In Nederland zijn er een kleine 10.000 jongeren doof, slechthorend of allebei. Dit betekent voor sommige van deze jongeren dat het lastig is om op een 'normale' school te zitten. Ik ben er daar één van. Gelukkig is er een oplossing voor dit probleem: het cluster 2-onderwijs.

Sem (17) zit op het Viertaal College in Amsterdam, een school voor doven en slechthorenden. Op Scholieren.com vertelt hij in een reeks blogs hoe zijn leven op school en daarbuiten eruit ziet.

Op het zogenaamde cluster 2-onderwijs zitten dove of slechthorende leerlingen die het op een reguliere school te lastig vinden om de lessen goed te volgen. Zelf ben ik slechthorend aan mijn ene oor en doof aan het andere, en dus zit ik op het Viertaal College in Amsterdam, in 5 havo. Oké, maar wat is daar dan allemaal anders? Well, sit back, relax and enjoy the show.

In de klas
Op mijn school lopen ongeveer tweehonderd leerlingen rond. Alleen zijn de klassen niet zo groot als op een 'normale' middelbare school. In mijn klas zitten negen leerlingen. Dit doet de school expres, om zo de leerlingen extra aandacht te kunnen geven en om zo weinig mogelijk omgevingsgeluid te produceren. Veel omgevingsgeluid is namelijk heel storend voor een slechthorend of doof iemand (met gehoorapparaat).

Verder hangt er in elk lokaal een soort paal waar geluid uit komt. Nee, dit is niet de sprookjesboom of een dure Bluetooth-speaker. Dit is een speaker die is aangesloten op een microfoon die de docent draagt. Zo wordt de stem van de docent versterkt. Het is ook mogelijk om een 'solo' te dragen. Dit is een apparaatje dat je om je nek hangt en die je draadloos met een gehoorapparaat kan verbinden. Zo kun je de stem van de docent (als hij in de microfoon spreekt) direct ontvangen in je gehoorapparaat. Superhandig.

De docenten
De docenten op onze school zijn allemaal reuze-aardig en ik zeg dit niet omdat ze dit waarschijnlijk ook kunnen lezen. Nee, de docenten op mijn school worden allemaal perfect voorgelicht over onze handicap. Ze articuleren duidelijker dan bijvoorbeeld mijn groenteboer, waardoor liplezen voor mij een stuk makkelijker wordt. Sommige docenten spreken ook gebarentaal. Ze blijven dan wel praten, maar ondersteunen dit met gebaren. Daarnaast mogen we de docenten bij hun voornaam noemen (serieus!).

Verre afstanden
Toch is er ook een klein nadeel aan mijn school. Omdat er nou eenmaal niet zo veel cluster 2-scholen zijn, moeten sommige leerlingen ver reizen om op school te komen. Ik woon bijvoorbeeld in Haarlem, maar moet dus elke dag op en neer naar Amsterdam met de trein. De leerlingen van mijn school komen uit alle hoeken en gaten van Noord-Holland, Zuid-Holland, Flevoland en Utrecht. Een ander groot nadeel hiervan is dat afspreken met je vrienden op school vrij ingewikkeld is. Ik kan bijvoorbeeld niet zomaar bij een klasgenoot langs.

Vandaag heb ik jullie een beetje uitgelegd hoe het er op een school voor doven en slechthorenden aan toe gaat. In mijn volgende blog zal ik jullie voorstellen aan een paar van mijn klasgenoten. En vergeet niet: gelukkig is liefde en vriendschap niet alleen blind, het is ook doof.