Z 17 door Jef Geeraerts

Motivatie Ik heb besloten om dit boek te lezen omdat mijn vader heeft mij dit boek heeft aangeraden, het staat bij ons thuis in de boekenkast en omdat het in de literatuurlijst staat.

Personages De hoofdpersoon is Max Diemen, als lid van de speciale elitepolitie, is hij zelfzuchtig en denkt hoofdzakelijk aan zichzelf. Daarbovenop gebruikt hij ook nog eens drugs en kan hij niet zonder vrouwen.

De Kolonel is de baas van de speciale elite, hij is een man die zijn taak zeer ernstig neemt.

John is lid van de speciale elitepolitie, hij steelt drugs van Max en wordt vermoord door Max.

Nancy is de vriendin van Max, denkt alleen aan geld en haalt Max over haar man te vermoorden.

Henri is de man van Nancy, wil niet scheiden van Nancy en hij wordt vermoord door Max.

Biche is serveuse in bar, zij wordt verliefd op Max en is niet uit op geld zoals Nancy.

Raem is een inspecteur van de gerechtelijke politie, hij is een nogal slordige man die Max vangt.

Samenvatting Voorwoord Bij de Belgische Rijkswacht is er, behalve de BOB en het Speciaal Interventie Eskadron (SIE), nog een elitekorps: het POSA (Peloton Observatie, Surveillance & Arrestatie). Uit deze eenheden worden volgens uiterst strenge normen mensen geselecteerd (Codenaam Z in de Rijkswachtcomputer), bijgenaamd de Zoeloes. Ze leven onder een valse identiteit, beschikken over safe houses, rijden in auto\'s met ongeregistreerde kentekens en zijn gespecialiseerd in korte termijninfiltratie, vooral om te fungeren als pseudo-drugskopers. Elke Zoeloe heeft een rangnummer.

Verhaal: Een Zoeloe, Max genaamd, is een TOP pseudo-drugverkoper. Hij is getrouwd met een zekere Martine waarmee hij een heel slechte relatie heeft. Max zit meestal in zijn vrije tijd bij Nancy, de vrouw met wie hij een vurige relatie heeft. Max heeft door dat je van eerlijk werken niet rijk wordt. Daardoor wordt de lijn tussen werkelijkheid en misdaad steeds kleiner voor hem. Zoals de drugsdeal met Claro en Amigo, een drugdealer en zijn hulpje, waarbij 15 kg drugs gedeald werd, waarvan Max 5 kg verstopte onder de stoel van de auto toen de twee dealers gearresteerd werden. Maar toen hij in het SAFE HOUSE onder de zetel van de BMW keek vond hij maar 4 kg terug. Een collega van hem had die ene kilo in het bezit en wou hem daarmee chanteren maar Max was hem te slim af en vermoordde hem op professionele wijze. Nancy gaf Max de opdracht om haar man te vermoorden en na de moord naar het buitenland te vluchten. Na lang overleg en ruzie over haar plan besloot Max hem te vermoorden maar op zijn professionele manier. Toen hij haar man vermoord had begon het warm te worden onder zijn voeten want hij zag dat hij geschaduwd werd door mannen van de gerechtelijke politie. Daarna begon hij een vurige relatie met Biche, een zwart meisje dat serveerde in een café, waarmee hij de volgende dag naar het buitenland wou vluchten. Nancy heeft hij door de schoonheid van Biche bewust gedumpt. Eerst moest hij nog de 4 kilo drugs verkopen die miljoenen waard waren. Hij zocht zijn contactpersoon op die hem een dealer bezorgde. Nadat hij afgesproken had met de dealer, off the record, ging hij naar de plaats van de deal, namelijk Holliday-Inn te Antwerpen. Aangekomen in het hotel ging hij naar de kamer waar ze elkaar zouden ontmoeten. Toen de dealer het geld overhandigde gaf Max hem onverwacht een Tsuki, dat is een dodelijke Japanse slag. Plotseling stroomden langs alle kanten mensen van de gerechtelijke op hem af, gooiden hem tegen de grond en deden hem de boeien aan. Nu zat Max wel enorm in de problemen. Hij werd ondervraagd door de gerechtelijke en werd in voorarrest genomen. De volgende dag werd hij ondervraagd door de kolonel van de rijkswacht, een collega van hem, maar na een tijdje kwamen SIE-mannen binnen en namen hem mee naar een auto die hem naar een onbekende plaats bracht. De SIE-mannen waren Amerikanen. Hij kreeg een computer print-out waarop stond: Call DEA Brussels. Stay at safe house. Next mission imminent

Uitgewerkte persoonlijke reactie Ik vond het een goed boek omdat het zeer spannend was. Het leest heel vlot en de stukjes tussen twee flashbacks zorgen ervoor dat men zin heeft om verder te lezen. Ook werden er veel voetnoten verklaard achterin, en de informatie in deze voetnoten, wat betreft de methodes van de Rijkswacht, hun opsporings - apparatuur, enz. zouden volgens de achterkant van het boek helemaal juist zijn. Door de vele open plekken vond ik het spannend en werd ik aangetrokken om verder te lezen. Ik vind het heel boeiend omdat hij een beroep uitoefent wat eigenlijk heel weinig mensen doen. Nadat ik dit boek heb gelezen ben ik niet anders over het onderwerp gaan nadenken. Ik wist al dat de wereld in België een corrupte zaak was, wat blijkt uit het einde waar hij zomaar weg mag. Ook vind ik dat de schrijver alle details goed heeft weergegeven, je leest gewoon alles wat Max doet en denkt, het wordt goed uitgelegd en beschreven. Ik heb wel vaker films gezien met geheime agenten maar dit boek vind ik toch leuker, want hier kun je in gedachten alles zo modern en flitsend maken als je zelf wilt. De belangenrijkste gebeurtenissen vind ik als Max zijn collega van de A-companie vermoordt en als hij zomaar vrijuit gaat op het einde. De gebeurtenissen nemen ook soms een onverwachte wending. Ik vind het een waarschijnlijk en schokkend verhaal. Wat Max allemaal doet is heel goed mogelijk maar de manier waarop hij zomaar mensen vermoord vind ik toch wel erg. De gebeurtenis die de meeste indruk op mij maakt is dat hij op het eind vrijuit gaat. Tijdens het hele verhaal blijf ik geboeid. De hoofdpersoon is voor mij toch wel de held, de manier waarop hij alles gewoon kan doen en vrijuit kan gaan. Naarmate het boek vordert leer je de hoofdpersoon beter kennen, en snap je ook wat zijn motivatie is. Er is iemand in het boek met wie ik bijzonder meevoel, nl. de kolonel. Omdat dit personage veel sympathieker over komt dan het hoofdpersonage, Max. Hij blijkt zeer integer te zijn en is werkelijk geschokt als hij hoort wat Z17 allemaal aangericht heeft. Alhoewel hij in grote lijnen weet wat Max gedaan heeft is hij toch nog bereid om naar zijn kant van het verhaal te luisteren. Ik vind dat Max niet voorspelbaar reageert wat ik als lezer wel leuk vind. Ik vind het verhaal niet moeilijk van opbouw, het is in chronologische volgorde verteld door Max en af en toe gaat het even terug naar de tegenwoordige tijd. Je ziet dit verhaal door de ogen van Max Diemen en ik vind het geslaagd hoe hij de gebeurtenissen beleeft. Het boek was van het begin tot het eind interessant. Af en toe komt er in het boek een Antwerps dialect voor maar dat verstond ik goed. Dialogen tussen twee personages zijn soms moeilijk te volgen omdat het in een keer door gaat. Het dialect maakt het verhaal net nog realistischer volgens mij.

Verdiepingsopdracht Ik verwachtte dat het boek een fictieve detective zou zijn want op de voorkant staat met grote letters \"Misdaad Roman\". Volgens de achterkant van het boek gaat het over een geheim agent met de codenaam Z17, die erg gevaarlijk is door zijn kennis en macht. Deze verwachtingen zijn uitgekomen maar de stijl waarop het werd verteld is heel anders dan ik had gedacht, wat ik overigens wel prettig vond. De meeste verwachtingen zijn uitgekomen en ik dacht dat de hoofdrolspeler \"de goede\" zou zijn. Dit laatste was echter niet het geval, hij raakt betrokken bij moord en drugssmokkel. Er zijn open plekken, zoals de titel, het beroep van Max, enz. Toch worden die open plekken altijd wel snel ingevuld doch blijf je gedreven om verder te lezen, omdat je uitkijkt naar sommige gebeurtenissen. Alle open plekken worden ingevuld naarmate het verhaal vordert. Er zijn eigenlijk geen open plekken op het einde, op een na, nl. dat hij zomaar vrijuit gaat. Maar volgens mij is dat omdat de staat zoveel geld aan hem heeft besteed, aan trainingen enz. zodat ze hem actief willen houden. De beschrijving van zijn leven is behoorlijk spannend en boeiend dus je blijft maar verder lezen. Het verhaal speelt zich in een voor mij bekende omgeving af, zoals Antwerpen en Brussel en komt dus heel realistisch over. Dit in tegenstelling tot veel verhalen en films over Amerikaanse spionnen. Een van de manipulatietechnieken die worden gebruikt is het uitstellen van een gebeurtenis. Zoals het feit dat er eerst lang over wordt gepraat en nagedacht voordat Max de man van Nancy vermoordt. Het is eigenlijk een gesloten einde, want het is duidelijk hoe het afloopt en ik ben er zeer tevreden over. Het boek was fictie maar het zou ook wel waarheidsgetrouw kunnen zijn, want het is wel een realistisch verhaal. Het is ook zeker proza, want de schrijver gebruikt de volle breedte van het papier en het is ingedeeld in hoofdstukken. Wat mij betreft is dit ook zeker literatuur want dit boek heeft toch een hoge kwalitatieve waarde, wat tekst betreft. Het is daarom ook logisch voor mij dat dit in onze literatuurlijst staat.

Evaluatie Ik vind het een heel goed boek waar de spanningen steeds weer oplopen. Het is een vlot boek om te lezen en ik vind het jammer dat het verhaal niet verder gaat. Mijn mening is na de verdiepingsopdracht niet veranderd, ik wist al ongeveer wat ik bij de verdiepingsopdracht zou schrijven. Ik vond de beschrijvingsopdracht leuker dan de verdiepingsopdracht en ben er wel tevreden mee. Over de verdiepingsopdracht ben ik ontevreden, het was echt saai. Ik vond het lezen van het boek helemaal niet lastig en erg meevallen. Wat ik wel moeilijk vond is om te proberen al die open plekken te onthouden uit het verhaal die je na het lezen niet meer weet. Daarom verliep het uitwerken van de verdiepingsopdracht wat haperend. Ik had de nodige kennis behalve van de verwachtingen, ik wist niet meer precies hoe je dat moest doen, maar dat heb ik dan opgezocht. Ik ga de volgende keer als ik een boek lees tijdens het lezen de open plekken noteren.