later mag dit ook niet meer van de ouders van Tom. Wijntje wil er alles voor doen om Tom bij haar op school te laten komen. Ze steunt Tom daarom in alles wat hij doet. Ze krijgt zelfs haar vader zover dat hij met Tom’s ouders belt. Ook wil de vader van Wijntje, Tom betalen voor zijn aandeel in de strip die ze samen hebben gemaakt. Dit op aandringen van Wijntje. Uiteindelijk lukt het om Tom bij haar op school te krijgen maar dit Tom’s eigen doorzettingsvermogen.

Overige personen

Vader van Tom: hij is een eigenwijze, koppige man die niet graag iets toegeeft. Hij blijft heel lang bij zijn standpunt dat Tom naar de l.t.s. moet. Hij vindt het ook maar niks dat Tom zoveel met Wijntje optrekt. Deze mensen hebben het “hoog”in hun bol. Zij werken beiden en hebben meer geld. Hij is er niet jaloers op maar Tom moet maar met vriendjes uit hun buurt spelen. Moeder van Tom: zij is aardig en lief voor de kinderen. Ze trekt wel altijd partij voor haar mans. Soms probeert ze hem over te halen, maar als het niet lukt dan doet ze geen moeite meer.

Vader van Wijntje: is striptekenaar en kan heel goed met Wijntje opschieten. Ook met Tom. Hij ziet Tom als zijn eigen zoon. Hij probeert Tom ook te helpen om naar het gymnasium te kunnen. Als het niet lukt dan bemoeit hij zich er verder niet mee. Moeder van Wijntje: is zelf wiskundelerares. Ze kan goed met Wijntje opschieten. Ze is heel aardig, maar wel reeel. Als de ouders van Tom niet willen luisteren naar hen dan bemoeit ze zich daar verder ook niet meer mee.

Angelique: wordt het vriendinnetje van Wijntje. Zij is erg gevoelig voor wat mensen over haar zeggen. Als Wijntje tegen haar dingen zegt die ze graag wil horen wil Angelique wel bevriend met haar worden. Eigenlijk houdt Wijntje hier niet van maar om toch maar een vriendinnetje te hebben doet ze het maar.

De verhouding tussen de personen en de eventuele veranderingen.

Wijntje en Tom zijn steeds goede vrienden. Ze bespreken alles met elkaar en helpen elkaar. Het hele verhaal blijft dit zo, het verandert niet.

Vader en moeder van Tom: ze zijn het altijd samen met elkaar eens. De moeder luister naar vader en doet wat vader zegt. Wat haar man zegt is juist. Later in het boek verandert ze en probeert ze steeds meer haar zin te krijgen. Ze gaat tegen vader in.

Vader en moeder van Wijntje: bespreken veel met elkaar en samen komen ze er altijd uit. Er zijn geen meningsverschillen bij hen. Ze zijn het eigenlijk altijd met elkaar eens. Je kunt niet zeggen dat de een maar heeft te vertellen dan de ander. Het gaat gelijk met elkaar op.

De manier waarop je de personen leert kennen.

Wijntje en Tom leer je van binnen uit kennen. Ze praten veel met elkaar en uit deze gesprekken kun je uit halen hoe ze denken en wat ze graag willen. Ook door bepaalde acties ( zoal Tom’s hongerstaking) leer je de personen kennen. Het boek beschrijft hoe de personen denken en voelen. Er wordt bijna geen aandacht gegeven aan het uiterlijke. Dit geld eigenlijk voor alle personen uit het boek

Waar speelt het verhaal zich af, in welke tijd en hoeveel tijd zit ertussen het begin en het eind.

Het verhaal speelt zich ergens af in een dorp in Nederland. Waar precies wordt niet aangegeven. Wijntje woont in een rijke laan ‘de Nachtegalenlaan’ in een alleenstaand huis en Tom woont in een flat aan de rand van het dorp. Een groot deel van het verhaal speelt zich af bij Tom’s en Wijntje’s huis, op school en in de bibliotheek. De tijd: het verhaal begint als Wijntje voor het eerst naar de brugklas ging. Dus in augustus ongeveer.In welk jaar wordt niet gezegd. In het boek wordt geschreven over de l.t.s. Deze school bestaat nu niet meer. Enkele jaren geleden nog wel. Het boek is in 1983 geschreven. Dus ik denk dat het rond die tijd zich ook afspeelt. Het eigenlijke verhaal duurt precies 1 jaar. Op het einde van het boek heeft Wijntje vakantie en gaat ze na de vakantie naar de tweede klas.

In welke volgorde staan de gebeurtenissen. Zijn er terugblikken.

Het verhaal wordt in de tegenwoordige tijd vertelt, je leest direct wat de personen denken en doen. Het is net alsof je erbij staat en de personen tegen elkaar hoort praten.Bijvoorbeeld: Wees blij dat je zo’n leergierig zoon hebt. Die op me neer kijkt?, onzin. Het gebeurtenissen worden opeenvolgend verteld met daarin stukken van wat eerder is gebeurd. Het wisselt zich af. Dus regelmatig terugblikken. Bijvoorbeeld: Wijntje denkt terug aan toen haar oma stierf, zij kreeg toen de piano. Er zijn regelmatig terugblikken naar de lagere schooltijd van Wijntje en Tom. De bedoeling hiervan is om meer achtergrond informatie te krijgen zodat je snapt waarom Wijntje en Tom bepaalde dingen doen en waarom ze op een bepaalde manier denken. Bijvoorbeeld waarom Wijntje 10 jaar is als ze naar het gymnasium gaat. Door terug te gaan naar de lagere school waarin ze 2 jaren heeft overgeslagen, snap je nu waarom ze pas 10 jaar is.

De mogelijke bedoelingen van de schrijver.

Ik denk dat de bedoeling van de schrijver is, ons te laten zien dat hoogbegaafd zijn ook niet altijd fijn is. Zeker niet als je geen steun krijgt. En dat het belangrijk is dat je ouders achter je staan.

Verhaalsoort

Het is een jeugdroman. Niet helemaal meer van deze tijd maar echt oud ook niet. Het is een realistisch verhaal. Het zou wel van deze tijd kunnen zijn omdat de problemen met hoog begaafde kinderen nu nog steeds spelen. Je zou het misschien ook wel een psychologische roman kunnen noemen. Want het vertelt je hoe hoogbegaafde kinderen zich kunnen voelen als ze niet begrepen worden door hun omgeving.

Titelverklaring

Wonderkinderen. Het boek wordt zo genoemd omdat Wijntje en Tom, hoogbegaafd zijn. En omdat ze allebei 2 jaren over mogen slaan tijdens de lagere school worden ze daar door de andere kinderen en de leraren: wonderkinderen genoemd.

Eigen mening

Ik dacht in het begin dat het een best een saai boek was maar het werd steeds spannender. Ik raakte in het begin ook een beetje de kluts kwijt want er waren veel terugblikken die later in het boek uitgelegd werden. Toen Tom allerlei manieren begon te verzinnen om van de lts af te komen werd het boek spannender. In het begin is het moeilijk om door te lezen omdat het wat saai is. Je leert wel wat kinderen die hoogbegaafd zijn mee kunnen maken en dat hoogbegaafd zijn ook niet altijd leuk is. Eigenlijk kun je maar beter ‘normaal’zijn dan heb je de minste problemen. Als andere kinderen aan mij zou vragen of het een leuk boek is dan zou ik niet heel erg enthousiast reageren. Er zijn veel leuker boeken om te lezen.

Situatie uit het boek

Dat de vader van Wijntje Tom z’n naam op het stripboek laat zetten en het geld dat hij daarmee zou verdienen op een bankrekening wil zetten. Dit vind ik knap van hem want nu staat hij een deel van zijn beroemdheid door het stripboek af aan Tom. Dit is een teken dat hij niet alleen aan zich zelf denkt en ook om Tom geeft.

Informatie over de schrijver

De schrijfster van het boek is Thea beckman.

Thea Beckman is geboren op 23 juli 1923 in Rotterdam. Ze woont nu in Bunnik ( ligt bij Utrecht). Ze is getrouwd met Dirk Hendrik, haar hobby’s zijn piano spelen en reizen. Zij is opgegroeid in een arm gezin, zij heeft de industrie gevolgd en daarna de mulo. In 1945 trouwde zij en kreeg drie kinderen en verhuisde naar Bunnik.

Thea Beckman is begonnen met verhalen schrijven voor jeugdtijdschriften, voor de krant en voor damesbladen. In 1957 kwam haar eerste boek uit dit was weliswaar voor volwassenen daarna is ze gestart met kinderboeken schrijven. Hiermee werd zij een beroemde schrijfster. In 1975 ging ze terug naar school en haalde op 52-jarige leeftijd haar atheneumdiploma. Na dit diploma had zij het gevoel weer ze pakken en ging ze psychologie studeren. Maar Tea Beckman bleef boeken schrijven en ze heeft er veel geschreven zoals: - Mijn vader woont in Brazilië - Saartje Tadema - Wonderkinderen ( dit boek heb ik nu gelezen) - Kruistocht in spijkerbroek - Vrijgevochten

Veel boeken van Thea Beckman gaan over kinderen zelf en het zijn vaak historische boeken. Recensies

Volgens Biblion, Theo Rombouts. Het is een verzorgd boek, handzaam formaat, stevige kaft, omslagtekening in meerkleurendruk, Het verhaal in de door Thea Beckman zo bekende stijl- heeft een prima opbouw. Er zit veel vaart in en diepgang. De karaktertekening van de hoofdpersonen is zodanig dat meebeleving als vanzelf gaat. Flashbacks zorgen voor de nodige achtergrondinformatie, zonder dat deze verwarring schept. Te gebruiken als voorleesboek of om zelf te lezen.

Reactie van een klant van Bol: mooi boek. Thea Beckman is een goede schrijfsters. Ze weet heel goed te omschrijven.