Op hoop van zegen probeer ik een bochtje te maken. Heel even voel ik mijn gewicht op de andere ski belanden, maar daarna voel ik alleen nog hoe mijn gewicht zich in de sneeuw stort en begint te glijden. Ik krabbel op, veeg het ijs uit mijn nek en zie hoe ver ik naar beneden ben gegleden. Een voordeel: die meters hoef ik niet meer te skiën.

Tjeerd (de blogger die jullie al twee jaar lastigvalt) is geslaagd en neemt een tussenjaar. Momenteel vertoeft hij vier maanden in een Frans wintersportoord waar hij werken en skiën combineert. Op Scholieren.com lucht Tjeerd z'n hart over het harde werken en zijn belevenissen op de pistes.

Oefenhelling en lawinenet

Die dingen onder mijn voeten zijn vreselijk onhandig en ik zie alleen het zwarte gat onder mij. Ik had ook nooit moeten zeggen dat ik meteen met de lift omhoog wilde gaan. Voor de deur van het vakantieverblijf is een oefenhelling, daar had ik eerst moeten oefenen. Want skiën kan ik absoluut niet, ik ben nog maar 'n beginner.

Beginner of niet: met knikkende kniën sta ik bovenaan een richel. “Als je de eerste twee bochtjes gedraaid hebt, is het angstige gevoel weg”, hoorde ik iemand laatst zeggen. Ik zet in om het bochtje te gaan draaien, maar dan wordt het zwart voor mijn ogen. Het bochtje is maar voor de helft gelukt en nu stort ik als een angstig ongeleid projectiel naar beneden. Harder en harder ga ik, totdat ik val. Mijn ski’s klappen uit en ver, heel ver onder mij, zie ik mijn linker ski een lawinenet in vliegen.

Ik heb mijn rechter ski gepakt en ben naar beneden gelopen. Een pokke-end, helemaal omdat ik wist dat de collega’s daar ongeduldig staan te wachten. Bijna was dit het einde van mijn ski-avontuur: ik heb mezelf en mijn ski’s vervloekt, een week lang.

For Good Skiers Only

Toch heb ik ze weer opgepakt. Skiën kun je leren, maar dat gaat niet zomaar: het gaat met vallen en opstaan. Dat heb ik gedaan, ik ben gevallen en weer opgestaan. Honderden keren. Zo vaak dat ik mezelf nu een gevorderde beginner zou willen noemen. Na acht weken op de ski’s durf ik het bordje ‘For Good Skiers Only’ voorbij en heb ik het gevoel dat ik zweef als ik door de tiefsneeuw ga. De meiden bij de lift noem ik bij de voornaam en elke heuvel ken ik uit mijn hoofd. Als de zon schijnt en ik naar beneden sjees, heb ik het gevoel dat ik op zou kunnen stijgen, zo gelukkig voel ik me.

Skiën is geweldig. Misschien wordt het wel tijd om te leren snowboarden.