Op een druilerige woensdagmiddag treed ik een groot kantoor op de Herengracht in Amsterdam binnen, met mooie hoge plafonds en heel veel boeken in de kast. Dit is het hoofdkantoor van het CPNB, dat de Boekenweek organiseert. Hier interview ik Dimitri Verhulst. Deze Belg had de eer om dit jaar een kort meesterwerkje in elkaar te zetten voor het Boekenweekgeschenk. Het thema: waanzin, ofwel 'te gek voor woorden'. Ik vraag me af: wat voor rol heeft waanzin in zijn eigen leven gespeeld?

Dimitri is duidelijk een beetje moe als ik met hem aan tafel ga zitten. Moe van het circus, zegt hij, waar hij als Belg niet zo veel van begrijpt. In Nederland is het Boekenweekgeschenk een respectabele taak, iets wat alleen de Groten der Literatuur mogen doen. Bij onze Zuiderburen is het niet zo'n big deal. Dus vindt-'ie al die interviews, fotoshoots en andere publiciteit wat overdreven. "Het is veel meer aandacht dan ik verdien. Alsof ik een Nobelprijs heb gewonnen. Ik zit liever thuis, lekker schrijven. Dat is het mooiste wat er is."

Het boek is inmiddels allang klaar. "Dat is al in oktober ingeleverd." Het boek, De zomer hou je ook niet tegen, gaat over een beginnende zestiger die een verstandelijk gehandicapte jongen van 16 ontvoert en hem een liefdesverhaal vertelt. "Het is een banaal verhaal geworden, maar met af en toe een zin ertussen die de lezer bij zijn vel pakt", legt Dimitri uit. "Een stukje dat tussen het leesplezier door inzichten geeft over het leven en de liefde. Tenminste, dat hoop ik."

Geen lieverdje

Het klinken misschien als grote woorden, maar met het leven heeft Dimitri genoeg ervaring. "De grootste waanzin in mijn leven is mijn vader geweest, die veel te veel dronk. Hij werd dan boos en heel erg agressief. Dat heeft wel indruk op me gemaakt als klein jongetje." Misschien ook wel hierdoor was Dimitri zelf geen lieverdje. "Ik was een pain in the ass voor de leraren. Ben er er vaak genoeg uitgestuurd en geschorst. Toch deed ik nooit aan vandalisme om het vandalisme; het moest een reden hebben. Ik deed alleen mijn mond open als ik iets onredelijk of onrechtvaardig vond." 

Hij mocht misschien een ettertje zijn, maar lezen deed hij toen al het allerliefst. "Als jongetje las ik vooral boeken waar ik nog te dom voor was. Kafka, James Joyce, ik wilde het allemaal proberen. Eigenlijk snapte ik er niets van. Toch is dat niet erg. Ik vind het veel erger als je helemaal niet geïnteresseerd bent."

Scheet op de biechtstoel

Toen hij twaalf was, werd Dimitri naar een streng katholiek internaat gestuurd. "De leraren daar waren priesters. Ik mocht ze niet; ze waren nogal machtswellustig en gemeen tegen iedereen. Dus liet ik een scheet op de biechtstoel en pieste ik in het heilige wijwater. Dat was mijn stiekeme manier van verzet."

Het interview is klaar. Verhulst gaat naar buiten om een sigaretje roken. Hoe aardig hij ook is, als hij af en toe wegkeek naar buiten, zag ik hoe hij het allerliefste weer thuis zou zijn. Lekker in zijn eentje. Schrijvend aan zijn nieuwe boek.

Van 7 t/m 15 maart vindt de Boekenweek plaats. En daar pakken wij groots mee uit! Lees ook:
- Het Gouden Ei populairste scholierenboek
- Tim over zijn Gouden Ei