Ik snap helemaal niets van meningen. Soms neemt een mening bezit van je zonder dat je het zelf wil. Om tegendraads te doen bijvoorbeeld, of omdat je je verlies niet wilt toegeven. Hoe langer ik erover nadenk, hoe raarder ik meningen begin te vinden. Daarom heb ik iets moois bedacht: ik doe er niet meer aan. Ik ga gewoon een maand lang geen mening hebben.

Ik kan niet rationeel denken. Echt niet. Wel kan ik mezelf ervan overtuigen dat ik rationeel bezig ben. Een voorbeeld: mijn moeder wordt boos omdat ik mijn sokken niet heb opgeruimd. Puberbrein wordt wakker en gaat al zijn denkvermogen inzetten om gelijk te krijgen. Puberbrein komt met (soms gelogen) argumenten als: "Ja, maar ik was bezig met dingen voor school (ahum Youtube), en het lijkt me dat dat prioriteit heeft", en: "Waarom zou ik ze opruimen? Ik kan ze ook gewoon lekker laten liggen, ze gaan toch weer in de was als ik ze gedragen heb."

Maar dat heet geen rationeel denken. Ik had rationeel gedacht als ik had bedacht dat mijn moeder alles voor me doet en ik wel een beetje dankbaarheid zou mogen tonen. Dan was ik gewoon van mening geweest dat mijn moeder gelijk had en ik gewoon mijn sokken moet opruimen. Maar in plaats daarvan koos ik ervoor mezelf te overtuigen van het tegendeel. En daar ga je dan nog in geloven ook.

Zwarte Pieten-discussie

Zo gaat het vaker als mensen een mening vormen, vermoed ik. Je wilt bij je eerste reactie blijven, want als je tijdens een discussie je 'verlies' moet toegeven, heb je 'verloren'.  En dat betekent eerverlies. Kijk maar naar de Zwarte Pieten-discussie die we vorige maand met z'n allen voerden. Mijn eerste reactie in die discussie was: "NEE JOH DOE NORMAAL ZWARTE PIET IS EEN TRADITIE HOUD OP MET ZEIKEN" en het heeft een hele tijd geduurd voordat ik mijn mening bijstelde. Let wel, ik stelde mijn mening niet bij door naar anderen te luisteren, maar door zelf research te doen op internet. Van jezelf verliezen in een discussie is toch minder erg dan van een ander.

Gelijk

Maar wat voor een nut heeft zo'n mening nou? Wat heb je aan die ondingen als ze alleen maar discussies opleveren die niet dienen om tot een beter begrip te komen van de situatie, maar dienen om de ander van jouw gelijk te overtuigen. Helemaal niets.

Daarom ga ik een maand lang proberen om geen meningen te vormen. Gewoon, om te kijken of ik een minder eigenwijze klootzak kan zijn. Om te kijken of ik het überhaupt wel kan: geen mening hebben. Voor de verandering ga ik bij alles eens vragen wat andere mensen vinden. Ik wil de wereld gaan zien vanuit andere overtuigingen. En wie weet komt dat onrustige puberbrein van mij hierdoor nog tot rust ook.

Dus, wat is jullie mening over dit project?