Primaire informatie.

Titel : Das Versprechen
Ondertitel : Requiem auf den Kriminalroman. Auteur : Friedrich Dürrenmatt. Uitgever : Verlag der Arche. Jaar van uitgave : 1958. Aantal bladzijden : 120. Aantal hoofdstukken : Geen hoofdstukken. Genre : Roman.

Titelverklaring.

De titel van het boek is Das Versprechen, omdat Matthai de ouders van het vermoorde meisje belooft dat hij de dader van de moord op zal sporen. Hij denkt na de arrestatie van Gunten dat hij de dader van de moord heeft gevonden, maar later twijfelt hij toch weer en hij is vastbesloten om zijn beloften aan de ouders van het vermoorde meisje te houden, dus hij blijft verder zoeken tot hij de echte dader gevonden heeft.

Achtergronden.

Friedrich Dürrenmatt werd op 5 Januari 1921 in Konolfingen bij Bern geboren. Hij was de zoon van een protestantse dominee. Zijn grootvader, Ulrich Dürrenmatt was een bekende politicus en een bekend komediant. Hij heeft de Berner Vokszeitung opgericht. Na zijn schoottijd in bern studeerde Dürrenmatt in Zurich en Bern Literatuur, filosofie en natuurwetenschappen. Hij was evenals zijn grootvader actief in het kabinet. Hij twijfelde tussen de loopbaan van een schilder en tussen de loopbaan van een schrijver. Zijn talent als schrijver was veel groter. Hij hield van zijn werk als theaterauteur en leider. Voor Dürrenmatt was het theater een verbinding tussen kunst en schrijven. In 1947 trouwde hij en in 1952 trok hij met zijn familie naar Neuchatel. Dürrenmatt was een satirische schrijver. Voor zijn werk heeft hij talrijke prijzen, eredoctoraten en literatuurprijzen ontvangen.

Samenvatting.

Het boek begint met de schrijver die een voordracht houdt in Chur over de kunst van het schrijven van een misdaadroman. Na de voordracht gaat hij naar een bar waar hij een van de vroegere politiecommandanten treft. Zij rijden met elkaar richting Zurich. Onderweg tanken zij bij een tankstation dat er behoorlijk vervallen uitziet. In de cafetaria die bij het tankstation hoort drinken ze iets, waarbij een discussie ontstaat over het fenomeen ‘ de misdaadroman’ De agent zegt dat in een misdaadroman de wereld niet goed weergegeven wordt, alleen maar een kunstige onechte, gemanipuleerde wereld. Hieruit ontvouwt zich de geschiedenis van de bezitter van het tankstation de voormalige politiecommissaris Matthai. Op het hoogtepunt van een glanzende carrière, gaat de commissaris de moord op een meisje onderzoeken. Haar naam is Gritli Moser. Ze is vermoord met een scheermesje. Het was het derde seksuele misdaad die in vijf jaar plaats gevonden heeft in Kreiz. Een marskramer genaamd von Gunten die het meisje gevonden heeft is een verdachte. Deze slaat door na een twintig uur durend verhoor en bekent dat hij de dader is, omdat dit naar zijn eigen mening de enige manier is waarop het verhoor kan stoppen. Later hangt hij zich op in zijn cel. Iedereen behalve Matthai gelooft dat von Gunten werkelijk de dader is en het meisje Moser vermoordt heeft. Wanneer Matthai naar Jordanië vliegen wil om een eervolle ambt over te nemen, verteert twijfel hem zozeer dat hij niet op het vliegtuig naar Jordanië stapt. Bij de school van het meisje vindt hij een tekening die zij gemaakt heeft. Hij leidt hieruit af dat de moordenaar de kinderen met chocoladetruffels het bos in lokt en een auto rijdt. Wanneer Matthai geen sporen meer kan vinden, koopt hij een tankstation en neemt voor het restaurant een voormalige prostituee en haar dochtertje aan. Hij gebruikt het meisje als lokaas. De dader benadert het meisje en onder dwang van Matthai zet de politie een valstrik op in het bos. Wanneer duidelijk wordt dat er niets gaat gebeuren breekt er iets in Matthai. Vele jaren later bekent een vrouw op haar sterfbed dat haar pleegzoon Albertchen Gritli Moser en twee andere meisjes met een scheermesje vermoordt heeft en onderweg naar zijn vierde moord verongelukt was.

Thema.

Een schrijver van misdaadromans discussieert met een politiecommandant over het fenomeen ‘midaadromans’ . hieruit ontvouwt zich het verhaal over een politiecommissaris die een zaak van een vermoord meisje op zich neemt en zijn carrière hiervoor opoffert.

Personages.

De schrijver is in het begin van het boek de hoofdpersoon. Hij luister wanneer dokter H. de geschiedenis vertelt. Dokter H. is de voormalige commandant van de kanonspolitie in Zurich. Hij vertelt de geschiedenis van Matthai. Matthai is commissaris bij de politie. Hij is de enige die in von Guntens onschuld gelooft. Hij offert zijn carrière op voor deze zaak. Dit verhaal draait helemaal om hem. Gritli Moser is het meisje dat in het verhaal vermoordt wordt het was een fantasievol en levendig meisje. Von Gunten wordt ervan verdacht dat hij het meisje vermoord zou hebben, omdat hij het meisje gevonden heeft. Later ontdekt Matthai dat von Gunten helemaal niet de moordenaar van Gritli Moser was. Frau Shrott vertelt namelijk op haar sterfbed dat haar pleegzoon Albertchen het meisje vermoord heeft. Annemarie is het meisje dat Matthai als lokaas gebruikt om de moordenaar te vinden. Sonja en Eveli zijn de andere twee meisjes die door Albertchen vermoord zijn voordat hij Gritli Moser vermoordde.

Vertelling.

Er is een ik verteller in dit boek en ook een hij verteller omdat dit boek door twee verschillende personen (zogenaamd) aan elkaar verteld wordt.

Mijn mening.

Ik vond het boek niet onaardig. Het was best een aardig verhaal en ik houd ook best van thrillers als je dit boek eigenlijk een thriller kunt noemen. Het gaat in een zekere zin over moraal. Matthai maakt een belofte aan de ouders van het vermoordde meisje en beluit er zich aan te houden tot hij denkt dat hij de belofte goed heeft ingelost. Hij raakt er zo van bezeten om de zaak op te lossen dat hij tot het uiterste van zijn kunnen blijft gaan om de zaak op te lossen. Hij drijft dit ook in mijn mening door tot in het absurde. Het lijkt inderdaad niet erg voor de hand liggend dat de moordenaar bij zijn tankstation komt tanken en op die manier opgepakt kan worden. Het verhaal was in mijn ogen op sommige momenten dan ook wel een beetje vergezocht. Dit vond ik jammer, want het ondermijnde een beetje het verhaal. Ook was het op sommige momenten een beetje langdradig, maar daar was gelukkig ook wel overheen te komen aangezien het niet zo’n dik boek was. Het las gelukkig wel lekker door, omdat het niet in heel moeilijk duits geschreven was het was dan veelal ook goed te begrijpen.