Een groep Chinese scholieren kwam begin dit schooljaar naar het Kandinsky College om wat van het Hollandse leven te proeven. Afgelopen weken werden de rollen omgedraaid: een aantal Nederlandse scholieren bezochten het grote land in het Oosten. Eens even kijken hoe die uitwisseling is bevallen.

"Vertel eens, hoe was het toen je aankwam?," val ik met de deur in huis binnen. De Nederlandse uitwisselingsstudente Floor haalt haar neus op en pikt een dropje uit een plastic zak. "De vliegreis leek wel eindeloos. Het duurde tien uur! Gelukkig mochten we onbeperkt genieten van de chocola aan boord. Dat compenseerde de lange vlucht. Toen we naar buiten liepen, voelde ik iets op mijn longen slaan. Ik keek omhoog, de lucht in. Smog."

Lange schooldagen

De eerste nacht sliepen Floor en de andere Nederlandse scholieren op de campus. "Vier meiden in twee stapelbedden. Hartstikke gezellig!" Ondertussen ging het schoolleven voor de Chinese Tracy (de uitwisselingsstudent die aan Floor was gekoppeld) gewoon door. Floor: "Ik hoorde rond zes uur 's morgens een vreemd soort 'gestamp' buiten, terwijl er 'HA! HA!' geroepen werd met een soort communistisch muziekje op de achtergrond. Het bleken schoolkinderen te zijn, die vóór de eerste les rondjes trimden. Allemaal met gelijke passen. Het was pas 06:00."

Om 07:20 begon Floors eerste les. (Dan valt het eerste uur in Nederland dus nog alles mee). "De lessen voor de Chinese scholieren gaan door tot 20:00. Daarna hebben ze huiswerkklas tot 22:00. Gelukkig is er wel een middagdutje tussen 11:30 en 13:30." 

Huis vol Jordans

Een aantal dagen later slaapt Floor bij Tracy's oom. Tracy zelf woont in een flatgebouw in Beijing, maar Floor en haar docente sliepen bij haar oom, waar Tracy en haar familie ook aanwezig waren. "Het leek net een Engelse wijk, maar dan anders. De huizen waren groot en ze zagen er allemaal hetzelfde uit. Het huis was van binnen goud versierd. Er waren vijf badkamers, er was een sauna en een verzamelkamer vol met Jordans!" Helaas werd de rijkdom niet in de matrassen gestopt. Floor sliep namelijk op een houten plank en dat lag nogal... kut.  

Altijd cola
En dan het eten, dat was ook wel even wennen. "We begonnen de dag met een soort lange, vette oliebol én cola. 's Middags was daar weer die cola. En ook 's avonds, cola." Nou, lekker dan. En wat at je 's avonds bij die cola dan? "Rijst met saus en groenten. Iedere avond andere groenten en andere saus, maar die rijst zat er altijd bij." Eentonig, niet? Kon je nog wel lekker snoepen tussendoor? "Nou, nee. Het snoepgoed bestond uit gedroogd fruit of vlees. Niet helemaal mijn ding." Hm. Da's balen. "Op een ochtend heb ik mijn ontbijt eruit gekotst – uh, overgegeven boven het graf van een belangrijk persoon – hoe heette-'ie nou?" 

Mountainbiken door Xi An
Gelukkig waren er ook zat mooie dingen. Niet Beijing, maar Xi An vindt ze het mooist. "Beijing is nogal vervuild, vooral door de door rook en uitlaatgassen vervuilde mist. Xi An had niet zoveel smog. Het was vooral een mooiere stad." De groep fietste met z'n allen op een mountainbike over de stadsmuur. "Xi An was vroeger namelijk de hoofdstad van China," legt Floor uit. "Een gewone fiets kon niet, daarvoor waren de wegen te slecht." 

Oost, west, thuis best
Toen ze thuiskwam was ze blij dat ze weer lekker kon plassen, vertelt ze. Uh? "De toiletten in China zijn zo vies! Het toiletpapier gooi je in een bakje ernaast. Die urinelucht die je dan rook, bah!" Maar verder was het wel een onwijs gave ontdekkingstocht met school? "Absoluut, maar ik deel dat spreekwoord van 'Oost, west, thuis best' echt voor honderd procent. Want al was China echt ontzettend gaaf en raad ik echt iedereen aan om zo'n excursie te doen – je waardeert het thuiskomen gewoon enorm!"